O93, f. 115ra; V630, f. 202vb; N442, f. 104va; P9629, f. 76ra; W411, f. 205r; V1341, f. 122vb

INCIPIT¹ EPISTOLA² DECRETALIUM SIRICII PAPAE AD EUMERIUM³ TERRACONENSEM⁴ EPISCOPUM.

<N442, f. 104vb> I De Arrianis a⁵ catholicis non rebaptizandis.

II Ut praeter pascha et pentecosten baptismum non celebretur.

III De apostatis ab ecclesia separandis.

IIII Quod non liceat⁶ alterius sponsam⁷ in matrimonii⁸ iura sortiri.

V De his, qui⁹ acceptam poenitentiam minime servaverunt.

VI De monachis et virginibus propositum non servantibus.

VII De ministris incontinentibus.

VIII Quales debeant ad clericatus¹⁰ officium pervenire.

VIIII De clericorum conversione¹¹.

X De his, qui grandaevi ad sacram militiam convertuntur¹².

XI De clericis, qui ad secundas nuptias transeunt, ut deponantur¹³.

XII De feminis, quae cum clericis debeant¹⁴ habitare.

XIII De monachorum promotione¹⁵ ad clerum.

XIIII De clericis ad¹⁶ poenitentiam per impositionem manus sacerdotis non accipiant.

<W411, f. 205v> XV De poenitentibus vel digamis¹⁷ seu viduarum¹⁸ maritis¹⁹, ut non²⁰ permittantur ad ordinem clericatus admitti.

INCIPIT^{21 22} EPISTOLA DECRETALIS PAPAE SIRICII²³.

Siricius²⁴ Himerio²⁵ Terraconensi episcopo salutem.

Directa ad decessorem nostrum sanctae recordationis Damasum fraternitatis tuae relatio²⁶ iam²⁷ me²⁸ in sede²⁹ ipsius constitutum, quia sic dominus <V630, f. 203ra> ordinavit, invenit³⁰. Quam³¹ cum³² in conventu³³ fratrum³⁴ sollicitius³⁵ legeremus³⁶, tanta³⁷ invenimus, quae repraehensione³⁸ et correctione sint digna, quanta optaremus³⁹ laudanda cognoscere. Et quia necesse nos erat <P9629, f. 76rb> in eius⁴⁰ labores curasque succedere, cui per dei gratiam successimus in honorem⁴¹, facto, ut oportebat, primitus⁴² meae⁴³ provectionis⁴⁴ indicio ad singula, prout dominus aspirare⁴⁵ dignatus est, consultationi⁴⁶ tuae responsum competens non negamus, quia⁴⁷ officii nostri <N442, f. 105ra> consideratione⁴⁸ non est nobis dissimulare, non est tacere libertas, quibus maior⁴⁹ cunctis christianae <V1341, f. 123ra> religionis zelus incumbit. Portamus onera omnium, qui gravantur⁵⁰, quin⁵¹ immo haec⁵² portat in nobis beatus apostolus Petrus, qui nos in omnibus, ut confidimus, administrationis suae protegit⁵³ et tuetur heredes.

DE⁵⁴ ARRIANIS A⁵⁵ CATHOLICIS NON REBAPTIZANDIS⁵⁶.

I⁵⁷ Prima⁵⁸ itaque paginae⁵⁹ tuae fronte signasti baptizatos ab impiis Arrianis plurimos ad fidem catholicam festinare et quosdam de fratribus nostris eosdem denuo baptizare⁶⁰ velle, quod non licet, cum hoc fieri et apostolus vetet et canones contradicant <O93, f. 115rb> et post cassatum Ariminense concilium missa ad provincias⁶¹ venerandae memoriae praedecessore⁶² meo Liberio generalia⁶³ decreta prohibeant, quos nos cum Novatianis⁶⁴ aliisque hereticis⁶⁵, sicut est in synodo constitutum, per⁶⁶ invocationem solam septiformis spiritus episcopalis manus impositione⁶⁷ catholicorum conventui sociamus. Quod etiam totus oriens occidensque custodit, a quo tramite vos quoque post haec⁶⁸ minime⁶⁹ convenit deviare⁷⁰, si non vultis a nostro collegio synodali sententia separari.

UT⁷¹ PRAETER PASCHA ET PENTECOSTEN BAPTISMUM NON CELEBRETUR.

II⁷² Sequitur de⁷³ diversis⁷⁴ baptizandorum temporibus⁷⁵, prout unicuique libitum fuerit, improbabilis et emendanda⁷⁶ confusio, quae a nostris consacerdotibus, quod commoti dicimus, non ratione auctoritatis alicuius, sed sola temeritate praesumitur, ut passim ac libere nataliciis Christi seu apparitionis necnon et apostolorum seu <N442, f. 105rb> martyrum festivitatibus innumerae⁷⁷, ut asseris, plebes baptismi mysterium consequantur, cum hoc sibi privilegium⁷⁸ et apud nos et apud omnes⁷⁹ ecclesias dominicum specialiter cum pentecosten suo pascha defendat. Quibus solis per annum diebus⁸⁰ <W411, f. 206r> ad⁸¹ fidem confluentibus⁸² generalia baptismatis tradi convenit sacramenta his dumtaxat electis, qui ante XL vel eo amplius dies⁸³ nomen dederint et exorcismis cotidianisque orationibus atque ieiu<P9629, f. 76va>niis fuerint expiati, quatinus apostolica illa⁸⁴ impleatur praeceptio, ut expurgato⁸⁵ fermento veteri nova incipiat esse conspersio⁸⁶. Sicut ergo⁸⁷ sacram⁸⁸ paschalem reverentiam in nullo dicimus esse minuendam ita⁸⁹ infantibus, qui necdum loqui poterint⁹⁰ per aetatem, vel his, quibus in qualibet⁹¹ necessitate opus fuerit⁹² sacri⁹³ unda baptismatis, omni vo<V1341, f. 123rb>lumus celeritate⁹⁴ succurri⁹⁵, ne ad nostrarum perniciem tendat animarum, si negato <V630, f. 203rb> desiderantibus fonte salutari exiens unusquisque⁹⁶ de saeculo et regnum perdat⁹⁷ et vitam. Quicumque etiam discrimen naufragii, hostilitatis incursum, obsidionis ambiguum vel cuiuslibet corporalis⁹⁸ aegritudinem⁹⁹ desperationis¹⁰⁰ inciderint et sibi unico credulitatis auxilio poposcerint subveniri, eodem, quo poscunt momento temporis, expetitae regenerationis praemia consequantur. Hactenus erratum in hac parte sufficiat¹⁰¹, nunc praefatam¹⁰² regulam omnes¹⁰³ teneant sacerdotes¹⁰⁴, qui nolunt ab apostolicae petrae, super¹⁰⁵ quam Christus universalem construxit ecclesiam, soliditate divelli¹⁰⁶.

DE¹⁰⁷ APOSTATIS AB ECCLESIA SEPARANDIS.

III¹⁰⁸ Adiectum est etiam quosdam christianos ad apos<N442, f. 105va>tasiam, quod dici nefas est, transeuntes et idolorum¹⁰⁹ cultu¹¹⁰ ac¹¹¹ sacrificiorum contaminatione profanatos, quos a Christi corpore et sanguine, quo dudum redempti fuerant, renascendo iubemus abscidi. Et si resipiscentes¹¹² forte aliquando fuerint ad lamenta conversi, his, quamdiu vivunt, agenda poenitentia est et in¹¹³ ultimo fine suo reconciliationis¹¹⁴ gratia tribuenda, quia docente domino nolumus mortem peccatoris, sed ut convertatur et vivat.

QUOD¹¹⁵ NON LICEAT ALTERIUS SPONSAM AD MATRIMONII IURA SORTIRI¹¹⁶.

IIII De coniugali autem velatione¹¹⁷ requisisti, si desponsatam alii puellam¹¹⁸ alter in matrimonium possit accipere. Hoc, ne fiat, modis omnibus inhibemus, quia illa benedictio, quam nupturae sacerdos imponit, apud fideles cuiusdam sacrilegii instar est, si ulla transgressione violetur.

DE¹¹⁹ HIS, QUI ACCEPTAM POENITENTIAM MINIME SERVAVERUNT.

V De his¹²⁰ vero non incongrue¹²¹ dilectio tua apostolicam <P9629, f. 76vb> sedem credidit consulendam¹²², qui acta poenitentia tamquam canes¹²³ ac sues ad vomitus¹²⁴ pristinos et¹²⁵ volutabra redeuntes et militiae cingulum¹²⁶ et ludicras voluptates¹²⁷ <W411, f. 206v> et nova coniugia et inhibitos denuo appetivere concubitus¹²⁸, quorum professam incontinentiam generati post absolutionem filii prodiderunt. De quibus, quia¹²⁹ iam <V1341, f. 123va> suffugium¹³⁰ non habent poenitendi, id duximus decernendum, ut sola¹³¹ intra ecclesiam fidelibus oratione iungantur, sacris mysteriorum celebritatibus¹³², quamvis non mereantur, intersint, a¹³³ dominicae autem¹³⁴ mensae convivio <N442, f. 105vb> segregentur, ut hac saltim districtione correpti¹³⁵ et ipsi in se sua errata castigent¹³⁶, et aliis exemplum tribuant, quatenus ab obscenis¹³⁷ <O93, f. 115va> cupiditatibus retrahantur¹³⁸. Quibus¹³⁹ tamen, quoniam carnali fragilitate ceciderunt, viatico munere, cum ad dominum coeperint proficisci¹⁴⁰, per communionis gratiam volumus subveniri¹⁴¹. Quam formam et circa mulieres, quae se post poenitentiam talibus pollutionibus devinxerunt, servandam esse censemus.

DE¹⁴² MONACHIS ET VIRGINIBUS PROPOSITUM NON SERVANTIBUS.

VI¹⁴³ <V630, f. 203va> Praeterea monachorum quosdam atque monacharum¹⁴⁴ abiecto¹⁴⁵ proposito¹⁴⁶ sanctitatis in tantam protestaris demersos esse lasciviam¹⁴⁷, ut prius clanculo¹⁴⁸ velut sub¹⁴⁹ monasteriorum praetextu illicita ac sacrilega se contagione miscuerint, postea vero in¹⁵⁰ abruptum conscientiae desperatione perducti de illicitis complexibus libere filios procrearint¹⁵¹, quod et publicae leges¹⁵² et ecclesiastica iura condemnant. Has igitur impudicas¹⁵³ detestabilesque personas a monasteriorum coetu ecclesiarumque¹⁵⁴ conventu¹⁵⁵ eliminandas¹⁵⁶ esse mandamus, quatenus retrusae in suis ergastulis tantum facinus continua lamentatione deflentes purificatorio possint¹⁵⁷ poenitudinis igne decoqui¹⁵⁸, ut eis vel ad mortem saltim solius misericordiae intuitu per communionis gratiam possit indulgentia subvenire¹⁵⁹.

DE¹⁶⁰ CLERICIS¹⁶¹ INCONTINENTIBUS¹⁶².

VII¹⁶³ Veniamus nunc ad sacratissimos ordines clericorum, quos in venerandae religionis iniuriam ita per vestras provincias calcatos atque confusos caritate¹⁶⁴ tua <N442, f. 106ra> insinuante¹⁶⁵ repperimus, ut Hieremiae nobis¹⁶⁶ voce¹⁶⁷ dicendum sit: Quis dabit capiti¹⁶⁸ meo aquam aut¹⁶⁹ oculis meis fontem lacrimarum et flebo¹⁷⁰ populum hunc die¹⁷¹ ac nocte? Si ergo beatus propheta ad lugenda populi peccata non sibi <P9629, f. 77ra> ait lacrimas posse sufficere, quanto nos possumus dolore percelli¹⁷², cum eorum, qui in nostro sunt corpore, compellimur facinora deplorare, quibus praecipue <V1341, f. 123vb> secundum beatum Paulum instantia cotidiana et sollicitudo omnium ecclesiarum indesinenter incumbit? Quis¹⁷³ enim infirmatur, et ego non infirmor? Quis¹⁷⁴ scandalizatur¹⁷⁵, et ego non¹⁷⁶ uror? Plurimos¹⁷⁷ enim sacerdotes Christi atque levitas¹⁷⁸ post longa consecrationis¹⁷⁹ suae tempora tam de coniugibus¹⁸⁰ propriis <W411, f. 207r> quam etiam de turpi coitu¹⁸¹ sobolem¹⁸² didicimus procreasse et crimen suum¹⁸³ hac praescriptione¹⁸⁴ defendere, qua¹⁸⁵ in veteri testamento¹⁸⁶ sacerdotibus ac ministris generandi¹⁸⁷ facultas legitur attributa. Dicat mihi nunc, quisquis¹⁸⁸ ille est sectator libidinum praeceptorque¹⁸⁹ vitiorum, si aestimat, quod¹⁹⁰ in lege Moysi¹⁹¹ passim sacris ordinibus a deo nostro¹⁹² laxata¹⁹³ sunt frena luxuriae¹⁹⁴, cur eos, quibus committebantur sancta sanctorum praemonet dicens: Sancti estote, quia et ego sanctus sum dominus deus vester? Cur etiam procul a suis domibus¹⁹⁵ anno vicis suae in templo habitare iussi sunt sacerdotes? Hac videlicet ratione¹⁹⁶, ne vel¹⁹⁷ cum uxoribus¹⁹⁸ possint carnale¹⁹⁹ exercere²⁰⁰ commercium²⁰¹, ut conscientiae integritate fulgentes acceptabile²⁰² deo munus offerrent, quibus expleto deservitionis suae tempore uxoris²⁰³ usus solius successionis²⁰⁴ causa fuerat relaxatus²⁰⁵, quia non ex²⁰⁶ alia nisi ex tribu <V630, f. 203vb> Levi quisquam²⁰⁷ ad dei ministerium²⁰⁸ fuerat praeceptus admitti. Unde et dominus Iesus, cum nos suo illustrasset adventu in evangelio protestatur, quia legem <N442, f. 106rb> venerit²⁰⁹ implere, non solvere. Et ideo ecclesiam²¹⁰, cuius sponsus est, forma²¹¹ castitatis²¹² voluit splendore radiare, ut in die iudicii, cum rursus advenerit, sine macula et²¹³ ruga²¹⁴ eam possit, sicut per apostolum suum instituit, repperire. Quarum sanctionum²¹⁵ omnes sacerdotes atque levitae insolubili lege constringimur²¹⁶, ut a²¹⁷ die ordinationis nostrae sobrietati²¹⁸ ac pudicitiae et corda nostra mancipemus²¹⁹ et corpora, dummodo per omnia deo nostro in his, quae cotidie offerimus sacrificiis, placeamus. Qui autem in carne sunt dicente electionis vase²²⁰ deo placere non possunt: Vos autem iam non estis in carne sed in spiritu, si tamen spiritus dei habitat in vobis. <P9629, f. 77rb> Et ubi poterit, nisi in corporibus, sicut legimus²²¹, sanctis dei spiritus habitare? Et quia²²² aliquanti, de quibus loquimur²²³, ut tua sanctitas retulit²²⁴, ignoratione²²⁵ lapsos esse se²²⁶ deflent, his hac condicione misericordiam dicimus non negandam, ut sine ullo honoris augmento²²⁷ <V1341, f. 124ra> in hoc, quo²²⁸ detecti²²⁹ sunt, quamdiu vixerint, officio perseverent, si tamen posthac²³⁰ continentes se studuerint exhibere. Hi vero, qui illiciti privilegii²³¹ excusatione nituntur et²³² sibi asserunt²³³ veteri²³⁴ hoc lege concessum²³⁵, <O93, f. 115vb> noverint se ab omni ecclesiastico honore, quo indigne usi sunt, apostolicae sedis auctoritate deiectos²³⁶ nec umquam posse veneranda attractare mysteria, a quibus se ipsi, dum obscenis²³⁷ cupiditatibus inhiant²³⁸, privaverunt. Et quia exempla praesentia cavere nos²³⁹ praemonent²⁴⁰ in futurum, quilibet episcopus²⁴¹, presbyter atque diaconus, quod non optamus, deinceps fuerit talis inventus, iam nunc sibi omnem²⁴² per nos indulgentiae aditum intellegat obseratum²⁴³, quia ferro, necesse est, excidantur²⁴⁴ vulnera, quae fomentorum <N442, f. 106va> non senserint medicinam.

<W411, f. 207v> QUALES²⁴⁵ DEBEANT AD CLERICATUS²⁴⁶ OFFICIUM PERVENIRE.

VIII²⁴⁷ Didicimus etiam licenter ac libere inexploratae vitae homines²⁴⁸, quibus etiam²⁴⁹ fuerint numerosa coniugia, ad praefatas²⁵⁰ dignitates, prout cuicumque²⁵¹ libuerit²⁵², aspirare. Quod non tantum illis²⁵³, qui ad haec immoderata²⁵⁴ ambitione perveniunt, quantum metropolitanis specialiter pontificibus imputamus, qui, dum inhibitis ausibus conhibent²⁵⁵, dei nostri, quantum in se²⁵⁶ est, praecepta contemnunt. Et ut taceamus, quod altius suspicamur²⁵⁷, ubi illud est, quod deus²⁵⁸ noster data per Moysen²⁵⁹ lege constituit dicens: Sacerdotes mei semel nubant. Et alio loco: Sacerdos uxorem virginem²⁶⁰ accipiat, non viduam, non repudiatam, non meretricem. Quod secutus apostolus ex persecutore praedicator, unius uxoris virum tam²⁶¹ sacerdotem quam diaconum fieri debere mandavit²⁶². Quae omnia ita a vestrarum regionum despiciuntur²⁶³ episcopis²⁶⁴, quasi in contrarium magis fuerint constituta. Et quia non est nobis de huiusmodi usurpationibus neglegendum, ne²⁶⁵ nos <P9629, f. 77va> indignantis domini vox iusta²⁶⁶ corripiat, quae dicit: Videbas furem et currebas cum eo et ponebas tuam cum adulteris portionem, quid ab universis posthac²⁶⁷ ecclesiis sequendum sit, <V630, f. 204ra> quid vitandum generali pronuntiatione decernimus.

DE²⁶⁸ CLERICORUM CONVERSATIONE.

VIIII²⁶⁹ Quicumque itaque se ecclesiae vovit obsequiis a sua infantia ante pubertatis annos²⁷⁰ baptizari²⁷¹ et lectorum²⁷² debet²⁷³ ministerio²⁷⁴ sociari, qui²⁷⁵ ab acces<V1341, f. 124rb>su adolescentiae usque ad tricesimum²⁷⁶ aetatis annum, si probabiliter vixerit, una tantum et ea²⁷⁷, quam <N442, f. 106vb> virginem communi²⁷⁸ per sacerdotem benedictione perceperit²⁷⁹, uxore²⁸⁰ contentus, acolitus²⁸¹ et²⁸² subdiaconus esse debebit²⁸³ postque²⁸⁴ ad diaconii²⁸⁵ gradum, si se²⁸⁶ ipse²⁸⁷ primitus continentia praeeunte²⁸⁸ dignum probarit²⁸⁹, accedat, ubi, si ultra quinque annos laudabiliter ministrarit²⁹⁰, congrue presbyterium consequatur²⁹¹. Exinde post decennium²⁹² episcopalem cathedram poterit adipisci, si tamen per haec tempora integritas²⁹³ vitae ac fidei eius fuerit approbata.

DE²⁹⁴ HIS, QUI GRANDAEVI IN SACRAM MILITIAM²⁹⁵ CONVERTUNTUR.

X²⁹⁶ Qui vero iam aetate grandaevus melioris propositi conversione²⁹⁷ provocatus²⁹⁸ ex laico ad sacram militiam pervenire festinat, desiderii sui fructum non aliter obtinebit, nisi eo, quo²⁹⁹ baptizatur tempore, statim lectorum aut exorcistarum numero societur, si tamen eum unam habuisse vel habere et hanc virginem accepisse constet uxorem. Qui dum initiatus fuerit, expleto biennio per quinquennium³⁰⁰ aliud acolitus et³⁰¹ subdiaconus fiat et sic ad diaconatum³⁰², si per haec³⁰³ tempora dignus <W411, f. 208r> indicatus³⁰⁴ fuerit, provehatur³⁰⁵, exinde iam accessu temporum presbyterio³⁰⁶ vel episcopatui, si eum cleri^{307 308} ac plebis evocarit³⁰⁹ electio non immerito societur³¹⁰.

QUOD^{311 312} CLERICUS, QUI SECUNDAM UXOREM DUXERIT, DEPONATUR.

XI³¹³ Quisquis sane clericus aut viduam aut certe secundam coniugem duxerit, omni ecclesiasticae dignitatis privilegio³¹⁴ mox nudetur laica tantum sibi communione concessa, quam <N442, f. 107ra> ita demum poterit possidere, si nihil³¹⁵ postea, propter quod hanc <P9629, f. 77vb> perdat, admittat³¹⁶.

QUAE^{317 318} FEMINAE CUM CLERICIS HABITENT.

XII³¹⁹ Feminas vero non alias esse patimur in domibus clericorum, nisi eas³²⁰ tantum, quas propter solas necessitudinum causas habitare cum³²¹ hisdem synodus Nicena permisit.

DE³²² MONACHORUM PROMOTIONE³²³.

XIII³²⁴ Monachos quoque, quos tamen morum gravitas et vitae ac fidei institutio sancta commendat, clericorum officiis aggregari et optamus et volumus ita, ut, qui intra tricesimum³²⁵ annum³²⁶ <O93, f. 116ra> aetatis sunt³²⁷ digni³²⁸ <V1341, f. 124va> in minoribus, per gradus³²⁹ singulos crescente³³⁰ tempore promoveantur³³¹ ordinibus et sic ad diaconatus vel presbyterii³³² insignia³³³ maturae³³⁴ aetatis consecratione perveniant nec per³³⁵ saltus ad episcopatus culmen ascendant, nisi in his eadem, quae singulis dignitatibus³³⁶, sicut³³⁷ superius praefiximus³³⁸ tempora, fuerint custodita³³⁹.

QUOD³⁴⁰ POENITENS NON FIAT CLERICUS³⁴¹.

XIIII³⁴² Illud quoque³⁴³ nos par fuit providere³⁴⁴, ut, sicut poenitentiam agere cuiquam³⁴⁵ non conceditur³⁴⁶ clericorum, ita et post poenitudinem ac reconciliationem nulli umquam laico liceat honorem clericatus adipisci, quia, quamvis sint omnium peccatorum contagione³⁴⁷ mundati, nulla³⁴⁸ tamen debent <V630, f. 204rb> gerendorum sacramentorum instrumenta suscipere, qui³⁴⁹ dudum fuerint³⁵⁰ vasa vitiorum.

UT^{351 352} SI PER IGNORANTIAM POENITENS, BIGAMUS³⁵³ SEU VIDUAE MARITUS CLERICUS FACTUS FUERIT, NON PROMOVEATUR³⁵⁴.

XV³⁵⁵ Et quia in³⁵⁶ his omnibus, quae in repraehensionem veniunt, sola excusatio ignorationis <N442, f. 107rb> obtenditur³⁵⁷, cui nos interim solius pietatis intuitu necesse est clementer ignoscere, quicumque igitur poenitens, quicumque³⁵⁸ digamus³⁵⁹, quicumque viduae maritus ad sacram militiam indebite et incompetenter irrepsit, hac sibi condicione a nobis veniam intellegat relaxatam, ut in magno debeat computare beneficio, si adepta³⁶⁰ sibi omni spe promotionis³⁶¹ in hoc, quo invenitur³⁶², ordine perpetua stabilitate permaneat. Scituri post hoc³⁶³ provinciarum omnium summi antistites³⁶⁴, quod, si ultra ad sacros ordines quemquam de talibus crediderint assumendum, et de suo et de eorum statu, quos <W411, f. 208v> contra canones et interdicta nostra provexerint, congruam ab apostolica sede³⁶⁵ promendam³⁶⁶ esse sententiam³⁶⁷.

Explicuimus, ut arbitror, frater karissime, universa³⁶⁸, quae digesta sunt in querelam, et ad singulas causas, de quibus per filium nostrum Basianum presbyterum ad Romanam ecclesiam utpote³⁶⁹ ad caput tui corporis <P9629, f. 78ra> retulisti, sufficientia, quantum opinor³⁷⁰, responsa reddidimus. Nunc fraternitatis tuae animum ad servandos³⁷¹ canones et tenenda³⁷² decretalia constituta magis ac magis incitamus, ut haec, quae ad tua consulta rescripsimus, in omnium <V1341, f. 124vb> coepiscoporum nostrorum perferri facias notionem et non solum eorum, qui in tua sunt diocesi³⁷³ constituti, sed etiam ad universos Carthaginienses³⁷⁴ ac Boeticos³⁷⁵, Lusitanos atque Gallicos vel eos, qui³⁷⁶ vicinis tibi colliminant³⁷⁷ hinc inde provinciis³⁷⁸, haec, quae a nobis sunt salubri ordinatione disposita, sub litterarum tuarum prosecutione mittantur. Et quamquam statuta <N442, f. 107va> sedis apostolicae vel canonum³⁷⁹ venerabilia³⁸⁰ definita nulli sacerdotum domini ignorare sit liberum, ut illius tamen et³⁸¹ pro antiquitate sacerdotii tui dilectioni³⁸² tuae esse admodum poterit gloriosum, si ea, quae ad te speciali nomine³⁸³ generaliter scripta sunt, per unanimitatis tuae sollicitudinem in³⁸⁴ universorum fratrum nostrorum notitiam³⁸⁵ perferantur, quatenus et, quae a nobis non inconsulte³⁸⁶, sed provide³⁸⁷ sub nimia cautela³⁸⁸ et deliberatione sunt salubriter constituta, intemerata permaneant et omnibus in posterum excusationibus aditus, qui iam nulli apud nos patere potuit³⁸⁹, obstruatur.

Data³⁹⁰ III³⁹¹ Id. Februarii Arcadio et Bautone vv³⁹². cc. conss.

O93, f. 116ra; V630, f. 204rb; N442, f. 107va; P9629, f. 78ra; W411, f. 208v; V1341, f. 124vb