Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
4.
Clemens-Brief
O93,
f. 3rb; V630, f. 16vb; N442, f. 17va; I83, f. 30va; VD38, f. 28va;
SG670, p. 29b; Bcan4, f.
36v; E97, f. 17rb;
P102; BII13, f. 25vb; P105, f. 12r
Bcan4: LXXIIII
ITEM
EPISTOLA SANCTI CLEMENTIS PAPAE SCRIPTA DISCIPULIS SUIS, QUI MALORUM HOMINUM PERSUASIONIBUS ALIQUATENUS DEVIARUNT,
ET HIS ATQUE GENTIBUS, INTER QUAS HABITABANT, DIRECTA.
P102;
BII13: LXXIIII Admonitio sancti Clementis qua
monet discipulos suos sollicitudinem pro cunctis gerere et quia in
modico eos errasse contigit praecepit redire ad viam
veritatis et secum eos qui ipsos errare
fecerunt assumere et ad viam
rectam reducere
[H.
74] <BII13, f. 26ra> Clemens
Romanae urbis episcopus carissimis fratribus Iulio et Iuliano ac
<SG670, p. 30a> reliquis consodalibus nostris gentibusque, quae circa vos sunt.
Oportet, fratres, omnes doctores, qui <V630, f.
17ra>
ad salutem animarum instituti sunt et ad
lucrandas animas episcopi sunt consecrati, <VD38, f.
28vb> pro
cunctis sollicitudinem gerere et errantes ad viam veritatis et ad
portum salutis reducere. Et
licet propter
gentes, quae circa vos sunt, in modico vos errasse contigerit, melius tamen est redire <O93, f. 3rb> ad
veritatis viam quam diutius in ipso errore perdurare.
Quoscumque
enim de his, qui vos errare fecerunt, vel de his, qui adhuc verbum praedicationis non audierunt, potestis, vobiscum assumite et ad viam
veritatis
reducite, ne in<I83, f.30vb>fructuosi, sed fructuosi domino inveniamini. Et quoniam quidem, sicut terra cultore neglecta spinas et tribulos necessario producit, <E97,
f. 17va> ita
sensus vester longi temporis
incuria
multas et noxias opiniones rerum et intellegentias falsae scientiae germinavit, opus est nunc multa
diligentia ad excolendum ius <SG670, f. 30b> mentis
vestrae, ut hic sermo veritatis, qui est verus et diligens cordis colonus, assiduis excolat disciplinis. Vestrum ergo est praebere
oboedientiam et
occupationes ac
sollicitudines <VD38, f. 29ra> superfluas amputare, ne
bonum
verbi semen enecet noxium germen. Potest <S105, f. 12v> enim fieri, ut
multi temporis neglegentiam brevis et assidua reparet diligentia.
Incertum
namque est <BII13, f. 26rb> uniuscuiusque vitae tempus, et ideo festinandum est ad salutem, ne forte cunc<Bcan4, f.
37r>tantem mors repentina praeveniat. Et ob hoc acrius innitendum est, ut, dum est temporis spatium, collecta malae
consuetudinis vitia resecentur . Quod
non aliter facere
poteritis,
nisi, ut irascamini quodammodo adversum vosmetipsos, pro <I83,
f.
31ra> his, quae inutiliter gessistis ac turpiter.
Bcan4:
LXXV
P102;
BII13: LXXV De iusta et necessaria
iracundia
[H. 75]
Haec enim est iusta et necessaria iracundia, ut unusquisque in his, quibus erravit et perperam gessit, indignetur et semetipsum accuset. Ex qua indignatione accenditur in nobis ignis
quidam, qui
velut <SG670, p. 31a> agro sterili immissus, consumptis et excoctis radicibus
pessimae
voluptatis, bono semini verbi dei fecundiorem cordis praeparat glebam. Puto autem, quod satis dignas habeatis
causas
iracundiae, ex quibus iustissimus ignis iste coalescat, si consideretis, in quantos vos errores
deduxerit ignorantiae malum, <N442, f.
17vb> quan<VD38,
f. 29rb>tosque lapsus et quanta praecipitia ad peccandum dedit, a quantis vos bonis abstraxit, et in quae praecipitavit mala, et, quod est super omnia
gravius,
quod vos in futuro saeculo aeternis poenis obnoxios fecit. Nonne pro his omnibus, ubi vobis
veritatis lumen
effulsit, ignis <V630, f. 17rb> iustissimae indignationis
accenditur et iracundiae deo placitae intra vos consurgit incendium,
quo consumatur et radicitus inte<I83, f. 31rb>reat omne germen, <BII13, f. 26va>
sicut forte intra vos malae concupiscentiae
pullulavit? Unde et ipse, <E97, f. 17vb> qui misit nos,
cum venisset et
omnem mundum vidisset ad maliciam declinasse,
BII13: unleserliche
Rubrik
non
con<SG670, p. 31b>tinuo ei pacem in erroribus posito dedit, ne eum
confirmaret in
malis, sed ignorantiae eius ruinis scientiam veritatis opposuit, ut, si, qui forte resipiscerent et lumen <S105, f. 13r>
veritatis aspicerent,
deceptos se et in praecipitia erroris abstractos merito dolerent et iracundiae salutaris ignem adversum
deceptricem suam
conciperent ignorantiam. Ob
hoc itaque
dicebat: Ignem veni mittere in terram, quem volo, ut accendatur. Est ergo pugna quaedam, quae gerenda nobis est in hac vita.
Sermo
enim veritatis et scientiae necessario separat homines ab errore et
ignorantia, sicut saepe videmus putre<VD38, f.
29va>factas et
emortuas
corporis carnes a connexione viventium membrorum ferro secantes separari. Tale ergo aliquid est, quod agit veritatis agnitio. Necesse est enim, ut salutis causa
filius,
verbi gratia, qui sermonem receperit <I83, f. 31va>
veritatis a
parentibus separetur incredulis aut rursum pater separetur a filio <SG670, p. 32a> aut filia a
matre. Et hoc modo inter
propinquos et consanguineos credentes atque incredulos scientiae atque
ignorantiae
veritatisque et erroris pugna consurgit.
Bcan4: LXXVI
P102; BII13: LXXVI
Expositio sermonis domini dicentis
non veni pacem mittere in
terram sed gladium
[H.
76] <BII13, f. 26vb> Et ob hoc iterum dicebat, qui nos misit: Non veni pacem mittere in terra, sed gladium. Quod si dicit aliquis: Et quomodo iustum videtur
separari filios a parentibus? Audi quomodo: quia, si cum ipsis in errore permaneant, neque illis proderunt, et
ipsi cum illis pariter interibunt. Iustum igitur et valde iustum est separari eum, qui se dari vult, ab eo, qui non vult. Sed et illud averte, quia non ex illis, qui rectius intellegunt, venit
ista
separatio. Illi enim velint esse pariter et prodesse his et docere meliora. Sed
est istud proprium ignorantiae vitium, ut confutantem se veritatis lucem non ferat habere de proximo, et ideo ex illis ista nascitur separatio. Nam
qui scientiam veritatis
accipiunt, quia <E97,
f. 18ra> boni<VD38,
f. 29vb>ta<I83, f. 31vb>tis
<SG670, p. 32b> plena est, <Bcan4, f. 37v>
tamquam a bono deo datam cupiunt eam, si fieri <S105, f.
13v> potest, cum omnibus habere communem, etiam cum his, qui
oderunt eos
et persequuntur. Sciunt enim, quia peccatum ipsorum causa <O93, f.
3vb> ignorantiae
est. Propterea idemque ipse magister, cum ab his, qui <N442, f. 18ra>
igno<V630, f.
17va>rabant eum, duceretur ad crucem, orabat patrem pro
interfectoribus suis et dicebat: Pater, dimitte his peccatum, nesciunt enim, quid faciunt.
Imitantes quoque
discipuli magistrum, etiam ipsi, cum paterentur, similiter pro
interfectoribus suis orabant. Quod si disciplina nobis est orare etiam
pro interfectoribus et persecutoribus nostris, quomodo non etiam
parentum et
propinquorum <BII13, f. 27ra> persecutiones ferre et pro
conversione eorum orare credimur?
Bcan4: LXXVII
P102; BII13: LXXVII
Quod parentes non auctores vitae nostrae sed
ministri sint
[H. 77]
Tum deinde etiam illud
diligentius consideremus, quae sit nobis causa parentes diligendi. Pro
eo, inquit, quod vitae nostrae videntur auctores. Auctores
quidem vitae
<SG670, p. 33a> nostrae parentes non sunt, sed ministri.
Non enim
vitam praebent, sed ingrediendi nobis ad <I83, f. 32ra> hanc
vitam exhibent
ministerium,
BII13: quod
parentes nostri non sint auctores vitę sed ministri
auctor
autem
vitae unus et solus est deus. Si autem auctorem vitae diligere volumus,
illud
nobis esse diligendum sciamus. Sed
illum,
inquit, cognoscere potuimus, istos autem et novimus <VD38,
f. 30ra>
et in affectu habemus. Esto,
non potuistis
cognoscere, quid sit deus, qui tamen non sit deus, perfacile scire potuistis. Nam quomodo latere potuit
hominem, quod lignum aut lapis aut aes vel alia huiusmodi
materia non
sit? Quod si in his, quae facile depraehendere potuistis, animum ad discutiendum noluistis intendere, certum est, quia et in agnitione dei impediti estis, non
impossibilitatis
sed ignaviae
vitio.
Bcan4: LXXVIII
P102;
BII13: LXXVIII
De intellegendo deo
[H. 78]
Nam, si
voluissetis, ex his ipsis utilibus simulacris profecto accepissetis
intellegentiae viam. Certum est, quia per ferrum facta sunt
simulacra,
ferrum vero per ignem confectum est. <SG670, p. 33b> Qui ignis aqua exstinguitur, aqua autem per spiritum movetur, spiritus
<BII13, f.
27rb> autem a deo initium habet. <S105, f. 14r>
Sic enim dicit
Moyses propheta: <I83, f. 32rb> In principio fecit deus
caelum et
terram. Terra autem erat invisibilis <E97, f. 18rb> et
incomposita, et tenebrae erant super faciem abyssi, et
spiritus dei erat super aquas. Qui spiritus iussu dei quasi ipsa conditoris manus lucem separavit a tenebris, et post illud invisibile caelum istud visibile produxit, ut superiora quidem habitaculum
faceret
angelis, inferiora vero hominibus.
BII13: cuncta
visibilia propter hominem a deo creata sunt
Propter
vos ergo
iussu dei aqua, quae erat super faciem terrae, secessit, ut terra
vobis
produceret fructus. Cui etiam humorum venas latenter
inseruit, ut
<VD38, f. 30rb> vobis ex ea profluerent fontes et flumina. Propter vos producere iussa
est
animantia et omnia, quae vestro usui voluntatique servirent. Aut non propter vos venti spirant, ut ex ipsis con<V630, f. 17vb>cipiens
fructus vobis
terra parturiat? Non propter vos imbres perfluunt et tempora vicissitudines mutant? Non propter vos sol oritur <SG670, p.
34a> et occidit,
et muta<N442, f. 18rb>tiones luna perpetitur? Propter vos mare exhibet famulatum suum, ut vobis ingratis cuncta subiaceant. Nonne pro
his omnibus iusta <I83, f. 32va> erit ultionis
poena, quia horum omnium largitorem, quem ante omnia et
agnoscere et
venerari debuistis, solum prae ceteris ignoratis?
BII13: unleserliche Rubrik
Sed
et nunc isdem vos adhuc intellegentiam eis duco. Videtis etenim, quod omnia gignuntur ex aquis, aqua vero
<BII13, f.
27va> per unigenitum ex initio facta est, unigeniti vero
omnipotens
deus caput est, per quem tali ordine, ut <Bcan4, f. 38r>
supra
diximus, pervenitur ad patrem. Cum autem perveneritis, agnoscite hanc
esse voluntatem eius, ut per aquas, que primae creatae sunt, denuo
renascamini. Qui enim
regeneratus fuerit per
aquam, bonis operibus repletus heres efficitur eius, a quo in incorruptione generatus est. Propter
quod paratis
animis accedite quasi filii <VD38, f. 30va> ad patrem,
ut peccata vestra
diluantur et causa eorum sola <SG670, p. 34b> ignorantia
fuisse probetur apud deum. Nam, si post agnitionem horum
permanetis in incre<S105, f. 14v>dulitatem, vobis iam perditionis vestrae causa et non ignorantiae reputabitur.
Bcan4:
LXXVIIII
P102;
BII13: LXXVIIII Neminem posse habere spem apud
deum absque baptismo Item quae conferat aquae baptismum et confirmatio
episcopi
[H. 79]
Nec putetis, quod,
etiam
si omnem pietatem colatis omnemque iustitiam, baptismum <E97,
f. 18va> vero
<I83, f. 32vb> non
accipitis,
spem possitis habere apud deum, immo maiore poena digni eritis, qui bona opera non bene operati estis.
Confertur enim meritum boni homini ex bonis gestis, sed si ita gerantur, sicut deus iubet. Deus autem iussit omnem
colentem se
baptismo consignari. Quod si vos rennueritis et vestrae voluntati magis quam dei obtemperetis,
contrarii
sine dubio et inimici estis voluntati eius. Sed dicitis fortasse: Quid confert aquae baptismus ad dei cultum? Primo quidem, quia, quod deo
placuit,
impletur. <BII13, f. 27vb> Secundo, quia regenerato ex aquis et deo renato fragilitas prioris nativitatis, quae vobis per hominem
facta est,
amputatur, <SG670, p. 35a> et ita demum pervenire poteritis ad salutem, aliter
impossibile est.
Sic enim nobis cum sacramento verus propheta testatus est dicens: Amen,
dico vobis, nisi quis denuo renatus fuerit ex aqua viva, non
introibit in
regnum caelorum. <VD38, f. 30vb> Et
ideo accelerate . Est enim in aquis istis misericordia eius quaedam,
quae ex
initio ferebatur super eas, <I83, f. 33ra> et agnoscit
eos, qui
baptizantur sub <O93, f. 4ra> appellatione triplicis
sacramenti, <V630, f. 18ra> et
eripit eos de suppliciis futuris quasi donum quoddam offerens deo animas per baptismum
consecratas. Confugite ergo ad aquas istas, solae sunt enim, quae
possunt vim futuri ignis exstinguere. Ad quas, qui moratur <N442, f. 18va> accedere,
constat in eo
infidelitatis adhuc idolum permanere et ab ipso prohiberi ad aquas,
quae salutem
conferunt,
properare. Sive enim iustus, sive sit iniustus, baptismum <SG670, p. 35b> per
omnia necessarium
est, iusto quidem, <S105, f. 15r> ut adimpleatur
in eo perfectio et
regeneretur deo, iniusto vero, ut peccatorum, quae gessit, remissio
concedatur. Omnibus ergo festinandum est sine mora renasci deo et demum consignari ab episcopo, id est septiformem gratiam
spiritus sancti percipere, quia incertus est
uniuscuiusque exitus
vitae.
I83:
Quid prosit
ultima consignatio
S105: Baptizatos consignari debere
Cum autem regeneratus fuerit per aquam et
postmodum
septiformi spiritus gratia <BII13, f. 28ra> ab episcopo,
ut
memoratum est, confirmatus, quia aliter perfectus esse christianus
nequa<I83, f.
33rb>quam poterit, nec sedem habere inter perfectos, si non
necessitate, sed incuria aut voluntate remanserit, ut a beato Petro <E97,
f.
18vb> accepimus,
et ceteri sancti
apostoli praecipiente domino docuerunt, <VD38, f. 31ra> et demum ex operibus bonis ostendat in se similitudinem eius, qui eum genuit, patris.
Bcan4: LXXX
P102; BII13: LXXX
Quod post baptismum agnosci debeat honor dei Item et
quid sit honor dei
[H. 80]
Posthac vero agnoscat deum honorare, honor autem
<SG670, p.
36a> eius est, ut ita vivat, sicut ipse vult. Vult autem unumquemque ita vivere, ut homicidium et adulterium nesciat, odium et
avaritiam
fugiat, iram, superbiam, iactantiam respuat et exsecretur, invidiam quoque et cetera his similia penitus a se ducat
aliena.
VD38:
Quod multe
sunt species castimonię
P102; BII13: LXXXI
De propria nostrae religionis observantia et quod
castimoniae multae sint species
[H. 81]
Est sane
propria quaedam nostrae <Bcan4, f. 38v>
religionis observantia, quae non tam imponitur hominibus, quam proprie ab unoquoque deum colente causa puritatis expetitur .
BII13: de menstruata muliere
De
castimoniae dico cautela, cuius species multae sunt. Sed primo, ut
observet
unusquisque, ne menstruatae mulieri misceatur, hoc enim
exsecrabile ducit lex dei. Quod
et si lex de
his non admonuisset, nos ut canthari libenter volveremur in ster<I83, f.
33va>core. Debemus aliquid amplius habere animalibus utpote rationabiles homines et caelestium <BII13, f.
28rb> sensuum capaces, quibus summi studii esse debet ab omni inquinamen<SG670, p. 36b>to cordis conscientiam custodire.
V630:
Quod bonum sit
ab omni inquinamento cordis conscientiam
custodire et quod bonum sit etiam corpus aqua diluere
Bonum est autem et puritati conveniens etiam corpus aqua diluere . Bonum vero dico non quasi <S105, f.
15v>
principale illud, in quo mens purificatur, sed quod sequela sit illius boni hoc, in quo caro diluitur. <VD38, f. 31rb> Sic enim et
magister noster quosdam
pharisaeorum et scribarum, qui videntur esse ceteris meliores et a vulgo <V630,
f. 18rb>
separati, increpabat dicens eos hypocritas, quia ea solummodo, quae hominibus videbantur,
purificabant,
corda vero, quae solus deus aspicit, inquinata relinquebant et sordida.
Ad quosdam ergo ex ipsis, non ad omnes, dicebat: Vae vobis, scribae et pharisaei hypocritae, quia mundatis <N442, f. 18vb> calicis
et parapsidis, quod deforis est, intus autem plena sunt sordibus. Pharisaee caece,
munda prius,
quod intus est, et, quod deforis est, erit mundum. <I83, f.
33vb>
Vere enim si mens mundetur luce scientiae, cum ipsa fuerit munda ac splendida,
tunc
etiam eius, <SG670, p. 37a> qui deforis est, hominis ipsa necessario curam gerit, id
est carnis
suae, ut et ipsa <E97, f. 19ra> purificetur.
VD38:
Qui carnis purificationem neglegit solet
contemnere munditiam mentis
Ubi autem ista, quae deforis est, purificatio carnis neglegitur, certum est ibi neque de puritate mentis ac mundicia cordis curam geri. Ita ergo fit, ut is, qui intrinsecus mundus est, mundetur sine dubio et extrinsecus, non semper autem is, qui mundatur extrinsecus, etiam intrinsecus mundus est,
mundetur sine dubio et extrinsecus. Non semper autem is, qui mundatur extrinsecus, etiam intrinsecus mundus est,
videlicet
<BII13, f. 28va> cum ait haec, ut hominibus placeat.
Sed
et illa species castimoniae observan<VD38, f. 31va>da
est, uti ne
passim et libidinis solius causa feminis coeatur ,
BII13: de (ein Wort
unleserlich) reparandis
sed
posteritatis reparandae gratia, quae observantia, cum etiam in
nonnullis pecudibus inveniatur, pudori est, si non ab hominibus rationabilibus et deum colentibus observetur. Ergo
omnes peccaverunt et egent auxilio dei.
Propter
quod, carissimi, sectamini semper caritatem et aemulamini meliora et spiritalia, <I83, f. 34ra> et adiuvate <SG670, p. 37b> vos invicem, ut
deo semper in
omnibus placere valeatis. Amen.
O93,
f. 4ra; V630, f. 18rb; N442, f. 18vb; I83, f. 34 ra; VD38, f. 31va;
SG670, f. 37b; Bcan4, f.
38v; E97, f. 19ra; P102;
BII13, f. 28va; S105, f. 15v
©
2004-2006
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 25.6.2006
|