Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
1.
Viginius-Brief
O93, f. 12ra; V630, f. 32va; N442, f. 32rb;
I83, f. 67ra;
VD38, f. 60ra; SG670, p.
112b; Bcan4, f. 59r;
E97, f. 34va; P102; BII13,
f.
56ra; S105, f. 44r
INCIPIT EPISTOLA
VIGINI PAPAE DE
FIDE ET RELIGIONIS CAUSIS.
Bcan4: I
P102;
BII13:
I
De fide quod filius non
secundum deitatem solam sit
missus a patre sed secundum carnem et quod idem filius se quoque miserit
<VD38,
f. 60rb> [H.
1] Viginus in Christi nomine almae urbis Romae
episcopus cunctis in apostolica fide et
doctrina degentibus salutem.
Carissimi,
deus filium suum misit in similitudinem carnis peccati et
de peccato damnavit peccatum
in carne, ut iustitia legis
impleretur.
V630: filius
non secundum deitatem solam a patre missus est sed secundum carnem
Filius
non <SG670, p.
113a> secundum
deitatem solam a patre missus est, sed secundum
carnem, quam clementer et pie pro nobis assumere non dedignatus est.
Nam quod semetipsum exinanita maiestatis suae
potentia idem se filius <BII13, f. 56rb> miserit,
apostolus contestatur et dicit: Semetipsum
exinanivit formam servi accipiens, <I83, f.
67rb> humiliavit semetipsum, factus oboediens usque ad mortem,
mortem autem crucis. Et Isaias: Non legatus neque
angelus, sed ipse dominus
veniet et salvabit eos. Item ibi: Palam
apparui non quaerentibus me. Et Hieremias: Dereliqui domum meam, dimisi
hereditatem meam, veni et factus sum illis <O93,
f. 12rb> in opprobrium. <S105,
f. 44v> Et in
Michea: Ecce dominus veniet, et commovebuntur montes sub eo. Et in
Zacharia: Gaude et exulta filia Sion, quia
ecce venio ego et commorabor in medio tui, dicit
dominus. Et apostolus ad Timotheum:
Humanus sermo et omni
acceptione dignus, <SG670,
p. 113b> quoniam
Christus Iesus venit in hunc
mundum <VD38, f. 60va> peccatores salvos facere. Et
Malachias:
Ecce subito veniet in templo suo dominus, quem vos quaeritis, et
angelus <E97, f. 34vb> testamenti,
quem vos vultis. Et in evangelio: Non veni
vocare iustos, sed peccatores in poenitentiam. Item ibi: Quid nobis et quid tibi, Iesu, fili dei,
venisti ante tempus perdere nos? Item ibi: Venit filius hominis
salvare et quaerere, quod perierat. Item ibi:
Ego veni, ut vitam
habeant, et abundantius
habeant. Item ibi: Nemo
ascen<I83, f.
67va>dit in caelum, nisi qui de caelo descendit, filius hominis,
qui
est in caelo.
Numquid
in his tantis ac talibus testimoniis, quibus se filius dei a semetipso
venisse testatus est, poterit quis dicere ab alio et non a semetipso
venisse, dum manifestum est eum, qui carnem nostram
dignanter assumpsit, voluntarie <BII13,
f. 56va> et non ab
alio missus advenerit? Nam, qui in patre manens, ubique potentia
<V630, f. 32vb> sua consistit, ubi a patre mitteretur, omnino non
habuit, quoniam nulla <SG670,
p. 114a> pars
caelorum ac terrae a
conspectu patris excipitur, ubi secundum vos a patre filius mitteretur.
Et Paulus: Renovamini, inquit, spiritu mentis vestrae et induite novum
hominem eum, qui secundum deum
creatus est in iustitia et veritate sanctitatis.
<VD38, f. 60vb> Et ad Hebraeos: In eo enim, in quo passus est,
ille temptatus est, nam potens est eis, qui <N442, f.
32va> temptantur, auxiliari. Unde sanctae
vocationis semper caelestis
participes considerate apostolum et pontificem confessionis nostrae,
Iesum fidelem exsistentem, qui creavit eum.
Et ad Colossenses: Nunc
au<I83, f. 67vb>tem deponite et vos
universa, iram,
indignationem, maliciam, blasphemiam, turpiaque vel ex ore vestro non
procedant. Nolite mentiri invicem. Exspoliantes vos veterem hominem cum
actibus eius et induite novum cum eo, qui renovatur
in agnitionem secundum imaginem
eius, qui creavit eum. Numquid is, qui universam creaturam, visibilia et invisibilia propria <SG670,
p. 114b> potestatis
virtute procreavit ac
fecit, seipsum ante aut postmodum, quod dicere <Bcan4, f. 59v> nefas
est, creavit vel facere potuit? Et dominus in evangelio ait: Ego et
pater unum sumus. Et iterum: Qui me
videt, videt et patrem. Et iterum: <BII13,
f. 56vb> Qui me
odit, et patrem meum odit. Et iterum: Ut omnes honorificent filium, sicut honorificant patrem. <E97, f. 35ra> <S105, f. 45r> Et
iterum: Ut sint in nobis unum, sicut et
nos sumus unum, tu in me
et ego in eis. Et
iterum: <VD38, f. 61ra> Omnia mea tua sunt. Et iterum:
Ego in
patre, et pater in me. Et iterum:
Pater in me manens facit
opera haec. Et Ioannes
evangelista ait: In principio erat verbum, et ver<I83, f.
68ra>bum erat apud deum, et deus erat verbum. Et
iterum ipse ad Parthos: Tres sunt, inquit, qui
testimonium perhibent in terra: aqua,
sanguis et caro, tres in nobis
sunt; et tres sunt, qui testimonium
perhibent in caelo: pater,
verbum et spiritus, et hi tres unum sunt.
Nos itaque in natura deitatis, quia unum sunt pater et
filius, nec patrem credimus aliquo tem<SG670,
p. 115a>pore
praecessisse, ut maior sit filio,
nec filium postea natum esse, ut
deitati patris minoretur.
O93: De
metrop[olitanis]
VD38: DE
METROPOLITANIS EPISCOPIS
Bcan4: II
P102;
BII13:
II Ut nullus metropolitanus absque omnium
provincialium episcoporum praesentia aliquorum audiat causas eorum
[H.
2] Ceterum, fratres, salvo in
omnibus Romanae ecclesiae privilegio nullus
metropolitanus absque ceterorum omnium comprovincialium episcoporum
instantia aliquorum audiat causas eorum, quia irritae erunt aliter actae
quam in conspectu eorum omnium ventilatae, et ipse, si fecerit,
coerceatur a fratribus.
I83: Quales debeant
esse accusatores
Bcan4: III
P102;
BII13: III
De criminationibus maiorum natu
S105: De criminacionibus
[H.
3] <BII13, f.
57ra> Criminationes maiorum natu per alios non
fiant, nisi per ipsos, qui crimina intendunt, si tamen ipsi
digni et irrepraehensibiles apparuerint et actis publicis docuerint omni <VD38, f.
61rb> se suspicione <I83, f. 68rb> carere et
inimicitia atque
irrepraehensibilem fidem ac conversationem ducere.
Bcan4: IIII
P102; BII13: IIII
De peregrinis negotiis et
iudiciis
[H.
4] Necnon et
peregrina negotia et iudicia
prohibemus, quia indignum est, ut ab externis
iudicentur, qui provinciales et a se electos debent habere iudices.
Nos
quidem ex omni parte carpiendo occasiones
<V630, f. 33ra> abscidimus. <SG670,
p. 115b> Nos supernae memores
disciplinae qualemcumque cadentibus dexteram
porrigimus et a ruinae praecipitio, quos possumus, relevamus, et defensionis admini<N442, f.
32vb>culum totis viribus praebere cupimus.
Certe vel si mens sit recti conscia,
vindicta dignus est, qui alii exsistit causa
periculi.
Bcan4: V
P102;
BII13:
V Ut qui innocentem vel fratrem persequitur
ipse sibi iugulum mortis impingat
[H.
5] Qui vero innocentem vel
fratrem quocumque ingenio persequitur, <O93, f. 12va> ipse iugulum mortis impingit, ut
ait divinus et beatus
praeco: Noli detrahere, ne eradiceris, noli accusare, ne
accuseris, noli iudicare, ne iudiceris, quia, in quo iudicio
iudicaveris, iudicabitur de te.
Nemo creditur non
odisse, quorum relatione non <BII13, f. 57rb> laeditur.
Dicit enim dominus: Omne <I83, f. 68va>
regnum <E97,
f. 35rb> in se divisum non stabit,
et omnis scientia et regula
adversum se divisa non stabit. Ideoque necesse est, ut concorditer salubres suscipiatis
hortatus nihil per contentionem agentes, <SG670,
p. 116a> sed ad
omne studium devotionis
unanimes divinis <VD38, f. 61va> et apostolicis
constitutionibus pareatis.
Data
XVII Kal. Octobr. Magno
et Camerino consulibus.
O93,
f. 12va; V630, f. 33ra; N442, f. 32vb; I83, f. 68 va; VD38, f. 61ra; SG670, p. 116a; Bcan4, f. 59v; E97, f. 35rb; P102; BII13, f.
57rb; S105, f. 45r
©
2004-2006
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 16.7.2006
|