O93, f. 114rb; N442, f. 102va; P9629, f. 74va

INCIPIT EPISTOLA DAMASI URBIS ROMAE PONTIFICIS.

Quoniam¹ apostolicae sedis reverentiam debitam erga me caritas vestra distribuit, quia plurimum, karissimi filii, praestitistis, nam licet ecclesiae, in qua sanctus apostolus residens docuit, quodammodo nos gubernacula teneamus, tamen profitemur nos honore minores esse et propterea omni modo festinamus, ut ad gloriam eius beatitudinis pervenire possimus. Scitote igitur, quia dudum Timotheum, profanum, ineruditum, Apollinaris heretici discipulum, cum impio eius dogmate condemnavimus nec ultra concedimus eius reliquias qualibet ratione praevalere. Si autem adhuc ille serpens antiquus semel et secundo percussus ad poenam propriam reviviscit², quique extraneus ab ecclesia mortiferis venenis suis quosdam fidelium temptare non cessat, hanc tamquam pestiferam declinate corruptionem, <N442, f. 102vb> quatenus memores apostolicae fidei, quae praecipue in urbe Nicena³ a patribus ex scripto prolata est, firmo gradu stabiles in fide et immutabiles perduretis et non vaniloquia et interminabiles quaestiones ab isto audire⁴ patiamini clericos vestros ac⁵ plebem. Iam enim semel formam dedimus, ut, qui semetipsum cognoverit christianum, illud servet, quod ab apostolis noscitur esse contraditum dicente sancto Paulo: Si quis vobis annuntiaverit, praeter⁶ quod accepistis, anathema sit. Christus enim filius dei, dominus noster, humano generi per propriam passionem salutem plenissimam condonavit, ut totum hominem delictis obnoxium peccatis omnibus liberaret. Hunc si quis in deitate sive in humanitate minus aliquid dixerit habuisse, plenus spiritu diaboli gehennae semetipsum filium demonstravit. Cur itaque rursus a me quaeritis damnationem Timothei, qui et hic iudicio apostolicae sedis praesenti quoque Petro Alexandrinae civitatis episcopo cum Apollinari suo doctore damnatus est et in die iudicii tormenta debitaque supplicia sustinebit. Si vero quibusdam levioribus ille suadet veluti quandam spem, qui veram spem⁷ in Christi confessionem mutavit, <P9629, f. 74vb> sciant secum isti similiter perituros, cum quo ecclesiasticae regulae resultabunt. Deus vos incolomes custodiat, filii karissimi.

O93, f. 114rb; N442, f. 102vb; P9629, f. 74vb