|
|
|
|
|
 |
|||
|
|
||||||||||
|
|
|
|
Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.
Papst Hilarius an Bischof Ascanius von Tarragona P9629, f. 142ra ITEM EIUSDEM HILARI PAPAE AD ASCANIUM ET AD UNIVERSOS TARRACONENSIS PROVINCIAE EPISCOPOS. I Ut nullus sine consensu metropolitani episcopus ordinetur. II Ut nullus episcoporum relicta propria ecclesia ad aliam transeat. III Ut Irenaeus[1] remotus a Barcinonensi[2] ad propriam[3] revertatur[4]. IIII De removendis episcopis, qui illicite ordinati sunt, et ne in una ecclesia duo episcopi habeantur. V. De damnatione Irenaei[5], si ad suam ecclesiam non revertetur. Dilectissimis fratribus Ascanio et universis episcopis[6] Tarraconensis provinciae Hilarus episcopus. Postquam litteras vestrae dilectionis accepimus, quibus praesumptiones[7] Silvani episcopi Calagorensium ecclesiae retundi petistis et rursum Barcilonensium quaeritis nimis illicita vota firmari honoratorum et possessorum Tiriasonensium, Castantensium, Calagor<P9629, f. 142rb>ritanorum, Varegensium, Triciensium civitatis cum subscriptionibus diversorum litteras nobis constat ingestas, per quas id, quod de Silvano querela vestra deprompserat, excusabant. Sed repraehensione iustissima eorum pariter allegatio non carebat, quia propter conscientiam metropolitani[8] fratris et coepiscopi nostri Ascanii nonnullis civitatibus ordinatos claruit sacerdotes. Unde quoniam, quicquid ab alterutra parte est indicatum, omne videmus perversitate[9] confusum, temporum necessitate perspecta, hac ratione decernimus ad veniam pertinere, quod gestum est, ut nihil deinceps contra praecepta beati apostoli, nihil contra Nicenorum canonum constituta temptetur. I Hoc autem primum iuxta eorundem patrum regulas volumus custodiri, ut nullus praeter notitiam atque consensum fratris Ascanii metropolitani aliquatenus consecretur antistes, quia hoc vetus ordo tenuit, hoc et CCCXVIII[10] sanctorum patrum definivit auctoritas, cui, quisque obvias tetenderit manus, eorum se consortio fatetur indignum, quorum praeceptionibus resultat[11]. II In quorum contumeliam a superbo spiritu etiam pars illa contemnitur, quae veretur, ne quis relicta ecclesia sua ad alteram transire praesumat. Quod nimis improbe cohibentibus et, ut doleatur gravius, vobis[12] asserentibus Irenaeus[13] episcopus conatur admittere, quod nostra auctoritate roborare cupitis, quos maxime de rebus illicitis magna indignatione probatis accendi. Lectis ergo in conventu fratrum, quos natalis mei festivitas[14] congregarat litteris vestris, quae de ordinandis episcopis secundum statuta canonum vel praedecessorum meorum decreta fuerit, prolata sententia gestorum, quae pariter direximus, tenore discetis. III Unde remoto[15] ab ecclesia Barcilonensi atque ad suam remisso Irenaeo episcopo seditis per sacerdotalem modestiam voluntatibus, quae per ignorantiam ecclesiasticarum[16] legum desiderant, quod non licet, obtinere, talis protinus de clero proprio Barcinolensibus episcopus ordinetur, qualem te praecipue, frater Ascani, oporteat eligere et deceat consecrare, ne si aliter forte factum fuerit, non sine obiurgatione maxime tui nominis retundat nostra praeceptio, quod in iniuriam dei, a quo specialiter sacerdotalium est gratia dignitatum, didicerimus admissum, nec episcopalis honor hereditarium ius putetur, quod nobis sola dei nostri benignitate confertur. IIII[17] Ordinatos ergo nunc episcopos, qui licet, dum te ignorante provecti sunt, cum suis auctoribus meruerint submoveri, hac ratione firmamus, si nec viduae maritus fuerit quisquam nec in secundae coniugis nuptias ac vota convenerit, sicut et legalia constituta praecipiunt dicendo: Sacerdos uxorem virginem accipiat, non viduam, non repudiatam, secundum etiam quod beatus apostolus magister gentium de his, qui fieri desiderant sacerdotes, propria institutione non tacuit dicens: Unius uxoris virum, cuius tenore sententiae ita informati esse debetis, fratres carissimi, ut inter cetera, quae cavenda sunt, haec studeatis praecipue custodiri, quae cognoscitis ante universa mandari. In quibus etiam prospiciendum est, ne duo simul sint unius ecclesiae sacerdotes aut litterarum ignarus <P9629, f. 142va> aut carens aliqua parte membrorum vel etiam ex poenitentibus aliquis ad sacrum ministerium prorsus[18] sinatur accedere. Nec tantum putetis petitiones valere populorum, ut, cum his parere cupitis voluntatem dei nostri, quae nos peccare prohibet, deseratis. Cuius indignatio ex hoc gravius commovetur, quia benignitas eius, dum fiunt illicita per eos, qui sunt interpretes placationis, offenditur. V[19] Ut autem omnia secundum haec, quae scripsimus, corrigantur, praesentes litteras Traiano subdiacono nostro veniente direximus[20]. Quod si Irenaeus[21] episcopus ad ecclesiam suam deposito improbitatis ambitu redire neglexerit, quod ei non iudicio, sed humanitate praestabitur, removendum se ab[22] episcopali consortio esse cognoscat. Deus vos incolumes custodiat, fratres[23] carissimi. P9629, f. 142va [1] hirineus P9629 [2] barcinonesi P9629 [3] propria P9629 [4] revertatur korr. aus revertetur P9629 [5] hirinei P9629 [6] episcopis korr. aus episcopus P9629 [7] praesumptionis P9629 [8] metropolitani fratris] metropolitanis P9629 [9] perversitatem P9629 [10] CCCXVIII sanctorum korr. aus CCCXVIII P9629 [11] resultant P9629 [12] vobis korr. aus nobis P9629 [13] hirineus P9629 [14] festivitas korr. aus festivita P9629 [15] remota P9629 [16] ecclesiasticorum P9629 [17] IIII fehlt P9629 [18] prorsus korr. aus prosus P9629 [19] V fehlt P9629 [20] dixerimus P9629 [21] hirineus P9629 [22] ad P9629 [23] fratres carissimi fehlt P9629 ©
2005
Karl-Georg Schon Zuletzt geändert am 23.4.2005 |