Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise
zur Edition finden Sie hier.
Bischof
Acacius von Konstantinopel an Papst Simplicius
P9629, f.
142vb; V630, f.
253rb; N442, f.
175rc; K113, f.
70rb; W411, f.
285v; V1341, f.
172va
CIII EPISTOLA
ACATII EPISCOPI CONSTANTINOPOLITANI AD
SIMPLICIUM
EPISCOPUM
URBIS ROMAE.
Domino sancto patri
archiepiscopo
Simplicio
Acacius.
Sollicitudinem omnium
ecclesiarum
secundum
apostolum
circumferentes
nos indesinenter hortamini,
quamvis sponte vigilantes
ac praecurrentes sed vos
divino zelo
sollicitos demonstratis, statum
Alexandrinae
ecclesiae certius
requirentes,
ut pro
paternis
canonibus
suscipiatis laborem
piissimo
stillantes sudore
pro his, sicut
semper est
approbatum.
Sed Christus deus noster,
qui diligentibus se
in bonum cooperatur, nostris
cogitationibus
insidens,
et unam
nobis in his
mentem atque eandem gloriam
esse cognoscens, omnem
victoriam
ipse perficit, consortes
nos cum tranquillissimo principe
faciens,
et Timotheum, qui decessore et spirante procellas
et ecclesiasticam tranquillitatem, sicut
apparuit,
conturbantem
vitae subtraxit humanae
dicens ei: Tace
et obmutesce. Petrum
quoque qui ab
Alexandria more
similis procellae
surrexerat,
dissipavit
atque in aeternam
fugam sancto spiritu
flante convertit unum
ex his, qui
olim fuerant ante damnati.
Sicut enim in
nostris conciliis inventum
est et de
vestris strenue, si
dignamini
requirere,
poteritis agnoscere,
quae de
eodem subsecuta ab
Alexandrino
episcopo
ad Romam alterutrum
sint relata. Qui
Petrus noctis exsistens
filius et
operum diei lucentium
alienus apparens, <V630, f.
253va>
omnino tenebras ad
latrocinium
congruas
peragendas earum cooperator inveniens media nocte
adhuc iacente cadavere illius,
qui paternos canones
subvertertat
insepulto,
subripuit
in sedem,
sicut ipse arbitratus
est uno et
solo praesente et
eo, qui consors
illius insistebat insaniae,
ita ut propter
hoc maioribus suppliciis
subderetur.
Nec, quod
sperabat,
effectum
est, sed ille
quidem de se
ex parte vel
minima indicans nusquam
penitus omnino <W411, f.
286r>
comparuit.
Timotheus
autem paternorum custos canonum,
qui Daviticae mansuetudinis subditur
et usque
in finem patiens
atque potestati propriae
restitutus a
Christo propriae
sedis honore laetatur
<V1341,
f. 172vb> et
spiritalium filiorum
voces <K113, f.
70va>
accipiens,
gratiam curationis exspectat, multiplicato in
se honore a
Christo principe
sacerdotum,
propter quem et
tolerantiae
coronam sibimet religavit.
Attentius igitur
oret vestra
beatitudo
pro christianissimo imperatore
et pro nobis
ipsis. Nihil enim
praetermittitur
eorum, quae ad
custodiam
ecclesiasticae
<P9629,
f. 143ra> recipiunt disciplinae. Universam
fraternitatem,
quae vobiscum est
in Christo, ego
et, qui mecum
sunt, salutamus.
Et alia
manu: In domino
ora pro nobis,
iustissime
pater.
P9629, f.
143ra; V630, f.
253va; N442, f.
175rc; K113, f.
70va; W411, f.
286r; V1341, f.
172vb
©
2005
Karl-Georg
Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU
Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und
Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am
24.4.2005
|