[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]

Projekt Pseudoisidor

Pseudoisidor

Capitula Angilramni

Collectio Danieliana

Pseudoisidor Teil I

Pseudoisidor Teil II

Pseudoisidor Teil III

Synode des Papstes Symmachus vom 6. November 502

Inhaltsverzeichnis

Libellus Ennodii

 Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

Synode des Papstes Symmachus vom 23. Oktober 501

P9629,  f.  162vb;  V630,  f.  269ra;  N442,  f.  192ra

RUFO[1]  MAGNO,  FAUSTO  AVIENO,  VV.  CC.  CONSS.  SUB[2]  DIE  X.  KALENDARUM  NOVEMBRIUM.  QUARTA  SYNODUS  HABITA  ROMAE  PALMARI.

Sancta  synodus  apud  urbem  Romam  ex  praecepto  gloriosissimi  regis  Theoderici  ex  diversis  regionibus  congregata  in  Christi  nomine  dixit:  Cum  ex  diversis  provinciis  ad  urbem  Romam  convenire  sacerdotes  regia  praecepisset  auctoritas,  ut  de  his,  quae[3]  venerabili  papae[4]  Symmacho  apostolicae  sedis  praesuli  ab  adversariis  ipsius  dicebantur[5]  impingi  sanctum[6]  concilium  iudicaret,  Liguriae,  Aemiliae  vel  Venetiarum  episcopos[7],  quos  ad  praesentiam  principis  spes[8]  itineris[9]  ductos  attraxit,  consulimus  regem  incubuit[10]  necessitas  consulendi,  qua[11]  hos  voluisset  aetate  fractos,  debilitate  corporis  invalidos[12]  causa  congregari.  Respondit  praefatus  rex  piissimus  bonae  conversationis  affectu[13]:  Plura  ad  se  de  papae  Symmachi  actibus  horrenda  fuisse  perlata  et  in  synodi  oportere,  si  vera  esset[14]  inimicorum  eius  obiectio  iudicatione  constare[15].  Memorati  pontifices,  quibus  allegandi[16]  imminebat  occasio,  suggesserunt  ipsum[17],  qui  dicebatur[18]  impetitus,  debuisse  synodum  convocare  scientes,  quia  eius  sedi[19]  primum  Petri  apostoli  meritum[20],  deinde  secuta  <P9629,  f.  163ra>  iussione  domini,  conciliorum  venerandorum  auctoritas  singularem  in  ecclesiis  tradidit  potestatem,  nec  antedictae[21]  sedis  antistitem  inimicorum[22]  [23]  subiacuisse  iudicium[24]  in  pro<N442,  f.  192rbpositione  simili  facile  forma  aliqua  testaretur.  Sed  potissimus  princeps  ipsum  quoque  papam  in  colligenda[25]  synodo  voluntatem[26]  suam  litteris  demonstrasse  significavit[27].  Unde  a  mansuetudine  eius  paginae  postulatae  sunt,  quas  ab[28]  eo  directas  constabat,  has  dari  sacerdotibus  sine  tarditate  constituit  vel  quicquid  in  eodem  negotio  actum[29]  scriptis  Romam  ex  diversis  terrarum  vel  regionum[30]  partibus  dei  prosecutione  perventum  est.  Et  dum  venerabili  collectione  de  incipiendo  haberetur  negotio,  prout  poscebat[31]  causa  tractatus,  sanctus[32]  papa  Symmachus  basilicam  Iulii,  in  qua  pontificum  erat  congregatio,  prout  habuit  cura,  caelestis  ingressus[33]  est  et  de[34]  evocatione  synodali  clementissimo  regi  gratias  retulit[35]  <V630,  f.  269rb>  et  rem[36]  desiderii  sui  evenisse  testatus  est[37].  Causa[38]  ergo  de  sacerdotum  animis,  quae  de  concilio  nondum  firmato  tristitiam  ministrabat  abscissa  est,  auctoritatem  ordini  colligendo,  sicut  poscebant,  ecclesiastica  statuta  in  omnium,  qui  ibidem  convenerant  episcoporum[39]  praesentia,  se  dare  professus  est[40]  sperans,  ut  quasi[41]  visitator[42],  qui  contra  religionem,  contra[43]  statuta  veterum  vel  contra  regulas  maiorum  a  parte  cleri  vel  ab[44]  aliquibus[45]  laicis  fuerat  postulatus,  ex  ordinatione  antistitum[46],  sicut  decebat[47]  sanctum[48]  propositum,  prima  fronte  cederet,  et  omnia,  quae  per[49]  suggestiones  inimicorum[50]  suorum  amiserat,  potestati  eius  legaliter[51]  ab  honorabili  concilio  redintegrarentur[52],  et  tanti  loci  praesul  regulariter[53]  prius  statui  pristino  redderetur[54],  et  tunc[55]  veniret  ad  causam,  et  si  ita  recte  videretur,  accusantium  propositionibus  responderet.  Digna  res  visa  est  maximo  sacerdotum  numero  atque[56]  mereretur  effectum.  Decernere  tamen  aliquid  synodus  sine  regia  notitia  non  praesumpsit,  sed  suggestio  iusta  per[57]  legatorum  neglegentiam[58]  non  meruit  secundum  vota  responsum.  Iussus  est  regiis[59]  praeceptionibus  papa  Symmachus  ante  patrimonii[60]  ecclesiarum,  <P9629,  f.  163rb>  quas  amiserat,  praeceptionem[61]  cum  impugnatoribus  suis  in  disceptatione  confligere,  qui  potestatis[62]  suae  privilegia,  et  quae  pro  conscientiae,  quantum  iuste  aestimamus,  emendatione[63]  submiserat,  nec[64]  hac  voluit  vice[65]  resumere,  sed  dum  esset  synodus  in  Hierusalem  basilica[66]  sessoriani  palatii  constituta,  aliquibus  sacerdotibus  visum  est,  ut  libellus[67],  quem  accusatores  paraverant,  qui[68]  cotidie  seditionibus  appellabant,  susciperetur  a  synodo.  In  quo  suscepto  duo  erant,  quae  vel  veritati  inimica  essent  vel  ipsi,  quantum  ostenditur  conventui[69],  ecclesiastico  praeposito[70]  repugnarent[71].  Unum,  quia  dicebant  crimina  memorati  superius  Symmachi  papae  apud  regiam  constituisse[72]  notitiam.  Quod  falsum  esse[73]  declaruit[74],  non  enim  quasi  novam  causam  audientiae  commisisset[75],  si  eius  conscientia[76]  convictum  de  errore  solam  se[77]  sciret[78]  exspectare  sententiam.  Aliud  est[79],  quod  per  servos  de  his,  quae  obiciebant,  se  eum  loquebantur  posse  convincere  addentes,  quod[80]  [81]  ipse[82]  mancipia  traderet,  quibus,  quantum  illi  asserebant,  possit  in  iudicatione  superari.  Quae  res  canonibus  et  <N442,  f.  192va>  ipsis  publicis  erant  legibus  inimica,  cum  patrum  statuta  sanxissent,  ut[83],  quos[84]  ad  accusationem  leges  saeculi  non  admittunt,  his  dicendi  in  cognitione  vel  assequendi[85]  aliquid  deneganda[86]  esset[87]  licentia.  Et  dum  inter  ista,  quae  essent  facienda,  tractabatur[88],  praefatus  papa,  ut  causam  diceret,  occurrebat,  qui  veniens  ab  irruentibus  turbis  aemulorum  suorum  ita  tractatus  est,  ut  multis  presbyteris,  qui  cum  ipso  ierant[89],  per[90]  caedem  ipsam[91]  mortis  fuisset  occasio,  et  cum[92]  recentium  adhuc  vestigia  vulnerum  illustris  vir  comes[93]  Aligernus  et  sublimes  viri  Gudila[94]  <V630,  f.  269va>  et  Vedeulfus  maiores[95]  domus  regiae  perspexissent[96],  quos[97]  secum[98],  unde  egressus  fuerat,  ad  beati  Petri  apostoli  septa  convexerit[99].  His  ita  actis  et  rebus  varia[100]  confusione[101]  turbatis,  iterum  nos  ad  iustitiam  contulimus  principalem  scientes  divinitatem[102]  propriam  regere  dominum,  quem[103]  ad  Italiae  guber<P9629,  f.  163va>nacula  ipsa[104]  providerat[105],  cuius  mansuetudini  omnia  per  relationis[106]  seriem,  sicut  res  poscebat,  ingessimus.  Intimantes  etiam  saepe  nominatum  papam  post  caedem,  cui  subiacuerat  cum  suis,  si  voluntatem[107]  rursus  haberet  exeundi  ad  iudicium,  fuisse  commonitum,  sed  alligasse[108]  eum  per  directos  episcopos,  mandatis  canonibus[109]  [110]  sibi  concessisse  affectu  purgationis  suae  culmen  humiliat,  quantis  periculis  pene  fuisse[111]  oppressus[112].  Domnum  regem  habere,  quod  vellet  faciendi,  se  interim  iustitiae  renitentem  statutis  canonicis  non  posse  compelli.  Ad  haec  serenissimus  rex  taliter  deo  aspirante  respondit:  In  synodali  esse  arbitrio  in  tanto  negotio[113]  sequenda  praescribere  nec  aliquid  ad  se  praeter  reverentiam  de  ecclesiasticis  negotiis  pertinere,  committens  etiam  potestati  pontificum,  ut  sive  propositum  vellent  audire  negotium  sive  nollent,  quod  magis  putarent  utile,  deliberarent,  dummodo  deliberandi[114]  provisione  concilii  pax  in  civitate  Romana  christianis  omnibus  redderetur[115],  quae  cum  iuste  offertur  dei  mandata  complentur;  Italiae  suae  dare  rectorem,  cognoscentes[116]  nullum  nobis  laborem  alium[117]  remansisse,  nisi  ut  dissidentes  cum  humilitate  praepositi[118]  nostri  ad  concordiam  hortaremur,  quia  unum  tantae  rei  restabat[119],  unde  deo  pareremus,  ut  sanctae[120]  principis  voluntati  invitemus[121]  senatum  amplissimum,  quali  oportuit  legatione  destinata  monentes  et  instruentes,  causas  dei  ipsius  esse  iudicio  committendas,  qui[122]  valet  corpus  occidere  et  animam  mittere  in  gehennam,  qui  dicit  mihi  vindictam  et  ego  retribuam,  apud  quem  conscientia  nuda  est,  cui  non  abscondentur  occulta.  Cogitare  prudentes  viros  oportere,  quanta  inconvenienter[123]  et  praeiudicialiter  in  huius  negotii[124]  principi[125]  contigissent,  et  nos[126]  viam  per  hanc,  quam  ipsi  vocabant,  remissionem[127]  peccatis  non  aperire  <P9629,  f.  163vb>  sed  claudere,  qui,  quod  dicebatur,  <N442,  f.  192vb>  maiori  iudici[128]  servamus  instruentes  eos,  quia  per  nos  illis  Christus  innotuit,  non[129]  esse  ovium  lupi  insidias  praevidere  sed  pastoris,  maxime  quia  in  causa  praefata  multos,  qui[130]  se  dignabantur[131]  cognoscere  et  deo  satisfacere  error  involverat,  et  quia  non  poterant  plura  sub  hac  occasione  ecclesiae  membra  dispergi,  sed  magis  per  mansuetudinem  sustineri,  sicut  boni  nos  operis  Paulus  magister  instruxerat,  dicens  sanandos[132]  esse  plurimos  per  patientiam  et  doctrinam.  Et  quicumque[133]  putantur  rei  et  gravibus  peccatis  involuti,  quamvis  nullus  est,  qui  delicto  careat,  sicut  Iohannes  testatur  apostolus[134]:  Si  dicam,  <V630,  f.  269vb>  quia  peccatum  non  habeo,  mendax  sum.  Hos  tamen  magis  pressuris  hominum  sustentari[135]  et  perterreri  hasque[136]  passiones,  iudicio[137]  divino  suspendi,  maxime  cum  illa,  quae  praemisimus,  inter  alia  de  auctoritate  sedis  obstarent,  quia,  quod  possessor  eius  quondam  beatus  Petrus  meruit,  in  nobilitatem[138]  possessionis  accessit,  et  claritatem  veterem  vobis  dat,  de[139]  Christi  dote  rectoribus  clamantibus[140]  scriptum  esse  per  prophetam  ex  persona  dei:  Numquid  non  valet[141]  manus  mea  ad  consumendum[142]  eos,  qui  erraverunt?  Haec  eadem  saepissime,  sicut  oportuit  commonentes,  ut  habita[143]  intentione  discederent  et  factum  nostrum,  quod  deus  inspiraverat  iuxta[144]  mandatum  principis[145]  non  discuterent[146],  sed  sequerentur,  sicut  decebat[147]  ecclesiae  filios,  nec  sub  hac  intermissione  contenderent  et  crescerent  ecclesiae  detrimenta.  Quae  res  poscebat  cum  festinatione  succurri[148]  nobis  huius  celeritatis  et  illis  oboedientiae  necessitas  imminebat,  maxime[149]  pene  plebem  cernimus  eius  communioni  indissociabiliter  adhaesisse,  cuius  nos  non[150]  modica  cura  stimulabat,  <P9629,  f.  164ra>  ne  in  aliquo  laberetur  errore.  Quibus  allegatis[151]  cum[152]  dei  nostri  obtestatione[153]  decernimus,  harum  necessitatum  vel  religionum  consideratione  adstricti[154]  et  caelesti[155]  perpensis  omnibus,  quae  in  causa  erant,  inspiratione  secretis  Symmachus  papa  sedis  apostolicae  praesul  ab  huiusmodi[156]  propositionibus  impetitus,  quantum  ad  homines  respicit,  quia  totum  causis  obsistentibus  superius  designatis  constat  arbitrio  divino  fuisse  dimissum.  Sit  immunis  et  liber  et  christianae  plebi[157]  sine  aliqua  de  obiectis[158]  ablatione[159]  in  omnibus  ecclesiis  suis  ad  ius  sedis  suae  pertinentibus  et  tradat  divina  mysteria,  quia  eum  ab  impugnatorum[160]  suorum  petitione[161]  propter  superius  designatas  causas  obligari  non  potuisse  cognovimus.  Unde  secundum  principalia  praecepta,  quae  nostrae  hoc  tribuunt  potestati,  ei,  quicquid  ecclesiastici  intra  sacram  urbem  Romam  vel  foris  iuris[162]  est,  reformamus,  totam  causam  dei  iudicio  reservantes  universos  hortamur[163],  ut  sacram  communionem,  sicut  res  postulat,  ab  eo  percipiant[164]  et  dei  et[165]  animarum  suarum[166]  meminerint,  quia  ipse[167]  et  amator  pacis  est,  et  ipse  pax  est,  qui  <N442,  f.  193ra>  monet[168]:  Pacem  meam  do  vobis,  pacem  meam[169]  relinquo  vobis.  Et  in  quacumque  civitate  pacem  esse  confirmandam  affirmans  beatos  esse  pacificos.  Haec  quicumque  ex  instructione[170]  nostra,  quod  non  aestimamus,  vel  non  admitti[171]  vel  retrectari  posse  crediderit,  videat,  quia  in  divino  iudicio  contemptus  sui  rationem[172]  est,  sicut  de  deo  confidimus,  redditurus[173].  De  clericis  memorati[174]  papae,  qui[175]  ab  episcopo[176]  suo  ante  tempus  alicuius[177]  contra  regulas  discesserunt  et  schisma  fecerunt,  hoc  fieri  decrevimus,  ut[178]  eos  satisfacientes  episcopo  suo  misericordiam  consequantur[179]  et  officiis  <V630,  f.  270ra>  ecclesiasticis  se  gaudeant  restituti[180],  quia  dominus  et  redemptor  noster  oves  <P9629,  f.  164rb>  perditas  ab  errore  laetatur  inventas  et  super  prodigum[181]  filium  paternam  liberalitatem  caelestis  medicator[182]  accommodat.  Quisquis  vero  clericorum  post  hanc  formam  a  nobis  prolatam[183]  quocumque  sacrati  deo  loci  in  ecclesia[184]  Romana  missas[185]  celebrare  praesumpserit  praeter  conscientiam  papae  Symmachi,  dum  vivit,  statutis  canonicis  velut  schismaticus  percellatur.  Ista[186]  sufficiant  cum  dei  notitia  sincere  protulisse.

EPISCOPORUM[187]  SUBSCRIPTIONES:

Laurentius[188]  episcopus  ecclesiae  Mediolanensis  huic  statuto  nostro,  in  quo  totam  causam  dei  iudicio  commisimus,  subscripsi.  Petrus  episcopus  ecclesiae  Ravennatis  huic  statuto  nostro,  in  quo  totam  causam  dei  iudicio  commisimus  subscripsi.  Felix  Terramnensis[189],  Bonifacius  Aquaevivensis,  Maximus  Bleranus,  Aemilianus  Suranus,  Maximus  Ticinensis,  Cassianus  Mutinensis,  Gerontius  Ficudensis,  Stephanus  Benusinus,  Laurentius  Boensis,  Fortunatus  Fulginensis,  Mercurius  Sutrinus,  Stephanus  Neapolitanus,  Hilarius[190]  Tepraesanus[191],  Maximilianus  Perusinus,  Innocentius  Fortunatus[192],  Concordius  Mesitanis[193],  Vitalis  Fuidanus[194],  Castus  Pornensis[195],  Asterius  Aquinatis,  Gresogonus[196]  Abbinensis[197],  Amantius  Potentinus,  Romanus  Numentanus,  Ursus  Reatinus,  Cresconius  Tudentinus[198],  Innocentius  Mavanatis[199],  Iohannes  Spolitanus[200],  Eustasius  Cremanensis,  Laurentius  Vergomatis[201],  Eucarpius[202]  Meresape,  Rufentius  Agnatinus,  Serenus  Nolanus,  Marcianus  Acanus,  Euticius  Tranensis,  Fortunatus  Agninus,  Pascasius[203]  Vulturnensis,  Innocentius  Forsimproniensis,  Felix  Nepesinus,  Hilarus  Tempranensis,  <P9629,  f.  164va>  Innocentius  Direntium[204]  Tiberinorum,  Severinus  Tundaritanus,  Silvanus  Veliternus,  Sebastianus  Suranus,  Mercurius  Gavinati,  Felix  Atellunus[205],  Rusticus  Uxentinus[206],  Propinquus  Tribensis[207],  Adeodatus  Formanus[208],  Bonifacius  Camaeritanus,  Iustus  Signatinus,  Vindemius  Anteatinus,  Augustus[209]  Liparitanus,  Valentinus  Amiterninus,  Fortunatus  Sivestanus[210],  Lucundus[211]  Augustanus,  Trigridius[212]  Tauriganus,  Vitiganus[213]  Celeniensis[214],  Iohannis[215]  Arimensus[216],  Proculeianus  Sepinatis,  Candidus  Tiburtinus[217],  <N442,  f.  193rb>  Aprilis  Laterianensis[218],  Asellus  Populienensis[219],  Memor  Casinus[220],  Colonicus[221]  Sorododiensis[222],  Helpidius  Voloterinanus[223],  Iohannes  Turritanus,  Adeodatus  Silvae  Candidae,  Venerius  Pallensis,  Rogatus  Tauromenitanus[224],  Servusdei  Ferenensis,  Probus  Carmeianensis[225],  Dulticius[226]  Sancti  Antonini.  EXPLICIT[227].

P9629,  f.  164va;  V630,  f.  270ra;  N442,  f.  193rb



[1]  RUFO]  CXLVIIII  RUFO  N442

[2]  SUB  DIE]  SŪR  P9629;  V630;  SUB  DIE  korr.  aus  SUB  N442

[3]  quia  V630

[4]  papa  V630

[5]  dicebantur  korr.  aus  dicebatur  P9629

[6]  sanctum  korr.  aus  santum  P9629

[7]  episcopis  V630

[8]  spei  V630

[9]  itineris  korr.  aus  iteris  P9629

[10]  interlinear  vel  incumbit  N442

[11]  qua  korr.  aus  quia  N442

[12]  invalides  V630

[13]  affectum  V630

[14]  esse  V630

[15]  constaret  V630

[16]  alligandi  V630;  allegandi  korr.  aus  alligandi  N442

[17]  ipsi  P9629

[18]  indicabatur  V630

[19]  sedes  V630

[20]  meritum]  meritum   vel  principatus  V639

[21]  antedicite  P9629;  antedictum  V630

[22]  interlinear  vel  minorum  N442

[23]  minimorum  V630

[24]  iuditio  N442

[25]  colligenda  korr.  aus  colligendam  P9629

[26]  voluntatem  suam]  voluntate  sua  P9629;  V630

[27]  Unde  fehlt  V630

[28]  ab  eo]  habeo  N442

[29]  actum]  actum  est  korr.  aus  actum  N442

[30]  religionum  P9629

[31]  poscebat]  poscebat  in  korr.  aus  poscebat  N442

[32]  Sanctus  korr.  aus  Sancta  P9629

[33]  ingressus  est  korr.  aus  ingressus  P9629

[34]  de  evocatione]  devotiones  V630

[35]  tulit  V630

[36]  rem]  rem  de  P9629

[37]  est.  Causa  ergo  de  sacerdotum  animis  quae  de  concilio  nondum  firmato  tristitiam  ministrabat  abscisa  est  auctoritatem  ordini  colligendo  sicut  poscebant  ecclesiastica  statuta  in  omnium  qui  ibidem  convenerant  episcoporum  praesentia  se  dare  professus  korr.  aus  est  N442

[38]  Causa  ergo  de  sacerdotum  animis  quae  de  concilio  nondum  firmato  tristitiam  ministrabat  abscissa  est  auctoritatem  ordini  colligendo  sicut  poscebant  ecclesiastica  statuta  in  omnium  qui  ibidem  convenerant  episcoporum  praesentia  se  dare  professus  est  fehlt  P9629

[39]  episcopi  V630

[40]  est  fehlt  N442

[41]  quasi  fehlt  V630

[42]  insidiator  korr.  aus  quasi  visitator  N442

[43]  contra  fehlt  V630

[44]  ab  fehlt  V630

[45]  aliquibus  korr.  aus  liquibus  P9629

[46]  astistitum  V630

[47]  dicebat  P9629

[48]  sanctum  korr.  aus  santum  P9629

[49]  per  suggestiones]  super  gestiones  V630

[50]  inimicorum  korr.  aus  imicorum  N442

[51]  legaliter  fehlt  V630

[52]  redderentur  V630

[53]  legaliter  V630

[54]  redderentur  V630

[55]  tunc]  tunc  non  ante  V630

[56]  atque]  atquem  V630

[57]  per  fehlt  P9629

[58]  neglegentia  P9629;  N442

[59]  regis  V630

[60]  patrimonii]  patrimonii  vel  V630;  N442

[61]  receptione  V630;  receptionem  korr.  aus  ceptionem  N442

[62]  potestati  V630

[63]  emendationem  V630

[64]  nec  hac  voluit  vice  resumere  fehlt  V630

[65]  vice  resumere]  vincere  sumere  korr.  aus  vicere  sumere  P9629

[66]  basilicam  N442

[67]  libellum  V630

[68]  qui  fehlt  N442

[69]  conventus  V630;  conventus]  conventui  vel  N442

[70]  proposito  V630;  N442

[71]  repugnare  V630

[72]  constitisse  V630;  N442

[73]  esset  V630

[74]  claruit  korr.  aus  declaruit  N442

[75]  comississet  korr.  aus  comississent  N442

[76]  conscientiam  V630

[77]  se  fehlt  V630

[78]  scire  V630

[79]  est  fehlt  V630;  N442

[80]  interlinear  vel  ut  N442

[81]  ut  V630

[82]  interlinear  vel  ipsa  N442

[83]  ut  quos  ad]  ad  quos  P9629

[84]  quos  ad  korr.  aus  quos  N442

[85]  adsequenda  V630

[86]  deleganda  V630

[87]  esse  V630

[88]  tractantur  V630

[89]  erant  korr.  aus  ierant  N442

[90]  interlinear  vel  pro  cęde  N442

[91]  interlinear  ipsa  N442

[92]  cum  fehlt  V630

[93]  comis  V630

[94]  godila  N442

[95]  maiores  domus  korr.  aus  maiores  P9629

[96]  perpexissent  V630

[97]  quod  V630

[98]  secum  unde]  secundę  V630

[99]  convixerit  V630

[100]  varia  korr.  aus  variam  P9629

[101]  confessionę  P9629

[102]  divinitate  propria]  divinitatem  propriam  V630

[103]  quae  V630

[104]  ipse  V630

[105]  provideret  V630

[106]  revelationis  P9629;  relationis  korr.  aus  revelationis  N442

[107]  voluntate  V630

[108]  allegasse  korr.  aus  alligasse  N442

[109]  omnibus,  interlinear  canonibus  N442

[110]  canibus  P9629

[111]  fuisse]  suis  se  V630;  fuisset  N442

[112]  oppressos  V630

[113]  negotii  V630

[114]  venerandi  V630;  N442

[115]  redderetur  fehlt  V630

[116]  agnoscentes  V630

[117]  alium  fehlt  V630

[118]  propositi  V630

[119]  testabat  P9629

[120]  sanctę  korr.  aus  santę  P9629

[121]  invitamus  V630

[122]  qui  korr.  aus  quia  P9629

[123]  inconvenienter  korr.  aus  inconveniter  N442

[124]  negotio  korr.  aus  iuditio  P9629;  negotio  N442

[125]  principis  V630

[126]  nos]  nos  per  V630

[127]  remissione  V630

[128]  iuditii  V630

[129]  non  esse  korr.  aus  Non  V630;  nec  N442

[130]  qui  fehlt  V630

[131]  am  Rande  vel  dicebantur  N442

[132]  Sanando  V630

[133]  quicum  P9629

[134]  apostolus]  apostolus  dicens  N442

[135]  sustentari  korr.  aus  sustenta  N442

[136]  has  V630

[137]  iudicio  divino]  iuditia  divina  V630

[138]  nobilitate  V630

[139]  det  V630

[140]  clamantibus  korr.  aus  clamantis  P9629;  clamantes  V630;  clamantes  korr.  aus  clamantis  N442

[141]  valet  korr.  aus  valent  P9629

[142]  cosummendum  P9629

[143]  habita]  ab  ista  korr.  aus  habita  N442

[144]  iusta  P9629

[145]  principis  korr.  aus  principes  P9629

[146]  discutere  V630

[147]  dicebat  V630

[148]  succurri]  succurri  et  V630;  succurri  et  korr.  aus  succurri  N442

[149]  maxime]  Maxime  cum  omnem  V630;  maxime  cum  omnem  korr.  aus  maxime  N442

[150]  ne  V630

[151]  alligatus  P9629;  alligatis  N442

[152]  dum  V630

[153]  obtestatione  korr.  aus  obtestati  N442

[154]  adscricti  fehlt  V630

[155]  celestis  V630

[156]  husmodi  P9629

[157]  plebis  P9629

[158]  abiectis  P9629

[159]  oblatione  V630;  N442

[160]  pugnatorum  P9629

[161]  impetitione  korr.  aus  petitione  N442

[162]  iuris  est]  est  iuris  V630

[163]  hortamus  V630

[164]  perficiant  V630

[165]  et  fehlt  V630

[166]  suarum  korr.  aus  sua  N442

[167]  ipse  et]  et  ipse  V630

[168]  manet  V630

[169]  meam  fehlt  V630

[170]  instructione  korr.  aus  instrunctione  P9629

[171]  admittit  V630;  admittit  korr.  aus  admitti  N442

[172]  ratione  V630

[173]  reddituros  V630

[174]  memorate  V630

[175]  quia  P9629

[176]  episcopo  korr.  aus  episco  V630

[177]  interlinear  aliquod  N442

[178]  ut  eos]  ut  korr.  aus  ut  eos  N442

[179]  subsequantur  V630;  consequantur  korr.  aus  subsequantur  N442

[180]  restitui  V630;  N442

[181]  profugum  V630

[182]  medicator  korr.  aus  mediator  P9629;  mediator  korr.  aus  medicator  N442

[183]  probatam  V630;  prolatam]  prolatam  in  korr.  aus  prolatum  N442

[184]  ecclesia  Romana]  ecclesiam  romanam  V630

[185]  missam  V630

[186]  Ista]  Ista  nunc  V630;  Ista  nunc  korr.  aus  Ista  N442

[187]  EPISCOPORUM  SUBSCRIPTIONES]  SUPERSCRIPTIONES  EPISCOPORUM  V630;  ubscriptiones  episcoporum  N442

[188]  aurentius  N442

[189]  Terranensis  V630

[190]  hilarus  V630

[191]  temsanus  V630;  tempsanus  N442

[192]  fertinatus  N442

[193]  Mesitanis  korr.  aus  Mestitanis  P9629;  mesinatis  V630;  mesenatis

[194]  fundanus  V630;  fundanus  korr.  aus  fuidanus  N442

[195]  portuensis  Aristus  ostensis  Martyrius  terracinensis  Victor  lunensis    V630;  portuensis  korr.  aus  pornensis  N442

[196]  Chrisogonus  V630

[197]  albanensis  V630;  N442

[198]  tudertinus  V630

[199]  binatis  V630

[200]  spolitinus  V630

[201]  verdinatis  V630

[202]  Eucarpus  V630

[203]  Paschasius  V630;  N442

[204]  tirentium  V630

[205]  atellanus  V630;  N442

[206]  buxentinus  V630;  Busentinus  N442

[207]  tribrensis  N442

[208]  formianus  V630;  N442

[209]  Agustus  N442

[210]  suestanus  V630;  N442

[211]  Iucundus  V630;  N442

[212]  Tigridius  V630;  N442

[213]  Viticanus  V630;  N442

[214]  celiniensis  V630

[215]  Iohannes  N442

[216]  ariminensis  V630;  N442

[217]  tiportinus  V630

[218]  lateranensis  N442

[219]  popliniensis  V630;  populianensis  N442

[220]  Canusinus  N442

[221]  Coloconicus  V630;  Colonius  korr.  aus  Colonicus  N442

[222]  foroclodiensis  V630;  N442

[223]  voloternanus  V630;  voluternanus  N442

[224]  tauromentanus  V630

[225]  carmeganensis  N442

[226]  Dulcitius  V630;  N442

[227]  FINIT  N442

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 11.7.2005