[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]

Projekt Pseudoisidor

Pseudoisidor

Capitula Angilramni

Collectio Danieliana

Pseudoisidor Teil I

Pseudoisidor Teil II

Pseudoisidor Teil III

5. Synode unter Papst Symmachus

Inhaltsverzeichnis

Papst Symmachus an Erzbischof Laurentius von Mailand

 

Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

 

6. Synode unter Papst Symmachus

P9629,  f.  175rb;  V630,  f.  306rb;  N442,  f.  200rb

INCIPIUNT  REGULAE  SEXTAE[1]  SYNODI  SYMMACHI  PAPE  SUB[2]  TEODERICO  REGE  ROMAE  HABITAE  SUB  DIE[3]  KALENDARUM  OCTOBRIUM[4]

Cum[5]  in  unum  apud  beatum  Petrum  apostolum  sancta  sexta  synodus  canonice  a  beato  Symmacho  Romae  congre<N442,  f.  200va>gata  resedisset,  Symmachus  praedictus  episcopus  ecclesiae  catholicae  urbis  Romae  eidem[6]  synodo  praesidens  dixit:  Quoniam  religiosus  spiritu  sancto  congregante  conventus  ortatur,  ut  quaecumque  pro  disciplina  ecclesiastica  sunt  necessaria  cura  diligentiore  tractemus.  Nos  enim  et  apostolicae  sedis  moderamine  compellimur  et  ecclesiasticarum  rerum  dispositione  constringimur,  sic  canonum  paternorum  decreta  librare[7]  et  retro  praesulum  antecessorumque  nostrorum  decreta  metiri[8],  ut  quae  praesentium[9]  necessitas  temporum  restaurandis[10]  sunt  ecclesiae[11]  relaxanda  exposcit,  adhibita  diligenti  consideratione,  quantum  fieri  potest,  auxiliante  domino  temperemus,  quia  nos,  qui  potissimi  sacerdotis  administramus  officia  transgressionum  culpa  respiciet,  si  in  causis  dei  desides[12]  fuerimus  inventi,  quia  meminimus.  quod  timere  debemus,  <V630,  f.  306va>  et  qualiter  comminetur  dominus  neglegentiae  sacerdotum.  Sane  reatu  maiore  delinquit,  qui  potiore[13]  honore  perfruitur  et  graviora  facit  vitia  peccaminum  sublimitas  dignitatum.  Ideo[14]  tacere[15]  non  debemus  sed  ea,  quae  necessaria  fore  cognoverimus[16],  viriliter  corrigere  et  emendare  satagamus,  et  ea,  quae  nova[17]  sunt,  stirpare[18],  prout  dominus  dederit,  non  neglegamus.

Ab  universis  episcopis  et  presbyteris[19]  acclamatum  est:  Exaudi,  Christe,  Symmacho  papae[20]  vita,  dictum  est  VIes.  Haec  confirmamus  et  haec  docemus,  dictum  est  VIIIes.  Doctrinae  vestrae  gratias  agimus  ingentes;  dictum  est  Xes.  Ista  teneantur  et  ista  observentur,  rogamus,  dictum  est  XIIes.  Dignus  papa,  dignus  doctor.

Et  facto  silentio  Symmachus  episcopus  dixit:  Communis  dolor  et  generalis  est  gemitus,  quod  intra  ecclesiam  nostris  et  retroactis  temporibus  de  invasione  rerum  ecclesiarum[21]  et  vexatione  sacerdotum  cognovimus,  quae  res  non  nos  solos,  sed  omnes  domini  tangit  sacerdotes.  Et  licet[22]  haec[23]  a  praecessoribus[24]  nostris  iam  prohibita  sunt[25]  et  tales  praesumptores  <P9629,  f.  175va>  damnati  et  a  sanctis  canonibus  anathematizati,  ne[26]  tamen  denuo  praesumantur,  est  enim[27]  super  eis  promenda  sententia,  ut,  qui  eorum  casum  non  timent,  timeant  saltem  perpetuam  eorum  damnationem,  et  quod  saepe  presumitur,  saepius  ut  inhibeatur,  necesse  est.

Sancta  synodus  dixit:  Haec,  ne  fiant  denuo  synodali  conventu  provida  beatudinis  vestrae  sententia[28]  enervari  convenit  et,  ne  in  exemplum  remaneat  praesumendi,  funditus  exstirpari.

Symmachus  episcopus  dixit:  Modo  quia  deus  praesentiam  vestram  votivam  mihi  concessit,  necesse  est  rem  fieri  firmam,  quam  credo  ecclesiasticis  facultatibus  convenire,  ut  agnoscant  <N442,  f.  200vb>  omnes,  quos  vanus  furor  et  avaritia  excitavit,  talia  absque  ultione[29]  non  posse  praesumi[30].

Sancta  synodus  dixit:  Scimus  provisionem  nostram[31]  necessariis[32]  studere,  et  ideo  in  vestra  est  potestate  sequenda  disponere.

Symmachus  episcopus  ecclesiae  catholicae  urbis  Romae  dixit:  Magna  quidem  venerando  <V630,  f.  306vb>  et  sacerdotali  debetur  cultura  proposito,  cui[33]  imminet  de  studio,  quae  recta  sunt,  non  de  necessitate  disponere.  Sed  quoniam  in  aliquibus  aliena  postulantibus  vitiorum  mater  avaritia  repudiatis  honestatis  refrenis[34]  pagulis,  totum  putat  expedire,  quod  libet[35],  et  ita,  dum  praedae  inhiat,  patientia  supernae  civitatis  abutitur  exspectantibus  correctionem  caelo  moderante  iudiciis  se  existimant  non  teneri,  cum  clarum  sit,  quod  apud  certos  in  occasione[36]  rapiendi  procedat  divinae  mora  sententiae.  Sed  nobis,  quos  pastoralis  cura  et  ecclesiastica  adstringit,  pro  dispensatione  certa  ratio  reddenda  substantiae  opus  est,  ut  sollicitudinem  vestram  nan  solum  ad  praesentia,  sed  etiam  ad  secutura  saecula[37]  porrigamus,  ne  ad  animae  nostrae  detrimenta  contingant[38],  si  hi,  qui  possunt  statutis  debere  innocentiam  praesumentes  de  libertate  deliquerint[39],  cum  religiosa[40]  possint  et  nostra  et  successoris[41]  nostri  potestate  fulciri,  legibus  ecclesiasticis  servientes.

Sancta  synodus  dixit:  Scimus  spiritu  domini[42]  cor  vestrum  esse  succensum  et  instinctu  dei  vos  ita  loqui.  Quapropter  omnibus  summopere  convenit  observare,  ut  oblationes  fidelium  a  nemine  presumantur  et  absque  consensu  et  voluntate  episcopi,  in  cuius  dinoscuntur  esse  parrochia[43],  possidere  vel  dominare[44]  temptentur;  quoniam  nonnulli  memores  sui  pro  remissione  peccaminum  suorum  <P9629,  f.  175vb>  et  pro  aeternae  vitae  mercatione  de  facultatibus  suis  tam  rerum  immobilium  quam[45]  et  mobilium  quaedam  vero  per  scripturas[46]  ecclesiis  tradiderunt  et  deo  creatori  suo  perpetualiter  habenda  dederunt,  quae  econtra[47]  a[48]  diversis  deum  minus  timentibus  eatenus  mortifera  calliditate  tenentur,  ut  aliorum  oblatio  illis  pertineat  ad  ruinam.  Nec  intueri  corde  possunt  diem  iudicii  et[49]  dum  nimiae[50]  cupiditatis  delectantur  ardore.  Unde  precamur,  ut  antiquorum  patrum  regulas,  quae  modo  propter  iniuriam[51]  quorundam  quasi  oblitae  habentur,  renovetis,  et[52]  tale  iudicium  super  eos  fiat,  ut  aut  manifeste  heretici,  qui[53]  ecclesiam  dei  scindunt  et  anathematizati[54]  atque  ab  ecclesia  dei  extorres  habeantur  et  per  satisfactionem  ecclesiae  ad  poenitentiam  et  demum  iuxta  regulas  ecclesiasticas  ad  reconciliationem  et[55],  si  digni  inventi  fuerint,  ad  communionem,  recipiantur.

<V630,  f.  307ra>  Symmachus  episcopus  ecclesiae  catholicae  urbis  Romae  dixit:  His  ergo  rite  perpensis,  ne  illi  in  ruinam  cadant[56]  et  perpetuo  damnentur  exitio  <N442,  f.  201ra>  et  sancta  ecclesia  pretioso  Christi  sanguine  redempta[57]  restauretur  eique  pie  famulantes  non  opprimantur,  sed  releventur[58]  mansuro[59]  cum  dei  nostri  consideratione  una  cum  nostro[60]  iudicio  sancimus,  ut,  quicumque  immemor  aut  memor  interitus  sui  res  ecclesiae  delegatas[61]  et  domino  oblatas  absque  proprii  episcopi  iussu  possidens  praesumpserit  deinceps  tenere,  quocumque  in  loco  et  veritate  comperta  res  dei  servis  suis  dissimulaverit  aut  renuerit  reformare,  liminibus  ecclesiae  ab  episcopo  eiusdem  loci  prius  arceatur.  Indigne  enim  ad  altare  domini  properare  permittitur,  qui  res  ecclesiasticas  audet  invadere  aut  iniuste,  id  est  sine  licentia  episcopi,  possidere  aut  iniqua  vel  iniusta  defensione  in  eis  perdurat[62].  Necatores  enim  pauperum  iudicandi  sunt  praefixo  tenore  et,  si  non  emendaverint  vitium,  exstirpandi[63].  Debet  tamen  esse  provisio,  ut  vindictam  admonitio[64]  manifeste[65]  praecedat,  et  res  usurpatas  iniuste,  qui  abstulit  aut  iniuste  ablatas  retinet,  aequitate  patrocinante  legibus  restituat.  Quod  si  neglexerit  et  necessitas  compulerit,  demum  praedonem  sacerdotalis  districtio  maturata  percellat[66],  <P9629,  f.  176ra>  neque  quisquam  per  interna  domini[67]  res  defensare  nitatur,  quia  dei  potentia  cunctorum  regnorum[68]  terminos  singulari  dominatione  concludit.  Quod  si  praesumpserit,  et  ipsius  offensam  et  praedictae  damnationis  periculum  sustinebit.  Competitoribus  etiam  huiusmodi  frena  districtionis  imponimus,  qui  facultates  ecclesiae  sub  specie  largitatis  regiae  vel  cuiuscumque  potestatis  improba  subreptione  pervaserint[69].  Sera  namque  de  his  rebus  poenitudine[70]  commovemur,  cum  iam  transactis  temporibus  contra  huiusmodi  personas  canonum  suffulti  praesidio  se  sacerdotes  domini  erigere  debuissent,  ut  non  mansuetudo  indulgentiae  ad  similia  perpetranda  improborum  audaciam  adhuc  cotidie  provocaret.  Nunc  tarde  iniuriarum  mole  depressi  damnis  quoque  dominicis  compellentibus  excitamur.  Quod  si  is,  qui  res  dei  competit,  in  aliis,  quam  ubi  res  agitur,  maxime  solet  territoriis[71]  commorari,  sacerdotem  loci  ipsius,  ubi  habitat,  episcopus  illi  <V630,  f.  307rb>  huiusmodi  pravitate  contentus,  neglectu  personae  litteris  reddat  instructum.  Tunc  antistes  ipsius  fratris  anxietate  comperta  aut  pervasorem[72]  rerum  dominicarum  admonitione  corrigat  aut  praetaxata[73]  districtione  condemnet.  Unde  et  in  canonibus  in  Gangrensi[74]  ecclesia  apostolica  auctoritate  conditis  de  fructuum  oblationibus,  quae  ministris  ecclesiae  debentur,  et  de  his,  quae  in  usus  pauperum  conferuntur,  scriptum  habetur:

Si  quis  oblationes  ecclesiae  accipere  vel  dare  voluerit,  praeter  episcopi  conscientiam  vel  eius,  cui  huiuscemodi[75]  sunt  officia  commissa,  nec  cum  eius  voluerit  agere  consilio,  anathema  sit  Et  iterum  in  eodem  concilio:  Si  quis  oblata  deo  dederit  vel  acceperit  praeter  episcopum  vel  eum,  qui  constitutus[76]  est  ab  eo  ad  <N442,  f.  201rb>  dispensandam  misericordiam  pauperibus,  et  qui  dat,  et  qui  accipit,  anathema  sit.  Valde  ergo  iniquum[77]  et  ingens  sacrilegium  est,  ut,  quaecumque  vel  pro  remedio  peccatorum  vel  salute  aut  requie  animarum  suarum  unusquisque  venerabili  ecclesiae  contulerit  aut  certe  reliquerit,  ab  his,  quibus  maxime  servari  convenit,  id  est  christianis  et  deo  timentibus  hominibus  et  super  omnia  a  principibus  et  primis  regionum,  in  alia[78]  transferri  vel  converti.  Propterea  qui  haec  non  praeviderit  et  aliter  quam  scriptum[79]  est,  praedia  ecclesiis  tradita  petierit  vel  acceperit[80]  aut  possederit  vel  iniuste  defenderit  aut  retinuerit,  nisi  se  cito  <P9629,  f.  176rb>  correxerit,  quo  iratus  deus  animas  percutit,  anathemate  feriatur,  sitque  accipienti  et  danti  vel  possidenti[81]  anathema  et  institutae  poenae  contubernium  assiduum.  Nec  aliquo  se  ante  tribunal  Christi  obstaculo  muniat,  qui  a  religiosis  animabus  ad  substantiam  pauperum  derelicta  contra  fas  sine  aliqua  pietatis  consideratione  dispergit.

Ab  universis  episcopis  et  presbiteris  acclamatum  est:  Ut  haec  penitus  abscindantur[82],  rogamus;  dictum  est  Ves.  Ut  haec  amputentur,  precamur;  dictum  est  VIes.  Ut  res  ecclesiae,  quibus  traditae  sunt,  intemerato  iure  serventur,  rogamus;  dictum  est  VIIes.  Ut  sedum[83]  hoc,  quod[84]  persecuti[85]  synodali  estis  conventu,  per  omnia  fiant,  unanimiter[86]  deprecantes  rogamus;  dictum  est  VIIIes.  Ut  in  praesumptoribus  <V630,  f.  307va>  vindicentur,  rogamus;  dictum  est  Xes.  Ut  disciplina  servetur,  rogamus;  dictum  est  XI.  Quae  male  admissa  sunt,  per  vos  corrigantur;  dictum  est  XIIes.  Ut  illicita  facta  amputentur,  ita  ut  deinceps  non  fiant,  rogamus;  dictum  est  XIIIes[87].  Apostolica  illibata  ordinatio[88]  servetur;  dictum  est  XVes.  Exaudi,  Christe,  Symmacho  vita;  dictum  est  XVIes.  Dignus,  quod  non  licet,  non  fiat;  dictum  est  XIIII[89].  Ut  canones  custodiantur,  rogamus;  dictum  est  XVes.  Ut  ordinatio  apostolica,  dignus  papa,  dignus  doctor;  dictum  est  XVIIIIes[90].  Haec  omnes  unanimiter  confirmamus  et[91]  unanimiter  serventur[92],  rogamus;  dictum  est  XX.  Haec  tenenda  sunt,  haec  servanda  sunt,  dictum  est  XX.  Per  domnum[93]  Petrum,  ut  in  perpetuo[94]  serventur  rogamus,  dictum  est  XX.  Ut  haec  praesumptio  numquam  fiat,  dictum  est  XX.  Qui  haec  violaverit,  in  se  iuxta  in  praetaxatum  modum  inveniat;  dictum  est  XX.

Et  facto  silentio  Symmachus  episcopus  ecclesiae  catholicae  urbis  Romae  dixit:  Praesentis  definitionis  formam,  quae  iuxta  sanctorum  patrum  est  statuta[95]  sententias  in  omnium  ecclesiarum  notitiam  pervenire  decernimus,  ne[96]  cuiquam  pro[97]  sua  possit  ignoratione  licere,  <N442,  f.  201va>  quod  non  licet,  et  qui  talia  praesumpserint,  sciant[98]  se  praetaxato  condemnatos  esse  modo.  Similiter  et  hoc  ad[99]  omnium  ecclesiarum  notitiam  vestra  cunctorum  exhortatione  et  iudicio  censemus  pervenire,  et  ab  omnibus[100]  firmiter  tenere,  quia  episcoporum  res  ecclesiae[101]  esse  non  dubitantur,  si  in  eorum  facultatibus  simili  fuerit  crudelitate  crassatum,  pervasores  rerum  memoratarum  praedicta  canonum  distriction  feriantur  vindicta,  ut,  qui  moribus  propriis  ac  nulla  conscientiae  castigatione  <P9629,  f.  176va>  corrigantur[102],  saltim  ecclesiasticae  et  canonicae  vindictae  perfodiantur  aculeis.  Generaliter  vero,  quicumque  res  ecclesiae  confiscare  aut  competere  aut  pervadere  periculosa  aut  sua  infestatione  praesumpserit,  nisi  se[103]  citissime  per  ecclesiae[104],  de  qua  agitur,  satisfactionem[105]  correxerit,  perpetuo  anathemate  feriatur.  Similiter  et  hi,  qui  res  ecclesiae  iussu  vel  largitione  principum  vel  quorundam  potentum[106]  aut  quadam  invasione  aut  tyrannica  potestate  retinuerint  et  filiis  vel  heredibus  suis,  ut  a[107]  quibusdam  iam  factum  audivimus,  quasi  <V630,  f.  307vb>  hereditarias  reliquerint,  nisi  cito  res  dei  admoniti  a  pontifice  agnita  veritate  reddiderint,  perpetuo  anathemate  feriantur.  Iniquum  enim  esse  censemus,  ut  potius  custodes  cartarum  quam  defensores  rerum  creditarum,  ut  praeceptum  est,  iudicemur.  Sanandum  est  ergo,  hoc  est  celerius,  ne  longius  exsecrandus  animi  morbus  inserpat[108],  ut  si  medicus,  cum  viderit  huius  terreni  corporis  aliquem  esse  languorem,  magnum  suae  artis  aestimat  documentum,  si[109]  cito  quis  illius  interventu[110]  desperatus  evadat,  vel  cum  posse  vulnus  aspexerit,  adhibet  fomenta  vel  cetera,  quibus  illud  posset,  quod  natum  fuerat  vulnus  obduci  ac,  si  id  manens  sanari  non  poterit,  ne  corpus  reliquum  sua  tabe  corrumpat,  ferro  amputet,  quod  nocebat,  quo  reliquum  integrum  et  servat[111]  intactum.  Praecidendum  id  ergo  est,  quod  velut  puro  sanoque[112]  nimium  corpori  vulnus  obrepsit[113],  ne,  cum  tardius  abstergitur,  in  ipsis  pene  visceribus  huius  mali  non[114]  haurienda  praesentina[115]  considatur.  Ferro  enim  abscidenda  sunt  vulnera,  quae  fomenta  non  sentiunt.  Similiter  et  illi  extorres  debent  fieri  ab  ecclesia,  qui  sacerdotali  admonitione  non  corriguntur  dicente  domino:  Auferte  malum  a  vobis.

Universa  synodus  surgens  acclamavit:  Ut  ita  fiant,  rogamus;  dictum  est  VIII.  Ita  serventur,  precamur,  dictum  est  X.  Ut  in[116]  perpetuum  maneant  et  vestra  auctoritate  firmentur,  dictum  est  XII.  Exaudi,  Christe,  Symmacho  papae  vita,  <N442,  f.  201vb>  dictum  est  XII.

Et  facto  silentio  Symmachus  episcopus  ecclesiae  catholicae  urbis  Romae  synodo  praesidens  dixit:  In  hoc  cognoscimus  omnes,  quia  deum  diligimus[117],  si  mandata  eius  faciamus.  <P9629,  f.  176vb>  Haec  est  enim  caritas  dei,  ut  mandata  eius  custodiamus,  et  mandata  eius  gravia  non  sunt.  Iustus  enim  est  dominus  et  omnia  iudicia  eius  iusta  sunt  atque  omnes  viae  eius  misericordia  et  veritas  et  iudicium,  in  manu  dei  potestas  terrae,  cui  exsecrabilis  est  omnis  iniquitas.  In  manu  dei  potestas  hominis,  et  super  fatiem  scribae  inponet  honorem  suum.  Perdit  deus  memoriam  superborum  et  iniqua[118]  agentium[119],  et  relinquit  memoriam  humilium  et  bonorum  hominum.  Hoc  autem  pro  certo  habet  <V630,  f.  308ra>  omnis,  qui  recte  colit  deum,  quia  vita  eius,  si  in  probatione  fuerit,  coronabitur,  et  si  in  tribulatione,  liberabitur.  Si  vero  in  correptione  fuerit,  ad  misericordiam  perveniat[120].  Omne  enim,  quod  repraehensibile  est,  catholica  defendit  ecclesia.  Non  licet  ergo  imperatori[121]  vel  cuiquam  pietatem  custodienti  aliquid  contra  mandata  divina  praesumere,  nec  quicquam,  quod  evangelicis  propheticisque[122]  et  apostolicis  regulis  obviatur,  agere.  Iniustum  enim  iudicium  et  definitio  iniusta  regio  metu  vel  iussu  a  iudicibus  ordinata  non  valeat,  nec  quicquam  quod  contra  evangelicae  vel  propheticae  aut  apostolicae  doctrinam  constitutionemve  eorum  sive  sanctorum  patrum  actum  fuerit,  stabit,  et  quod  ab  infidelibus  aut  hereticis  factum  fuerit,  omnino  cassabitur[123].

Nociva  ergo  sancti  praedecessores  mei  damnare  confidenter  studuerunt[124],  quorum  et  pusillitas  mea,  licet  impar  et  minima,  pro  suscepto  tamen  divina  dignatione  ministerio  pedissequa  cupit  exsistere.  Vae  enim  erit  nobis,  qui  huius  ministerii  onus  susceptum  habemus,  si  veritatem  salvatoris  nostri  Iesu  Christi,  quam  apostoli  predicaverunt,  predicare  neglexerimus.  Vae  erit  nobis[125],  si  silentio  veritatem  oppresserimus,  qui  erogare  nummulariis  iubemur,  id  est,  christianos  populos  imbuere  et  docere.  Quid  in  ipsius  Christi  futuro  dicturi  sumus  examine,  si  sermonum[126]  eius,  veritatem  confundimus[127]  praedicare?  Quid  erit  de  nobis,  cum  de  commissis  nobis  animabus  et  de  officio  suscepto  rationem  <P9629,  f.  177ra>  iustus  iudex  Christus  deus  noster  districtam[128]  exegerit?  Ideo[129]  nos  oportet  semper  nociva  resecare  et  auxiliante[130]  domino  profutura  erigere.  Unde  obiurgando,  hortando,  suadendo,  blandiendo,  consolando[131]  prodesse,  quibus  possumus,  festinemus.  Lingua  nostra  bonis[132]  fomentum  sit,  pravis  aculeus,  tumidos  retundat,  iratos  mitiget,  pigros  exacuet[133]  desides  hortando  succendat,  refugientibus[134]  suadeat,  asperis  blandiatur,  desperatos  consoletur,  ut,  quia  doctores  dicimur[135],  viam  salutis  gradientibus  ostendamus.  Simus[136]  in  custodia  <N442,  f.  202ra>  vigilantes,  aditis[137]  contra  hostis  insidias  solliciti  mu<V630,  f.  308rb>niamur  et,  si[138]  perditam  ovem  de  commissis  gregibus  error  abduxerit[139],  toto  illam  adnisu  ad  caulas  revocare  dominicas  contendamus,  ut  de  pastoris  nomine,  quod  habemus,  non  supplicium,  sed  praemium  consequamur.  Quia  ergo  in  his  omnibus  divinae  gratiae  adiutorium  opus  est  omnipotentis  dei  assiduis  precibus  clementiam  exoremus,  quatenus  ad  haec  nobis  operanda  et  velle  tribuat  et  posse  concedat,  atque  in  ea[140]  nos  via  cum  fructu  boni  operis,  quam  se  pastor  pastorum  esse  testatus  est,  dirigat,  ut[141],  sine  quo  nihil  aspergimus,  per  ipsum  implere  omnia  valeamus.

Universa  synodus  surgens  acclamavit:  Placent  omnia.  Ut  perpetua  stabilitate  firmentur,  rogamus,  dictum  est  VIIIes.  Et  adiecit:  Exaudi,  Christe,  Symmacho  vita,  dictum  est  VIIIes.  Ut  haec  intemerata  serventur,  dictum  est  X.  Ut  ista  intemerato  iure  custodiantur,  precamur,  dictum  est  XII.  Qui  haec  sponte  violaverit,  perpetuo  anathemate[142]  feriatur,  rogamus,  dictum  est  XV[143].  Ut  decreta  nostra  confirmes,  precamur,  dictum  est  XVIII.

Et  facto  silentio  Symmachus  episcopus  ecclesiae  catholicae  urbis  Romae  dixit:  Acclamationes  vestras  synodique  iudicium  praesentia  gesta  suscipiunt[144].  Et  adiecit:  Ea,  quae  ad  sopiendos[145]  veternosae  praesumptionis  errores  vel  infensae[146]  rebus  ecclesiasticis  aegritudinis  morbos,  quibus  universalis  afficiebatur[147]  ecclesia  deliberatio  religioni  congrua  pacique  constituit  firmitate  <P9629,  f.  177rb>  perpete[148]  socientur,  ut  praestante  deo,  quem  custodem  rerum  constat  bonarum,  synodalis  ordinatio  vigeat  atque  omnis,  qui  sine  personae  alicuius  districtione  venire  presumpserit,  indicta[149]  superius  districtione  plectetur.

Et  subscripserunt:  Caelius  Symmachus  episcopus[150]  sanctae  ecclesiae  catholicae  urbis  Romae  his  constitutis  synodalibus  a  me  probatis  atque  firmatis  annuens  subscripsi.  Laurentius[151]  episcopus  ecclesiae  Mediolanensis[152]  his  constitutis  synodalibus  a  nobis  probatis  atque  firmatis  annuens[153]  subscripsi.  Petrus  episcopus  ecclesiae  Ravennatis  his  constitutis  synodalibus  a  nobis  probatis  atque  firmatis  annuens  subscripsi.  Felix  Traonensis[154],  Bonefacius[155]  Aquevivensis[156],  Maximus  Bleranus,  Emilianus  Suranus,  Maximus  Ticinensis,  Cassianus  Mutunensis[157],  Gerentius[158]  Sicculensis[159],  <V630,  f.  308va>  Stephanus  Benusinus,  Laurentius  Benensis[160],  Fortunatus  Fulginensis,  Mercurius[161]  Sucrinus[162],  Stephanus  Neapolitanus,  Hilarus  Temsanus,  Maximilianus  Perusinus,  Innocentius  Fertinatis[163],  Concordius  Mesitanis[164],  Vitalis  Fundanus,  Castus  Portunensis[165],  Aristus  Ostensis,  Martirius  Terracinensis[166],  Victor  Lunensis,  Asterius  Aquinatis,  Grissogonus  Albinensis,  Amandus  Potentanus[167],  Romanus  Numentanus,  Ursus  Reatinus,  Cresconius  Tudertinus,  <N442,  f.  202rb>  Innocentius  Mavanatis[168],  Iohannis  Spolitanus,  Eustasius  Cremanensis,  Laurus[169]  Vergomatis,  Eucarpus  Meresape[170],  Rufentius  Agnatinus,  Serenus  Nolanus,  Martianus  Acanus,  Euticius  Tranensis,  Fortunatus  Agninus,  Pascasius[171]  Vulternensis,  Innocentius  Forsimpromensis[172],  Felix  Nepesinus,  Hilarus  Temperanensis[173],  Innocentius  Direntium[174]  Tiberinorum[175],  Seveninus[176]  Tundaritanus,  Silianus  Veliterninus,  Sebastianus  Suranus,  Mercurius  Gavinati,  Felix  Atellunus[177],  Rusticus  Buxentius[178],  Propinquus  Tribensis,  Adeodatus  Formianus,  Bonifatius  Cameritanus,  Iustus  Signatinus,  Vindemius  Anteantinus[179],  Augustus  Liparitanus,  Valentinus  Amiterninus;  Fortunatus  Suestanus,  Iucundus  <P9629,  f.  177va>  Augustanus[180],  Tigridius  Tauriganus,  Viticanus[181]  Celeniensis,  Iohannes  Arimenensis[182],  Proculeianus  Sepinatis,  Candidus  Tiburtinus,  Aprilis  Laterianensis,  Asellus  Populiniensis,  Memor  Cassinus,  Colonius  Sorocludiensis,  Helpidius  Voloternanus,  Iohannes[183]  Turritanus,  Adeodatus  Sivaecandidae[184],  Venerius  Palensis,  Rogatus  Tauromenitanus,  Servusdei  Ferenensis,  Probus  Carmetanensis[185],  Dulcitius  sancti  Anatoni,  Leucadius  Murzytanus[186],  Eufrasius[187]  Galitimensis[188],  Theoctistos[189]  Pissinuntos,  Helpidios[190]  Mirecenonternis[191],  Misterius  Ammorius[192],  Aquilas[193]  Eudoxiadidas[194],  Quiriacus  Troenadensis[195],  Pios  Petenissensis,  Longinus  Ortissu,  Talasius  Caesariensis,  Mussonius  Nissenis,  Firminus  Termis,  Patritius  Tranensis[196],  Teodosius[197]  Mantiazensis[198],  Aristomachus[199]  Cobonensis[200],  Cyros  Cybostronensis[201],  Iohannis  Sabastensis[202],  Cecrupius  <V630,  f.  308vb>  Sebastianopolites,  Iohannis  Nicepolites[203],  Constantinus  Militinensis,  Acatius[204]  Arimatheus,  Adonius[205]  Cravissu,  Iohannis  Arcis[206],  Dorotheus  Neocaesariensis,  Iohannis  Polemiacus[207],  Gratia[208]  Dycerassutenus[209],  Atarbius  Tazebuntis[210],  Seleucos  Amassenus,  Antonius  Ammissenus.

Explicit  sexta  synodus  Symmachi[211]  papae.

P9629,  f.  177va;  V630,  f.  308vb;  N442,  f.  202rb



[1]  sexti  P9629

[2]  SUPER  V630

[3]  DIE  fehlt  V630

[4]  OCTOBRIUM]  OCTOBRIUM  DE  INVASORIBUS  RERUM  ECCLESIASTICARUM  N442

[5]  am  Rande  CLII  N442

[6]  eadem  P9629;  N442

[7]  librare  korr.  aus  liberare  P9629

[8]  metiri  korr.  aus  mentiri  N442

[9]  praesentiam  N442

[10]  restaurandis]  restauranda  sunt  V630

[11]  ecclesiis  N442

[12]  desides  korr.  aus  des  P9629

[13]  potiori  N442

[14]  Ideo  korr.  aus  Ido  P9629

[15]  tacere  non  korr.  aus  tacere  N442

[16]  cognovimus  V630

[17]  nociva  N442

[18]  stirpare  korr.  aus  stipare  P9629

[19]  apostolis  V630

[20]  papae  vita  korr.  aus  vita  papae  V630

[21]  ecclesiasticarum  V630

[22]  licet]  licet  ea  P9629

[23]  haec  a  korr.  aus  haec  P9629;  haec]  haec  et  N442

[24]  predecessoribus  N442

[25]  sint  N442

[26]  nec  V630

[27]  etiam  N442

[28]  sententia  enervari]  sententiae  nervari  P9629

[29]  ultionem  V630

[30]  praesioni  N442

[31]  vestram  N442

[32]  necessarii  P9629

[33]  cum  V630

[34]  refrenis  pagulis]  repagulis  V630;  refrenis  pagulis  korr.  aus  repagulis  N442

[35]  libet]  libet  vult  P9629

[36]  occasionem  N442

[37]  saecula  fehlt  P9629

[38]  contingat  V630

[39]  delinquerint  V630

[40]  religiosa  korr.  aus  reliosa  P9629

[41]  successores  N442

[42]  dei  V630

[43]  parrochia]  parroechia  et  potestate  V630

[44]  dominari  N442

[45]  quam  et  mobilium  fehlt  V630

[46]  scripturis  V630

[47]  contra  V630;  econtra]  haec  contra  N442

[48]  a  diversis]  adversis  V630

[49]  et  fehlt  V630

[50]  nmię  N442

[51]  incuriam  N442

[52]  ut  V630

[53]  quia  N442

[54]  anathęmati  N442

[55]  et,  si  digni  inventi  fuerint,  ad  communionem  fehlt  V630

[56]  incidant  V630

[57]  redempto  P9629

[58]  revelentur  V630

[59]  mansura  V630;  N442

[60]  vestro  N442

[61]  delegatis  P9629;  V630

[62]  perduret  V630

[63]  extripandi  N442

[64]  amonitio  V630

[65]  manifesta  N442

[66]  praecellat  P9629

[67]  domini  res]  res  domini  V630;  res  dei  N442

[68]  regnorum  fehlt  N442

[69]  persuaserint  P9629

[70]  penitudinem  P9629

[71]  territuriis  V630;  torritoriis  N442

[72]  perversorem  V630

[73]  praetaxata]  prętaxata  canonica  V630;  N442

[74]  gangrensi  korr.  aus  gangressi  P9629

[75]  huiusmodi  N442

[76]  constitutus  korr.  aus  constitus  N442

[77]  iniqum  P9629

[78]  aliud  V630;  N442

[79]  praescriptum  P9629

[80]  acceperit  korr.  aus  acciperit  N442

[81]  possidendi  P9629

[82]  abscidantur  V630;  N442

[83]  so  P9629;  V630;  N442  (statt  secundum)

[84]  quod  fehlt  N442

[85]  prosecuti  V630;  praesecuti  N442

[86]  unianimiter  V630

[87]  XIIIes]  XIII  Ut  V630

[88]  ordinatio  fehlt  P9629;  N442

[89]  XIII  V630

[90]  XVIIIes  N442

[91]  et]  et  ut  N442

[92]  conserventur  N442

[93]  domum  P9629

[94]  perpetuum  N442

[95]  statutas  N442

[96]  Nec  V630;  N442

[97]  pro  sua  possit]  possit  pro  sua  V630

[98]  sociant  V630

[99]  ad  fehlt  V630

[100]  omnibus  korr.  aus  hominibus  N442

[101]  ecclesiae  esse  korr.  aus  ecclesiae  N442

[102]  corriguntur  V630;  N442

[103]  se  korr.  aus  so  P9629

[104]  aecclesia  P9629

[105]  satisfactione  V630

[106]  potentum  korr.  aus  potendum  P9629

[107]  a  fehlt  P9629

[108]  interlinear  vel  repat  P9629

[109]  si  cito]  Scito  P9629

[110]  interventus  P9629

[111]  servet  N442

[112]  sanaque  V630

[113]  oppressit  N442

[114]  nam  P9629;  V630

[115]  postsentina  N442

[116]  in  perpetuum]  imperpetuum  V630

[117]  diligimus  korr.  aus  ligimus  P9629

[118]  iniquae  korr.  aus  iniqua  P9629

[119]  agentium  korr.  aus  gentium  P9629

[120]  perveniet  N442

[121]  imperatori  korr.  aus  in  presbyteri  P9629

[122]  prophetisque  P9629;  V630

[123]  cessabitur  V630

[124]  studerunt  P9629;  studuerunt  korr.  aus  studurunt  N442

[125]  nobis  si  korr.  aus  nobis  N442

[126]  sermonem  P9629

[127]  confundimur  N442

[128]  districtim  V630

[129]  Ideo  korr.  aus  Ido  P9629

[130]  auxiliante  domino  korr.  aus  auxiliante  P9629

[131]  consulendo  V630

[132]  bonis  korr.  aus  bonus  P9629

[133]  exacuat  N442

[134]  refigientibus  P9629

[135]  dicimus  P9629

[136]  Scimus  P9629;  Sumus  V630

[137]  aditus  korr.  aus  aditos  N442

[138]  si]  si  quando  V630

[139]  adduxerit  P9629

[140]  ea  nos  korr.  aus  ea  N442

[141]  aut  V630

[142]  anathema  P9629

[143]  XIIes  N442

[144]  suscipient  N442

[145]  sopiendos]  sopiendo  si  V630

[146]  infensae]  insense  ad  korr.  aus  insense  P9629

[147]  efficiebatur  V630

[148]  perpeti  N442

[149]  indita  V630;  N442

[150]  episcopus  sanctae  fehlt  V630

[151]  Laurentius  episcopus  ecclesiae  Mediolanensis  his  constitutis  synodalibus  a  nobis  probatis  atque  firmatis  annuens  subscripsi  fehlt  V630

[152]  mediolanensis  korr.  aus  mediolanensis  est  P9629

[153]  annuens  korr.  aus  annuen  P9629

[154]  terraconensis  N442

[155]  Bonifacius  V630;  N442

[156]  aquivensis  V630;  aqueivensis  N442

[157]  mutinensis  V630

[158]  Cerentius  V630

[159]  ficulensis  V630;  Ficudensis  N442

[160]  boensis  N442

[161]  Mercarius  V630

[162]  sutrinus  V630;  N442

[163]  Feratinatis  N442

[164]  mesitanus  V630

[165]  Portuensis  N442

[166]  terraconensis  V630

[167]  potentianus  V630

[168]  mavenatis  V630

[169]  Laurentius  N442

[170]  Merecesapae  N442

[171]  Paschasius  V630

[172]  forosinproniensis  V630;  forsimproniensis  N442

[173]  temporanensis  V630;  teperanensis  N442

[174]  direntium  korr.  aus  direntius  V630

[175]  tiberinorum  korr.  aus  tiberiorum  P9629

[176]  Severinus  V630;  N442

[177]  atellunus  korr.  aus  actellinus  P9629

[178]  buxentinus  V630;  Baxentinus  N442

[179]  anteatinus  V630;  N442

[180]  Agustanus  N442

[181]  Vitiganus  N442

[182]  Arimensis  N442

[183]  Iohannis  N442

[184]  silvecandide  V630;  N442

[185]  carrimeianensis  V630;  Carmeganensis  N442

[186]  muizitanus  V630;  N442

[187]  Eufradius  V630

[188]  galatinensis  V630;  Galatimensis  N442

[189]  Teotistos  V630

[190]  Helpidius  V630

[191]  mirecenenternis  V630;  Mirecentermis  N442

[192]  Ammoriu  N442

[193]  Aquilias  N442

[194]  Eudoxiadidas  korr.  aus  Euddoxiadas  P9629;  Eudoxiados  N442

[195]  troonadensis  V630

[196]  tyanensis  V630

[197]  Theodotius  V630

[198]  natiazensis  V630;  Nanziatensis  N442

[199]  Aristomacus  N442

[200]  colonensis  V630;  N442

[201]  cibertrenensis  V630;  cibistronensis  N442

[202]  sebastensis  V630;  N442

[203]  nicepoił  korr.  aus  poił  P9629

[204]  Acattus  N442

[205]  adomus  V630

[206]  artis  V630

[207]  polemomacus  N442

[208]  Gratia  Dycerassutenus]  Gratiadei  carassutenus  N442

[209]  duscerassutenus  V630

[210]  tatebuntis  V630

[211]  Symmachi  papae  fehlt  V630

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 15.7.2005