Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
Kaiser
Iustinus an Papst Hormisda
P9629,
f. 179rb; V630, f. 271ra; N442, f. 205rb; W411, f. 298v; V1341, f. 179ra
SACRA
IUSTINI IMPERATORIS AD ORMISDAM
PAPAM. CAP.
CXII
Sacratissimo
ac beatissimo archiepiscopo almae urbis Romae et patriarchae Hormisdae
Iustinus imperator.
Scias
affectum
nobis, pater
religiosissime, quod diu summis
studiis quaerebatur,
noveris
patefactum et, antequam advenerint, qui a nobis <P9629, f.
179va>
destinati
sunt, quod Iohannes
vir beatissimus antistes novae Romae noster
una cum clero
vobis
consentiunt,
nullis
variantes ambiguitatibus, nullis
divisi discordiis. Scias libellum ab eo subscriptum,
quem offerendum indicaveras sanctissimorum patrum consilio congruentem,
quo
omnes
concurrunt
alacri opere
suscipienda vota tam nostrae quam Constantinopolitanae sedis,
quos
veritatis coruscus
fulgor
illuminat. Omnes
accelerant libentissime, quos oblectat via dilucida, ut
sequantur <N442, f. 205va> scita
patrum sanctissimas
leges probatissimas et
consiliis quorundam firmatis, qui rectum
tenebant tramitem aliorum correctis, qui vagabantur incerti. In eo res
colligitur, ut unitatem <V630, f. 271rb>
individuae
trinitatis, ipsi
quoque in
unitate
colent
mentium. Negatum
est inter divina <W411, f. 299r> mysteria memoriam in
posterum
fieri
libelli,
quem diximus Acacii
praevaricatoris
quodam
regiae
huius
urbis episcopi, necnon
et aliorum sacerdotum, qui vel primi contra constituta venerunt
apostolica vel successores erroris facti sunt et
nulla usque ad ultimum diem sunt
poenitentia correpti. Et quoniam omnes
nostrae religionis admonendi sunt, ut exemplum imitentur
civitatis regiae, destinanda
ubique
principalia praecepta
diximus. <V1341, f. 179va> Tanto flagramus
religionis officio, tanto affectamus studio pacem catholicae fidei pro
remuneranda celatur
pace nostrae
reipublicae, pro conciliando
subiectis meis superno praesidio. Quid enim gratius
repperire potest, quid iustius, quid illustrius, quam quos idem regnum
continet
idemque fidei
cultus irradiat,
eos non diversa
contendere, sed collectis in eisdem
sensibus instituta venerari, non humana
mente
illata,
sed
divinae providentiae
spiritu?
Oret
igitur vestrae religionis sanctitas, ut quod pervigili studio per
concordiam ecclesiarum catholicae fidei procuratur,
divini muneris opitulatio iugi perpetuitate
servari annuat.
Datum
X
Kal. Mai.
Constantinopoli.
P9629,
f. 179va; V630, f. 271rb; N442, f. 205va; W411, f. 299r; V1341, f. 179va
©
2005
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 17.7.2005
|