Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

Papst Hormisda an Bischof Epifanius von Konstantinopel

P9629, f. 182ra; V630, f. 273ra; N442, f. 207va; W411, f. 302v; V1341, f. 182ra

CXVIII¹ ITEM HORMISDAE PAPAE AD EPIFANIUM CONSTANTINOPOLITANUM EPISCOPUM².

Dilectissimo fratri Epiphanio episcopo³ Hormisda⁴.

Multo gaudio sum repletus, quod circa ecclesiae pacem et sanctissimi imperatoris⁵ et dilectionis tuae tale studium⁶ litteris indicasti, quod⁷ legatorum quoque meorum assertione⁸ cognovi manifestum⁹. Hic¹⁰ enim supernae misericordiae <P9629, f. 182rb> documentum¹¹ perdocetur, <V1341, f. 181va> quando et mundani¹² principes¹³ causas fidei cum reipublicae ordinatione¹⁴ coniungunt et ecclesiarum praesules¹⁵, quod ad dispensationem <V630, f. 273rb> sui¹⁶ pertinet, officii memores exsequuntur¹⁷. Talibus enim¹⁸ indigebat¹⁹ post²⁰ discordiae procellas religio²¹ <W411, f. 303r> christiana rectoribus, qui compressis²² provida dispositione turbinibus diu²³ peregrinatam pacem depulsa tempestate reducerent, ut²⁴ in futura post saecula ad²⁵ propositi sui exempla tendentes sibi ad scribendum indubitanter²⁶ ostenderent, quicquid domino²⁷ placitum posteris pro sua imitatione²⁸ fecissent²⁹. Benedicamus dominum, fratres carissimi, nostris hoc diebus fuisse concessum et totis orationum et curarum viribus adnitamur, ut, quae dei opere bene coepta sunt, ipso adiuvante³⁰ per omnia compleantur. Sperandum enim est, ut ad compagem corporis sui reliqua³¹, quae³² adhuc³³ divisa³⁴ sunt, membra festinent et a potioribus minora non discrepent. Ad quod, cum³⁵ me dilectio tua christianae studio caritatis hortatur, debet, quod invitat³⁶, sequi et, quod amandum suadet, amplecti³⁷. Similem enim iam <N442, f. 207vb> fidei curam gerentes per religiosam patientiam par etiam praemium de boni operis speramus effectu³⁸, neque enim difficultatibus est cedendum. Non enim fatigatur asperis fides nec ad³⁹ caelorum ardua per proclive contenditur⁴⁰ nec remunerationem⁴¹ citra⁴² laboris exercitium quis meretur. Unde ne facientes bona deficiamus⁴³, specialiter admonemur etiam teste psalmista: Beati, qui custodiunt iudicium et faciunt iustitiam in omni tempore, quia non initium laboris remunerationem praemii consuevit invenire, sed terminus. <P9629, f. 182va> Ergo⁴⁴ studium sollicitudinis assumentes, quibus est una in communione societas et credulitas⁴⁵, quemadmodum de unitate⁴⁶ sedis apostolicae et Constantinopolitanae⁴⁷ ecclesiae pariter exultamus in domino, ita de reliquorum quoque, sicut affectione admones, redintegratione⁴⁸ laetemur⁴⁹ et⁵⁰ curemus primum⁵¹, ut fidem integritatemque⁵² nostram immaculatam ab omni contagione servemus. Nosti enim, frater karissime⁵³ ac sanctissime, quia⁵⁴ ecclesiastica⁵⁵ servant⁵⁶ vincula⁵⁷ concordiam, quae nos ab hereticorum tueantur⁵⁸ insidiis, per quam⁵⁹ etiam canonum custoditur⁶⁰ auctoritas. His in robore suo omni⁶¹ circumspectione servatis remedia sperantibus conferuntur⁶². Habet enim ecclesiasticarum ordo regularum et ipsius forma iustitiae⁶³, ut medicina rationabilis benigne et fideliter sperantibus non negetur⁶⁴, nec⁶⁵ quisquam⁶⁶ ita est ab humanitate discretus, quem⁶⁷ non a rigore districtionis inclinet cauta⁶⁸ simplicitas, sed ut⁶⁹ caute hoc ceterasque⁷⁰ <V1341, f. 181vb> querelas⁷¹ aut errores alicuius⁷² valeas⁷³ expedire, dilectissime frater, personam meam⁷⁴ te⁷⁵ in hoc oportet induere scientem in huiusmodi⁷⁶ causis, sicut praedictum est, quid⁷⁷ cavendum sit⁷⁸ et⁷⁹ ita omnia praevidendum^{80 81}, ut te⁸² non ambigas⁸³ rationem dispensationis huius deo⁸⁴ esse reddendam⁸⁵ ita tamen, ut eos, qui vobis fuerint communione sociati vel per vos sedi⁸⁶ apostolicae vestra vobis⁸⁷ scripta declarent⁸⁸, quibus etiam et quae continentiam⁸⁹ libellorum obtulerint⁹⁰, inseratur. Sic enim et Severi vel supplicii⁹¹ aut similium <W411, f. 303v> absolvemus errores <V630, f. 273va> nec eorum, qui sanari poterint, dispendia patiemur. Quod ideo vobis specialiter credidimus⁹² imponendum ad diligentiam vestram^{93 94} a nostro⁹⁵ honore⁹⁶ transferentes, quia non parva⁹⁷ iam documenta resistentes hereticis credidistis⁹⁸, nec debet de⁹⁹ eo ambigi¹⁰⁰, quem bene contigerit explorari. <P9629, f. 182vb> Simul assume¹⁰¹ medelam¹⁰² medicinae, <N442, f. 208ra> simul accingere auctoritate¹⁰³ iustitiae, et sic¹⁰⁴ circa simplices¹⁰⁵ humanitate mollire¹⁰⁶, ut in hereticorum contagione perdurantes aut eos, qui innocentiam simulant et cum nostris sola voce consentiunt, ab his, quibus pro ecclesiae redintegratione consulitur¹⁰⁷ et providetur, excludantur¹⁰⁸, nec enim expedit circa eos ecclesiasticam temperare censuram. Non enim erunt iam miserationes bonae¹⁰⁹ pro eorum, quibus consuli oportet necessitate¹¹⁰ consolata¹¹¹, si¹¹² indiscrete fuerunt¹¹³ bonis malisque¹¹⁴ communes¹¹⁵.

Et quia Hierosolymitanorum¹¹⁶ faciendam credidit in litteris tua dilectio mentionem, quorum etiam ad nos quaedam delata¹¹⁷ professio¹¹⁸ est, necessarium duximus¹¹⁹ respondere, quae congrua¹²⁰ sunt¹²¹ huius¹²² sanctorum patrum constituta custodiunt, si illa fidei fundamenta venerantur, ab his, quae¹²³ per eos spiritu sancto componente definita sunt, non removentur¹²⁴. Aut enim perfecta sunt¹²⁵ et adiectione¹²⁶ non indigent aut bene valida et ideo non mutanda, quando per ea¹²⁷ omnia hereticorum venena compraehensa¹²⁸ sunt¹²⁹; nec¹³⁰ quicquam Calcidonensis synodus, quod utilem¹³¹ quemlibet¹³² et¹³³ diligentiam¹³⁴ potuisset exercitare¹³⁵ praeterit¹³⁶, quem¹³⁷ praecedentium¹³⁸ quoque dogmata vel clarius manifestavit vel repetit¹³⁹, auctoritate firmavit¹⁴⁰ speciale¹⁴¹ quoddam¹⁴² adversus Nestorium et Euticen aggressa certamen, alterius¹⁴³ deitatem domini nostri Iesu Christi a carne separante¹⁴⁴ et ideo sanctam Mariam¹⁴⁵ dei genitricem¹⁴⁶ pronuntiare vitantem^{147 148}, alterius¹⁴⁹ veritatem carnis in domino¹⁵⁰ renuentem, quando dominus noster Iesus Christus idem¹⁵¹ filius dei, idem hominis, una in duabus persona naturis¹⁵² divinitatis et carnis nec naturis ad unitatem confusis, non¹⁵³ velut quarta persona addita <P9629, f. 183ra> trinitatis, sed ipse filius dei exinanivit¹⁵⁴ semetipsum formam servi accipiens, propter quod et unam nec divisibilem profitemur essentiam trinitatis et proprietatem tamen suam scimus¹⁵⁵ inesse personis, <V1341, f. 182ra> unam enim patris profitemur esse personam, unam filii¹⁵⁶ dei cum assumpta carne¹⁵⁷, unam spiritus sancti et personas proprietatibus designantes et per unitatem essentiae inseparabilem trinitatis mysterium confitentes. Neque enim ambigi potest verbum dei intra virginis viscera per carnem humanam assumpsisse naturam nec apostarie¹⁵⁸ factum¹⁵⁹ <N442, f. 208rb> intra vulvam naturarum unitione¹⁶⁰ divisum. Nam sicut non est in eo humanitas¹⁶¹ sine deo edita, sic in cruce non est impassibilis¹⁶² divinitas a carnis¹⁶³ divisione¹⁶⁴ divisa, quod¹⁶⁵ virginis¹⁶⁶ <W411, f. 304r> partus et¹⁶⁷ intemerata fecunditas et singularis <V630, f. 273vb> a mortuis resurrectio et¹⁶⁸ ad caelos declarat ascensio. Haec sic¹⁶⁹, quemadmodum a¹⁷⁰ patribus constituta sunt, servata¹⁷¹ credant nec definita¹⁷² transcendant, a quo tramite¹⁷³, qui declinant, ipsi sibi nebulam dubitationis obtendunt. Nos¹⁷⁴ autem illud apostolicum contemplantes¹⁷⁵ contentiosis respondere non¹⁷⁶ necesse est. Et nos¹⁷⁷ hanc¹⁷⁸ consuetudinem¹⁷⁹ non habemus¹⁸⁰ nec ecclesia dei. Haec ideo breviter, quia nec ambigi convenit de rebus ita¹⁸¹ per fidem definitis¹⁸² saepius, et pene¹⁸³ supervacua¹⁸⁴ est allegatio¹⁸⁵, quae adhibetur instructis, cum super haec ad clementissimum principem non parva iam¹⁸⁶ perstrinxerim¹⁸⁷. Et quia de Hierosolymitanorum professione¹⁸⁸ respondimus, hoc quoque aestimavimus¹⁸⁹ salutis eorum causa competenter¹⁹⁰ addendum, ut, si communionis apostolicae se¹⁹¹ dederunt¹⁹² unitati¹⁹³, professionem suam scripto indicent¹⁹⁴, quam¹⁹⁵ legatis¹⁹⁶ nostris apud Constantinopolim positis offerant¹⁹⁷ aut per suos ad nos dirigant aut fraternitati¹⁹⁸ vestrae tradant, eodem tamen, sicut diximus, tenore conscriptam, quae ad¹⁹⁹ nos modis omnibus²⁰⁰ sub nostra ordinatione deferatur²⁰¹. De Thessalonicensibus, quorum ad nos legati per clementissimi et²⁰² fidelissimi principis filii <P9629, f. 183rb> nostri ordinationem²⁰³ venerunt, ne²⁰⁴ quid²⁰⁵ omisisse credantur²⁰⁶, nosse vos volumus²⁰⁷ secundum hoc, quod domino nostro Iesu Christo inspirante placuerit, causam omnem nostra^{208 209} dispositione²¹⁰ tractandam, et sicut oportet, impleri²¹¹ ordinandam²¹² haec per fratrem et coepiscopum nostrum venerabilem virum Iohannem, sed et filios nostros Heraclium, Probum et Constantinum diacones²¹³ ecclesiastico honore dignissimos ad causam²¹⁴ pertinentiam²¹⁵ rescripsisse contempti²¹⁶, gratulati²¹⁷ sumus in viro ordinis nostri emeritum²¹⁸ et religiosum²¹⁹ nos invenisse propositum²²⁰ et²²¹ cum legationis²²² mandato²²³ sapientia et moribus congruentes²²⁴. Votiva eorum res et plena gaudii²²⁵, ut sint iusta^{226 227} aestimatione²²⁸ <N442, f. 208va> probabiles, quos²²⁹ communionis²³⁰ officii contigerit esse consortes.

P9629, f. 183rb; V630, f. 273vb; N442, f. 208va; W411, f. 304r; V1341, f. 182ra

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 22.7.2005