[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]

Projekt Pseudoisidor

Pseudoisidor

Capitula Angilramni

Collectio Danieliana

Pseudoisidor Teil I

Pseudoisidor Teil II

Pseudoisidor Teil III

Papst Hormisda an die Bischöfe der Provinz Baetica

Inhaltsverzeichnis

Papst Iohannes I. an die italischen Bischöfe

 

Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

 

Papst Iohannes I. an Erzbischof Zacharias

P9629,  f.  183vb;  V630,  f.  274rb;  N442,  f.  209ra

CXXI[1]  INCIPIUNT  DECRETA  IOHANNIS  PAPAE.

Iohannes  urbis  Romae  episcopus  Zachariae  archiepiscopo  salutem.

Exegit[2]  dilectio  tua,  frater  karissime,  praeceptum  apostolicae  sedis,  in  quo  patrum  decreta  consentiunt,  quod  nec  tibi  nec  ulli  recte  viventium  et  credentium  sacerdoti  denegare  fas  esse  credimus.  Et  licet  tibi  pro  merito  et  honore  sacerdotii,  quo  plurimum  polles,  vivendi  et  docendi[3]  ecclesiasticae  regulae  nota  sint  omnia,  tamen  quia  Romanae  ecclesiae  normam  atque  auctoritatem  magnopere  postulasti,  scriptis  tuis  breviter  respondere  non[4]  denegavimus.

De  occultis  enim  cordis  alieni  temere  iudicare  iniquum  est,  et  eum,  cuius  non  videntur  opera  nisi  bona,  peccatum  est  ex  suspicione  repraehendere.  Oves  ergo,  quia[5]  pastori  suo  commissae  fuerunt[6],  eum  nec  repraehendere,  nisi  a  recta  fide  exorbitaverit[7],  debent  nec  ullatenus  accusare  possunt,  quia  facta  pastorum  oris  gladio  ferienda  non  sunt,  quamquam  recte[8]  repraehendenda  videantur.  Ideo[9]  ista  dicimus,  quia  in  scripturis[10]  vestris  repperimus  quosdam  episcopos  vestris  in  partibus  a  propriis  ovibus  accusatos,  aliquos  videlicet  ex  suspicione  et  aliquos  ex  certa  ratione  et  idcirco  quosdam  suis  esse  rebus  exspoliatos,  quosdam  vero  a  propria  sede  <P9629,  f.  184ra>  pulsos.  Quos  scias  nec  ad  synodum  conprovincialem  nec  ad  generalem  posse  convocare  nec  aliquod  iudicare,  antequam  cuncta,  quae  eis  ablata  sunt,  legibus  potestati  eorum  redintegrentur.  Prius  ergo  oportet  omnia  illis  legibus  redintegrari  et  ecclesias,  quae  sibi  sublata[11]  sunt,  cum  omni  privilegio  suo  restitui;  et  postmodum  non  sub  angusti  temporis  spatio,  sed  <V630,  f.  274va>  tantum  temporis  spatium[12]  eis  indulgeatur,  quantum  exspoliati  vel  expulsi  esse  videntur,  antequam  ad  synodum  convocentur,  et  ab  omnibus  quisque[13]  suae  provinciae  episcopis  audiatur.  Nam  nec  convocari  ad  causam,  nec  diiudicari[14]  potest  exspoliatus  vel  expulsus,  quia  non  est  privilegium[15],  quo  exspoliari  possit  iam  nudatus.  Unde  et  antiquitus  decretum  est:  Omnes  possessiones[16]  et  omnia  sibi  sublata  adque  fructus  cunctos[17]  ante  litem  contestatam  praeceptor  vel  primas  possessori  restituat.  Et  alibi  scriptum  habetur:  Ille,  qui  violentiam  pertulit,  universa  in  statu,  quo  fuerunt[18],  recipiat,  et  quae  possedit[19],  securus  teneat.  Et  alibi  in  synodalibus  patrum  decretis  et  regum[20]  edictis  legitur  statutum:  Redintegranda[21]  sunt  omnia  exspoliatis  vel  eiectis  episcopis  praesentaliter  ordinatione  pontificum  et  in  eorum,  unde  abscesserunt,  funditus  revocanda,  quaecumque[22]  condicio<N442,  f.  209rb>ne  temporis  aut  dolo  aut  captivitate  aut  virtute  maiorum  aut  per  quascumque  iniustas  causas  res  ecclesiae  vel  proprias  aut  substantias  suas  perdidisse  noscuntur,  ante  accusationem  aut  regularem  ad  synodum  vocationem  eorum,  et  reliqua.  Est  etiam  in  antiquis  ecclesiae  statutis  decretum,  ut,  qui  aliena  invadit,  non  exeat  impunitus,  sed  cum  multiplicatione  omnia  restituat.  Unde[23]  in  evangelio  scriptum  est:  Quod  si  aliquid  defraudavi,  reddo  quadruplum.  Et  in  legibus  saeculi  cautum  habetur:  Qui  rem  subripit  alienam,  illi,  cuius  res  direpta  est,  in  undecuplum,  quae  sublata  sunt,  restituat.  Et  in  lege  divina  legitur:  Maledictus  omnis,  qui  transfert  terminos  proximi  sui,  et  dicit  omnis  populus:  Amen.  Talia  ergo  non  praesumantur  absque  ultione,  nec  exerceantur  absque  sua  damnatione.  Tu  vero,  frater  karissime,  haec  vide,  ne  transgrediaris[24],  et  reliquos  episcopos  tam  tuae  curae  commissos  et  alios  firmiter[25]  tenere  doceto,  quia  transgredi  apostolica  statuta  absque  transgressoris  gradus  periculo  <P9629,  f.  184rb>  nullatenus  possunt.  Inimicis[26]  vero  accusatoribus  vel  de  inimici  domo  prodeuntibus,  seu  qui  cum  inimicis  morantur  non  credantur[27],  ne  irati  nocere  cupiant,  ne  laesi[28]  se  velint  ulcisci.  Hi[29]  quoque  reiciendi[30]  sunt,  non  approbandi.

Haec,  karissime,  tene  et  prohibita  semper  cave.  Illud  adimplere  stude,  quod  bene  ab[31]  Iesu  filio  Sirach  dictum  est:  Usque  ad  mortem  certa  pro  veritate  et  semper  dominus[32]  tuus  pugnabit[33]  pro  te.  Huius  ergo  rei[34]  gratia  vobis  et  nobis  sancta  commissa  est  ecclesia,  ut  pro  omnibus  laboremus  et  cunctis  opem  ferre  non  <V630,  f.  274vb>  neglegamus,  quoniam,  dum  fortis  armatus  custodit  atrium  suum,  in  pace  sunt  omnia,  quae  possidet.  Ideoque[35]  tanta  urgente  necessitate  summopere  vestra  apostolicaque  auctoritate[36]  et  reliquos[37]  episcopos  oportet  reprimere  infestos,  relevare  oppressos[38],  ut  absque  gravi  domino  auxiliante  difficultate,  ipsi  gratanter  omni  tempore  sacrificare  mereantur  illaesi.

Ad  vos  quoque  me  reverti  cogit[39]  praepositi  operis  amica[40]  condicio,  qui  melioribus  actenus  opera[41]  volui  navare  sermonibus,  dum  talem  rationem  exigit[42]  toxicata  necessitas.  Mandati[43]  caelestis  habitatio  nos  aut  miscet  aut  separat,  nec[44]  interest,  quae  intervalla  nos  segregent,  si  unam[45]  supernam  mansionem[46]  clave  retinentur[47].  Nec  vobis  tales  nocere  valuerint,  si  invicem  adiutorium  ferre[48]  non  distuleritis.  Inauditum  autem  sacrilegii  genus  est,  quod  mentitae[49]  religionis  honore[50]  praefixi  emuli  colorant.  Dehonestat  venerandi[51]  reverentiam  nominis[52],  qui  adiutorem[53]  se  in  his,  quae  in  deum  iactat,  commissa  pollicetur.  Contumeliae  genus  est  <N442,  f.  209va>  quasi  in  solacio  adesse  sublimis[54]  iuxta  apostolum:  Tu,  quis  es,  qui  iudicas  alienum  servum?  Quid  auribus  imperitis  illuditis[55],  et  graviorem[56]  vindictae  speciem  faciunt  esse  quam  culpae?  Si  odium  habent,  excessibus  emundare[57].  Cur[58]  ergo  liberius  condemnant  scelera  quam  vitent?  Sui  profecto  inpugnator[59]  est  omnis,  qui  patres  insequitur[60]  aut  detrahere  non  formidat.  Nihil  enim  est,  in  quo[61]  inimicorum  tela  domino  opem  ferente  non  valeatis  superare,  si[62]  iuxta  veritatis  vocem  talem,  qualem  dominus  praecepit,  dilectionem  habueritis  ad  invicem.

Data  XV.  Kal.  Novemb.  Maximo  <P9629,  f.  184va>  et  Olibrio[63]  vv.  cc.  conss.

P9629,  f.  164va;  V630,  f.  274vb;  N442,  f.  209va



[1]  CXXI  fehlt  V630;  CLXVII  N442

[2]  Exigit  V630;  N442

[3]  docendi  korr.  aus  docendae  P9629

[4]  non  denegavimus]  curavimus  V630

[5]  quae  V630;  N442

[6]  fuerint  N442

[7]  exorbitaverint  N442

[8]  recta  V630

[9]  Ideo  korr.  aus  Ido  P9629

[10]  scriptis  V630;  N442

[11]  sublatae  V630;  N442

[12]  spatio  V630

[13]  quisquis  V630

[14]  diiudicare  P9629

[15]  privilegium  korr.  aus  privilegeum  V630

[16]  possessiones  korr.  aus  passiones  P9629

[17]  cuntos  P9629

[18]  fuerant  V630;  N442

[19]  possidet  N442

[20]  regnum  P9629

[21]  Redindegranda  P9629

[22]  quacumque  V630

[23]  Unde]  Unde  et  V630;  N442

[24]  transgradiaris  N442

[25]  firmam  P9629

[26]  Inimicis  korr.  aus  Inimicus  V630

[27]  credatur  N442

[28]  leli  P9629

[29]  Hinc  V630

[30]  reiciendi  sunt]  reicientes  P9629

[31]  ab  Iesu  filio]  ad  iesum  filium  V630;  N442

[32]  dominus]  dominus  deus  V630;  N442

[33]  pugnabit  pro  korr.  aus  pugnabit  V630

[34]  regia  P9629

[35]  Ideoque  korr.  aus  Idoque  P9629

[36]  auctoritate  korr.  aus  actoritate  P9629

[37]  reliquos  korr.  aus  requos  N442

[38]  oppōssos  P9629

[39]  cogit  korr.  aus  git  P9629

[40]  amisa  P9629

[41]  operam  N442

[42]  exiit  V630

[43]  Mandata  V630

[44]  Hec  N442

[45]  unam  supernam  mansionem]  una  insuper  mansione  V630

[46]  passionem  N442

[47]  retinemur  V630;  retinemus  N442

[48]  facere  V630

[49]  mitte  P9629;  mentitę  korr.  aus  menititę  V630

[50]  honorem  V630;  N442

[51]  veneradi]  veneradi  vene  N442

[52]  nomini  V630

[53]  adiutorium  V630

[54]  sublimi  V630

[55]  inluditis  korr.  aus  inlutis  P9629

[56]  graviore  N442

[57]  emundent  V630

[58]  Cum  V630

[59]  inpugnator  korr.  aus  inpugnato  P9629

[60]  insequitur  korr.  aus  insequantur  P9629

[61]  quo  korr.  aus  qo  P9629

[62]  su  P9629

[63]  colibrio  V630

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 23.7.2005