Papst Felix IV. an alle Bischöfe

Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

Dilectissimis fratribus omnibus episcopis per diversas provincias constitutis Felix episcopus in domino salutem.

Magno munere misericordiae dei totius ecclesiae catholicae multiplicata sunt gaudia, cum ecclesiarum status eo viget ordine, quo apostoli[4] eorumque successores <V630, f. 275va> illum statuerunt. Et cum antiqui hostis astutia eum turbari cognoscimus, non modico contristamur merore. Quam ob causam, fratres, hortamur vos, monemus et flagitamus, ut[5] a tramite apostolicae institutionis nequaquam recedatis nec a capite dissidatis[6], sed fidem et ordinem, quem apostoli et apostolici viri statuerunt absque hesitatione teneatis. Nam si columnae alicuius magnae domus ruerint, ipsa[7] postea domus minime stabit[8]. Sic et vos, qui columnae ecclesiae estis, si labefactari[9] coeperitis, sancta ecclesia, quae per vos regitur, tabescit et labitur.

Haec, fratres, quae dico, valde timenda sunt et summo moderamine pensanda atque, ne fiant, cavenda. Ipsa enim per se veritas ait: Vos estis sal terrae. Quod si sal evanuerit, in quo salietur, et[10] cetera? Ideo, carissimi, vos moneo, quia[11] debitor sum[12] vobis, cum[13] et valde vos diligo[14], et quando bona audio de vobis nimis sum gavisus, et econtra, quando mala, nimis conturbatus. Ego vero, quamvis a vobis per longa terrarum atque maris intervalla disiunctus sim, sum <P9629, f. 185va> tamen omnino vobis corde coniunctus, idque de vestra beatitudine erga me modis omnibus confido, quia, cum me vicissim diligatis[15], a me longe non estis. Unde magis <N442, f. 210va> gratias referimus illi grano sinapis, qui ex modici dispicabilisque seminis specie, ita ramis ex eadem radice surgentibus adque se[16] distendentibus, usquequaque diffusis, ut in eis volatilia caeli cuncta nidificent[17], gratiaque sit[18] fermento illi quod tribus ferme satis, totius humani generis massam in unitate conspersit atque parvo lapidi, qui abscisus[19] de monte sine manibus occupavit universam faciem orbis terrae, qui ad hoc se usquequaque[20] distendit, ut omni humano genere in unitate redacto totius corpus perficeretur ecclesiae atque ita a totius compagis[21] pertineret[22] commodum membrorum particialis ista distinctio. Unde nos quoque[23] longe non sumus, quia in illo, qui[24] ubique est, unum sumus. Agemus[25] ergo ei gratias[26], qui solutis inimicitiis[27] in carne sua fecit, ut in omni[28] orbe terrarum unus esset grex et unum ovile sub se uno pastore, semper memores, quid[29] nos veritatis[30] praedicator admoneat dicens: Solliciti servare[31] unitatem spiritus in vinculo pacis.

Scripta sanctitatis vestrae, quae ad sedem apostolicam misistis super quibusdam consultis quasi ad caput, ut inde acciperitis[32] responsa, unde omnis ecclesiae totius religionis sumpsit exordium, gratanter suscepi et breviter vobis respondere curavi.

<V630, f. 275vb> De[33] ecclesiarum enim consecratione et de missarum celebrationibus non aliubi quam in sacratis domino locis absque magna necessitate fieri debere liquet omnibus, quibus sunt nota novi et veteris testamenti[34] praecepta. Tabernaculum vero Moysen domino praecipiente fecisse[35] et sacrasse cum mensa et altare eius et aereis[36] vasis et utensilibus[37] ad divinum cultum explendum legimus et non solum divinis precibus ea sacrasse, sed etiam sancti olei unctione[38] domino iubente perlinisse[39] novimus. Qualiter autem haec facta sunt et non alii ipsa sacra quam sacerdotes sacra unctione delibuti dominoque cum vestibus sanctis sacrati et levitae tractabant, ferebant, erigebant et deponebant, in ipsis institutionibus, quae domino[40] iubente per Moysen conscripta sunt, in[41] lege <P9629, f. 185vb> domini repperitur. Qualiter ergo David regum[42] piissimus amplificaverit cultum dei[43] et templum domini aedificare voluit, sed propter multum sanguinem, quem effuderat probibitus est, et ipse collegerat[44] expensas Salomonque[45] filius eius[46] idipsum, quod ipse facere optaverat, iubente et auxiliante deo[47] perfecit et templum cum altari[48] et reliqua[49] ad divinum cultum peragendum consecravit, in libro[50] <N442, f. 210vb> regum inter cetera legitur ita: Aedificans, inquit Salomon, domino aedificavi habitaculum tuum, firmissimum solium tuum in sempiternum convertitque rex faciem suam et benedixit omni ecclesiae Israel. Omnis enim ecclesia Israel stabat et ait: Benedictus dominus deus Israel, qui locutus est ore suo ad David patrem meum[51] et in manibus eius perfecit dicens: A die, qua[52] eduxi populum meum Israel de Aegypto, non elegi civitatem de universis tribubus[53] Israel, ut aedificaretur domus et esset nomen meum ibi, sed elegi[54] David, ut esset super populum meum Israel: Voluitque David pater meus aedificare domum nomini domini dei Israel et ait dominus ad David patrem meum: Quod[55] cogitasti in corde tuo aedificare domum nomini[56] meo, bene fecisti hoc ipsum mente tractans. Verumtamen tu[57] non aedificabis domum, sed filius tuus, qui egredietur de renibus tuis ipse aedificabit domum nomini meo. Confirmavit dominus sermonem suum, quem locutus[58] est, stetique[59] pro David patre meo et sedi super thronum Israel, sicut locutus est dominus. Et aedificavi domum nomini domini dei Israel et constitui ibi locum archae, in[60] qua foedus domini est, quod percussit cum patribus nostris, quando egressi sunt de terra Aegypti. Stetit autem[61] Salomon ante altare domini in conspectu ecclesiee Israel et expandit manus suas in caelum et ait: Domine deus Israel, non est similis tui deus[62] in caelo desuper et super terram deorsum, qui custodis[63] pactum et misericordiam servis tuis, qui ambulant coram te in toto corde suo, qui custodisti servo tuo, David <V630, f. 276ra> patri[64] meo, quae locutus es[65] ei, ore locutus es et manibus perfecisti, ut haec dies probat. Nunc igitur, domine deus Israel, conserva David[66] famulo tuo patri[67] meo, quae locutus es[68] ei dicens: Non auferetur de te vir coram me, qui sedeat super thronum[69] Israel, ita tamen, si custodierint filii tui viam suam, ut ambulent coram <P9629, f. 186ra> me, sicut tu[70] ambulasti in conspectu meo. Et nunc, domine deus Israel, firmentur[71] verba tua, quae locutus es servo tuo David patri[72] meo. Ergone putandum est, quod vere[73] deus habitet super terram? Si enim caelum et caeli caelorum te[74] capere non possunt, quanto magis domus haec, quam edificavi. Sed respice ad orationem servi tui et ad preces eius, domine deus meus. Audi, domine[75], hymnum et orationem, quam servus tuus orat coram te hodie, ut sint oculi tui aperti super domum hanc nocte et die, super domum, de qua dixisti: Erit nomen[76] meum ibi, ut exaudias orationem, quam orat servus tuus in loco isto, ut exaudias deprecationem ser<N442, f. 211ra>vi tui et populi[77] tui Israel, quodcumque oraverint in loco isto, et exaudias in loco habitaculi tui in caelo, et cum exaudieris, propitius eris. Si peccaverit homo in proximum suum et habuerit aliquod iuramentum, quo teneatur adstrictus, et venerit propter iuramentum coram altari tuo in domum tuam[78], tu exaudies in caelo et facies[79] et iudicabis servos tuos condemnans impium et reddens viam suam super caput eius iustificansque iustum et retribuens ei secundum iustitiam suam. Si fugerit populus tuus Israel inimicos suos, quia peccaturus est tibi, et agentes poenitentiam et confitentes nomini tuo venerint et oraverint[80] et deprecati te fuerint in domo hac, exaudi in caelo et dimitte peccatum populi tui Israel et reduces eos in terram, quam dedisti patribus eorum. Si clausum fuerit caelum et non pluerit propter peccata eorum, et orantes in loco isto poenitentiam egerint nomini tuo et a[81] peccatis suis conversi fuerint propter afflictionem suam[82], exaudi[83] eos in caelo et dimitte peccata[84] servorum[85] et populi tui Israel et ostende[86] eis viam bonam, per quam ambulent, et da pluviam super terram tuam[87], quam dedisti populo tuo in possessionem. Fames, si oborta fuerit in terra, aut pestilentia aut corruptus aer aut[88] erugo, locusta[89], rubigo[90], et afflixerit eum et inimicus eius portas obsidens, omnis plaga, universa infirmitas, cuncta devotatio[91] et imprecatio, quae acciderit omni homini de populo tuo Israel. Si quis cognoverit plagam cordis sui et expanderit manus suas in domo hac, tu ex<P9629, f. 186rb>audias[92] in caelo in loco habitationis tuae et repropiciaberis et facies, ut des unicuique secundum omnes[93] vias suas, sicut videris cor eius, quia tu nosti[94] cor omnium[95] filiorum hominum, ut timeant te cunctis diebus, quibus vivunt super faciem terrae, quam dedisti patribus nostris. Insuper et alienigena, qui non est de populo tuo Israel, cum[96] venerit de terra longinqua propter nomen tuum, audietur enim <V630, f. 276rb> nomen tuum magnum et manus tua fortis et brachium tuum extentum ubique, cum[97] venerit ergo et oraverit[98] in loco hoc, tu exaudies in caelo, in firmamento habitaculi tui et facies omnia, pro quibus invocaverit te alienigena, ut discant universi populi terrarum nomen tuum[99], sicut populus tuus[100] Israel, et probent, quia nomen tuum invocatum est <N442, f. 211rb> super domum hanc, quam aedificavi. Si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra inimicos suos per viam quocumque miseris[101] eos, orabunt te contra viam civitatis, quam elegisti, et contra domum[102], quam aedificavi nomini tuo et exaudies in caelo orationem eorum et preces eorum, et facies iudicium eorum. Quod si peccaverint tibi, non est enim homo, qui non peccet, et iratus tradideris[103] eos inimicis suis et captivi ducti fuerint in terra[104] inimicorum longe vel prope et egerint poenitentiam in corde suo in loco captivitatis et conversi deprecati te fuerint in captivitate sua dicentes[105]: Peccavimus, inique egimus[106], impie gessimus; et reversi fuerint ad te in universo corde suo et tota anima sua in terra inimicorum suorum, ad quam captivi ducti fuerint, et oraverint[107] te contra viam terrae suae, quam dedisti patribus eorum, et civitatis, quam elegisti, et templi quod aedificavi[108] nomini tuo, exaudies in caelo, in firmamento solii tui, orationem eorum et preces et facies iudicium eorum et propitiaberis populo tuo, quia[109] peccabit tibi, et omnibus iniquitatibus eorum, quibus prevaricati sunt[110] in te, et dabis misericordiam coram eis, qui eos captivos habuerint, ut misereantur eis. Populus enim tuus est et hereditas tua, quos eduxisti <P9629, f. 186va> de terra Aegypti, de medio fornacis ferreae, ut sint oculi tui aperti ad deprecationem servi tui et populi tui Israel, et exaudies eos[111] in universis, pro quibus invocaverint te. Tu enim separasti eos tibi in hereditatem de universis populis terrae, sicut locutus es[112] per Moysen, servum tuum, quando eduxisti patres nostros de terra Aegypti, domine deus. Factum est autem, cum complesset Salomon orans dominum[113] orationem et deprecationem hanc, surrexit de conspectu altaris domini. Utrumque enim genu in terra fixerat et manus expanderat ad caelum.

Stetit ergo et benedixit omni ecclesiae Israel[114] dicens: Benedictus dominus, qui dedit requiem populo suo Israel iuxta omnia, quae locutus est. Non cecidit ne unus quidem sermo ex omnibus bonis, quae locutus est per Mosen servum suum. Sit[115] dominus deus noster nobiscum, sicut fuit cum patribus nostris non derelinquens nos neque proiciens, sed inclinet corda nostra ad se, <N442, f. 211va> ut ambulemus in universis viis eius et custodiamus mandata eius et cerimonias[116] et iudicia quaecumque mandavit patribus nostris et sint sermones mei isti, quibusque[117] deprecatus sum coram domino, appropinquantes domino deo[118] nostro die ac nocte, ut faciat iudicium servo suo et populo suo <V630, f. 276va> Israel per singulos dies, et sciant omnes populi terrae, quia dominus ipse est deus et non est ultra absque eo. Sit quoque cor nostrum perfectum cum domino deo nostro, ut ambulemus in decretis eius et custodiamus mandata[119] eius sicut et[120] hodie. Igitur rex et omnis Israel cum eo immolabant victimas coram domino mactavitque Salomon[121] hostias pacificas quas immolavit domino, boum[122] XXII milia, ovium CXX milia, et dedicaverunt templum domini rex et filii Israel. In die[123] illa sanctificavit rex medium atrii[124], quod erat ante domum domini. Fecit quippe ibi holocaustum et sacrificium et adipem pacificorum, quia altare aeneum, quod erat coram domino minus erat et capere non poterat holocausta <P9629, f. 186vb> et sacrificium et adipem pacificorum. Fecit autem[125] Salomon in tempore illo festivitatem celebrem et omnis Israel cum eo multitudo magna, ab introitu Emath usque ad rivum Aegypti coram domino[126] nostro septem diebus et septem diebus, id est quattuordecim diebus, et in die octava dimisit populos.

Iudaei ergo loca, in quibus domino sacrificabant, divinis[127] habebant[128] supplicationibus consecrata, nec in aliis quam in domino[129] dicatis locis munera domino offerebant. Si enim Iudaei, qui umbrae legis deserviebant, haec faciebant, multo magis, quibus veritas patefacta est et gratia et veritas per dominum[130] data est, templa domino aedificare et, prout melius possumus, ornare eaque divinis precibus et sanctis unctionibus suis cum altaribus et vasis, vestibus quoque et reliquis ad divinum cultum explendum utensilibus devote et sollemniter[131] sacrare, et non in aliis quam in domino sacratis ab episcopis et non a[132] chorepiscopis, qui saepe prohibiti sunt, nisi, ut praedictum est, summa exigente necessitate missas celebrare nec sacrificia domino offerre debemus. Et hoc si summa necessitas agere[133] compulerit, non in domibus, quia in sacris canonibus sacrificia in domibus offerre[134] prohibita sunt, sed in tabernaculis divinis precibus a[135] pontificibus dicatis et in mensis domino sacratis et sacra unctione a pontificibus delibutis pro summa, ut praefixum[136] est, necessitate et non pro libitu[137] cuiusquam et pigritia[138] agatur. Satius ergo[139] est missam non cantare aut non audire <N442, f. 211vb> quam in his locis, ubi fieri non oportet fore[140], nisi, ut saepe dictum est, pro summa contingat necessitate, quoniam necessitas legem[141] non habet. Unde scriptum est: Vide ne offeras holocausta tua in omni loco, quem videris, sed in loco, quem elegerit dominus deus tuus. Et in exodo legitur: Vos vidistis, quia de caelo locutus sum vobis. Non facietis deos argenteos <P9629, f. 187ra> nec deos aureos facietis vobis. Altare de terra facietis mibi, et offeretis super eo[142] holocausta et pacifica vestra. Oves vestras et[143] boves in omni loco, in quo[144] memoria fuerit nominis mei. Et sicut non alii[145] quam sacrati domino sacerdotes debent missas cantare nec sacrificia super altare <V630, f. 276vb> offerre, sic[146] nec in[147] aliis quam in praefatis domino sacratis locis missas cantare aut sacrificia offerre[148] licet. Si autem, ut legitur in concilio Laodicense cap. XXVI, quod hi, qui non sunt ab episcopis ordinati, tam in ecclesiis quam in domibus exorcizare non possunt, multo magis maioris gradus ministeria, nisi ab eis[149], qui ad eos gradus sunt sacrati, quibus fungi debent, officia[150] agi debent vel sacrificia offerri[151] licet. Quod autem, ut paulo superius praelibatum est, oblationes in domibus offerri non debent, in eodem concilio cap. LVIIII prohibitum habetur[152] ita: Non oportet in domibus oblationes celebrari ab episcopis vel presbyteris.

Sollemnitates vero dedicationum ecclesiarum et sacerdotum per singulos annos[153] sollemniter sunt celebrandae ipso domino exemplo dante, qui ad festum[154] dedicationis templi omnibus id faciendum dans formam cum reliquis populis eandem festivitatem celebraturus venit, sicut scriptum est: Facta sunt encenia Hierosolimis et hiems erat. Et ambulabat Iesus in templo, in porticu Salomonis. Quod autem octo dierum sint encenia celebranda, in libro regum peracta dedicatione templi repperietis.

De[155] ecclesiarum vero consecratione, quoties dubitatur et nec certa scriptura nec certi testes exsistunt, a quibus consecratio sciatur, absque ulla dubitatione scitote eas esse sacrandas[156], ne talis trepidatio faciat deteriorem[157] rationem, quoniam non monstratur esse iteratum, quod nescitur factum.

His, fratres[158], testimoniis scripturarum[159] apostolica auctoritate[160] consultis vestris breviter respondisse sufficiat. Vos tamen praevidendum est et omnibus praedicandum, ut illicita non agantur et domini praecepta in omnibus conserventur[161] et fideliter peragantur. Rogamus autem vos, fratres, et dicta apostoli re<P9629, f. 187rb>plicamus: Corripite inquietos, consolamini pusillanimes, suscipite infirmos, patientes estote ad omnes. <N442, f. 212ra> Videte, ne quis malum pro malo alicui reddat, sed semper, quod bonum est, sectamini in[162] invicem et in omnes. Semper gaudete, sine intermissione orate, in omnibus gratias agite. Haec est[163] enim voluntas dei in Christo Iesu et[164] in omnibus nobis[165]. Spiritum nolite exstinguere; prophetias nolite spernere. Omnia autem probate, quod bonum est tenete. Ab omni specie mala abstinete vos.

Ipse autem deus pacis sanctificet vos per omnia, ut integer spiritus vester et anima et corpus sine querela in adventu domini nostri Iesu Christi servetur.

[1] DIRECTA V630

[2] interlinear IIIIti V630

[3] PAPAE] PAPĘ CLXVIIII N442

[4] apostoli eorumque] apostolicorumque V630

[5] ut a korr. aus ut N442

[6] dissideatis V630

[7] ipse V630

[8] stabit korr. aus stabat P9629

[9] labifactari N442

[10] et cetera] Ecce terra V630

[11] qui N442

[12] sum vobis] vobis sum N442

[13] cum fehlt V630; N442

[14] diligo korr. aus deligo P9629

[15] diligitis V630; N442

[16] se distendentibus] sedis tentibus N442

[17] nidificient P9629

[18] fit V630

[19] abscisus] abscisus est V630

[20] usquequaquequaque P9629

[21] conpages V630

[22] pertinere P9629

[23] quoque] quoque nobis N442

[24] qui fehlt V630

[25] Agamus N442

[26] gratias qui solutis korr. aus gratias P9629

[27] inimicitiis korr. aus inimicitius P9629

[28] omne P9629

[29] qui P9629

[30] veritas V630

[31] servare] servare in V630

[32] acciperetis V630; acciperetis korr. aus acciperitis N442

[33] De] QUOD MISSARUM CAELEBRATIONES ALIUBI QUAM IN DEO DICATIS LOCIS NON (LOCIS NON korr. aus LOCIS V630) DEBEANT FIERI NISI MAGNA COMPULERIT NECESSITAS De V630

[34] testamenti korr. aus testamenta P9629

[35] fecisse korr. aus ficisse N442

[36] ceteris V630, aeris N442

[37] intensilibus P9629

[38] unctione korr. aus iunctione P9629

[39] perlinisse korr. aus perlenisse P9629

[40] domino iubente] iubente domino N442

[41] in lege domini fehlt V630

[42] regnum P9629

[43] dicitur P9629

[44] colligerat V630; collegerat korr. aus colligerat N442

[45] Salomonque] Salomon quoque N442

[46] ei P9629

[47] domino N442

[48] altare V630; altari korr. aus altare N442

[49] reliqua korr. aus reliqa N442

[50] librum P9629

[51] nostrum V630

[52] qua eduxi korr. aus que dixit P9629

[53] tribubus korr. aus tribus P9629

[54] elegit V630

[55] Quid, interlinear vel quia P9629

[56] nomi P9629

[57] tu fehlt N442

[58] lacutus korr. aus latus P9629

[59] stetitque V630

[60] in qua korr. aus iniqua P9629

[61] aut P9629

[62] deus fehlt V630

[63] custodisti korr. aus custodi P9629

[64] patre P9629; V630

[65] es korr. aus est P9629

[66] David famulo tuo] famulo tuo David N442

[67] patri korr. aus patre P9629; patre V630

[68] es korr. aus est P9629; es fehlt V630

[69] thronum] thronum meum N442

[70] tu fehlt V630

[71] firmentur korr. aus firmetur P9629

[72] patre P9629; V630

[73] vere deus] deus vere N442

[74] te fehlt V630

[75] domine fehlt N442

[76] nomem P9629

[77] poli P9629

[78] tuam fehlt N442

[79] facies et korr. aus facies P9629

[80] adoraverint N442

[81] ad V630

[82] suam korr. aus suam et P9629

[83] exaudies V630

[84] peccata korr. aus peccata in P9629; peccatum N442

[85] servorum] servorum tuorum V630; N442

[86] ostendisti V630

[87] tuam fehlt V630

[88] ut P9629

[89] lucusta V630

[90] rubigo korr. aus rubrigo P9629

[91] devotio N442

[92] exaudies V630; N442

[93] omnes fehlt V630

[94] nosti] nosti solus V630; N442

[95] hominum V630

[96] cum korr. aus com P9629

[97] cum korr. aus com P9629

[98] oraverit korr. aus oraverint P9629

[99] tuum] tuum timere V630; N442

[100] tuus fehlt N442

[101] miseris korr. aus miser P9629

[102] domu N442

[103] traderis P9629; V630

[104] terram V630; N442

[105] dicens V630

[106] aegimus korr. aus agimus V630

[107] oraverin N442

[108] ędificavi korr. aus ędificavit N442

[109] qui V630; N442

[110] fuerint N442

[111] eos in korr. aus eos P9629

[112] est P9629

[113] dominum] dominum omnem N442

[114] Israel] israel voce magna V630; N442

[115] Sit korr. aus Si N442

[116] cerimonias korr. aus ceremonias P9629

[117] qulbusque V630

[118] do P9629

[119] mandatis P9629

[120] interlinear vel est P9629

[121] Salomon fehlt V630

[122] boum korr. aus bovum P9629; boves korr. aus bou N442

[123] die illa] illa die V630

[124] atrium N442

[125] ergo N442

[126] domino] domino deo V630; N442

[127] divinis habebant fehlt V630

[128] habebant korr. aus habent P9629

[129] deo V630; N442

[130] iesum V630; N442

[131] psollemniter P9629

[132] ac P9629

[133] agere korr. aus age V630

[134] offerri korr. aus offerre V630

[135] a fehlt P9629

[136] profixum P9629

[137] libitu korr. aus libito P9629; V630

[138] pigritia korr. aus pigratia P9629

[139] ergo fehlt N442

[140] fore fehlt V630

[141] legem non habet] non habet legem V630

[142] illud V630; N442

[143] et boves fehlt N442

[144] quo korr. aus qo P9629

[145] alii quam korr. aus aliquam V630

[146] sic korr. aus si V630

[147] in fehlt V630

[148] offerri korr. aus offerre V630

[149] episcopis V630

[150] officia agi debent fehlt V630

[151] offerre V630

[152] habet V630

[153] annos sollemniter] annos korr. aus annos sollempnitates V630

[154] vestum P9629

[155] De] DE ECCLESIARUM VERO SACRATIONUM DUBITATIONE QUID SIT AGENDUM De V630

[156] sacrandos P9629; V630

[157] deteriorem rationem korr. aus deteriorationem P9629; deteriorem rationem] deteriorationem V630; N442

[158] frater V630

[159] scripturarum] scripturarum ab N442

[160] auctoritas V630

[161] conservaentur korr. aus conservantur P9629

[162] in fehlt N442

[163] est enim voluntas dei] enim voluntas dei est N442

[164] et fehlt N442

[165] vobis N442

[166] orestivum P9629; oreste N442

[167] vv fehlt P9629

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

[Home] [Überblick] [Text] [Teil I] [Teil II] [Teil III] [Übersetzungen] [Capitula Angilramni] [Collectio Danieliana] [Lizenz] [Kontakt] [Links] [Impressum] [Inhalt]

[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]