[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]

Projekt Pseudoisidor

Pseudoisidor

Capitula Angilramni

Collectio Danieliana

Pseudoisidor Teil I

Pseudoisidor Teil II

Pseudoisidor Teil III

Papst Felix IV. an Sabina

Inhaltsverzeichnis

Papst Iohannes II. an Bischof Valerius

 

Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

 

Papst Bonifacius II. an Bischof Eulalius

P9629,  f.  188ra;  V630,  f.  277rb;  N442,  f.  212rb

INCIPIT  EPISTOLA  BONEFATII[1]  PAPAE  EULALIO[2]  EPISCOPO  DIRECTA  DE  RECONCILIATIONE  CARTAGINENSIS  ECCLESIAE  ET  AFRORUM  EPISCOPIS[3].

Bonifacius[4]  episcopus  Eulalio[5]  coepiscopo[6]  salutem.

Olim  et  ab  initio  tantam[7]  percepimus[8]  a  beato[9]  Petro  apostolorum  principe  fiduciam,  ut  habeamus  auctoritatem  universali  ecclesiae  auxiliante  domino  subvenire  et,  quicquid  nocivum  est,  auctoritate  apostolica  corrigere  et  emendare.  Ad  hoc  enim  <V630,  f.  277va>  divinae  dispositionis  provisio  gradus  et  diversos[10]  constituit  ordines  esse  distinctos[11],  ut,  dum  reverentiam  minores[12]  potioribus[13]  exhiberent  et  potiores  minoribus  dilectionem  inpenderent,  <N442,  f.  212va>  una  concordia[14]  fieret  ex  diversitate  contexio[15]  et  recte  officiorum  generetur  administratio  singulorum,  neque  universitas  alia  poterat  ratione  subsistere,  nisi  huiusmodi  magnus  eam  differentiae  ordo  servaret.  Quia  vero  creatura  in  una  eademque  aequalitate  gubernari  vel  vivere  non  potest,  caelestium  militiarum[16]  exempla[17]  nos  instruit,  quia,  dum  sint  angeli,  sint  archangeli,  liquet[18],  quia  non  aequales  sunt,  sed  in  potestate  et  ordine,  sicut  nostis,  differt  alter  ab  altero.  Si  ergo  inter[19]  hos,  qui  sine  peccato  sunt,  ista  constat[20]  esse  distinctio,  quis  hominum  abnuat  huic[21]  se  libenter  dispositioni[22]  submittere?  Hinc[23]  enim  pax  et  caritas  mutua  se  vice  conplectuntur  et  manet  firma  concordia  in  alterna  et  deo  placita  dilectione  sinceritas.  Quia  igitur  unumquodque  tunc  salubriter  completur  officium[24],  cum  fuerit  unus,  ad  quem  possit[25]  recurri  praepositus,  vota  nostra[26]  caritatem  tuam  latere  nolumus,  ne  qui[27]  particeps  fuit  sollicitudinis,  gaudiorum  fructu  redderetur  extorris.  Et  ideo  Cartaginensem  ecclesiam[28]  ad  communionem[29]  <P9629,  f.  188rb>  nostram[30]  redisse[31]  domino  propitiante  tradentibus  significamus  alloquiis  et  mandatorum,  quae  legatis  nostris  dedimus,  in  omnibus  seriem  fuisse  completam.  De[32]  qua  parte,  ut  ad  dilectionem  tuam  plenius[33]  perfecte  gaudium  perveniret,  libellum[34]  Eulalii  fratris  et  consacerdotis[35]  nostri,  Cartaginensis  episcopi  et  Iustini  clementissimi  principis  orientis  sacrarum  litterarum  exemplaria  pariter  credimus[36]  destinanda  indicantes  nihilominus  per  orientis  partes  plurimos  episcopos  sic[37]  fecisse.

Superest,  ut  a  nobis  conpetentibus  precibus  divinitas  exorata  concedat,  quatenus  de  aliarum  quoque  ecclesiarum  redintegratione  gratulemur.  Ea  vero,  quae  significare  curabimus[38],  in  eorum  sacerdotum,  qui  fraternitati[39]  tuae  vicini  sunt,  curabis  perferre  notitiam,  ut  et  ipsi  de  effectu[40]  tantae  rei  gratias  nobiscum[41]  caelestis  misericordiae  beneficiis  referre  non  cessent.  Aurelius  enim  perfecte[42]  Cartaginensis  ecclesiae  olim  episcopus  cum  collegis  suis  instigante  diabolo  superbire  temporibus[43]  praedecessorum  nostrorum  Bonifacii[44]  atque[45]  Caelestini  contra  Romanam  ecclesiam[46]  coepit,  sed  videns  se  modo  peccatis  Aurelii  Eulalius  a  Romanae  ecclesiae  communione[47]  segregatum,  humilians  recognovit  se  pacem  et  communionem  Romanae  ecclesiae  petens  subscribendo  una<V630,  f.  277vb>  cum  collegis  suis  damnavit  apostolica  auctoritate  omnes  scripturas,  quae  adversus[48]  Romanae  ecclesiae  privilegia  facta[49]  quocumque[50]  ingenio  fuere[51].

Exemplar  precum  eius  et  Iustini  praedicti  principis.

<N442,  f.  212vb>  Prima  salus  est,  rectae  fidei  regulam  custodire  et  a  constitutis  patrum  nullatenus  deviare,  et  quia  non  potest  domini  nostri  Iesu  Christi  praetermitti  sententia  dicentis:  Tu  es  Petrus,  et  super  hanc  petram  aedificabo  ecclesiam  meam.  Et  haec,  quae  dicta  sunt,  rerum  probantur  effectibus,  quia  in  sede  apostolica  extra  maculam  semper  est  catholica  servata  religio.  De  qua  spe  et  fide  separari  minime  <P9629,  f.  188va>cupientes  et  patrum  sequentes  constituta,  anathematizamus  omnes,  qui  contra  sanctam  Romanam[52]  apostolicam  ecclesiam[53]  superbiendo  suas  erigunt  cervices,  sequentes  in  omnibus  apostolicam  sedem  et  praedicantes  eius  omnia  constituta,  et  per  omnia  spero,  ut  in  una  communione  vobiscum,  quam  sedes  apostolica  praedicat,  esse  merear,  in  qua  est  integra  et  verae[54]  christianae  religionis[55]  et  perfecta  soliditas[56],  promittens  sequestratos  a  communione  ecclesiae  catholicae,  id  est[57]  non  consentientes  sedis[58]  apostolicae,  eorum  nomina  inter  sacra  non  recitanda  esse  ministeria[59].  Quod  si  in  aliqua  professione  mea  deviare  temptavero,  his[60],  quos  damnavi  complicem  mea  sententia  esse  profiteor,  hanc  autem  professionem  meam  ego  manu  mea  subscripsi,  et  Bonefacio[61]  sancto  et  venerabili[62]  papae  urbis  Romanae[63]  direxi,  damnans[64]  et  antecessores  et  successores  meos,  et  omnes,  quales[65]  sanctae  Romanae  et  apostolicae  ecclesiae  privilegia  cassare[66]  nituntur.

Hinc[67]  enim  supernae  misericordiae  documentum  perdocetur,  quando  et  mundani  principes  causas  fidei  cum  reipublicae[68]  ordinatione  coniungunt  et  ecclesiarum  praesules,  quod  ad[69]  dispensationem  suam  pertinet  officii  memores[70]  exsequuntur.  Talibus  enim  indigebat[71]  post  discordiae  procellas  religio  christiana  rectoribus,  qui  compressis  provida  dispensatione  turbinibus  diu  peregrinatam  pacem  depulsa  tempestate  reducerent,  ut  in  futura  post  saecula  ad  propositi  sui  exempla  tendentes  sibi  adscribendum  indubitanter  ostenderent,  quicquid  domino  placitum  posteris  pro  sua  imitatione  fecissent[72].  Benedicamus  dominum,  fratres  carissimi,  nostris  hoc  diebus  fuisse  concessum[73],  et  totis  orationum  et  curarum  viribus  adnitamur  ut,  quae  dei  opere  bene  coepta[74]  sunt,  ipso  adiuvante  per  omnia  <P9629,  f.  188vb>  compleantur.  Sperandum  enim  est,  ut  ad  compagem  corporis  sui  reliqua,  quae  adhuc  dei[75]  vasa  sunt,  membra  festinent  et  a  potioribus  minora  non  discrepent.  Ad  quod  cum  me  dilectio  tua  christianae  studio  caritatis  hortatur,  debet,  quod  invitat[76],  sequi,  et  quod  amandum  suadet,  amplecti.  Similem  enim  iam  fidei  curam[77]  gerentes[78]  per  religiosam  patientiam,  par  etiam  praemium  de  boni  operis  speramus  affectu.  Neque  enim  difficultatibus  est  cedendum[79].  Non  enim  fatigatur  asperis  fides  nec  ad  caelorum  ardua  <N442,  f.  213ra>  per[80]  proclive[81]  contenditur,  nec  remunerationem  citra  laboris  exercitium  quis  meretur.  Unde,  ne  fa<V630,  f.  278ra>cientes  bona  deficiamus,  specialiter  admonemus[82]  etiam  testante[83]  psalmista:  Beati,  qui  custodiunt  iudicium  et  faciunt  iustitiam  in  omni  tempore,  quia  non  initium  laboris  remunerationem  praemii  consuevit  invenire,  sed  terminus.  Ergo  studium  sollicitudinis  assumentes,  quibus  est  una  in  communione  societas  et  credulitas,  quemadmodum[84]  de  unitate  sedis  apostolicae  et  Constantinopolitanae[85]  ecclesiae  pariter  exultemus[86]  in  domino,  ita  de  reliquorum[87]  quoque  sicut  affectione[88]  admones,  redintegratione  laetemur,  et  curemus  primum,  ut  fidem  integritatemque  nostram  inmaculatam  ab  omni  contagione[89]  servemus:  Nosti  enim,  frater  karissime  ac  sanctissime,  quia[90]  ecclesiae[91]  tuae  servant  vincula  concordiam,  quae  nos  ab  hereticorum  tueantur[92]  insidiis,  per  quam  etiam  canonum  custoditur  auctoritas.  His  in  robore  suo  omni  circumspectione  servatis  remedia  sperantibus[93]  conservantur.  Habet  enim  ecclesiasticarum  ordo  regularum  et  ipsius  forma  iustitiae,  <P9629,  f.  189ra>  ut  medicina  rationabilis  benigne  et  fideliter  sperantibus  non  negetur,  nec  quisquam[94]  ita  est  ab  humanitate  discretus,  quem  non  a  rigore  districtionis  inclinet  cauta  simplicitas.  Sed  ut[95]  caute  hoc  ceterasque  querelas  aut  errores  alicuius  aevi  valeas  expedire,  dilectissime  frater,  personam  meam  te  in  hoc  oporteat[96]  induere  scientem  in  huiusmodi  causis,  sicut  praedictum  est,  quid  cavendum  sit  et  ita  omnia  praevidendum,  ut  te  non  ambigas  rationem  dispensationis  huius  deo  esse  reddendam[97],  ita  tamen,  ut  eos,  qui  vobis  fuerunt  communione  sociati[98],  vel  per  vos  sedi  apostolicae  vestra  nobis  scripta  declarent[99],  quibus  etiam  et,  quae[100]  continentiam  libellorum  obtulerint,  inseratur.  Sic  quoque  humilitatem  debemus  tenere  in  mente,  ut  tamen  ordinis  nostri  dignitatem  servemus  in  honore,  quatenus  in  nobis  nec  humilitas  timida  nec  ratio  sit  superba.

Omnipotens  deus,  karissime,  sua  te  protectione  custodiat  atque  ad  caelestis  remunerationem  patriae  multiplici  animarum  fructu  perducat.  Deus  te[101]  incolumem  custodiat,  reverentissime  frater.  Amen.

Data  VII[102]  Kalend.  Octobris  Valentino[103]  II  et  Horesto[104]  vv.  cc  conss.  EXPLICIT[105].

P9629,  f.  189ra;  V630,  f.  278ra;  N442,  f.  213ra



[1]  BONIFATII  V630;  N442

[2]  EULALIO]  EULALIO  ALEXANDRINO  V630;  N442

[3]  EPISCOPORUM  N442

[4]  am  Rande  CLXXI  N442

[5]  Eulalio]  Eulalio alexandrine  eclesię  N442

[6]  episcopo  N442

[7]  tanta  P9629

[8]  percepimus  korr.  aus  percipimus  P9629

[9]  beato  Petro  korr.  aus  beatro  P9629

[10]  diversos  korr.  aus  divisos  P9629

[11]  distinctos  korr.  aus  distintos  N442

[12]  minorem  P9629

[13]  potioribus  korr.  aus  portioribus  P9629

[14]  concordiae  V630

[15]  contextio  V630;  N442

[16]  malitiarum  V630

[17]  exemplar  korr.  aus  exempla  N442

[18]  licet  V630

[19]  inter  korr.  aus  in  N442

[20]  constet  P9629

[21]  huic  fehlt  V630

[22]  dispositionis  P9629;  V630

[23]  hic  V630

[24]  offitio  V630

[25]  poscit  P9629;  V630

[26]  tua  P9629;  N442

[27]  quę  P9629

[28]  ecclesie  P9629;  V630

[29]  commonionem  korr.  aus  commonitionem  V630

[30]  nostram]  ecclesiae  nostrae  N442

[31]  redisse  korr.  aus  redisse  se  P9629;  redisse  korr.  aus  reddidisse  V630

[32]  dae  korr.  aus  da  P9629

[33]  plenius  korr.  aus  plenus  P9629

[34]  libellum  fehlt  P9629;  libellum  korr.  aus  libelli  V630;  libelli  N442

[35]  cumsacerdotis  P9629

[36]  credidimus  V630;  N442

[37]  sicut  P9629

[38]  curavimus  N442

[39]  fraternitati  korr.  aus  fraternitate  P9629;  N442

[40]  affectu  P9629

[41]  nobiscum  korr.  aus  nobis  P9629;  nobis  V630

[42]  prefatae  N442

[43]  temporis  P9629

[44]  benificii  korr.  aus  beneficii  V630

[45]  ac  N442

[46]  eccłeā  P9629

[47]  communione  korr.  aus  communionem  P9629;  communionem  korr.  aus  commonitionem  V630

[48]  ad  V630

[49]  factae  N442

[50]  quoque  V630

[51]  fuerit  V630

[52]  Romanam]  romanam  et  N442

[53]  ecclesię  P9629

[54]  vera  korr.  aus  vere  V630;  vera  N442

[55]  religionis  korr.  aus  relionis  P9629

[56]  soliditas  korr.  aus  solitas  P9629

[57]  est]  est  in  omnibus  N442

[58]  sedi  korr.  aus  sedis  V630;  sedi  N442

[59]  misteria  V630;  N442

[60]  his]  hi  sunt  P9629

[61]  bonifatio  V630;  N442

[62]  venerabi  P9629

[63]  rome  N442

[64]  damnans  et]  dampnasse  P9629;  dampnans  et  korr.  aus  dampnasset  V630

[65]  qui  V630;  N442

[66]  acussare  korr.  aus  cussare  P9629

[67]  Hic  P9629

[68]  repullice  P9629

[69]  a  P9629

[70]  memores  korr.  aus  memoris  P9629;  memoris  korr.  aus  meroris  V630;  meroris  N442

[71]  indigebat  korr.  aus  indigebant  P9629

[72]  fecissem  P9629

[73]  consensum  P9629

[74]  concępta  N442

[75]  dei  vasa]  divisa  korr.  aus  dei  vasa  V630

[76]  invetet, interlineat  vel vitat  korr.  aus  vel  vitet  P9629;  invitet  N442

[77]  coram  P9629

[78]  gentes  P9629

[79]  credendum  P9629;  V630

[80]  per  fehlt  V630

[81]  proclivem  P9629

[82]  admonemur  V630;  N442

[83]  teste  V630;  N442

[84]  quemadmodum  korr.  aus  quemadmodo  N442

[85]  constantinopolitanae  korr.  aus  costantinopolitanae  N442

[86]  exultamus  N442

[87]  reliquorum  korr.  aus  reliqorum  P9629

[88]  affectione  admones]  affectione  ammonens  korr.  aus  affectione  P9629

[89]  cogtagione  korr.  aus  cogitatione  P9629

[90]  quia  korr.  aus  qui  P9629

[91]  ecclesiae  tuae]  ecclesiastica  V630;  N442

[92]  tueatur  V630;  tuentur  N442

[93]  parentibus  N442

[94]  quicquid  P9629

[95]  ut  korr.  aus  et  V630

[96]  oportet  V630;  N442

[97]  reddendum  V630

[98]  sociati  korr.  aus  sociatus  V630

[99]  declaraent  korr.  aus  declarant  V630

[100]  quam  korr.  aus  quae  V630

[101]  te  incolumem]  incolumem  te  korr.  aus  incolumem  P9629

[102]  VIII  V630

[103]  valentiniano  N442

[104]  oreste  N442

[105]  EXPLICIT  fehlt  V630

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 24.7.2005