[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]

Projekt Pseudoisidor

Pseudoisidor

Capitula Angilramni

Collectio Danieliana

Pseudoisidor Teil I

Pseudoisidor Teil II

Pseudoisidor Teil III

Papst Benedictus I. an Bischof David

Inhaltsverzeichnis

Papst Pelagius II. an Erzbischof Benignus

 

Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

 

Papst Pelagius II. an das Konzil in Konstantinopel

P9629,  f.  195rb;  V630,  f.  283rb;  N442,  f.  218rb

INCIPIUNT  DECRETA  SECUNDI  PELAGII  PAPAE  SUCCESSORIS  BEATI  BENEDICTI  ET  ANTECESSORIS  SANCTI  GREGORII[1].

Dilectissimis[2]  fratribus,  universis  episcopis,  qui  illicita  vocatione  Iohannis  Constantinopolitani[3]  episcopi  ad  synodum  Constantinopolim  convenerunt,  Pelagius.

Manifesto,  sicut  optavimus[4],  per  gratiam  dei  lumine  evangelicae  veritatis  ab  universali  ecclesia  perniciosissimi  erroris  nocte  depulsa,  ineffabiliter  <N442,  f.  218va>  gaudemus  in  domino,  sed  non  modico  contristamur  merore,  quod  ea,  quae  olim  calcata  fuerant  et  funditus  damnata  nec  umquam  fieri  debuerant,  redivivis  radicibus  germinant  atque[5]  pullulant.  Et  quoniam  multa,  quae  poenitudinem  possunt  generare,  proveniunt,  necesse  est  ea[6]  cassare,  quae  contra  ordinem  et  omnem  auctoritatem  facta  esse  noscuntur.  Unde,  fratres,  reiecta[7]  penitus  audacia,  quae[8]  contra  apostolicam  sedem  et[9]  contra  ipsam  domini  salvatoris  vocem,  qua[10]  dictum  est:  Tu  es  Petrus,  et  super  hanc  petram  aedificabo  ecclesiam  meam,  sumpta  est[11]  disputandi[12]  contra  domini  praecepta,  vana  errantium  corda  conquiescant,  nec  liceat  defendi,  quod  non[13]  licet[14]  agere.

Relatum  est  ergo[15]  ad  apostolicam  sedem  Iohannem  <P9629,  f.  195va>  Constantinopolitanum  episcopum  universalem  se  scribere  vosque  ex  hac  sua  praesumptione  ad  synodum  convocare  generalem,  cum  generalium  synodorum  convocandi  auctoritas  apostolicae  beati  Petri  sedi[16]  singulari  privilegio  sit[17]  tradita  et  nulla  umquam  synodus  rata  legatur,  quae  apostolica  auctoritate  non  fuerit  fulta.  Quapropter,  quicquid  in  praedicto  vestro  conventiculo[18],  quia[19]  synodus  taliter  praesumpta  esse  non  potuit,  statuistis  ex  auctoritate  sancti  Petri  apostolorum  principis  et  domini  salvatoris  voce,  qua  beato  Petro  potestatem  ligandi  et  solvendi  ipse  salvator  dedit,  quae  etiam  potestas  in  successoribus  eius  indubitanter  transivit,  praecipio[20]  omnia,  quae  ibi  statuistis  vana  et  cassata  esse,  ita  ut  deinceps  numquam  appareant  nec  mutilentur[21].  Ait  enim  ipse  salvator  beato  apostolo  Petro,  sicut  ipse[22]  per  se  veritas  loquitur  dicens:  Quaecumque  ligaveris  super  terram,  erunt  ligata  et  in  caelo,  et  quaecumque  solveris  super  terram,  erunt  soluta  et  in  caelo.  Multis  denuo  apostolicis  et  canonicis  atque  ecclesiasticis  instruimur  regulis  non  debere  absque  sententia  Romani  pontificis  concilia  celebrari,  quapropter,  ut  iam  dictum  est,  recte  non[23]  concilium,  sed  vestrum  conventiculum  vel  conciliabulum[24]  cassatur,  et  quicquid  in  eo  actum  est  irritum  habetur  et  vacuum.  Vos  quoque  deinceps  videte,  ut  nullius  hortatu[25]  talia  praesumatis,  <V630,  f.  283va>  si  apostolicae  sedis  communione  carere  non  vultis.  Modo  vero  ideo  suspenditur  ultio,  ut  locum  possit[26]  habere  correctio.  Praedecessores  vero  Iohannis[27]  et  iste  ipse  Iohannes[28]  antecessoribus  nostris  non  semel,  sed  saepissime  epistolas  atque  libellos  propria  manu  subscriptos  sanctis  antecessoribus  nostris  miserunt,  quibus  coram  deo  protestati  sunt,  nihil  umquam  proterve[29]  contra  apostolicam  sedem  agere  nec  de  illius  aut  de[30]  aliorum  privilegiis  quicquam  usurpare,  <N442,  f.  218vb>  qui  hactenus  in  archivo[31]  sanctae  Romanae  ecclesiae  sub  sigillis  cyrographis[32]  eorum  roborati  habentur  <P9629,  f.  195vb>  integri.  In  ipsis  enim  epistolis  vel  libellis  anathematis  vinculo[33]  se  et  successores  eorum  constrinxerunt,  si  umquam  aliquid  contra  eos  praesumpsissent  aut  contra  apostolicam  vel  ullius[34]  alterius  episcopi  sedem  quicquid[35]  adversi[36]  quomodo[37]  essent  moliti.  Idcirco  eos  non  esse  necesse  excommunicare  aut  anathematizare,  quia  ipsi[38]  anathematis  vinculo  propriis  manibus  professiones  suas  suaque  scripta  roboranda  constrinxerunt.  Sciat  se  tamen  et  ipse  Iohannes,  nisi  errorem  suum  cito  correxerit,  a  nobis  excommunicandum[39]  fore  et  apostolicae  sedis  atque  omnium  episcoporum  communione  carere,  universalitatis[40]  quoque  nomen,  quod  sibi  illicite  usurpavit,  nolite  attendere  nec  vocatione  eius  ad  synodum[41]  absque  auctoritate  sedis  apostolicae  umquam  venire,  si  apostolicae[42]  sedis  et  ceterorum  episcoporum  communione  vultis  frui.  Nullus  enim  patriarcharum  hoc  tam  profano  vocabulo  umquam  utatur[43],  quia[44],  si  unus  patriarcha  universalis  dicitur,  patriarcharum  nomen  ceteris  derogatur.  Sed  absit  hoc,  absit  a  fidelibus  cuiusquam  mente  hoc  sibi  velle  quempiam  arripere,  unde  honorem  fratrum  suorum  inminuere  ex  quantulacumque  parte  videatur.  Quapropter  karitas  vestra  neminem  umquam  suis  in[45]  epistolis  universalem  nominet,  ne  sibi  debitum  subtrahat,  cum  alteri[46]  honorem  offert  indebitum.

Adversarius  namque[47]  diabolus,  qui  contra  humiles  saeviens  sicut  leo  rugiens  circumit  quaerens,  quem[48]  devoret,  non  iam,  ut  cernimus,  caulas[49]  circumit,  sed  ita  valide  in  quibusdam  ecclesiae  necessariis  membris  dentem  figit,  ut  nulli[50]  sit  dubium[51],  quia  nisi  unanimiter  favente  domino  cunctorum  provida  pastorum  turba  concurrat,  omne,  quod  absit,  citius  ovile  dilaniet[52].  Perpendis,  frater  karissime,  quid  e  vicino  subsequitur,  cum  et  in  sacerdotibus  erumpunt  tam  perversa  primordia,  quia  enim  iuxta  est  ille,  de  quo  scriptum  est:  Ipse  est  super  universos[53]  filios  superbiae,  quod  non  sine  gravi  dolore  dicere  compellor,  <P9629,  f.  196ra>  dum  frater  et  coepiscopus  noster  Iohannes  mandata  dominica  et  apostolica  praecepta  regulasque  patrum  dispiciens[54]  eum  per  elationem  praecurrere[55]  conatur  in  nomine.  Vestrae  autem[56]  beatitudini  indicit  omnipotens  deus  quam  gravi  considerationis  huius  gemitu  torqueor,  quod  ille  quondam  mihi  notissimus,  ille  omnibus  <V630,  f.  283vb>  dilectus,  ille,  qui  in  elemosinis,  orationibus  atque  ieiuniis  videbatur  occupatus[57]  ex  ea[58],  quae  fatebat[59]  cinere,  ex  ea,  qua  praetendebat  humilitate  iactantiam  sumpsit,  ita[60]  universa  sibi  temptet[61]  adscribere[62],  et  omnia,  quae  soli  uni  capiti  cohaerent  videlicet  Christo,  per  electionem[63]  pompatici  sermonis  eiusdem  Christi  sibi  studeat  membra  subiugare.  Nec  mirum,  quod  ille  temptator,  <N442,  f.  219ra>  qui  initium  omnis  peccati  scit  esse  superbiam,  et  tunc[64]  ea  in  primo  homine  ante  omnia  usus  est  et  nunc  eam  in  quibusdam  hominibus[65]  ponit  in  fine  virtutum  et,  qui  aliquatenus  bonis  vitae  studiis  videbantur  crudelissimas  manus  eius  effugere,  eis  in  ipsis  metas  boni  operis  et  in  ipsa  quodammodo  apponat  perfectionis  conclusione  tendiculum.  Unde  magnopere[66]  orandum  est  et  omnipotens  deus  assiduis  precibus  implorandus,  ut  hunc  a  mente  illius  avertat  errorem,  hoc  ab  unitate  atque  humilitate  ecclesiae  malum  superbiae  et  confusionis  avertat[67]  et  favente  deo  omnibus  viribus  concurrendum  atque  providendum,  ne  in  unius  veneno  sermonis  viventia  in  Christi  corpore  membra  moriantur.  Si  enim  hoc  dici  licenter  permittitur,  honor  patriarcharum  omnium  negatur  et  fortasse  is  in  errore  perit[68],  qui  universalis  dicitur,  et  nullus  iam  episcopus  remansisse  in  statu  veritatis  invenitur.  Oportet  ergo,  ut  constanter  ac  sine  praeiudicio  servetis,  sicut  accepistis  ecclesias  et  nihil  sibi  in  vobis  haec  temptatio  diabolicae  usurpationis  adscribat.  State  fortes,  state  securi  scriptaque  universalis  nominis  falsitate  nec  dare  umquam  nec  suscipere[69]  praesumatis.  Omnes  episcopos  curae  vestrae  subiectos  ab  huius  adulationis[70]  inquinatione  prohibete[71],  ut  universa  vos  ecclesia  patriarchas,  non  solum  in  bonis  operibus,  sed  etiam  in  veritatis  <P9629,  f.  196rb>  auctoritate  cognoscat[72].  Si  qua  autem  forsitan[73]  adversa  subsequantur,  unanimiter  persistentes  etiam  moriendo  debemus  ostendere,  quia  in  damno  generalitatis  nostrum  specialiter  aliquid  non  amamus.  Dicamus  cum  Paulo:  Mihi  vivere  Christus  est  et  mori  lucrum.  Audiamus,  quod  primus[74]  omnium  apostolorum[75]  dicit:  Si  quid  patimini  propter  iustitiam,  beati  eritis.  Mihi  enim  credite,  quia  honorem,  quem[76]  pro[77]  [78]  praedicanda  suscepimus  veritate,  si  necessitatis  causa  exigat,  securius  per[79]  eandem[80]  veritatem  relinquimus[81]  quam  tenemus.

Orate,  fratres,  ut  honor  ecclesiasticus  nostris  diebus  non  evacuetur,  nec  umquam  Romana[82]  quae  instituente  domino  caput  est  omnium  ecclesiarum,  privilegiis  suis  umquam[83]  careat  aut  exspolietur.

Confidimus[84]  autem  de  vobis,  carissimi,  meliora  atque  viciniora  salutis,  quia  neque  mors  neque  vita  neque  angeli[85]  neque  principatus  neque  instantia  neque  futura  neque  fortitudo  neque  altitudo  neque  profundum  neque  creatura  alia  magistro[86]  gentium  docente[87]  poterit  nos  separare  a  caritate  domini  <V630,  f.  284ra>  nostri  Iesu  Christi  et,  quae  in  ipso  est,  recta  fide.  Nolite  itaque  amittere  confidentiam  vestram,  quae  magnam  habet  remunerationem.  Patientia  enim  nobis  necessaria  est  ad  colluctationes  adversariorum,  quatenus  fidem  intemeratam  usque  in  finem  conservantes[88]  repromissio<N442,  f.  219rb>nem  percipiamus,  quam  repromisit  his,  qui  legitime  certare  deproperant.  Adhuc  enim  modicum  quantulum,  qui  venturus  est,  veniet  et  non  tardabit.  Ecce  enim  iudex  ante  ianuam  assistit  coronas  hilariter  promittens  his,  qui  pro  eo  passionibus  submittuntur[89].  Quod  si  subtraxerit  se[90]  quis,  non  placebit  animae  meae,  sed  cadet  de  promissione  propter  negationem.  Nos  autem  non  sumus  subtractionis  in  perditionem[91],  sed  fidei  in  acquisitionem  animae.  Propter  quod  assumite  arma  dei,  ut  possitis  resistere  in  die  malo  adversus  omnes  inimicos  sanctae  dei  ecclesiae  et  vestros  et  induite  vos[92]  lorica[93]  iustitiae  calciati  pedes  in  preparatione  evangelicae[94]  pacis  in  omnibus  assumentes  scutum  fidei,  in  quo  possitis  omnia  iacula  <P9629,  f.  196va>  nequissimi  ignea[95]  extinguere  et  galeam  salutis  accipite  et  gladium  spiritus,  quod  est  verbum  dei  per  omnem  orationem  et  obsecrationem  radicati  et  fundati  in  solacio  fratrum  pro  Christo  Iesu  domino  nostro.

Sed  et  nunc,  fratres,  commendamus  vos  omnes  domino  et  verbo  gratiae  eius,  qui  potest  perficere  et  dare  hereditatem  vobis  cum  omnibus  sanctis.  Ipse  autem  deus  pacis  et  consolationis  det  vobis  idipsum  sapere  in  alterutrum,  ut  vobis  invicem  succurratis  et  non  sitis  divisi[96],  ut  unanimes,  uno  ore  et  uno  corde  honorificemus  eum[97]  in  concordiam  et  consolationem  fratrum,  qui  potens  est  confirmare  nos[98]  secundum  evangelium  eius  iuxta  revelationem  ministerii[99]  aeterni[100]  temporibus  scilicet  perpetuis,  quibus  vobis  futurorum  gaudiorum  largienda  sunt  munera.  Summopere  etiam  considerare  debetis,  quod  illi,  qui  fratribus  invident[101]  eosque  damnare[102]  aut  perdere  cupiunt,  pro  se  sua  dogmata  destruuntur[103].  Dicit  enim  dominus:  Omne  regnum  in  se  divisum  non  stabit  et[104]  omnis  scienta  et  lex  adversum  se  divisa  non  stabit.  Ideoque  necesse  est,  ut  concorditer  salubres  suscipiatis  hortatus  et  nihil  per  contemptionem[105]  agentes,  sed  ad  omne  studium  devotionis  unanimes  divinis  et  apostolicis  constitutionibus  pareatis  et  in  nullo  patiamini  providentissima  canonum  decreta[106]  violari,  quatenus  et  Nicenorum  canonum  constituta  et,  quae  a  nobis  vel  a  predecessoribus  nostris  sunt  provide  et  salubriter  decreta,  intemerata  permaneant  in  futuro.

Et  in  Apocalypsi  dominus  per  Iohannem  loquitur  dicens:  Noli[107]  timere,  ego  sum  primus  et  novissimus  et  vivus  et  fui  mortuus  et  ecce  sum  vivens  in  saecula  saeculorum  et  habeo  claves  mortis  et  inferni.  Et  paulo  post:  Vincenti[108]  dabo  edere  de  ligno  vitae,  quod  est  in  paradiso  dei  mei.  Item  <N442,  f.  219va>  idem:  Esto  fidelis  usque  ad  <V630,  f.  284rb>  mortem,  et  dabo  tibi  coronam  vitae.  Et  iterum:  Qui  vicerit  et[109]  custodierit  usque  in  finem  opera  mea,  dabo  illi  potestatem  super  gentes  et  reget  illas  in  virga  ferrea  et  tamquam  vas  figuli  confringent[110].  Item  idem:  Ecce  sto  ad  hostium  et  pulso.  Si  quis  audierit  vocem  <P9629,  f.  196vb>  meam  et  aperuerit  ianuam,  introibo  ad  illum  et  cenabo  cum  illo  et  ipse  mecum.  Qui  vicerit,  dabo  ei  sedere  mecum  in  throno  meo,  sicut  et  ego  vici  et  sedeo  coram  patre  meo  in  throno  eius.

Vos,  fratres,  si  non  vultis  cum  eo  damnari,  quia  non  solum,  qui  faciunt,  sed  qui  facientibus  consentiunt  rei  sunt,  hortamini  eum  et  monete  recedere  a  praefatis  illicitis  et  memor  sit,  unde  exciderit  et  agat  poenitentiam  et  prima  opera  faciat.  Si  minus  non  mea  loquor[111]  verba,  sed  ipsa  domini  salvatoris,  quae  per  praedictum  Iohannem  in  iam  dicto  libro  locutus  est,  replicans  aio:  Veniam  et  movebo  candelabrum  tuum  de  loco  suo,  nisi  poenitentiam  egeris.  Ipse  enim  magis  tenet  doctrinam  Balaam[112],  qui  docebat  Balac  immittere[113]  scandalum  coram  filiis  Israel,  sicut[114]  iste  docet  vos  scandalizare  sanctam  matrem  ecclesiam  et  universum[115]  tam[116]  coetum  sacerdotum  quam[117]  religiosorum  christianorum  aut  fidelium  sacerdotum,  unde  et  in  supradicto[118]  libro  continetur  ita:  Semper  enim  potius  vos  verbis  domini  salvatoris  ferire  et  instrui  cupio  quam  meis,  licet  et  ipsa  apostolica  auctoritate  sint  ponderibus  plena:  Novi  opera  tua  novissima  plura  prioribus,  sed  habeo  adversus  te,  quia  permittis  mulierem  Iezabel,  quae[119]  se  dicit  prophetam[120],  docere  et  seducere  servos  meos,  fornicari  et  manducare  de  idolotitis[121],  et  dedi  illi  tempus,  ut  poenitentiam  ageret,  et  non  vult[122]  poenitere  a  fornicatione  sua.  Ecce  mitto  eam  in  lectum  et,  qui  moechantur[123]  cum  ea,  in  tribulatione[124]  maxima,  nisi  poenitentiam  egerint  ab  operibus  suis,  et  filios  eius  interficiam  in  morte.  Et  scient  omnes[125]  ecclesiae,  quia  ego  sum  scrutans  renes  et  corda  et  dabo  unicuique  vestrum  secundum  opera  vestra.  Haec,  fratres,  valde  cavenda  sunt  et  praecepta  domini  atque  sanctae  sedis  apostolicae,  quae[126]  vice  domini  salvatoris  legatione  fungitur,  monita[127]  fideliter  amplectanda[128]  et  peragenda.

De  cetero,  fratres,  super  provinciae[129]  causa[130],  unde  sedem  apostolicam  dudum  consulere  voluistis,  videtur  nobis  sufficienter  <P9629,  f.  197ra>  tractatum  a  sanctis  praedecessoribus  nostris.  Sed[131]  quia  denuo  nostram  mediocritatem  de  eadem  re  interrogare  dignum  duxistis,  <N442,  f.  219vb>  scitote  certam  provinciam  esse,  quae[132]  habet  X  vel  XI  civitates  et  unum  regem  et  totidem  minores  potestates  sub  se  et[133]  unum  episcopum  aliosque  suffragatores  X  vel  XI  episcopos  iudices,  ad  quorum  iudicium  omnes  causae  episcoporum  et[134]  reliquorum  sacerdotum  ac  civitatum  causae  referantur,  ut  ab  his  omnibus  iuste[135]  consona  voce  discernantur[136],  nisi  ad  maiorem  auctoritatem  fuerit  ab  his,  <V630,  f.  284va>  qui  iudicandi  sunt,  appellatum.  Unde  non  oportet,  ut  degradetur  vel  dehonoretur  unaquaeque  provincia[137],  sed  apud  semetipsam  habeat  iudices,  sacerdotes  et  episcopos[138],  videlicet  iuxta  ordines  suos.  Et  quicumque  causam  habuerit  a  suis  iudicibus  iudicetur  et  non  ab  alienis,  id  est  a  suae  iustis  iudicibus  provinciae  et  non  ab  externis,  nisi,  ut  iam  praelibatum[139]  est,  a  iudicandis  fuerit  appellatum.  Si  vero  in  qualibet  provintia  ortae  fuerint  quaestiones  et  inter  ipsius  provinciae  episcopos  discrepare  coeperit  ratio,  atque  inter  ipsos  dissidentes  non  conveniat,  ad  maiorem  tunc  sedem  referantur,  et  si  illic  facile  et  iuste  non  discernuntur[140],  ubi  fuerit  synodus  regulariter  congregata,  canonice  et  iuste  iudicentur.  Maiores  vero  et  difficiles[141]  quaestiones[142],  ut  sancta  synodus  statuit,  et  beata  consuetudo  exigit[143],  ad  sedem  apostolicam  semper  referantur[144].  Ceterum[145]  sanctorum  patrum  statuta  sequentes  synodali  auctoritate  omnes,  qui  adversus  patres  armantur  ut  patrum  invasores  et  mactatores  infames  esse  censemus,  quoniam[146]  ea  vulnera,  quae  fomentis  non  sanantur,  ferro  abscidi  vel  curari[147]  necesse  est.

Unde,  fratres,  cessent[148]  iniustae  aemulationes,  cessent[149]  desidiae[150],  cessent[151]  falsae  criminationes,  ne  infirmus  quisquam,  propter  quem  Christus  mortuus  est,  talibus  laceretur  insidiis,  ne  ovis  pretio  Christi  redempta  lupinis  a  fratre  saucietur  morsibus.  Merito  igitur  causa  nos  respicit,  si  talibus  favere[152]  <P9629,  f.  197rb>  coeperimus.  Corripiantur  semper  talia  nec  illis,  qui  haec  certare  nituntur  aut  patribus  vel  fratribus  insidiantur,  libere  loqui  concedatur[153]  aut  pro  voluntate  sermo  proferre  permittatur.  Liquet  omnino,  quod  conhibeant  illis,  qui  talia  eos  loqui  permittunt,  quoniam  occurreret[154]  veritas,  si  falsitas[155]  et  calumnia  vel  odium  displiceret.  Desinat  igitur  falsitas  incessere  veritatem,  desinat  suspicio,  quae  iuste  repellitur,  insidiari,  desinat  odium  et  inimicitia  persequi  patres  vel  fratres,  desinat  conspiratio,  quae  ab  omnibus[156]  est  repudianda,  infestari[157]  magistros.  Horum  igitur  vitiorum  auctores  vel  <N442,  f.  220ra>  patratores  non  sunt  in  accusatione  pontificum  recipiendi,  sed  penitus  repellendi,  quoniam  iubent  archana[158]  decreta  patrum,  ut  accusatio  vel  testimonium[159]  eorum,  qui  odio[160]  quoslibet  insequuntur  vel  qui  inimici  aut  suspecti  habentur,  nullo  modo  recipiantur[161].  Quorum  statuta  et  nos  firmantes  eadem  omnibus  inviolabiliter  futuris  temporibus  tenere  censemus.  Quicquid[162]  autem  super  hac  causa  patres  nostri  decernendum  duxere  dignum,  ut  condecet,  necesse  est,  cum  labefactari  vel  infirmari  coeperit[163]  apostolica  denuo  auctoritate  firmari  ac  renovari  fratribusque[164]  dari.

Data  Kalend.  Martii  indictione[165]  XV.  Explicit[166].

P9629,  f.  197rb;  V630,  f.  284va;  N442,  f.  220ra



[1]  GREGORII]  GREGORII  PAPĘ  N442

[2]  am  Rande  CLXXXI  N442

[3]  constantinopolitano  P9629

[4]  optavimus]  optavimus  vivimus  V630

[5]  atque  korr.  aus  aeque  V630

[6]  ea  cassare]  accusare  V630

[7]  recta  V630

[8]  qui  V630

[9]  et  fehlt  V630

[10]  quia  V630

[11]  est  fehlt  N442

[12]  disputandi  korr.  aus  disputanda  V630

[13]  non  fehlt  P9629

[14]  liceat  V630;  N442

[15]  ergo  ad  korr.  aus  ergo  N442

[16]  sedis  P9629

[17]  sit  korr.  aus  si  P9629

[18]  conventicula  V630

[19]  quia  korr.  aus  qua  V630

[20]  Precipio  omnia  korr.  aus  Precipio  P9629

[21]  so  P9629;  V630;  N442

[22]  ipsa  V630;  N442

[23]  non  fehlt  V630

[24]  conciliabulum  korr.  aus  conciliabolum  V630

[25]  hortatu  korr.  aus  hortat  V630

[26]  possit  korr.  aus  possis  V630

[27]  iohannes  V630

[28]  iohannis  P9629

[29]  proterve]  propter  vie  P9629

[30]  de  fehlt  V630;  N442

[31]  archivo  sanctae]  archivos  esse  P9629

[32]  cyrogravis  N442

[33]  vinculo  se]  vinculos  P9629

[34]  illius  P9629;  ullius  fehlt  N442

[35]  quicquod  P9629

[36]  adversique  P9629

[37]  quomodo]  quoquo  modo  korr.  aus  quomodo  V630;  quoquo  modo  N442

[38]  ipse  P9629

[39]  excommunicandum  korr.  aus  excommunicandam  V630

[40]  universalitatis  korr.  aus  universalitastis  N442

[41]  synodum  korr.  aus  synodo  P9629;  V630

[42]  apostolica  P9629

[43]  mutatur  P9629

[44]  quia  si]  quasi  P9629

[45]  in  fehlt  V630

[46]  alter  V630

[47]  namque]  namque  noster  N442

[48]  querens  V630

[49]  caulas  korr.  aus  cautelas  P9629

[50]  nulli  korr.  aus  nullus  V630

[51]  dubium  korr.  aus  debitum  V630

[52]  dilaniat  N442

[53]  universos  korr.  aus  uniusos  N442

[54]  despiciens  V630;  discipiens  N442

[55]  praecurre  P9629;  V630

[56]  autem  fehlt  V630

[57]  occupatus  korr.  aus  occupatis  P9629

[58]  a  V630

[59]  fetebat  V630;  foetebat  N442

[60]  ita]  ita  ut  V630;  N442

[61]  temptat  V630

[62]  scribere  N442

[63]  elationem  N442

[64]  tunc]  tunc  in  V630

[65]  omnibus  V630

[66]  magnopere]  magno  opere  N442

[67]  amoveat  V630;  N442

[68]  periit]  periit  qui  korr.  aus  periit  N442

[69]  accipere  V630

[70]  adolationis  N442

[71]  prohibete  korr.  aus  prohibite  P9629;  prohibitę  V630

[72]  cognioscat  korr.  aus  cognoscat  V630

[73]  forsan  P9629

[74]  primus  korr.  aus  primo  P9629

[75]  pastorum  N442

[76]  quem  pro  korr.  aus  quem  V630

[77]  pro  fehlt  N442

[78]  pro  praedicanda]  propter  dicanda  P9629

[79]  per  eandem  veritatem]  pro  eadem  veritate  V630;  N442

[80]  eandem  korr.  aus  eadem  P9629

[81]  reliquimus  P9629

[82]  Romana]  romana  sedes  V630

[83]  usquam  V630;  N442

[84]  Confidimus  autem  korr.  aus  Confidimus  P9629

[85]  angeli  neque  korr.  aus  angeli  P9629

[86]  magistro  korr.  aus  magistro  d  P9629

[87]  docnete  korr.  aus  docete  N442

[88]  conservantes  korr.  aus  conservants  N442

[89]  submittant  korr.  aus  submitt  P9629

[90]  si  P9629

[91]  perditionem  korr.  aus  perdictionem  N442

[92]  vos  fehlt  V630

[93]  luricam  V630

[94]  evangelii  V630

[95]  ignita  N442

[96]  devisi  P9629

[97]  eam  P9629

[98]  vos  V630

[99]  misterii  V630

[100]  aeternis  V630

[101]  invident  korr.  aus  invidunt  V630;  invidunt  N442

[102]  damnare]  dampnare  debetis  V630

[103]  destruunt  N442

[104]  et  omnis  scienta  et  lex  adversum  se  divisa  non  stabit  fehlt  P9629

[105]  contentionem  korr.  aus  contemptionem  V630;  contentionem  N442

[106]  decreta  violari  quatenus  et  Nicenorum  canonum  constituta  et  quae  a  nobis  vel  a  predecessoribus  nostris  sunt  provide  et  salubriter  decreta  korr.  aus  decreta  N442

[107]  Noli  korr.  aus  Nolite  N442

[108]  Vincenti  korr.  aus  Vinenti  P9629;  Vicenti  V630

[109]  et]  et  qui  N442

[110]  confringentur  V630

[111]  loquar  V630

[112]  babyloniam  P9629

[113]  mittere  V630;  N442

[114]  sic  korr.  aus  sicut  P9629

[115]  universum  tam  korr.  aus  universum  P9629

[116]  tam  fehlt  V630;  N442

[117]  quam  religiosorum  christianorum  aut  fidelium  fehlt  V630

[118]  suprascripto  N442

[119]  qui  P9629

[120]  prophetaen  korr.  aus  prophetan  P9629;  propheten  N442

[121]  idolotidis  V630

[122]  vult  korr.  aus  vul  P9629;  vul  V630

[123]  moecahntur  P9629

[124]  tribulatione  maxima]  tribulationem  maximam  V630;  N442

[125]  omnes]  omnes  gentes  V630

[126]  qui  V630

[127]  munit  korr.  aus  muniter  V630

[128]  amplectenda  N442

[129]  providentiae  P9629

[130]  causam  N442

[131]  am  Rande  Nota  de  provincia  V630

[132]  qui  P9629;  V630

[133]  ut  korr.  aus  et  V630

[134]  et  reliquorum  fehlt  V630

[135]  iuste]  iuste  et  korr.  aus  iuste  V630

[136]  referantur  P9629

[137]  provintia  korr.  aus  providentia  P9629

[138]  episcopos  korr.  aus  episcopos  iudices  P9629;  episcopos]  episcopos  singulos  V630;  N442

[139]  prelatum  P9629

[140]  discernunt  P9629

[141]  difficiliores,  interlinear  vel  difficiles  N442

[142]  quaestiones]  questiones  non  P9629

[143]  exiit  P9629;  V630

[144]  referant  P9629

[145]  ceterorum  V630

[146]  qm  P9629

[147]  coniurari,  interlinear  vel  curari  P9629

[148]  cessent  korr.  aus  censent  V630

[149]  censent  V630

[150]  desidiae  korr.  aus  disidiae  N442

[151]  censent  V630

[152]  favore  P9629

[153]  concedantur  V630

[154]  occurrat  P9629;  occurreret  korr.  aus  occurret  V630

[155]  falsitas  et  calumnia  vel  odium  displiceret  Desinat  igitur  falsitas  korr.  aus  falsitas  N442

[156]  homnibus  korr.  aus  hominibus  N442

[157]  infestare  V630

[158]  canonica  V630;  cana  N442

[159]  testimonium  korr.  aus  testimoniorum  V630

[160]  hodie  V630

[161]  recipiantur  korr.  aus  recipiatur  P9629;  recipiatur  V630

[162]  quidquid  korr.  aus  quid  N442

[163]  cepoerit  P9629

[164]  fratribus  V630

[165]  indictione  korr.  aus  inditione  N442

[166]  Explicit  fehlt  V630

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 28.7.2005