[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]

Projekt Pseudoisidor

Pseudoisidor

Capitula Angilramni

Collectio Danieliana

Pseudoisidor Teil I

Pseudoisidor Teil II

Pseudoisidor Teil III

Papst Pelagius II. an Erzbischof Benignus

Inhaltsverzeichnis

Papst Gregorius I. an Bischof Leander von Sevilla

 

Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

 

Papst Pelagius II. an alle Bischöfe

P9629,  f.  200ra;  V630,  f.  286rb;  N442,  f.  221vb

CUIUS[1]  SUPRA  GENERALITER  OMNIBUS  ET  SPECIALITER  HIS,  QUI  PER  CAMPANIAE  ET[2]  ITALIAE  PROVINCIAS  DEGUNT[3],  EPISCOPIS  SCRIPTA.

Dilectissimis[4]  atque  karissimis  fratribus  universis  episcopis  et  cunctis  specialiter  per  Campaniae  et  Italiae  provincias  domino  militantibus  Pelagius  salutem.

Sollicitudinem  omnium  ecclesiarum  iuxta[5]  apostolum  circumferentes[6]  divinae  circa  nos  gratiae  memores  esse  debemus,  quod  nos  per  dignationis  suae[7]  dominus  misericordiam  ad  hoc  fastigium  sacerdotale  provexit,  ut  mandatis  ipsius  inhaerentes  in  quodam  sacerdotum  eius  speculo  constituti  <V630,  f.  286va>  prohibeamus  illicita  et  sequenda  doceamus.  Omnes,  karissimi,  qui  volunt  in  Christo  pie  vivere,  necesse  est,  ut  ab  impiis  et  dissimilibus  patiantur  opprobria  <P9629,  f.  200rb>  et  despiciantur[8]  tamquam  stulti  et  insani,  qui  ideo  presentia  bona  perdunt,  ut  invisibilia  ac  sibi[9]  profutura  acquirant.  Sed  haec  despectio[10]  et  irrisio  in  ipsos  retorquebitur,  dum  et  abundantia  eorum  in  egestatem  et  superbia  eorum[11]  transierit  in  confusionem.  Iusto  enim  iudicio  datur  plerumque  peccatoribus  potestas,  qua  sanctos  eius  persequantur,  ut[12],  qui  spiritu  dei  iuvantur  et  aguntur,  fiant  per  laborum  exercitia  clariores.  Et  quamquam,  <N442,  f.  222ra>  fratres,  haec  ita  se  habeant,  non  tamen  sunt  consentiendi,  sed  reprobandi,  qui  pastores  et  seniores  suos  repraehendunt  vel  accusant,  unde  canonica[13]  sanctorum  patrum  statuta,  ne  columnae  sanctae  ecclesiae  vacillentur[14],  sequentes  ac  roborantes  omnes  infames  cunctosque  suspectos  vel  inimicos  et  eos,  qui  non  sunt  eorum  gentis,  vel  quorum  fides,  vita  et  libertas  nescitur[15]  et  qui  non  sunt  bonae  conversationis,  vel  quorum  vita  est  accusabilis,  ab  omni  accusatione  episcoporum  funditus  submovemus.  Similiter  et  omnes,  quos  divinae  leges  mortuos  appellant,  submovendos[16]  esse  ab  eadem  accusatione  et  publicae  poenitentiae  submittendos  iudicamus  neque,  dum  ecclesiae  alicuius  episcopi  aut  possessiones  vel  res  ab  aemulis  eius  vel  a[17]  quibuscumque  aliis  non  sua  sponte  detinentur,  aliquid  illi  debet  aut  potest[18]  a  quoquam  ante  redintegrationem  omnium  rerum  suarum  obicere,  sed  prius  illi  legibus  redintegranda  sunt  omnia  et  postea  tempore  a  patribus  praefinito[19]  praefinita  sunt  negotia  ventilanda.  Refutandi  sunt  etiam  raptores,  fures,  sacrilegi,  adulteri  et  horum  similes.  Manifestum[20]  est  enim,  quod  semper  tales  magis  discordiam  quam  pacem  sectantur.  Nullus  quoque  monachus  talia  usquam  arripiat  nec  saecularia  aut  ecclesiastica  negotia  perturbare  praesumat,  quia[21]  mortua  in  talibus  est  vox  eorum.  Immobiles  enim  dominus  suos  summos  semper  vult  manere  praedicatores  et  non  a  quibusdam  temerari,  <P9629,  f.  200va>  sed  sibi  libere  et  quiete[22]  famulari,  unde  et  ipse  ait:  Qui  vos  tangit,  tangit  pupillam[23]  oculi  mei,  et  qui  vos  contristat,  me  contristat,  et  qui  fecerit  iniuriam,  recipiet[24],  quod  inique  gessit.  Et  alibi:  Qui  vos  recipit,  me  recipit,  et  qui  vos  spernit,  me  spernit.  Ita  quoque  et  a[25]  plebibus  vel  ceteris  generaliter  omnibus  sunt  timendi  et  ferendi[26]  atque  venerandi  pastores  et  praedicatores  ecclesiae,  ut  sub  exercitatione[27]  bonae  voluntatis  sustineantur[28]  temporalia,  sperentur  aeterna.  Auget  enim  merita  virtutis,  quod  propositum  non  violat,  sed  auget  religionis.  Caritas  <V630,  f.  286vb>  vero  semper  hominem  innovat[29].  Et  sicut  malignitas  veteres  ita  dilectio  novos  facit,  fides  eorum,  qui  deum  visuri  sunt,  quod  non  videt,  credit.  Nam  si  videt,  non  est  fides.  Credenti  colligitur  meritum,  videnti  redditur  praemium.  Tunc  pretiosum  pastoris  diadema,  est,  quando  suasioni[30]  eius  grex  ecclaesiasticus,  dum  ad  probitatem  graditur,  non  repugnat[31].  Ille  sine  fuco  monitorem  et  feriato[32]  ore  diligit,  qui  eius  instituta  sectatur.  Praebent  hominibus  naturae  institutione  et  muta  responsum.  <N442,  f.  222rb>  Redit  ad  mortales  vicissitudo  clamosae  sollicitudinis,  quia  unusquisque  prout  gesserit,  recipiet[33].  Nam  perit,  quod  linguae  acceperunt  vel  lustra[34]  beneficium  nisi  legitime  coeptum[35]  fuerit  negotium  et  canonice  peractum.  De  fiducia  enim  partium  nostrarum  mittitur,  quod  apostolica  mandat  auctoritas,  vos  tantummodo,  praesules  Christi,  benignitatem[36]  vestram  salva  aurium[37]  animorumque  aequitate  et  bona  voluntate  semper  praestate.  Nam  adversus  inpetus  iuvare,  peregrinantem  reducere  post  intervalla  est  iustitia[38].  Libat  enim  domino  prospera,  qui  ab  afflictis  pellit  adversa.  Statua[39],  venerandi  praesules,  sudoris  fructus  est  iudicio  reddenda  purissimi,  ut  in  utroque  congruus  nitor  <P9629,  f.  200vb>  nec  suscipientem  devenustet,  si  indigno[40]  auctore  provenerit,  nec,  sicut  feratur,  immerito,  maculet[41]  largientem.  Sit  semper  adversus  pravos  et  impios  atque  servorum  dei  persecutores  libera  vox  et  oris  gladio  feriantur  et  redarguantur,  persequantur  enim  et  repellantur,  confundantur  et  avertantur,  nec  laedendi  pie  viventes  ullam  habeant  facultatem.  Plerumque  periculis  plena  sunt,  quae  videntur  esse  tutissima,  videte,  quantis  laborent[42]  tales  insidiis;  ideo  absconditum  esse  non  licet,  quod  adimus.  Iam  latebram[43]  nostram[44]  persecutio  manifestat.  Misericordia  est  circa  persecutores  vel  facinorosos  servata[45]  districtio.  Ergo[46]  sapori  quietem  tribuite[47],  caelestium  mandatorum  hostem[48]  quoque  depellite,  ne  candida  conversatio  vobiscum  habitantium  fusca  supervenientis  contagione  violetur.  Ante  enim  providenda  sunt  remedia,  quam  morbus[49]  increscat.  Sanctorum  quoque  apostolorum  et  reliquorum  sanctorum[50]  petamus[51]  exercitum  et  praedictorum  persecutorum  ora  claudamus.  Saeculi  conversatio  legum  metu  retinetur,  ecclesiastica  quoque[52]  custodia  regularum  frenis[53]  servatur  et  regitur.  Deus,  karissimi,  semper  procul  avertat  invidiam.  Vos  ergo  armamini,  iuxta  apostolum,  gladio  spiritus,  quod  est  verbum  dei,  et  apostolicae  auctoritatis  clipeo,  ut  ecclesiasticae  fecunditatis  iura  nulla  saevientis  procellae  possint  inpulsi<V630,  f.  287ra>one  subverti.  Nolite  ullo  umquam  praeiudicio  gravare  quemquam,  sed  inspicite  semper,  quae  regularum  testimonio  declarantur.  Superest[54]  salute[55]  praelata,  ut  ad  gaudia  semper  fratrum  devote  properetis,  quia  divina  beneficia  gradibus  semper  accedunt  et,  quibus  bona  conferunt,  meliora  pollicentur.  <N442,  f.  222va>  Semper  enim  incrementis  ad  culmen  ascenditur,  ubi  supernus  favor  praestat  exordium.  Deus  omnipotens  indulta  semper  custodiat,  augeatque  successibus  profutura.  Omnia  vobis,  fratres,  semper  in  caritate  fiant,  <P9629,  f.  201ra>  et  detrahentibus[56]  nolite  detrahere,  quoniam  detrahentibus  detrahere  non  est  bonum,  ne  ad  ea,  quae  scripta  sunt,  commoti  iniuriae  certamen  faciamus[57].  Non  debemus  omnino  timere  opprobrium  hominum  neque  eorum  exprobrationibus  vinci,  quoniam  hoc  nobis  dominus  iubet  per  Isaiam  prophetam  dicens:  Audite  me,  qui  scitis  iudicium.  Populus  meus,  in  quorum  cordibus  lex  mea  est,  nolite  timere  opprobria[58]  hominum  et  blasphemias  eorum,  ne  timeatis,  considerantes,  quae[59]  in  psalmo  scripta  sunt:  Nonne  deus  requiret  ista?  Ipse  enim  novit  occulta[60]  cordis  et  cogitationes  talium  hominum,  quoniam  vanae  sunt.  Vana  autem  locutus  est  unusquisque  ad  proximum  suum,  et[61]  labia  dolosa  in  corde  et  corde  locuti  sunt  mala[62].  Sed  disperdat  dominus  universa  labia  dolosa  et  linguam  magniloquam.  Qui  dixerunt[63]:  Labia  nostra  a  nobis  sunt,  quis  noster  dominus[64]  est?  Nam  si  haec  in  memoria  retinerent  minime  ad  tantam  prosilirent[65]  iniquitatem[66],  non  enim  per  probabilem  et  paternam  doctrinam  hoc  faciunt,  sed  ut  suam  exerceant  in  servos  dei  vindictam.  Scriptum  est  namque:  Via  stulti  recta  in  oculis  eius.  Et:  Sunt  viae,  quae  videntur  homini  iustae,  novissima  autem  earum  deducunt  ad  mortem,  nos  enim,  qui  haec  patimur,  iudicio  dei  haec  reservare  debemus,  qui  reddet  unicuique  iuxta  opera  eius,  qui  etiam  per  ministros[67]  suos  intonuit  dicens:  Mihi  vindictam,  ego  retribuam.  Vos  enim  in  recta  fide  et  pura  ac  bona  voluntate  succurrite  vicissim,  nec  aliquis  a  supplemento  fratris  subtrahat  manum,  quoniam  in  hoc,  ait[68]  dominus,  cognoscent  omnes,  quia  mei  estis  discipuli,  si  dilectionem  habueritis  ad  invicem.

Data  Kalend.  Novemb.  indictione  XV.  Explicit[69].

P9629,  f.  201ra;  V630,  f.  287ra;  N442,  f.  222va



[1]  CUIUS  SUPRA]  ITEM  EPISTOLA  EIUSDEM  PELAGII  PAPAE  N442

[2]  ET  ITALIAE  fehlt  V630

[3]  SUNT  korr.  aus  DESUNT  V630

[4]  am  Rande  CLXXXIII  N442

[5]  iuxta  fehlt  N442

[6]  circumferentes  divinę  korr.  aus  circaferentes  P9629

[7]  suae  dominus  korr.  aus  suae  P9629

[8]  dispiciantur  N442

[9]  si  P9629

[10]  despectio  korr.  aus  dispectio  P9629;  despicio  V630;  dispectio  korr.  aus  despectio  N442

[11]  eorum  fehlt  V630;  N442

[12]  ut  korr.  aus  et  P9629

[13]  cana  P9629;  N442;  canonicam  V630

[14]  vacillentur  korr.  aus  vacillenter  P9629;  vacillent  korr.  aus  vacillentur  V630

[15]  nascitur  P9629

[16]  submovendos  korr.  aus  submovendo  P9629

[17]  a  fehlt  V630

[18]  poste  V630

[19]  praefinito  praefinita]  praefinito  korr.  aus  praefinita  V630

[20]  Manifesta  P9629

[21]  quia  korr.  aus  qui  P9629

[22]  quiete  korr.  aus  quite  V630

[23]  pupillam  korr.  aus  popillam  P9629

[24]  recipiat  V630

[25]  a  fehlt  N442

[26]  ferendi  korr.  aus  feriendi  V630

[27]  exertitatione  korr.  aus  exertatione  P9629

[28]  sustineantur  korr.  aus  sustineantur  et  P9629

[29]  invocat  P9629

[30]  suani  V630

[31]  repugnat  korr.  aus  repugat  N442

[32]  seriato  P9629

[33]  recipiat  N442

[34]  lustra  korr.  aus  lustrara  N442

[35]  certum  N442

[36]  benigni  V630

[37]  aurium  korr.  aus  rium  N442

[38]  iustitiam  P9629;  V630

[39]  Statuta  V630

[40]  indigna  V630

[41]  maculat  V630

[42]  laborem  P9629

[43]  latebat  V630

[44]  nostra  V630

[45]  servata  korr.  aus  servato  V630

[46]  Ego  V630

[47]  tribuite  korr.  aus  tribuitem  P9629

[48]  hostem  quoque]  hostemque  N442

[49]  moribus  P9629;  N442

[50]  sacerdotum  V630

[51]  petam  P9629

[52]  vero  N442

[53]  feriis  P9629;  V630

[54]  Superest]  Semper  est  P9629

[55]  salutem  N442

[56]  detrahentes  V630

[57]  faciam  V630

[58]  obprobrium  N442

[59]  quae  in  psalmo  scripta  sunt]  quod  in  psalmo  scriptum  est  V630;  N442

[60]  abscondita  N442

[61]  et  fehlt  V630

[62]  mala  fehlt  N442

[63]  dixerunt]  dixerunt  linguam  nostram  V630

[64]  dominus  est]  est  dominus  N442

[65]  prosilerent  V630;  prosilirent  korr.  aus  prosilerent  N442

[66]  inaequitatem  V630

[67]  ministros  suos  korr.  aus  ministros  P9629

[68]  ait  korr.  aus  agit  V630

[69]  Explicit  fehlt  V630;  N442

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 30.7.2005