[Home]
[Überblick]
[Text]
[Teil I]
[Teil II]
[Teil III]
[Übersetzungen]
[Capitula Angilramni]
[Collectio Danieliana]
[Lizenz]
[Kontakt]
[Links]
[Impressum]
[Inhalt]

Projekt Pseudoisidor

Pseudoisidor

Capitula Angilramni

Collectio Danieliana

Pseudoisidor Teil I

Pseudoisidor Teil II

Pseudoisidor Teil III

Papst Gregorius I. an König Reccaredus

Inhaltsverzeichnis

Papst Gregorius I. an  Bischof Augustinus

 

Die Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition finden Sie hier.

 

Papst Gregorius I. an den Inklusen Secundinus

P9629,  f.  203ra;  V630,  f.  288vb;  N442,  f.  231ra

LII[1]  GREGORIUS[2]  SECUNDINO  SERVO  DEI  INCLUSO[3].

Dilectissimo  filio  Secundino  servo  dei  incluso  Gregorius  servus  servorum  dei

Dilectionis  tuae  litteras  suscepi,  quae[4]  in  meo  sensu  amoris  melle  condita[5]  sapuerunt.  O  quanta  aspiratione  vitae  plena  sunt,  quae  per  gratiam  spiritus  proferuntur.  Non[6]  in  eis  cultus  eloquentiae,  non  verborum  typus  apparent,  sed  sola  veritatis  atque  caritatis  radicem  tenentia  per  omne,  quod  locuta[7]  sunt,  caelestis  patriae  amore  flammabant[8].

In  eis  vero  tua  a[9]  me  dilectio  petere  studuit,  ut  hunc  libellum  exhortatorium  scribere  deberem.  Sed  scire  te  necesse  est,  fili  carissime,  quia  tantis  podagrae[10]  doloribus  tantisque  curarum  tumultibus  premor,  ut,  quamvis  numquam  me  aliquid  fuisse  reminiscar,  valde  tamen  me  videam  non  esse,  quod  fuerim.  De  eo  vero,  quod  se  tua  caritas  et[11]  ultra  aetatem  quinquagenariam  adhuc  iuvenilibus  desideriis[12]  asseruit  subiacere,  in  hoc  quoque  divini  oraculi  implet  praeceptum,  quod  scriptum  est:  Iustus  in  principio  accusator  est  sui.  Nec  tamen  dubito  maiores  te  hostis  callidi  insidias  perpeti,  <P9629,  f.  203rb>  qui  maiora  contra  eum  bella  praeparasti.  Tanto  quippe  ille  <V630,  f.  289ra>  deceptionis  molimina  ardentius  exquirit,  quanto  te  caelesti  patriae  ferventius  inhiare  cognoscit.  Etenim  nos[13]  quidem,  qui  vitam  cum  pluribus  ducimus[14],  etsi  formidolosi  ac  timidi,  tamen,  quia  contra  antiquum  hostem  bellum  proposuimus,  quasi  stamus.  Vos  autem[15],  qui  quasi  solitariam  vitam  ducitis,  quid  aliud  quam  monachos[16]  dixerim,  qui  etiam  fervore  virtutis  ante  aciem  exire  festinatis?  Cur  ergo  eum  singulariter  hostis  non  impetat  a  quo  se  impeti  singulariter  exspectat[17]?  Et  nos  quidem,  qui  inter  homines  vivimus,  saepe  per  hominem  a  callido[18]  hoste  temptamur[19].  Vos  autem,  qui  viam[20]  vitae  praesentis  extra  hominum  frequentiam  ducitis,  tanto  maiora  certamina  pati  necesse  est,  quanto  ad  vos  ipse  magister  temptationum  accedit.  Neque  enim  vacare  orationibus  ac  laudibus  dei  sine  aliqua  interruptione  temporis  potestis,  quia,  etsi  intentio  continua  prompta  est,  ipsa  tamen  humanitatis  infirmitas  in  semetipsa  relabitur,  ut  aliquando  fessa  iaceat  atque  ab  studii  sui  exercitatione  torpescat.  Antiquus  vero  hostis  mox,  ut  otiosam  mentem  invenerit,  ad  eam  sub  quibusdam  occasionibus  locuturus  venit  et  quaedam[21]  ei  de  gestis  praeteritis  ad  memoriam  reducit[22]  et,  quam  de  praesentibus  non  valet  inquinare,  de  malis  transactis  conatur  illudere.  Unde  fit,  ut  decepta  mens  saepe  in  delectatione[23]  exclamet:  Computruerunt  et  deterio<N442,  f.  231rb>raverunt[24]  cicatrices  meae  a  facie  insipientiae  meae.  Cicatrix  quippe  figura  est  vulneris,  sed  sanati[25].  Cicatrix  ergo  ad  putredinem  redit,  quando  peccati  vulnere[26],  quod  iam  per  poenitentiam  sanatum  est,  in  delectationem  sui  animus  concutitur.  Saepe, namque,  quod  fecimus,  per  hostis  callidi  insidias[27]  cordis  oculis  videmus.  Cumque  insensibiliter  in  hoc  delectatio  surripit,  quamvis  iam  plangat,  quae  fecerit,  taedet  tunc  infelicem  animum  quaedam  fecisse,  quae  plangat.  Hae[28]  sunt  cordis  nostri[29]  tenebrae,  quas  in  hac  vita  volentes  nolentesque  sustinemus.  Quis  contra  haec  quaerendus[30]  est,  nisi  adiutor  in  opportunitatibus  in  tribulatione?

Valde  autem  libenter  accepi,  quod  tua  me  caritas  de  sua  dubitatione  requisivit,  an  orientis  ecclesiae  fidem  atque  doctrinam  sanctae  memoriae  Leonis  sequantur,  ne[31]  fortasse  earum  sensus  inter  semetipsas[32]  pro  trium  capitulorum  defensione  divisus  sit.  Unde  certam  dilectionem  tuam[33]  esse  desidero,  quia  praedictae  sanctissimae  orientales[34]  ecclesiae  uno  sensu,  una  doctrina  fidem  eiusdem  sanctae  memoriae  Leonis  tenent  sanctamque  <P9629,  f.  203va>  Calcedonensem[35]  synodum  ita  nobiscum  custodiunt  atque  venerantur,  ut  nullus  esse[36]  episcopus  <V630,  f.  289rb>  reputetur,  qui  eiusdem[37]  synodi  defensor  sectatorque  non  fuerit.  Hinc  est  enim,  ut,  quoties  in  quattuor  praecipuis  sedibus  antistites  ordinantur,  synodales  sibi  epistolas  vicissim  emittant,  in  quibus  se  sanctam  Calcidonensem  synodum  cum  aliis  generalibus  synodis  custodire  fatentur.  Nam  synodus,  quae  postea  generaliter  facta  est,  idcirco  a  nobis  custoditur,  quia  eiusdem  synodi  sequax  in  omnibus  illius  honorem  auctoritatemque  custodit.  Unde  necesse  est,  ut  dulcissime[38]  mihi  tua  dilectio[39]  in  id,  quod  praecipue  in  sanctis  moribus  vivit,  quod  se  per  abstinentiam  affligit,  quod  doctrinae[40]  dei  vehementius  insistit,  hoc  studiosius  cogitet,  ne  errorem  schismaticorum  sequens  a[41]  sancta  universalis  ecclesiae  communione  divisa  possit  inveniri.  Et  qualiter[42]  labores  proderunt,  si  in  unitate  fidei  inventi  non  fuerint,  quae  ante  omnipotentis  dei  oculos  in  bonis  actibus  animam[43]  praecipue  custodit[44]?  Hinc  enim  dicitur:  Una  est  columba  mea,  perfecta[45]  mea.  Hinc  iterum  dominus  ad  Moysen  ait:  Est  locus[46]  penes  me  et  stabis  supra  petram.  Quis  est  locus,  qui  non  sit  domino,  dum  cuncta  in  ipso,  per  quem  creata  sunt,  continentur?  Sed  tamen  locus  apud  eum[47],  videlicet  sanctae  ecclesiae  unitas,  in  qua  supra  petram  statur,  dum  confessionis  soliditas  humiliter  tenetur.  In  petra  enim,  id  est  in  sancta  ecclesia,  stantes  dei  posteriora  videbimus,  quando  ea,  quae  promissa  sunt,  caelestis  patriae  gaudia  contemplabuntur[48].  Per  verba  autem  omnes[49],  qui  trium  capitulorum  occasione  reperta  ecclesiasticam  disciplinam  fugiunt,  de  suis  carnalibus  actibus  repraehendi  pertimescunt,  et  nos  quasi  de  fide  repraehendunt[50],  quam  ipsi[51]  nesciunt.  Et  dum  neque  in  fide  recti[52]  sunt  neque  in  bonis  operibus  intenti,  student,  ut  certare  pro  fide  videantur.  Sicque  cotidie  deteriores[53]  fiunt[54],  dum  in  eis  culpa  grossescit[55],  quae  quasi  de  zelo  fervoris  fidei[56]  etiam  laudabilis  appetit,  sed  iuxta  quod  scriptum  est:  Ex  operibus  eorum  cognoscetis  eos.  Vitam  eorum  tua  caritas  attendat  et  meritum  intentionis  aspiciat[57].  Ut  enim  dilectioni  tuae  de  eadem  re  breviter  loquar,  sancta[58]  Calcidonensis  synodus  <N442,  f.  231va>  usque  ad  definitionem[59]  fidei  et  prolationem  canonum  de  generalibus  causis  locuta  est.  Nam  post  prolationem  canonum[60]  specialia[61]  episcoporum  certamina  subire  curavit.  Epistola  vero,  quam  reverendissimus[62]  Ibas  denegat  suam,  quam[63]  in  extremam[64]  partem  synodi  iaceat,  cognoscis,  quae  videlicet  epistola  Nestorium  inauditum  et  inquisitione  non  facta  damnatum  asserit,  Cyrillum  vero  in  Apollinaris[65]  dogma  cecidisse  suspicatur.  <P9629,  f.  203vb>  Et  si  totus  superior[66]  textus  praedicti[67]  synodi[68]  adversatur[69],  invenitur,  <V630,  f.  289va>  quae  videlicet  epistola,  quae  illum  defendit,  qui  a  synodo  damnatus  est,  et  eum  accusat,  qui  a  synodo  veneratus  est,  procul  dubio  definitioni  sanctae[70]  synodi  probatur  adversa.  Qui  enim  tantorum  patrum  definitam  non  servant[71]  sententiam,  procul  dubio  adversantur[72]  ecclesiae[73].

Nam  tua  sanctitas  inde[74]  nobis  requisivit,  ut  tibi  de  sacerdotali  officio  post  lapsum  resurgendi[75]  scriberemus,  dum  dicis  de  hoc  canonum  diversorum[76]  legisse  divisas[77]  sententias  alias  resurgendi,  alias  nequaquam  posse.  Ideo  nos  generales  synodos[78]  a  Niceno  incipientes  cum  reliquis  quattuor  veneramur,  quia  ipsam  sequentes  in  cunctis  sententiis  unanimes  concordantur[79].  Nam  et  nos  praecedentes  nobis  patres  sequimur,  quia  auctore  deo  a[80]  sacra[81]  doctrina  illorum  non  discordamus[82].  A[83]  capite  itaque  incipientes  usque  in  quartum  altaris  ministrum  hanc  formam  servandam  cognoscimus,  ut,  qui[84]  minorem  maior  praecedit  sicut  honore  ita  et  crimine,  et  cui  maior  sequitur  culpa,  maior  implicetur[85]  vindicta  et  sic[86]  post  poenitentia[87]  credatur  esse  fructuosa.  Quid  enim  prodest  triticum  seminare  et  fructum  illius  non  tollere?  aut  domum  construere  et  non  illic  habitare?  Post  dignam  satisfactionem  credimus  posse  redire  ad  honorem  propheta  dicente:  Numquid,  qui  cadit,  non  adiciet,  ut  resurgat?  Et:  Qui  aversus  est,  non  revertetur?  Idem  quoque  ait:  Peccator,  in  quacumque  die  conversus  fuerit[88],  erit[89]  salvus[90].  Unde  et  psalmista[91]  ait:  Cor  mundum  crea  in  me,  deus,  et  spiritum  rectum  innova  in  visceribus  meis.  Ne  proicias[92]  me  a  facie  tua,  et  spiritum  sanctum  tuum,  ne  auferas  a  me.  Dum  enim  petiit,  ne  ab  eo  proiceretur,  pro  lapsi[93]  culpa[94],  quod  alienam  rex  et  propheta  simul  rapuisset[95]  uxorem,  tremefactus  expavit,  et[96]  propheta  indicante  flagitium  suum,  unde  poenitentiam  agens  addidit:  Redde  mihi  laetitiam  salutaris  tui  et  spiritu  principali  confirma  me.  Si  enim  condignam[97]  deo  poenitentiam  non  fecisset,  nequaquam  aliis  praedicaret.  Ait  enim:  Doceam  iniquos  vias  tuas,  et  impii  ad  te  convertentur.  Dum  enim  <P9629,  f.  204ra>  peccata  sua  prospexit  propheta  mundata[98]  [99]  per  poenitentiam,  non  dubitavit  praedicando  curare  aliena,  et  sacrificium  de  semetipso  offerre  deo  studuit,  cum  dicebat:  Sacrificium  deo  spiritus  contribulatus.

Ad  haec  ista  suffecerant[100],  sed  omnis  sententia,  quo  plus  sacrae  scripturae  testimoniis  confirmatur[101],  facilius  creditur.  De  hoc[102]  propheta  dicit:  Nolo  mortem  peccatoris,  sed  ut  convertatur  et  vivat.  De  hoc  peccantibus[103]  dicitur:  Peccator,  <N442,  f.  231vb>  in  quacumque  die[104]  conversus  ingemuerit,  omnes  iniquitates  eius  in  oblivione  traduntur[105].  Si  enim  redemptor  noster,  qui  peccatores  non  perdere,  <V630,  f.  289vb>  sed  iustificare  venit,  in  oblivionem  peccantium  delicta[106]  relinquit[107],  quis  hominum  condemnanda  reservat[108],  cum  apostolus  dicat:  Si  deus  iustificat,  quis  est,  qui  condemnet?  Ad  fontem  misericordiae  recurrentes  evangelicam  proferamus  sententiam:  Gaudebo[109],  inquit,  super  uno  peccatore  poenitentiam  agente  quam  supra[110]  nonaginta  novem  iustis,  qui  non  indigent[111]  poenitentia.  Et  ovem  perditam[112],  nonaginta   novem  non  errantibus  relictis,  humero  pii[113]  pastoris  ad  ovile  reportandam.  Si  ovis  errans  praeter[114]  inventionem[115]  ad  ovile[116]  humero  reportatur  praedicta[117]  nonaginta  novem  non  errantibus  relictis[118]  humero[119],  cur  praeter[120]  id  poenam[121]  ad[122]  ecclesiae  ministerium[123]  revocetur[124]?  Quod[125]  est  nostri[126]  gravi[127]  sunt  aut[128]  carnale  delictum[129]  admittere[130],  sine  quo[131]  pauci[132]  inveniuntur,  aut  dei  filium  timendum[133]  negare?  In  quo  vere[134]  haec[135]  ipsa  beata[136]  principem[137]  apostolorum  Petrum[138],  ad  cuius[139]  corpus  indigni  sedemus,  lapsum[140]  esse[141]  cognoscimus,  sed  post  negationem  poenitentia[142]  misericordia  dicta[143],  quia  illum  ad[144]  apostolatum  non  distulit,  quia[145]  ante  quidem[146]  se  ipsum  negare  praedixit.  Te[147]  haec[148],  fili  carissime[149],  dicta  sufficiant[150],  ut  nullum[151],  quem  conspicis  delicta  fletu  delere,  in  conspectu  divinitatis  non  dubitas[152]  misericordiam  consequi,  quia  nullum  peccantem  reversum  non[153]  despicit[154],  qui  peccatores  sanguinem[155]  suum  redimere  venit.

Imagines[156],  quas[157]  [158]  tibi  dirigendas  per  Dulcidum[159]  diaconum  tuum  rogasti.  Valde  nobis  tua  postulatio  placuit,  quia  illum  in  corde,  tota  intentione  quaeris,  cuius  imaginem  prae  oculis  habere  desideras,  ut  te[160]  visio  corporalis  cotidiana  reddat[161]  exortum,  ut,  dum  pictura  vides,  ad  illum  animum  inardescas,  cuius  imaginem  videre  consideras.  Habere  non[162]  facimus[163],  si  per  visibilia  visibilibus  invisibilia  demonstramus.  Sic  homo,  qui  alio  ardente  videre  desiderat  aut  ex[164]  sponsam  amanda  desiderat,  quae  videre  conatur,  si  contingit,  ut  balneum  <P9629,  f.  204ra>  ire  aut  ad  ecclesiam  praecedere,  exstitimus  viam  tendentibus  se  praeberat,  ut  de  visione  hilaris  recedat.  Scimus,  quia  imaginem  salvatoris  nostri  ideo  non  peti,  ut  quasi[165]  deum  colas,  sed  ob  recordationem[166]  filii  dei  in  eius  amore  recalescas,  cuius[167]  te  maginem  videre  desideras.  Et  nos  quidem,  non  quasi  ante  divinitatem  ante  ipsos  prosternimus,  sed  illum  adoramus,  quem[168]  per  imaginem  aut  natum  aut  passum  vel  in  throno  sedentem  recordamur[169].  Et  dum  nos  ipsa  pictura  quasi  scriptura  ad  memoriam  filium  dei  reducimus,  animus  noster  aut  resurrectione  laetificat  aut  de  passione  emulcat.  Ideoque  direximus  tibi  urtarias[170]  duas,  imaginem  salvatoris,  sanctae  dei  genitricis  Mariae  beati  Petri  et  Pauli  apostoli[171]  continentes[172],  per  <V630,  f.  290ra>  supradictum[173]  filium  nostrum  diaconem,  et  unam  crucem  clavis[174]  pro  benedictione,  a[175]  sanctissimo  corpore  Petri  apostolorum  principis,  ut  ab[176]  ipsa  a[177]  maligno  defensus,  cuius  sanctum  lignum  te  esse  munitum[178]  credis,  ut  ex[179]  eo  te[180]  protegat,  qui  iuvenile  assertione  te  suggerit  recordare,  ut  in[181]  bonis  tuis  actibus  perseveratus  alius  in  eius  ascendas  amore,  per  quem  solitarium  te  fecisti  habitare,  ut  vitae  eius  malicia,  qui  te  corde  suggerit  retro  acta  allis  mentibus  proventibus  quasi  facibus  inardescat,  pro  cuius  amore  vitae  etiam  velis  finire[182].  Ipse  te  protegat  usque  in  finem,  qui  cunctum  mundum  est  dignatus  redimere,  Iesus  Christus  dominus  noster,  qui  es  in  saecula.

P9629,  f.  204rb;  V630,  f.  290ra;  N442,  f.  231vb



[1]  LII  fehlt  V630;  CXCII  N442

[2]  GREGORIUS]  ITEM  EIUSDEM  GREGORII  PAPAE  N442

[3]  INCLUSO]  RECLUSO  DIRECTA  N442

[4]  que  korr.  aus  qui  P9629;  qui  V630

[5]  condite  V630

[6]  Non  in  korr.  aus  Non  P9629

[7]  locutae  N442

[8]  flammabunt  korr.  aus  flammabant  P9629

[9]  a  fehlt  V630

[10]  podagri  V630

[11]  et  fehlt  V630;  N442

[12]  desideriis]  desideriis  se  V630;  N442

[13]  vos  P9629

[14]  ducibus  P9629

[15]  aut  V630

[16]  so  P9629;  V630;  N442 (statt  monomachos)

[17]  spectat  N442

[18]  callidi  V630

[19]  temptamus  P9629

[20]  viam  vitae]  sa  vitam  V630

[21]  quidam  V630;  quiddam  N442

[22]  reducat  V630

[23]  dilectione  V630

[24]  deterioraverunt]  corruptÄ™  sunt  V630;  deterioratae  sunt  N442

[25]  sanata  N442

[26]  interlinear  vel  vulnus  P9629

[27]  insidias  korr.  aus  insidie  P9629

[28]  Haec  V630;  N442

[29]  nostri  fehlt  V630

[30]  querendus  korr.  aus  querendum  P9629

[31]  an  V630

[32]  semetipsos  V630

[33]  tuam  esse  korr.  aus  tuam  P9629

[34]  orientales  ecclesiae  korr.  aus  orientales  N442

[35]  calcidonense  V630

[36]  esse  episcopus]  episcopus  esse  V630

[37]  eidem  P9629;  V630

[38]  dulcissima  V630;  N442

[39]  dilectio]  dilectio  tua  P9629

[40]  doctrina  V630

[41]  ac  V630

[42]  qualiter]  quid  tot  V630

[43]  anima  P9629;  V630

[44]  custodiunt  N442

[45]  perfecta  mea  fehlt  V630

[46]  oculus  V630

[47]  eum]  eum  est  N442

[48]  contemplabantur  V630

[49]  omnis  V630

[50]  depraehendunt  V630;  N442

[51]  ipsi  korr.  aus  si  P9629

[52]  rercta  V630

[53]  deferiores  P9629

[54]  fiunt  korr.  aus  fi  P9629

[55]  crassescit  N442

[56]  fieri  V630;  N442

[57]  aspiciet  N442

[58]  tanta  V630

[59]  definitionem  korr.  aus  defesnionem  P9629

[60]  canonum  fehlt  V630

[61]  speciali  P9629;  V630

[62]  reverentissimus  V630;  N442

[63]  quod  N442

[64]  extremam  partem]  extrema  parte  V630;  N442

[65]  apollinaris  korr.  aus  apollina  P9629

[66]  superius  V630

[67]  predicta  P9629

[68]  synodi]  synodi  legitur  quantum  haec  epistola  eidem  synodi  V630;  N442

[69]  adversantur  V630

[70]  sancta  V630

[71]  servat  N442

[72]  adversatur  N442

[73]  ecclesia  P9629;  V630

[74]  deinde  N442

[75]  resurgendi]  resurgendi  auctoritatem  N442

[76]  diversorum]  diversorum  te  N442

[77]  diversas,  interlinear  vel  divisas  N442

[78]  synodo  V630

[79]  concordant  N442

[80]  a  fehlt  V630

[81]  sacro  P9629

[82]  discordamur  P9629;  V630

[83]  A  capite]  Accipite  V630

[84]  quia  V630;  qui  korr.  aus  quia  N442

[85]  inplicentur  V630

[86]  sic  fehlt  V630;  N442

[87]  paenitentiam  V630

[88]  ingemuerit  V630;  N442

[89]  erit  salvus]  salvus  erit  V630;  N442

[90]  salvus]  salvus  erit  P9629

[91]  psalmista  korr.  aus  salmista  P9629

[92]  proiciaes  P9629

[93]  lapsu  N442

[94]  culpae  N442

[95]  rapuisset]  raptus  esset  V630

[96]  et  fehlt  N442

[97]  dignam  V630;  N442

[98]  munda  P9629

[99]  mundata  per  poenitentiam]  per  paenitentiam  mundata  N442

[100]  sufficerant  korr.  aus  suffecerant  P9629;  suffecerat  V630

[101]  confirmatur  korr.  aus  confirmatur  eo  N442

[102]  hoc]  hoc  enim  V630

[103]  am  Rande  vel  peccanti  ibi  dicit  N442

[104]  die  conversus  korr.  aus  die  P9629

[105]  tradentur  N442

[106]  delicta  relinquit]  derelinquit  V630

[107]  derelinquit  N442

[108]  reservet  N442

[109]  Gaudeo  N442

[110]  super  V630;  N442

[111]  indiget  P9629

[112]  perditam,  nonaginta   novem  non  errantibus  retictis,  humero  pii  pastoris  ad  fehlt  P9629;  V630

[113]  pii  pastoris  fehlt  N442

[114]  post  N442

[115]  inventione  P9629;  V630

[116]  buile  V630

[117]  praedictis

[118]  relicto  P9620;  relictas  V630

[119]  humero]  humero  in  deserto  N442

[120]  praeter  id  poenam]  post  paenitentiam  N442

[121]  poena  V630

[122]  ad  fehlt  P9629;  V630

[123]  ministerium]  ministerium  non  N442

[124]  revocetur]  revocetur  sicut  in  apocalipsi  dicitur  de  ministro  ecclesiae  memento  unde  cecideris  et  age  psenitentiam  et  prima  opera  fac  N442

[125]  Quid  N442

[126]  enim  N442

[127]  gravi  sunt  aut]  gravius  N442

[128]  aut  fehlt  V630

[129]  dilecto  P9629;  V630

[130]  admittere]  admittat  Quod  P9629;  admittit  Quod  V630

[131]  quo]  quo  multis  P9629;  V630

[132]  paucis  P9629;  V630

[133]  timendum]  timendo  iurando  N442

[134]  vero  V630;  verbo  N442

[135]  haec  ipsa]  hunc  ipsum  N442

[136]  beatum  N442

[137]  principem  apostolorum  Petrum]  petrum  apostolorum  principem  N442

[138]  petro  P9629;  V630

[139]  cuius]  cuius  sacrum  N442

[140]  lapsus  V630

[141]  est  P9629;  V630

[142]  poenitentiam]  paenitentia  secuta  est  et  post  paenitentiam  N442

[143]  data  N442

[144]  ad  apostolatum]  ab  apostolatu  N442

[145]  qui  V630;  N442

[146]  quidem  fehlt  V630;  N442

[147]  Te  haec]  Tibi  de  his  N442

[148]  haec]  haec  te  P9629;  V630

[149]  carissime]  karissime  haec  N442

[150]  sufficiat  V630

[151]  illum  N442

[152]  dubites  N442

[153]  non  fehlt  N442

[154]  despicit  korr.  aus  dispicit  P9629;  dispicit  N442

[155]  sanguinem  suum]  sanguine  suo  N442

[156]  Imagines]  Imagines  ei  P9629

[157]  quos  P9629;  quas]  quas  nobis  V630

[158]  quas  bis Ende  des  Briefes  fehlt  N442

[159]  dulcidium  V630

[160]  te  fehlt  V630

[161]  reddit  V630

[162]  non  korr.  aus  no  P9629

[163]  fares  korr.  aus  fa  P9629;  facimus  si]  falsi  V630

[164]  ex  fehlt  V630

[165]  quasi]  quia  si  P9629

[166]  recordationis  P9629

[167]  quos  P9629

[168]  quos  P9629

[169]  recordamus  P9629

[170]  tabulas  V630

[171]  apostoli  korr.  aus  apostolis  P9629;  apostolis  V630

[172]  continentes  fehlt  P9629

[173]  supradictum  filium  nostrum]  supradicto  filio  nostro  P9629

[174]  clave  P9629

[175]  a  sanctissimo  corpore  Petri  apostolorum  principis  fehlt  P9629

[176]  ab  ipsa]  ad  ipso  P9629

[177]  a  maligno]  malignos  P9629

[178]  monitum  P9629

[179]  ex  eo]  per  eum  V630

[180]  te  fehlt  P9629

[181]  in  fehlt  V630

[182]  sinere  P9629

© 2005 Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten, vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten. Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License unter dem Menüpunkt Lizenz.

Zuletzt geändert am 31.7.2005