Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
1.
Clemens-Brief
A367,
f. 9va; V630, f. 6vb; N442, f. 8va; I83, f. 7rb; VD38, f. 6r; Bcan4, f.
20v; E97, f. 5va; P102; BII13, f. 7ra
INCIPIT
EPISTOLA
CLEMENTIS AD
IACOBUM FRATREM DOMINI.
P102;
BII13: I Quod Simon Petrus
vere fidei merito primus
fuerit primitiae electionis
domini apostolorum et quod Romae pro pietate patiendo volens praesentem
vitam finivit
[H.
1] Clemens Iacobo domino et episcopo episcoporum, regenti Hebraeorum
sanctam
ecclesiam Hierosolimis, sed <Bcan4, f. 21r> et omnes
ecclesias, quae
ubique dei providentia fundatae sunt, cum presbyteris et diaconibus et
ceteris omnibus fratribus, pax tibi sit semper.
Notum
tibi facio, domine, quia Simon Petrus, qui verae fidei merito et
integrae praedicationis obtentu fundamentum esse ecclesiae definitus est, qua de causa etiam domini ore
cognomi<BII13, f.
7rb>natus est Petrus, qui fuit primitiae electionis domini, apostolorum primus, cui et primo deus pater filium revelavit, cui et Christus competenter beatitudinem contulit, qui et vocatus est et electus et conviva domini et comes effectus, tamquam bonus et probatis<I83, f.
7va>simus
discipulus, qui occidentis obscuriorem mundi <VD38, f. 6v>
plagam velut
omnium potentior illuminare praeceptus est, quique et integre potuit
implere praeceptum - sed quousque sermonem protraham refugiens indicare, quod triste est, quod quidem necesse
est,
licet tarde, proferre. Hic denique ipse Petrus, qui pro immensa
caritate, quam erga omnes homines gerebat, palam cum omni fiducia adversante etiam tyranno, totius
mundi
bonum praedicare non destitit et regem omnium saeculorum per orbem
terrae et usque ad ipsius Romanae urbis huius notitiam,
ut etiam
ipsa salvaretur, invexit, hic, inquam, pro pietate patiendo volens praesentem vitam
finivit.
In
ipsis autem diebus, quibus vitae finem sibi invenire praesensit, in conventu fratrum positus appraehensa manu mea repente
consurgens
in auribus totius ecclesiae haec protulit verba: Audite me, fratres et conservi mei, quoniam, ut edoctus sum ab eo, qui misit me, domino et <I83, f. 7vb>
magistro Iesu Christo, dies mortis meae instat.
Bcan4: II
P102;
BII13: II Quod petrus
clementem episcopum romanis
ordinaverit et ei cathedram tradiderit
[H.
2] Clementem hunc episcopum vobis ordino, cui soli meae praedicationis <E97, f.
5vb> et
doctrinae cathedram trado, qui mihi ab <BII13, f. 7va>
initio usque in finem
comes in omnibus fuit, et per hoc veritatem totius meae praedicationis
agnovit, qui in omnibus temptationibus meis socius exstitit fideliter
perseverans, quem prae ceteris expertus sum deum colentem, homines
diligentem,
castum, discendi studiis deditum, sobrium, benignum, iustum, patientem,
scientem ferre nonnullorum etiam ex his, qui in verbo dei instituuntur, iniurias. Propter
quod ipsi trado a domino <A367, f.
9vb> mihi traditam
potestatem <V630, f. 7ra> ligandi et
solvendi, ut de omnibus, quibuscumque decreverit in terris, hoc
decretum sit et
in caelis. Ligabit enim, quod oportet ligari, et solvet, quod expedit
solvi, tamquam qui ad liquidum ecclesiae regulam noverit. Ipsum ergo audite scientes, quia quicumque contristaverit <N442, f. 8vb>
doctorem veritatis,
peccat in Christum et patrem omnium exa<I83, f.
8ra>cerbat deum,
propter quod et vita carebit. Ipsum autem, qui praeest ceteris, oportet
medici vicem agere et non ferae bestiae furore commoveri.
Bcan4: III
P102;
BII13: III Quod clemens procidens
ad pedes beati petri rogaverit excusans se et declinaverit honorem
cathedrae vel potestatem Item exortatio petri ad clementem pro
suscipiendo officio episcopatus
[H.
3] Haec eo
dicente ego
procidens ad pedes eius rogabam excusans me et declinans honorem
cathedrae vel potestatem. At ille respondens: Pro hoc, inquit, ne me
rogaveris, hoc enim fieri statutum est mihi, et eo magis, quo excusas, quia haec cathedra eum, qui cupit eam
<BII13, f.
7vb> et audacter expetit, non requirit, sed ornatum
<VD38, f.
7r> moribus et in verbis eruditum. Quod si esset alius melior, si quis mihi alius adiutor tam sedulus
adstitisset, si
quis tam
plene
doctrinae meae rationem cepisset, sed et ecclesiasticas dispositiones a me tam plene didicisset, habens alium talem, non te cogerem
<Bcan4, f. 21v>
bonum opus suscipere
nolentem. Superfluum est ergo alium quaerere, cum primitias eorum, qui
ex gentibus per me salvantur, et <I83,
f.
8rb> praecipue huius urbis te primum obtulerim deo. Sed et aliud
intuere, quia, si
periculum peccati times suscipere refugiens ecclesiae gubernacula, certus esto, quia amplius peccas, qui populum dei velut in
fluctibus
positum et periclitantem, cum possis iuvare, subterfugis tui tantummodo
habens considerationem et non, quod in commune omnibus expedit,
providens. Sed certus
esto, quod necesse est
te suscipere omne periculum, quia nec ego pro salute omnium obsecrando
cessabo. Quanto ergo mihi citius <E97, f. 6ra>
acquieveris, tanto
me citius laboris et tristitiae meae merore relevabis. Novi etiam hoc, o Clemens, quod tibi tedia et molestias,
pericula etiam
et opprobria ineruditi vulgi indocilisque conciliem, quae tu tamen, scio, quod constanter et
fortiter feres
respiciens ad illam spem, quae tibi apud <I83, f.
8va> deum
patientiae praeparat coronam. Sed et illud cupio te mecum iusta ratione perspicere, quando ma<BII13, f.
8ra>xima opera tua indiget Christus. Nunc, cum inimicus
adversus
sponsam eius commovet bellum, an in futuro tempore, quando iam Christus
post victoriam triumphabit nec ultra illius opera indigebit? Quis non etiam parvi sensus
intellegat,
quod istud est temporis, in quo operam tuam Christus <A367, f.
10ra> requirit? Tota igitur mente in praesenti necessitate praebe operam tuam, et auxilium
<V630, f.
7rb> in proeliis exhibe regi optimo remunerationes magnificas post victoriam reddituro. Libenter ergo suscipe episcopatus officium eo maxime,
quo
ecclesiasticas dispositiones a me probabiliter didicisti, ut salus eorum, qui per nos confugerunt ad
deum,
nequaquam vacillet. Verumtamen et te breviter de ipsius dispensationis ordine coram omnibus commonere necessari<I83, f. 8vb>um
duxi.
Bcan4:
Qualis episcopus esse debet IIII
P102;
BII13: IIII Quod
sacerdotes irrepraehensibiliter oporteat
vivere et omnes vitae huius occupationes abicere et non fideiussores
existere neque advocatos litium fieri
[H.
4] Te quidem oportet irrepraehensibiliter
<VD38, f. 7v> vivere et
summo studio niti, ut
omnes vitae huius occupationes abicias, ne fideiussor exsistas, ne advocatus litium fias, neve in ulla <N442,
f. 9ra> aliqua
occupatione prorsus inveniaris mundialis negotii occasione perplexus. Neque enim iudicem aut cognitorem saecularium negotiorum hodie te ordinare vult Christus, ut ne praefocatus praesentibus hominum curis non
possis
verbo dei vacare et secundum veritatis regulam secer<BII13, f.
8rb>nere bonos a
malis. Ista
namque
opera, quae tibi minus congruere superius exposuimus, exhibeant sibi
invicem discentes, id est laici, et te nemo occupet ab his
studiis, per
quae salus omnibus datur.
V630:
quod sicut
crimen est neglegere episcopo verbum
praedicationes ita secularium neglerere communem utilitatem
Sicut enim tibi impietatis crimen est, neglectis verbi dei studiis sollicitudines suscipere saeculares, ita unicuique laicorum peccatum
est, nisi invicem sibi, etiam in his, quae ad communis
vitae usum
pertinent, operam fideliter dederint. Te
vero securum
facere ex
his, quibus debes, <I83, f. 9ra>
vacantem, omnes communiter elaborent. Quod si forte a
semetipsis
hoc <E97, f. 6rb> laici non intellegunt, per diaconos edocendi sunt, ut tibi solius ecclesiae
sollicitudines
derelinquant, quo ipsam, ut dignum est, dispensare sufficias, et
veritatis verbo
abundantius et studiosius deservire. Si
enim
<Bcan4, f. 22r> mundialibus curis fueris occupatus et teipsum decipies et eos, qui te audiunt. Non enim poteris, quae ad
salutem
pertinent, plenius singulis quibusque distinguere, et ex eo fit, ut et tu, tamquam qui non docueris, quae ad
salutem
hominum pertinent, deponaris, et discipuli per ignorantiam pereant. Idcirco tu quidem ad hoc solum vacato, ut opportune et sine intermissione doceas
verbum dei,
per quod salutem consequi possint. Illi vero cum tanta reverentia tua
verba suscipiant, ut sciant legatum te et praeconem esse veritatis, et quodcumque ligaveris super
terram, esse
ligatum <A367, f. 10rb> et in caelo, et quodcumque
solveris, etiam ibi esse sol<I83, f. 9rb>vendum. Quoniam quidem et tu, ut dixi, quae
<BII13, f.
8va> oportet, ligabis, et, quae expedit, solves, et ad te quidem, qui praees, ista sint monita, et
his similia.
I83:
Sacerdotum
decreta
VD38:
De presbyteris
Bcan4:
LEX
SACE[RDOTUM]
Bcan4: De
presbiterorum industria V
P102;
BII13: V Quod ad presbyteros ista sint ut ante
omnia pudicitiam studentes adulescentes nuptiis iungant sed ne in
provectioribus quidem curam habere huiusmodi neglegant quoniam
adulterium secundum in poenis obtinet locum
[H.
5] Ad presbyteros vero sint ista: <V630, f. 7va> Ante omnia,
ut pudicitiam
studentes adolescentes nuptiis iungant, quo calorem ferventis aetatis coniugali lege praeveniant, sed ne in provectioribus quidem curam habere huiusmodi neglegant, quia
in multis,
etiam cum senuerit corpus, concupiscentia viget. Ne forte ergo fornicationis labes occasione
accepta
<VD38, f. 8r> tamquam venenum pessimum serpat in vobis,
cavere et
antevenire necessarium est, ne quod in vobis adulterii occultum
calescat incendium.
BII13: De adulterio
Et quid in omnibus peccatis adulterio gravius?
Secundum
namque in poenis obtinet locum, quoniam quidem primum illi habent, qui
aberrant a deo, etiam si sobrie vixerint. Propter quod vos, o presbyteri, ecclesiam excolite et <I83,
f. 9va>
adornate sponsam Christi ad pudicitiam, <N442,
f. 9rb> sponsam
autem dico omnem
ecclesiae congregationem. Quae si pudica fuerit inventa ab sponso suo, ingentibus ab eo donis et muneribus
honorabitur et vos velut ministri sponsae et amici sponsi ingenti gaudio et
laetitia
perfruemini. Si vero sponsa haec reperta fuerit commaculata peccatis,
ipsa quidem tamquam indigna <E97, f. 6va> <BII13, f.
8vb> tradetur regalibus thoris, vos autem poenas dabitis, si forte per vestram neglegentiam vel
desidiam obrepserit contagio saeva peccati. Idcirco igitur ante
omnia
sobrietatis et pudicitiae sollicitudinem gerite.
Bcan4: VI
P102;
BII13: VI Quod plures sint species
fornicationis et de prima specie adulterii
[H.
6] Valde
enim apud deum
grave crimen ducitur fornicatio, cuius species quidem sunt plures, sicuti vobis et ipse Clemens diligenter exponet. Verumtamen
prima species
adulterii est virum propria uxore solummodo non esse contentum, et
mulierem non proprio tantum servare <I83, f. 9vb> se viro.
Bcan4: VII
P102;
BII13: VII De casto et amore
fraterno et caritate
[H.
7] Si ergo castus fuerit quis, potest et humanus et misericors
fieri, per
quod et ipse aeternam a deo misericordiam consequatur. Sane sicut adulterii venenum cunctis malis
perniciosius
est, ita amor fraternus et caritas totius boni fastigium tenet. Et ideo
diligite omnes fratres vestros et cum religione ac
misericordia
respicite ad omnes, orfanis exhibete vosmetipsos parentes, viduis virorum curam impendite cum omni castitate, quae
necessaria
sunt, praebentes, iuniores tamen viduas nuptiis copulate. His, qui ignorant artificia, exquirite honestas
aliquas
occasiones, quibus <A367, f. 10va> victum necessarium
quaerant.
Artificibus <Bcan4, f. 22v> vero opera praevidete, debilibus misericordiam facite.
Scio autem
haec omnia facturos vos, si caritatem <V630, f. 7vb> prae
ceteris
et ante omnia in vestro <BII13, f. 9ra> corde figatis.
I83:
Communem cibum
vel mensam clericorum
Cuius caritatis et recipiendae et habendae maximum
erit
fomentum, si frequenter inter vosmetipsos communem cibum vestrum
mensamque faciatis, <I83, f. 10ra> et in quantum
unusquisque praevalet, crebrius panes ac sales suos cum
suis
fratribus sumat. Per haec
enim praecipue caritas comparatur et causa totius boni in huiuscemodi communione
consistit. <VD38, f. 8v> Ubi autem pax et bonitas, ibi et salus, propter
quod communes facite cibos vestros cum his, qui secundum deum fratres sunt, quia per haec temporalia officia pacis et caritatis
fructibus gaudia aeterna merebimini. Multo autem sollicitius esurientes reficite
et
sitientibus potum date, nudis vestimentum, aegros visitate et eos, qui
in carcere
sunt, prout possibile est, iuvate, peregrinos satis prompte in domibus
vestris suscipite, et ne omnia nunc singillatim dicam, omne bonum ipsa per se, in vobis si fuerit, caritas facere vos docebit,
sicut et e contrario eos, qui a salute alieni sunt,
<E97, f.
6vb> omne malum facere odium docet.
N442;
I83;
Bcan4;
P102; BII13: VIII Ut negotia
clericorum ecclesiastico
iudicio terminentur
[H.
8] <N442,
f. 9va>
Si qui ex fratribus negotia habent inter se, apud
cognitores
saeculi non iudicentur, sed apud presbyteros ecclesiae, quicquid illud
est, dirimatur.
Bcan4: VIIII
P102; BII13: VIIII
De fugienda avaritia
[H.
9] <I83,
f. 10rb> Super
omnia autem avaritiam fugite, <BII13, f. 9rb> quae
homines occasione praesentis lucri ab aeternis separat bonis.
P102:
De ponderibus
adque mensuris
Pondera, mensuras,
stateras pro locis quibusque aequissima custodite, deposita fideliter
restituite.
Bcan4: X
P102;
BII13: X Quod futurum dei iudicium
semper in corde et ante oculos ponendum sit
[H.
10] Quae omnia et, si qua sunt his similia, ita demum
sollicite
et diligenter implebitis, si futurum dei iudicium sine intermissione in
vestro corde volvatis. Quis enim peccare poterit, si semper ante oculos
suos dei iudicium ponat? Quod in fine mundi certum est agitandum, ut tandem, qui bene in hac vita egerunt, consequantur reposita
bona,
peccatores autem, ut consequantur praeparatas poenas, de quibus ita futurum dubitare omnino non possumus. Si quidem haec omnia ita esse
ventura
verus nobis propheta praedixerit.
N442;
I83; Bcan4;
P102; BII13: XI Ut ecclesiastici
viri discordias et
simultates caveant
[H.
11] Unde et
vos, qui
estis veri prophetae discipuli, abicite a cordibus vestris ante omnia
discordias et animorum dis<I83, f. 10va>sensiones, ex
quibus omne opus
malum procedit, et benignitatem ac simplicitatem tota mente servate. Quod si
forte alicuius
cor vel livor vel infidelitas ex his, quae superius memoravimus, latenter
irrepserit, non erubescat, qui animae suae curam <V630, f. 8ra>
gerit, confiteri
haec huic, qui praeest, ut ab ipso per verbum dei et consilium salubre
curetur, quo
possit fide integra et operibus bonis poenas aeterni ignis effugere
<A367, f. 10vb> et ad perpetua vitae praemia pervenire.
V630: DE MINISTERIO DIACONORUM ET QUALES DEBENT
ESSE DIACONI
VD38:
De diaconibus
N442;
I83; Bcan4;
P102; BII13: XII De ministerio
diaconorum
[H.
12] <BII13, f. 9va> Diaconi vero ecclesiae tamquam oculi sint episcopi
oberrantes et
circumlustrantes cum verecundia actus totius ecclesiae et perscrutantes <VD38, f. 9r> diligentius, si quem videant <Bcan4, f. 23r>
vicinum fieri
praecipitio et proximum esse peccato, ut referant haec ad episcopum et
commoneri ab eo possit is, qui in praecipitium lapsurus est, uti revocetur et non corruat in peccatum.
Neglegentiores quoque et eos, qui rarius ad audiendum verbum
dei
acce<I83, f. 10vb>dunt nec sollicite ad episcopi tractatum conveniunt, ipsi commoneant et hortentur. Si enim assidui sint ad audiendum, non solum
vitae
aeternae ex salubri commonitione capiunt lucra, verum et quaecumque illae sunt tristitiae vel merores, qui ex praesentis vitae necessitatibus et cladibus
temporum
<E97, f. 7ra> veniunt, quaecumque sermonibus suis in
corde velut
iacula defixa circumferunt, abiciuntur omnia praedicatione veritatis et vitae aeternae doctrina et eruditione purgata. Alioquin si multo tempore auditum subtrahant
a verbo
dei et remaneant in cultu vitiorum, sine dubio spinis erunt ac
sentibus
occupati. <N442, f. 9vb> Et quid aliud
nisi ad ignem talis haec terra praeparabitur? De his ergo, ut diximus, diaconis cura sit. Sed et eos, qui secundum carnem aegrotant, sollicite
perquirant
et plebi, si forte ignorat, indicent de his, ut et ipsi visitent eos et, quae necessaria sunt, praebeant eis cum conscientia eius, qui praeest. Quod
tamen etiam si clam <I83, f. 11ra> fecerint,
non peccabunt.
Sed et de peregrinis <BII13, f. 9vb> similiter episcopo suggerant refovendis et cetera his
similia,
quae ad cultum ecclesiae et disciplinam eius pertinent, diaconis cura sit.
I83:
Quid sit
cathethizare
Qui catecizant, id est, qui verbo instituunt incipientes, primo oportet, ut ipsi instructi sint. De anima enim agitur hominum,
Bcan4: XIII
P102;
BII13: XIII Quod oporteat eum qui
docet animas rudes adprime debere esse eruditum
[H.
13] et
oportet eum, qui
docet et instruit animas rudes, esse talem, ut pro ingenio discentium semetipsum possit aptare et
verbi
ordinem pro audientis capacitate dirigere. Debet ergo ipse adprime esse eruditus et doctus, irrepraehensibilis,
maturus,
pavidus,
sicut ipsi probastis fore Clementem hunc post me. Multum est autem, si ego nunc de
<V630,
f. 8rb> singulis, quae unusquisque habere debeat, prosequar,
verumtamen illud est, quod prae ceteris ab omnibus vobis cupio in commune servari, ut concordiam teneatis, per quam solum potestis portum quietis intrare et civitatem regis summi, quae pax nominatur.
Bcan4: XIIII
P102;
BII13: XIIII Quod omnis ecclesiae
status similis sit navi magnae portanti viros diversis e locis et
regionibus per undosum pelagus ad unam potentis regni urbem properare
cupientes
[H.
14] Similis <I83, f. 11rb> namque est
I83:
Comparatio
satis utilis
omnis ecclesiae status navi magnae, quae per undosum
pelagus
<VD38, f. 9v> diversis e locis et regionibus viros <A367,
f. 11ra> portat ad
unam potentis regni urbem properare cupientes. Sit ergo navis huius
dominus ipse
omnipotens deus, gubernator <BII13, f. 10ra>
vero sit Christus.
Tum deinde proretae officium episcopus impleat, presbyteri
nautarum, diaconi
dispensatorum locum teneant, hi, qui cathecizant , naustologis conferantur, epibatis autem totius fraternitatis multitudo sit
similis. Ipsum
quoque mare hic mundus habeatur, ventorum vero varietates et turbinum
diversis temptationibus conferantur, persecutiones, tribulationes sive pericula fluctibus exaequentur, terreni vero spiritus, qui vel <E97,
f. 7rb> de
torrentibus vel de convallibus spirant, pseudoprophetarum et seductorum seu
pravae
doctrinae verba docentur, promuntoria vero et loca confragosa hi, <Bcan4, f. 23v> qui in
potestatibus saeculi sunt iudices et pericula minantur ac mortes,
bithalassa vero loca, <I83, f. 11va> quae
duplicibus undae
fallacis aestibus verberantur, dubiis mente et repromissionum veritate nutantibus conferantur
atque his, qui irrationabili fidem nostram ratione discutiunt, hypocritae vero et dolosi piratis similes habeantur. Iam vero rapidus vertex et tartarea carybdis et saxis illisa naufragia ac mortiferae submersiones, quid aliud
aestimanda sunt
quam peccata? Restat
igitur, ut haec navis
cursu <N442, f. 10ra> prospero
tuta
possit portum desideratae urbis intrare, ita deo precem fundere, ut navigantes mereantur audiri. Audiri autem a deo ita demum merebitur quis, si
orationes ipsae bonis moribus et bo<BII13, f.
10rb>nis
operibus adiuventur. Sed ante omnia cum quiete et silentio
epibatae, id est
laici, et in suis unusquisque resideant locis, ne forte per inquietudinem et
inconditos
inutilesque
discursus, si passim vagari coeperint vel ab officio suo nautas
impediant vel in alterum latus per inquietudinem eorum navis pressa
demerga<I83, f. 11vb>tur. Naustologi de mercedibus commoneant et nihil omnino, quod ad
diligentiam vel ad
disciplinam pertinet, diaconi neglegant, presbyteri velut nautae aptent singula ad instructionem
navis
diligenter <V630, f. 8va>
et instruant,
quae in suo tempore requirenda sunt. Episcopus, tamquam proreta, vigilanter et sollicite gubernatoris verba
custodiat
Christi. Salvator dominus, gubernator ecclesiae suae, diligatur ab
omnibus et ipsius solius praeceptis ac iussis credat et oboediat omnis
ecclesia. Deo quoque indesinenter supplicetur a cunctis de
prosperitate ventorum, ut navigantes omnem tribu<VD38, f.
10r>lationem et omne periculum superent, tamquam in mare profundum
mundi
istius et vitae huma<A367, f. 11rb>nae pelagus navigantes, in quo esuriendum sit et sitiendum, nuditatem
quoque
ferendam, morbos etiam corporis et aegritudines tolerandas, insuper et hominum
insidias ac dolos <E97, f. 7va> saepe laborandum,
quippe qui
dispergendos se nonnumquam noverunt, <I83,
f. 12ra> sed aliquando etiam congregandos, vomitus quoque et sugillationes ferendas, cum ex confusione peccatorum et reiectione criminum, velut male
congregati
in visceribus fellis iactura facienda est, et abicienda <BII13,
f.
10va> prorsus e corde omnis intrinsecus, quae latet amaritudo
peccati, si qua forte ex desideriis iniquis velut ex cibis noxiis congregata est, quam
utique, cum
evomuerit
quis et abiecerit, ingentis aegritudinis liberabitur morbo, si tamen post
vomitum,
quae ad sanitatem pertinent, sumat.
Bcan4: Ubi
ad episcoporum se vertit sententiam XV
P102;
BII13: Quod episcopus supra omnes laboret
[H.
15] Verumtamen scitote cuncti, quod supra omnes vos laboret
episcopus,
quia unusquisque vestrum suum proprium fert laborem, ille vero
et suum et singulorum.
Bcan4:
XVI
P102;
BII13: XVI Allocutio ad clementem apostoli petri
[H.
16] Propter
quod, o
Clemens, tamquam omnibus praeesse te noveris, singulos, prout potueris, iuva et singulos
releva, qui
et singulorum onus ac sollicitudinem portas. Unde
et ego nunc hanc tibi iniungens dispensationem, et scio, quia accipio gratiam, magis quam
praesto. <I83,
f. 12rb> Sed esto confidens et fortiter <Bcan4, f.
24r> ferens
certus, quia laboris tui meritum recipies, cum ad portum quietis
incolumem hanc provexeris navem, ubi mercedes et praemia pro omnium salute
suscipies, si hic pro omnium incolumitate <N442,
f. 10rb>
vigilaveris. Itaque si te multi e fratribus propter rigorem iustitiae odio
habuerint, ex
hoc quidem non laederis, sed ex huiuscemodi odiis amor tibi conciliabitur
dei. Et ideo satage magis
et refuge, ne lauderis ab iniquis et
ne a pessime agentibus diligaris, sed potius
propter
iustitiae dispensationem et aequissimam regulam <BII13, f.
10vb>
disciplinae a Christo collaudari merearis.
Bcan4: Ubi
subditorum oboedientiam incitat XVII
P102;
BII13: XVII Allocutio ad populum
[H.
17] Haec cum
dixisset et his similia quamplurima, rursum respiciens
<V630,
f. 8vb> ad populum dixit:
N442:
Qualiter
subiecti episcopis obtemperent
Sed et vos, carissimi fratres et conservi mei, huic, qui praesidet vobis ad veritatem docendam, in
omnibus
oboedite scientes, quod, si quis hunc contristaverit, Christum, qui ei credidit cathedram, non recipit, et qui <I83,
f. 12va> Christum
non susceperit, nec deum patrem suscepisse
iudicabitur. Et
ideo nec ipse suscipietur in regno caelorum. Propter
quod satis agite ad omnem collectam <E97, f. 7vb> et congregationem
semper convenire,
ut non velut neglegentes et desides a iudice Christo condemnemini.
Conveni<VD38, f. 10v>entes vero <A367,
f. 11va> semper ad
Clementem date omnes operam pro ipso sentire et
summo studio favorem vestrum erga ipsum dependere scientes, quia
propter singulos vos ipsi magis soli infestat inimicus et in ipso maiora suscitat bella. Oportet ergo vos summo
studio
niti, ut omni erga illum vinculo amoris innexi plenissimo erga eum
inhaereatis affectu. Sed vos quoque ipsi unanimes in omni concordia perdurate, quo facilius etiam illi oboedire omnes pariter consensu et unanimitate possitis. Propter quod et vos salutem consequi et ille possit
obtemperantibus sibi vobis promptius impositi honoris pondus evehere.
Bcan4: Quod
non sit cum excommunicatis communicandum
Quaedam etiam ex vobis ipsis intellegere debetis,
I83:
Satis utile
beati petri decretum
si qua sunt, quae ipse <BII13, f.
11ra> propter
<I83, f. 12vb> insidias hominum malorum non potest evidentius et manifestius
proloqui,
verbi gratia, si inimicus est alicui pro actibus suis, vos nolite
exspectare, ut
ipse vobis dicat: Cum illo nolite amici esse, sed prudenter observare debetis et voluntati eius absque
communicatione obsecundare et avertere vos ab eo, cui ipsum sentitis aversum,
Bcan4: XVIII
P102; BII13: XVIII Praecipit ac monet non
loquendum his quibus
clemens non loquitur neque amicum esse debere quibus ipse non loquitur
[H.
18] sed nec
loqui his, quibus ipse non loquitur, ut unusquisque, qui
in culpa
est, dum cupit omnium vestrum amicitias ferre, festinet citius reconciliare ei, qui omnibus praeest, et per hoc redeat ad
salutem,
cum oboedire coeperit monitis praesidentis. Si vero quis amicus fuerit his, quibus ipse non loquitur, unus est et ipse ex illis, qui
exterminare dei ecclesiam volunt, et cum corpore vobiscum esse videatur, mente et animo contra vos est, et est multo nequior hostis hic quam illi, qui foris sunt et evidenter inimici sunt. Hic enim per amicitiarum speciem, quae inimica sunt, gerit
et
ecclesiam dispergit ac vastat.
Et cum hoc dixisset, in medio coram <V630, f.
9ra> omnibus manus <I83,
f. 13ra> mihi
imposuit et in cathedra sua ingenti verecundia <Bcan4, f. 24v> fatigatum sedere
me compulit.
Cumque <E97, f. 8ra> sedissem, haec ad me rursum
<N442, f.
10va> locutus est:
Bcan4: XVIIII
Supplicatio beati petri ad clementem
Bcan4
P102;
BII13: XVIIII
Commonitorium postulationis ut post obitum suum
iacobo fratri domini descripta breviter omniaque quam poterit compendio
conpraehensa clementem
destinare non pigeat
[H.
19] <BII13, f. 11rb> Deprecor te, Clemens, coram omnibus, qui praesentes sunt, ut postea quam, sicut naturale debitum
est, vitae
praesentis finem fecero, Iacobo fratri domini descripta breviter vel quae ad initium fidei
tuae
exspectant,
vel etiam quos ante fidem animos gesseris, sed et qualiter mihi ab initio usque ad finem comes
itineris et actuum fueris, quaeque per singulas
civitates me
disputante sollicitus auditor exceperis, quique in praedicationibus <A367, f. 11vb> <VD38, f.
11r> meis vel
verborum fuerit ordo vel actuum, sed et qui me finis in hac urbe reppererit,
sicut dixi, omnia, quam potes, breviter compraehensa ad ipsum te destinare
non pigeat.
Nec
verearis, ne forte multum de meo exitu contristandus sit, cum me id pro pietate sustinere non ambigat. Erit autem ei
grande
solatium, si didicerit, quod post me non imperitus aliquis aut indoctus atque ignorans divini verbi ministerium, eccle<I83,
f. 13rb>siastici
ordinis disciplinam vel doctrinae regulam nesciens susceperit cathedram meam. Scit enim, quia , si indoctus istius officium doctoris accipiat, sine dubio discipuli et
auditores
ignorantiae tenebris involuti in interitum demergentur.
Bcan4: Hęc
narratio clementis est ad iacobum fratrem domini De
instructione fidei
Unde et ego, mi domine Iacobe, cum haec ab eo praecepta
susceperim,
necesse habui implere, quod iusserat, indicans tibi et de ipsis simul
et de illis breviter compraehendens, quae per singulas quasque
<BII13, f. 11va> urbes digrediens aut in praedicationis
sermone
protulerit aut in gestorum virtute perfecerit, quamvis tibi de his
plurima iam et plenius ante descripta ipso iubente transmiserim sub eo
titulo, quem ipse praecepit affigi.
Bcan4: XX
P102;
BII13: XX Expositio fidei trinitatis
[H.
20] Sed et nunc exponere iam, quae praecepit, domino opem
ferente
incipiam.
A367:
AD POPULUM
I83:
Initium predicationis beati clementis
Poenitemini, inquit, et veram agite poenitentiam. Omnes ergo
homines, qui
christiano censentur vocabulo, patrem et filium et spiritum
sanctum, unum
deum et dominum veraciter credere et confiteri, <I83, f.
13va>
eumque <E97, f. 8rb> toto corde et tota mente et tota virtute diligere et
proximos suos
tamquam semetipsos docibilesque usque ad perfectam doctrinam ad haec perficienda summopere oportet. Fides
enim et dilectio totius bonitatis est fundamentum. Sine fide autem placere deo nemo poterit.
Bcan4: XXI
P102;
BII13: XXI
De symbolo et quid symbolum dicatur
[H.
21] Christo itaque resurgente et ascendente in caelum
misso sancto
spiritu, collata apostolis scientia linguarum, <V630, f.
9rb>
I83;
Bcan4: De
simbolo apostolorum
adhuc
in uno positi symbolum, quod fidelis nunc tenet ecclesia, unusquisque, quod sensit, dicendo condiderunt, ut discedentes ab
invicem hanc
regulam per omnes gentes praedicarent. Summam ergo totius fidei catholicae recensentes, in
qua et
integritas credulitatis ostenditur et unius dei omnipotentis, id est
sanctae <VD38, f. 11v> trinitatis aequalitas declaratur <Bcan4, f. 25r> et mysterium
incarnationis filii
dei, qui pro salute <A367, f. 12ra> humani generis a
patre de
caelo descendens de virgine <BII13, f. 11vb> nasci
dignatus est,
quoquo <N442,
f. 10vb> ordine vel quando pertulerit,
quomodo sepultus surrexe<I83, f. 13vb>rit et in carne
ipsa caelos
ascenderit ad dexteramque patris consederit et iudex venturus sit, ac
qualiter remissionem peccatorum sacro baptismate renatis contulerit, et
resurrectionem humani generis in eadem carne in vita aeterna futura sit, docuerunt.
V630:
De symbolo
I83:
Quid sit symbolum
Symbolum enim graece, latine collatio dicitur, quia hoc praedicti sancti apostoli inter se per spiritum sanctum salubriter, ut dictum est,
condiderunt. Dicitur
et indicium, quod
per hoc, qui recte crediderit, indicatur. Ergo cunctis credentibus,
quae continentur in praefato symbolo, salus animarum et vita perpetua
bonis actibus praeparatur. Ergo quod in primordio eiusdem symboli
praeponitur:
Credo in deum patrem omnipotentem, praeclarum fidei testimonium et fundamentum in prima fronte monstratur, quia salvus esse poterit, qui recte crediderit.
Credere enim
oportet accedentem ad deum, quoniam corde creditur ad iustitiam et ore
confessio fit ad salutem. Unde ait propheta: Cre<I83,
f.
14ra>didi, propter quod locutus sum. Et illud: Iustus ex fide
vivit.
Et: Nisi credideritis, non <E97, f. 8va> intellegetis. Ergo in rebus humanis nullum opus incipitur, nisi labor omnis ad
effectum venire credatur, unde credendum est in deum, a
quo tam
praesens vita quam futura tribuatur.
Bcan4:
XXII
P102; BII13: XXII
Quid sit deus
[H.
22] Deus
autem
appellatio est substantiae <BII13, f. 12ra> sempiternae
sive
timoris divini, igitur deus sine principio, sine fine, simplex,
incorporeus et incompraehensibilis. Patrem autem, cum audis, agnosce, quod habeat
filium
veraciter genitum, sicut possessor dicitur, qui aliquid possidet, et
dominus, qui habet, cui dominetur. Deus ergo pater secreti sacramenti vocabulum est, cuius vero filius verbum et speculum et character et imago vivens patris viventis, in omnibus coaequalis. Nec quaeratur, quomodo genuit filium, quod et
angeli
nesciunt, prophetis incognitum est. Unde illud dictum est: Genera<V630, f.
9va>tionem eius
quis enarrabit? Quam
secretam originem
<VD38, f. 12r> cum
proprio filio <I83,
f. 14rb> novit ipse solus, qui genuit.
I83:
Deum a nobis
non discutiendum sed credendum
Nec a nobis deus discutiendus est, sed credendus,
qui in nobis
ipsis <A367, f. 12rb> nescimus, quod sapimus, quomodo
sapientia, ingenium aut intellectus consilium aut mens
nostra
generat verbum. Sed sufficit nosse, quia lux genuit splendorem, sicut
ait propheta: In splendoribus sanctorum ex utero ante luciferum genui te. Et illud: Hic
deus noster
et non reputabitur alter ad eum. Et post: In terra visus est et inter homines conversatus est.
Bcan4: De
dilectione dei ac proximi
Diligere ergo deum unumquemque ex toto corde et ex tota anima, ut praefixum est, et ex tota
fortitudine oportet et proximum tamquam semetipsum, respondente domino cuidam scribarum ac
dicente: Primum
omnium mandatum est: Audi, Israel, dominus deus tuus deus unus est, et diliges dominum deum tuum ex toto
corde tuo
et ex tota <BII13, f. 12rb> anima tua et ex tota mente tua et ex tota virtute tua, hoc
est primum
mandatum. Secundum autem simile est illi: Diliges proximum tuum tamquam
temetipsum. <I83, f. 14va> Maius horum <N442,
f. 11ra> aliud
mandatum non est.
<Bcan4, f. 25v> Quod maius est omnibus holocaustomatibus et sacrificiis, unde et in
veteri
testamento scriptum habetur: Quod tibi fieri non vis, alteri <E97, f. 8vb> ne feceris.
Bcan4: XXIII
P102;
BII13: XXIII De duobus mandatis ex
quibus per unum malicia compescitur et
per alterum benignitas
propagatur
[H.
23] Et
dominus ait:
Omnia quaecumque vultis, ut faciant vobis homines, et vos facite illis similiter. Quibus utrisque mandatis, per unum
malicia
compescitur et per aliud benignitas propagatur, ut, ne malum quis
inferat, sed bonum impendat. Primum, ut caveat laedere, secundum, praestare. Si enim fratrem, quem
vides, non
diligis, deum, quem non vides, quomodo potes diligere? Sic ergo docet nos exercere curam nostram, ut non amittamus curam vestram et sic diligere nos, ne neglegatur dilectio proximi,
Bcan4:
XXIIII
P102;
BII13: XXIIII Quod dei
dilectio morti comparetur
[H.
24] quia dei
dilectio
morti
comparatur, dicente sapientia: Valida est dilectio ut mors. Idcirco, quia, sicut mors violenter separat
animam a
corpore, ita dilectio dei violenter separat hominem a mundano et
carnali amore. Qui enim,
dominus inquit,
<I83, f. 14vb> diligit me, mandata mea servabit. Nam, qui
dei
praecepta contemnit, deum non diligit, unde scriptum est: Nolite vos
putare, ut
maneatis in dilectione mea, <VD38, f. 12v> si non servaveritis praecepta mea. Neque <BII13, f. 12va> enim regem
diligimus, si odio
leges eius habemus. Neque ex toto corde poterit ille deum diligere, qui
noscitur
in proximi corruere dilectionem, quia per di<V630,
f. 9vb>lectionem proximi
pervenitur ad <A367,
f. 12va> caritatem
Christi, quoniam, ut praelibatum est, his duobus praeceptis tota lex pendet et
prophetae.
Bcan4: XXV
De scientia et locatione doctorum
P102; BII13: XXV De
docibilibus quos oportet ut et ipsi docti sint
[H.
25] Docibiles ergo, qui perfecte docti non sunt, ad haec peragenda oportet omnes esse, ut et ipsi docti sint, et alios prudenter
instruere et
perfecte possint docere, iuxta Danielem prophetam, qui ait: Populus
autem sciens deum suum obtinebit et faciet, et docti in populo docebunt plurimos. Omnes
enim
docibiles, ut iam dictum est, qui docti non sunt, esse oportet.
Bcan4: XXVI
P102;
BII13: XXVI De sacerdotibus quod doctiores ceteris
populis esse oportet
[H.
26] Sed sacerdotes doctiores ceteris populis necesse
fore
docebat, quia si caecus <I83, f. 15ra> caeco ducatum
praebet,
ambo in foveam cadunt, sacerdotes vero sal terrae et mundi lumen docens praeceptis in splendore operum patrem glorificare deum,
de quibus et dominus ait: Beati estis, cum maledixerint
vobis et persecuti vos fuerint, et dixerint omne malum adversum vos, mentientes propter me.
Gaudete et
exultate, quoniam merces vestra copiosa <E97, f. 9ra> est in caelis. Sic
enim persecuti
sunt prophetas, qui fuerunt ante vos. Vos estis sal terrae. Quod si sal evanuerit, in quo salietur? Ad nihilum
valet ultra, nisi ut mittatur <BII13, f. 12vb> foras et
conculcetur ab hominibus. Non potest civitas abscondi supra montem
posita, neque
accendunt lucernam et ponunt eam sub modio, sed supra candelabrum, ut luceat omnibus, qui in domo
sunt. Sic
luceat lux vestra coram <N442, f. 11rb> hominibus, ut
videant bona vestra opera et glorificent patrem vestrum, qui est in caelis.
Bcan4: XXVII
P102;
BII13: XXVII De episcopis missis a
clemente per singulas civitates et gentes quos apostolus petrus
non miserat monet et iacobum hoc agere
per suas dioceses
[H.
27] Episcopos autem per singulas civitates, quibus ille non
miserat,
perdoctos <I83, f. 15rb> et
I83:
Episcopos simplices esse et prudentes
prudentes ut serpentes simplicesque <Bcan4, f.
26r> sicut
columbas iuxta domini praeceptionem nobis mittere praecepit. Quod etiam facere inchoavimus et domino opem
ferente
facturi sumus.
I83:
Quo tempus fuerunt episcopi constituti
Vos autem per vestras dioceses episcopos sacrate et mittite, quia nos ad alias partes, quod idem iussit, agere curavimus. Aliquos
vero ad Gallias
<VD38, f. 13ra> Hispaniasque mittimus, et quosdam ad Germaniam et Italiam
atque ad
reliquas
gentes dirigere cupimus. Ubi autem ferociores et rebelliores gentes
fore cognoverimus, illuc dirigere sapientiores et austeriores necesse habemus, qui cotidie non cessent divina seminare semina et
multos
Christo lucrare et ad rectam fidem et viam veritatis
perducere, ut plures manipulos domino valeant praesentare.
N442:
De primatu
episcoporum
I83:
Quibus in
locis primates vel patriarchas seu
metropolitanos lex poni iubet
Bcan4: XXVIII
P102;
BII13: XXVIII De patriarchis et
primatibus
[H.
28] In illis vero civitatibus, in quibus olim <BII13, f.
13ra> apud
ethnicos primi <A367, f. 12vb> flamines eorum atque primi legis doctores erant, episcoporum primates poni vel patriarchas,
qui
reli<V630, f. 10ra>quorum episcoporum iudi<I83, f.
15va>cia
et maiora, quotiens necesse foret, negotia in fide agitarent, et
secundum
domini voluntatem, sicut sancti constituerunt apostoli, ita ut,
ne quis
iniuste periclitaretur, definirent.
Bcan4:
XXVIIII
P102;
BII13: XXVIIII De archiepiscopis
atque episcopis
[H.
29] In illis autem civitatibus, in quibus dudum apud praedictos erant ethnicos eorum archiflamines, quos tamen minores
tenebant quam
memoratos primates, archiepiscopos institui praecepit, qui non tamen primatum, sed archiepiscoporum fruerentur nomine.
I83:
Episcopos
binos vel ternos constitui
Episcoporum quoque iudicia, ut superius memoratum est, et maiora ecclesiarum <VD38, f.
13rb> negotia, si
ipsi reclamaverint, aut aliquem timorem aut istos vel alios suspectos habuerint, ad iam dictos
primates vel
patriarchas, <E97, f. 9rb> ne aliquis nocenter periret, transferre perdocuit.
In singulis vero reliquis civitatibus singulos et non binos vel ternos aut plures episcopos
constitui
praecepit, qui non primatum aut archiepiscoporum aut metropolitanorum
nomi<I83,
f. 15vb>ne, quia matres civitatum non tenent, sed episcoporum
tantum
vocabulo potirentur, quoniam nec inter ipsos apostolos
par
institutio fuit, sed unus omnibus praefuit. Hoc tamen praevidendum instituit, ne in villis aut castellis vel modicis
civitatibus
instituerentur episcopi, ne vile eorum nomen fieret.
Bcan4: XXX
P102;
BII13:
XXX Quod
episcopi vicem apostolorum et presbyteri
reliquorum discipulorum teneant vicem
[H.
30] Episcopos ergo vicem apostolorum gerere dominum docuisse
dicebat,
et reliquorum discipulorum vicem tenere presbyteros debere insinuabat. Et si quis aliquem ex his
scandalizaret, gravissimam sibi poenam inferre debere praedicabat.
I83:
ut episcopus episcopum diligat
Cunctos se invicem diligere et adiuvare debere et
neminem ab
adiutorio fratris se subtrahere instruebat.
Bcan4: XXXI
Quod criminibus inlecti sunt ad accusationem non
admittantur
P102;
BII13: XXXI Homicidas et cunctos
criminalibus nexibus alligatos omnesque infames et quos
legis saeculi damnant sed
et laicos non posse admitti ad accusationem sanctorum et maiorum
[H.
31] Homicidas vero et adulteros ac cunctos criminalibus nexibus alligatos, et qui eis <VD38, f. 13va> coaequales non erant, ab eorum vexatione et accusatione docente domino prohibebat,
<N442, f.
11va>
BII13: ab equalibus inter se crimen
inferendum
et
non nisi ab coaequalibus aliquid sibi inferre debere docebat, quia <I83, f.
16ra> discipulum super magistrum esse aut ullam ei iniuriam inferre nullatenus debere oportet. Infames namque omnes et quos primates leges saeculi non suscipiunt, sed et laicos ab eorum
accusatione et vexatione semper repellere debere rogabat, et cun<A367, f.
13ra>ctos sibi subditos esse praecipiebat.
Bcan4: XXXII
P102;
BII13:
XXXII
De vita sacerdotum
[H.
32] Cunctorum sacerdotum vitam superiorem
sanctioremque ac discretam a saecularibus et laicis hominibus
esse et
spiritales
atque sacerdotes super carnales ac laicos semper constituere et fore debere docebat, quoniam pro minimo nobis esse debet, ut a talibus arguamur <BII13, f.
13va> et iudicemur vel
<Bcan4, f. 26v> ab humano die.
I83:
Ne maiores a minoribus iudicentur
Bcan4: XXXIII
Ne maiores a
minoribus
iudicentur
P102;
BII13: XXXIII Maiores a minoribus
nec accusandos nec iudicandos et omnes legum divinarum libenter
violatores sancta communione privandos
[H.
33] Maiores vero a minoribus nec accusari nec iudicari
ullatenus
posse <V630, f. 10rb> dicebat, quoniam non solum hoc divinas, sed et leges saeculi inhibere docebat.
Bcan4: Qui
sacrę legis et sanctarum ęcclesia sunt perturbatores
a communione sunt pellendi
Omnes
ergo legum divinarum libenter violatores et sacrarum institutionum voluntarie perturbatores ecclesiastica
indignos regula
<E97, f. 9va> et sancta communione <VD38, f. 13vb> iudicabat.
Operatores vero earundem eisque oboedientes utrarumque ac ceterarum bonarum dignos esse dicebat, unde et prophetas in testimonium sumebat:
Audite,
caeli, et auribus percipe, terra, quoniam dominus locutus est: Filios
enutrivi et exaltavi, ipsi autem spreverunt me, cognovit bos
possessorem suum et asinus <I83, f. 16rb> praesepae
domini sui,
Israel non cognovit me, populus meus non intellexit. Vae
genti
peccatrici, populo gravi iniquitate, semini nequam, filiis sceleratis.
Dereliquerunt dominum, blasphemaverunt sanctum Israel, abalienati sunt
retrorsum. Super quo percutiam vos ultra addentes praevaricationem?
Omne caput languidum et omne cor merens, a planta pedis usque ad verticem non est in
eo sa
nitas, vulnus et livor et plaga tumens, non est circumligata nec curata
medicamine neque fota oleo. Terra vestra deserta, civitates vestrae
succensae
igni, regionem vestram <BII13, f.
13vb> coram vobis
alieni devorant et desolabitur sicut in vastitate hostili et
derelinquetur. Vae,
inquit, <VD38, f.
14ra> qui dicitis bonum malum et malum bonum, ponentes tenebras lucem et lucem tenebras,
ponentes amarum in dulce et dulce in amarum. Propterea
captivus ductus
est populus meus, quia non habuit scientiam, et nobiles eius
interierunt fame et multitudo eius siti exaruit. Propterea dilatavit infernus animam suam et aperuit os suum absque ullo termino et descendunt fortes eius et populus eius et sublimes gloriosique eius ad eum. Et incurvabitur homo
et
humiliabitur vir et oculi sublimium deprimentur. Exaltabitur dominus in iudicio et deus sanctus
sanctificabitur in
iustitia.
I83:
Carnales nullo
modo obstare spiritalibus
Bcan4: XXXIIII Quod carnales
et superbi omnino a spiritalibus resistendi sunt
P102;
BII13: XXXIIII Carnales
spiritalibus non posse resistere et de his qui cervices suas contra
magistros et seniores suos erigebant
[H.
34] <A367, f. 13rb>
<I83,
f. 16va> Carnales spiritalibus resistere prohibebat, et de his, qui cervices suas contra magistros et
seniores suos
erigebant in exemplum <N442, f. 11vb> dicebat: Detracta est ad inferos superbia tua, cecidit cadaver
tuum,
subter te sternetur tinea et operimentum tuum vermes. Quomodo cecidisti de caelo, Lucifer, qui mane
oriebaris,
corruisti in terram, qui vulnerabas gentes, qui dicebas in corde tuo:
In caelum conscendam super astra dei exaltabo solium meum, sedebo in monte testamenti, <E97, f. 9vb> in
lateribus aquilonis,
ascendam super altitudinem <VD38, f. 14rb> nubium,
similis ero
<V630, f. 10va> altissimo. Verumtamen ad infernum
detraheris,
<BII13, f. 14ra> in profundum laci. Qui te viderint, ad te inclinabuntur teque prospicient:
Numquid iste est
vir, qui conturbavit terram, qui concussit regna, qui posuit orbem
desertum et urbes eius destruxit, vinctis eius non aperuit carcerem?
Bcan4;
P102; BII13: XXXV
De ebrietate
[H.
35] Ebrietatem oppido prohibebat et ebriosos corpore et animo mortuos esse praedicabat, de quibus et in exemplum aiebat: Vae, qui consurgitis mane ad ebrietatem
sectandam
<Bcan4, f. 27r> et potandum usque ad vesperam, ut vino aestuetis. Cythara
et lyra et tympanum et tibia et vinum in conviviis vestris, et opus domini non respicitis, nec
opera manuum
eius consideratis. Et iterum: Vae, qui potentes estis ad bibendum vinum
et viri fortes ad miscendam ebrietatem, qui iustifica<I83, f. 16vb>tis impium
pro muneribus et iustitiam iusti aufertis ab eo. Propter hoc sicut devorat stipulam lingua ignis et calor flammae exurit, sic radix eorum quasi favilla erit et germen eorum ut pulvis
ascendet.
Abiecerunt enim legem domini exercituum, et eloquium sancti Israel
blasphemaverunt. Ideo iratus est furor <VD38, f.
14va> domini in
populo suo, et extendit manum suam super eum et
percussit eum,
et conturbati sunt montes, et facta sunt morticina eorum quasi stercus in medio
platearum.
In omnibus his non est aversus furor eius, sed adhuc manus eius extenta.
Bcan4: XXXVI
Quod presbyteri sine sui episcopi assensu
in aliena parrochia non ministrent et quod sanctam ecclesiam et
episcopos omni devotione a populo custodiantur
P102;
BII13: XXXVI Quod nullus presbyter
aliquid agere debeat in alicuius episcopi parroechia absque eius
permissu et quod cuncti presbyteri sint oboedientes suis episcopis sine
mora
[H.
36] <BII13, f. 14rb> Nullum enim presbyterum in alicuius episcopi parrochia aliquid agere debere absque eius permissu docebat, cunctos presbyteros propriis episcopis in omnibus
absque mora
oboedientes instituente domino esse debere docebat. Nullum aliena concupiscere aut praesumere eorum, sed
unumquemque suis sibique commissis contentos esse docebat. Neminem etiam alicui aliquid
<A367, f.
13va> facere, nisi, quod sibi vult fieri, instruebat.
Bcan4: XXXVII
P102;
BII13: XXXVII Quod episcopi claves
sint ecclesiae et habeant potestatem claudere caelum et aperire portas
eius
[H.
37] Sanctam ergo ecclesiam immaculatam omnes servare debere evangelizabat, cuius claves episcopos
esse
dicebat. Ipsi enim habent potestatem claudere caelum et aperire portas
eius, quia
claves caeli facti sunt.
I83:
Quanti sceleris sit
episcopum conturbare
Amovere autem eos <E97, f. 10ra> neminem
debere docebat,
quia oculi domini sunt, et qui eos tangit, tangit
pupillam oculi eius. Et quanta poena dignus sit, qui eos scandalizat, ipsum <I83,
f. 17ra> dominum
docuisse dicebat, ubi ait: Qui scandalizaverit unum de pusillis
<VD38,
f. 14vb> istis, qui in me credunt, expedit ei, ut suspendatur
mola
asinaria in collo eius et demergatur in profundum
maris. Vae mundo ab
scandalis, necesse est enim, <N442,
f. 12ra> ut
veniant scandala; verumtamen <V630, f. 10vb> vae homini, per quem scandalum venit. Si
autem manus
tua vel pes tuus scandalizat te, abscide eum et proice abs te. Bonum tibi est ad vitam ingredi debilem <BII13, f. 14va> vel
claudum, quam duas
manus vel duos pedes habentem mitti in ignem aeternum. Et si oculus tuus scandalizat te, erue eum et proice abs te. Bonum tibi est unum oculum
habentem in vitam
intrare, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis. Videte, ne contemnatis unum ex his pusillis. Amen dico vobis, quaecumque
alligaveritis super terram, erunt ligata et in caelo, et quaecumque solveritis super terram, erunt soluta et in
caelo.
Iterum dico vobis, quia, si duo ex vobis consenserint super terram, de
omni re, quamcumque petierint, fiet illis a patre meo, qui in
caelis est. Ubi enim sunt
duo vel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum. Et
iterum per prophetam loquitur di<I83, f.
17rb>cens: Expavit,
inquit, caelum super <VD38, f. 15ra> hoc et horruit amplius vehementer, dicit dominus: O
intolerabilem malignitatem, o linguam loquentem iniquitatem contra deum et mentem in altitudinem cornu
extollentem.
Et iterum: <Bcan4, f. 27v> Impone, homo, tuae linguae
ostium et
seram, cessa cornu in altitudinem extollens et loquens iniquitatem
adversus deum et proximum tuum. Quousque insultas patienti Christo et fratribus? Sic autem peccantes in fratres et percutientes
eorum
infirmam conscientiam in Christum graviter peccatis et rei iudicio
effecti
infames efficiemini et iuste repellimini. <E97, f. 10rb> Et iterum per
prophetam loquitur
dicens: Vos autem sacerdotes domini vocabimi<A367, f.
13vb>ni
ministri dei nostri, dicetur vobis: <BII13, f. 14vb>
Fortitudinem
gentium comedetis et in gloria eorum superbietis pro confusione vestra duplici et
rubore
laudabunt partem eorum, propter hoc in terra sua duplicia
possidebunt,
laetitia sempiterna erit eis, quia ego dominus diligens iudicium et
odio habens
rapinam in holocaustum, et dabo opus eorum in veritate et foedus perpetuum feriam eis. Et
scietur in
gentibus semen eorum et germen eorum in medio populorum. <I83, f. 17va> <VD38, f.
15rb> Omnes, qui viderint eos, cognoscent eos, quia isti sunt semen, cui benedixit dominus:
Gaudens gaudebo
in domino et
exultabit
anima mea in deo meo, quia induit me vestimento salutis et indumento iustitiae circumdedit me,
quasi
sponsum decoratum corona et quasi sponsam ornatam monilibus suis. Sicut enim terra profert germen suum et sicut hortus semen suum germinat, sic dominus deus germinat iustitiam et laudem <V630, f. 11ra> coram universis gentibus.
I83:
Episcopos a solo domino iudicandos
Bcan4: XXXVIII
P102;
BII13: XXXVIII Quod episcopi a solo
domino sint iudicandi vel
removendi et non ab
aliis
[H.
38] Eos autem a solo domino iudicandos aut removendos
et non ab
aliis esse dicebat, quia sui sunt et non alterius. Et quis
est, qui alterius iudicet servum? Nam si ista non patiuntur homines, nec deus
deorum et
dominus dominantium haec ullatenus patitur. <N442, f.
12rb> Unde
et prophetas sibi testes esse dicebat, per quos dominus loquitur
dicens: Ecce excoxi te, sed non quasi argentum, <BII13, f.
15ra> elegi te in camino paupertatis, propter me, propter me faciam, ut non blasphemer, et gloriam meam
alteri non
dabo. Audi me, Iacob et
Israel, quem ego
voco. Ego ipse, ego primus et ego novissimus, manus quoque mea fundavit
terram et
dextera mea mensa est caelos. Ego
vocabo
eos, et stabunt simul. Me
insulae <I83,
f. 17vb> <VD38, f. 15va> exspectabunt
et brachium meum sustinebunt. Salus
autem
mea in sempiternum erit et iustitia mea non deficiet. Audite me, qui scitis iustum populum, lex mea in corde eorum. Nolite timere obprobria hominum, et blasphemias eorum, ne metuatis.
Sicut enim
vestimentum, sic comedet eos vermis, et sicut lanam, sic devorabit <E97,
f. 10va> eos tinea. Salus autem mea in sempiternum erit et
iustitia mea in generatione generationum. Et iterum: Abscondita est via
mea a
domino, et a deo meo iudicium meum <A367, f. 14ra> transivit. Numquid nescis aut non audisti? Deus
sempiternus, dominus, qui creavit terminos terrae, non deficiet neque laborabit, nec est investigatio sapientiae eius. Qui dat
lasso
virtutem et his, qui non sunt, fortitudinem et robur
multiplicat.
Deficient pueri et laborabunt, et iuvenes in infirmitatem cadent. Qui autem sperant in domino, mutabunt
fortitudinem,
assument
pennas sicut aquilae, current et non laborabunt, ambulabunt
et non
deficient. Taceant ad me insulae, et gentes mutent fortitudinem,
<BII13,
f. 15rb> acce<VD38, f. 15vb>dant et tunc loquantur, simul ad iudicium
propinquemus.
I83:
Qualiter a
prophetis damnantur qui episcopos vexant
Hos autem, <I83,
f. 18ra>
qui eos vexant <Bcan4, f. 28r> aut
amovere vel damnare nituntur, ipsum dominum per prophetam damnare et usque ad satisfactionem eorum et ecclesiae
damnatos esse
docebat, ubi ait: Talia elegerunt in viis suis, et in
abominationibus suis anima eorum delectata est, unde et ego eligam
illusiones eorum et damnationem adducam eis, quia locutus sum eis et non audierunt feceruntque malum in oculis
meis, et,
quae
nolui, elegerunt. Audite
verbum domini, qui
tremetis ad verbum eius. Dixerunt fratres vestri
odientes vos et
abicientes propter nomen meum: Glorificetur dominus, et videbimus in laetitia vestra, ipsi autem confun<V630, f. 11rb>dentur.
I83:
Non frustra
episcopos laborare etiam in condempnatione
peccatoris
Non enim laborabunt frustra in conturbatione praesules mei, quia
semen
benedictionum domini est. Antequam clament, ego exaudiam, et adhuc
illis loquentibus ego audiam.
Bcan4:
XXXVIIII
P102;
BII13: XXXVIIII
Quod episcopos dominus ad se glorificandum elegerit et quod omnes
principes terrae eis oboedire oporteat et capita sua summittere
[H.
39] Ad
glorificandum se
et divina mandata seminanda et evangelizanda eos dominus elegit,
BII13:
qualiter
episcopi venerandi sunt
et
non, ut prohibeantur aut perturbentur, aiebat, quoniam, qui eos laedit, eum laedit, cuius
le<VD38,
f. 16ra>gatione funguntur. Praedicare eos assidue et mandata domini sine
intermissione
annuntiare rogabat. Opera eorum bona coram ho<I83, f. 18rb>minibus monstrare et conscientiam bonam coram
deo habere
insinuabat.
N442:
De
detractoribus episcoporum
Omnes
<E97, f. 10vb> principes N442, f. 12va> terrae et cunctos
<BII13, f.
15va> homines eis oboedire et capita sua submittere eorumque
adiutores
exsistere praecipiebat, ut omnes pariter fideles et cooperatores legis dei monstrarentur, ne de eis dicatur: Confundentur et erubescent omnes, qui pugnant adversum te, et erunt,
quasi non
sint, et peribunt viri, qui contradicunt tibi. Quaeres eos et non
invenies viros rebelles tuos. <A367,
f. 14vb> Erunt,
quasi non sint, et veluti consumptio hominis
bellantis adversum te.
I83:
Omnes
episcoporum rebellis a liminibus ecclesiae alienos
Omnes ergo, qui eis contraeunt, ita damnatos et infames usque ad
satisfactionem monstrabat, et nisi converterentur, a liminibus ecclesiae
alienos esse
praecipiebat.
V630;
P102; BII13: XL De tribus
generibus homicidiorum
Bcan4: XL
[H.
40] Homicidiorum vero genera tria esse dicebat et poenam eorum parilem fore
docebat. Sicut enim homicidas interfectores fratrum, ita et
detractores
eorum eosque odientes <VD38, f. 16rb> homicidas esse
manifestabat, quia et, qui occidit, et, qui odit fratrem suum, et, qui detrahit, pariter homicidae esse monstrantur.
Omnes
enim a carnalibus desideriis, quae militant adversus animam, abstinere
et bonam eorum conversa<I83,
f. 18va>tionem ac
innocentem omnibus monstrare rogabat.
I83:
Cunctos
episcopos inter se diligere
Bcan4: XLI
P102;
BII13: XLI De vera dilectione et
pluribus documentis spiritalibus apostoli petri
[H.
41] Ex corde enim cunctos attentius invicem diligere
insinuabat
et veram fraternitatem inter se habere docebat.
V630:
De cotidiana
praedicatione sancti petri
Cotidiana enim illius praedicatio inter cetera divina
haec erat,
mandata, quam in eius exemplum etiam tibi, frater <BII13, f. 15vb> carissime,
significare curavi.
Bonorum, inquit, operum inter cetera semina ac negotia sunt, quantum
unusquisque
sapit et potest totis intimi cordis, ut praelibatum est, visceribus
deum
diligere et proximum velut seipsum. Abnegare seipsum sibi, ut Iesum Christum
dominum
nostrum sequatur, et nihil eius amori praeponere, veritatem corde et ore proferre
debere et
totam spem suam semper deo committere instruebat, actus vitae suae omni <Bcan4, f. 28v> hora custodire
et in omni loco
deum se respicere firmiter scire, cogitationes malas cordi suo
advenientes mox ad Christum allidere et sacerdotibus domini
<VD38,
f. 16va> manifes<V630, f. 11va>tare, os suum a
malo vel pravo eloquio custodire et verba vana aut mendacia non loqui, <E97,
f. 11ra> quia os, quod mentitur, occidit animam, verba divina
libenter
audire
et sacerdotibus suis obtemperare atque oboedientes esse docebat.
Praedicationi et orationi ac lectioni frequen<I83, f.
18vb>ter
incumbere et elemosynas veras perficere, desideria carnis non
perficere, sed propriam frangere voluntatem, boni aliquid in se, cum
viderit, deo applicet, non sibi, et malum a se factum cognoscat et sibi reputet. Multum loqui non amare, sed custodire
labia
sua, <A367, f. 14va> ne dolum aut malum loquatur, diem iudicii timere, gehennam expavescere et
vitam
aeternam omni concupiscentia desiderare, non occidere, non adulterare, non furtum facere, non rem proximi concupiscere, non falsum testimonium dicere,
sed omnes
<BII13, f. 16ra> homines honorare, <N442,
f. 12vb> corpus
custodire, vanas et
caducas non amplecti delicias, ieiunium et vigilias sanctas amare,
pauperes recreare, nudos vestire, infirmos visitare, mortuos sepelire et diligenter eorum exsequias peragere, pro eisque orare et
elemosynas
<VD38, f. 16vb> dare, dolentes consolari et suis bonis refovere et a malis actibus se alienum facere; non esse
superbum,
non vinolentum nec multum edacem, non somnolentum, non pigrum, non murmuratorem
nec detractorem, quia, qui detrahit, non solum se, sed multos alios
occidit, iram
non perficere nec iracundiae tempus reservare, dolum <I83, f.
19ra> in corde non tenere nec pacem falsam dare, caritatem non
derelinquere, nec iurare, ne forte periurium, quod absit, fiat, malum
pro malo non reddere, nec iniuriam facere, sed factam patienter sufferre, inimicos diligere,
maledicentes se non remaledicere, sed magis benedicere et persecutionem pro
iustitia
sustinere, castitatem amare, et nullum odio habere, quia, qui odit
fratrem suum, homicida est, elationem fugere, zelum malum non habere,
invidiam non exercere, nec contentionem amare, cum discordantibus ante
solis occasum in pacem redire, et de dei misericordia numquam desperare, seniores venerari et
iuniores
diligere, episcopos sacerdotes suos ac cunctos reliquos ecclesiae ministros atque
omnem plebem <E97,
f. 11rb> sibi
com<VD38, f. 17ra>missam verba et mandata divina instruere et amare
Bcan4: XLII
P102;
BII13: XLII Quod
sacerdotes et reliqui
ecclesie ministri omnisque
plebs episcopos suos tota animi virtute
diligere debeant et eorum
praeceptis oboedire etiam si ipsi aliter quod absit agant
[H.
42] <BII13, f. 16rb> hosque omnes eorum
episcopos tota animi virtute diligere ut oculos suos, quia oculi sunt
illorum, eorum praeceptis in omnibus oboedire, <V630,
f. 11vb>
etiam si ipsi aliter, quod absit, agant, memores scilicet
illius
dominici praecepti: Quae dicunt, facite, quae autem faciunt,
facere nolite.
Ipsi autem episcopi, si exorbitaverint, ab istis non <I83, f. 19rb>
sunt repraehendendi
vel arguendi, sed portandi, nisi in fide erraverint. Hi ergo super hos sunt, non illi super istos, <A367, f. 14vb>
quoniam maior a minore nec argui nec iudicari potest.
Nullus
se extollat erga doctores ac magistros suos, quia discipulus super magistrum nec esse debet <Bcan4, f. 29r> nec
potest. Nullus
velit dici sanctus, antequam sit, sed prius sit, quod verius dicatur. Praecepta domini doctorumque
ac
magistrorum factis cotidie adimplere et in Christi nomine pro inimicis
orare oportet. Oboedientia enim et humiliatio, quae magistris agitur, domino exhibetur. Timor delectabitur et dabit laetitiam et gaudium in longitudinem
dierum.
Timenti domino bene erit in extremis et in <VD38, f. 17rb> die defunctionis
suae benedicetur. Vae dissolutis corde, qui non credunt deo et
resistunt
mandatis eius et inoboedientes ac contumaces sunt his, qui eius legatione funguntur, et ideo non
protegentur ab eo. Vae his, qui perdiderunt sustinentiam, qui dereliquerunt vias rectas
<BII13,
f. 16va> et diverterunt in vias pravas, et quid facient, cum inspicere coeperit dominus? Qui timent dominum, non erunt incredibiles verbo
illius et,
qui diligunt illum, conservabunt <N442, f. 13ra> viam illius. <I83, f. 19va> Qui
timent dominum,
inquirent, quae beneplacita sunt illi, et qui diligunt eum, replebuntur
lege ipsius. Qui timent dominum, praeparabunt corda sua et in conspectu illius sanctificabunt animas suas.
Qui timent
dominum, custodiunt mandata illius et patientiam habebunt usque ad
inspectionem
illius
dicentes: Si poenitentiam non egerimus, incidemus in manus dei et non in
manus
hominum, secundum enim magnitudinem illius, sic et misericordia
ipsius cum ipso est. Venite
filii, inquit, audite me, timorem domini docebo vos.
Currite,
dum lumen vitae habetis, ne tenebrae mortis vos compraehendant. Omnis, <VD38, f. 17va>
<E97, f. 11va> qui
vult vitam et cupit videre dies bonos, prohibeat linguam suam a malo, et
labia sua, ne loquantur dolum, divertat a malo et faciat bonum, inquirat pacem et sequatur eam, quia oculi domini super iustos et aures
eius in
preces eorum, vultus autem domini super facientes mala, ut perdat de terra
memoriam eorum. Propterea nolite fieri sicut equus et mulus, in quibus non est intellectus, sed laetamini in domino et exultate, iusti, et
glo<A367,
f. 15ra>riamini, omnes recti corde, quia multi veniunt dicente domino ab oriente et oc<I83,
f. 19vb>cidente ac a septentrione atque meridie, et recumbent cum
Abraham et Isaac et Iacob.
Bcan4: XLIII
P102; BII13: XLIII
Apostolus precatur clementem ut doceat ordinem praedicationis suae et
absolutionum dies
[H.
43] <V630, f. 12ra> Propter quod deprecor te, frater carissime, ut doceas
attentius
hunc praedicationis ordinem et absolutionum dies, ut salventur animae hominum, quae occulta dei
virtute,
quem debeant diligere, priusquam doceantur, agnoscant. <O93, f.
1ra>
Bcan4: De
arbitrio iudicum
Operum vero ratio potestati et arbitrio uniuscuiusque
permittitur, et hoc
ipsorum est proprium desiderium vero habere erga doctorem veritatis, hoc a patre caelesti donatum est,
sed salus
in eo est, ut voluntatem eius, cuius amorem et desiderium deo largiente conceperis, facias, ne dicatur ille sermo eius
<VD38, f.
17vb> ad nos, quem dixit: Quid autem dicitis me: domine, domine, et non facitis, quae dico? Est ergo proprii muneris, ut sit unusquisque, prout dominus noster dederit,
perfectus in
ecclesia mittensque semina divina, ut de nobis non praedictus sermo,
sed ille dicatur, quem alibi dominus dixit noster: Ideo, inquit, omnis scriba doctus in regno caelorum similis
est
homini patrifamilias, qui profert de thesauro suo nova et vetera. Nullus ergo, inquit, impediat ordinem aut locum
occupet
<I83, f. 20ra> irrationabiliter, vel temporum permutet vices, sed primo, quae sit <Bcan4, f.
29v> iustitia eius, quae voluntas requiramus, ut bonis operibus
ac dei
gratia repleamur. Deus
enim his, qui recte sentiunt et bona agunt, praesto
est, quoniam his manifestatur se ipsum. Nam si quis velit, antequam actus suos emendet, de
his
requirere, <N442, f. 13rb> <BII13, f. 17ra>
quae non
potest invenire, stulta et inefficax erit huiuscemodi inquisitio. Tempus enim breve
est, et
iudicium dei
gestorum <E97,
f. 11vb> causa
agitur, non quaestionum. Ideoque ante omnia hoc quaeramus, quid nos aut qualiter agere oporteat, ut aeternam vitam consequi mereamur. Nam si exiguum hoc vitae tempus per inanes occupemus et
inutiles
quaestiones, inanes sine dubio et vacui ab operibus <VD38, f.
18ra> bonis pergemus ad deum, ubi iudicium operum nostrorum fiet. Unaquaeque etenim res suum tempus habet et locum. Operum
hic locus,
hoc tempus est, meritorum saeculum futurum. Curratur
igitur per
viam mandatorum domini, et ab eorum praeceptorum institutis et spiritus sancti doctrina non recedatur. <A367,
f. 15rb> Quapropter
praeparanda sunt corda <I83, f. 20rb> nostra
ac corpora et sanctae mandatorum eius suorumque episcoporum
atque
praedicatorum oboedientiae militatura, ut suae gratiae iubeat vobis auxilium ministrare, et fugientes gehennae poenam ad vitam valeant omnes pervenire aeternam.
Haec
itaque, frater carissime Iacobe, ab ore sancti Petri
iubentis
accepi,
tibique, ut optabas, insinuare studui, ut servare omnia immaculata <V630, f. 12rb>
praecipias, quia
ecclesiastica non oportet neglegenter, sed diligenter explere negotia.
Bcan4:
XLIIII
P102;
BII13: XLIIII Quod nemo praecepta
apostoli petri possit absque sui periculo neglegere vel dissimulare
[H.
44] <BII13, f. 17rb> Haec ergo praecepta nemo credat absque sui periculo
neglegere
vel dissimulare, quia iudicio dei ignis aeterni tormenta sustinebit, qui ecclesiastica decreta neglexerit. Qui vero te
audierit,
ut iusserit minister Christi Iesu, gloriam accipiet, qui autem te non audierit
immo
loquentem dominum per te, ipse sibi damnatio<VD38, f. 18rb>nem
accipiet.
Currendum ergo et attendendum est nobis omnibus, quod in perpetuum
expedit, ut Christi passionibus per patientiam participemur atque regni eius mereamur esse consortes. Amen.
O93,
f. 1ra; V630, f. 12rb; N442,
f. 13rb; A367,
f. 15rb; I83, f. 20rb;
VD38, f. 18rb; Bcan4,
f. 29v; E97, f. 11vb;
P102; BII13, f. 17rb
© 2004-2006
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 25.6.2006
|