O93,
f. 9ra; V630, f. 27va; N442, f. 27ra; I83, f. 54va; VD38, f. 49vb;
SG670, p. 83b; P9629, f. 2v; Bcan4,
f. 51v; E97,
f. 28rb; P102; BII13, f. 45vb; S105, f. 34r
INCIPIT EPISTOLA ALEXANDRI PAPAE AD UNIVERSOS
ORTHODOXOS UBIQUE
CONSTITUTOS DIRECTA DE SACERDOTIBUS NON VEXANDIS NEC SCRIPTIS AB EIS PER METUM AUT ALIQUAM FRAUDEM EXIGENDIS
ET DE PASSIONE DOMINI <I83, f. 54vb>
IN CONSECRATIONE CORPORIS EIUS MISCENDA ET AQUA CUM SALE POPULIS BENEDICENDA ET DE FIDE SANCTAE TRINITATIS.
Bcan4: I
P102; BII13: I
Quid sit reicere
mandatum dei et transgredi
terminos antiquos patrum
<E97,
f. 28va> [H. 1] Alexander episcopus omnibus orthodoxis per diversas
provincias
Christo domino famulantibus.
Cogitantibus
nobis
metum
divini iudicii, fratres carissimi, et post vitam hanc unumquemque,
prout gesserit, <O93, f. 9rb> recepturum, quid veniat in querelam, <VD38, f. 50ra> tacere non
licuit, sed nobis loqui necessitas imperavit dicente propheta: Exalta ut tuba vocem tuam, et cui omnium ecclesiarum cura est , si dissimulem , <SG670,
p. 84a> audiam
domino dicente: Reiecistis mandatum dei, ut traditiones vestras
statuatis. Quid enim
aliud est reicere mandatum dei quam privato consilio, iudicio humano novis rebus constituendis liberius delectari? Unde et alibi scriptum est: Ne transgrediaris terminos antiquos, <S105, f.
34v> quos posuerunt
patres tui. Terminos
indubitanter
transgreditur, qui statuta patrum <N442, f. 27rb>
post<P9629, f. 3r>[ponit atque confundit.
N442:
De
persecutoribus episcoporum
Bcan4: II
P102; BII13: II De
sacerdotibus non vexandis
[H. 2] <BII13,
f. 46ra>
Pervenit
namque <I83, f. 55ra> ad conscientiam apostolicae sedis, quod nonnulli sint tam stolidi , qui dominica praecepta <V630, f. 27vb> et apostolorum eorumque successorum statuta minime observent
S105:
Non infames persecutores episcoporum
et
eos, de quibus dominus ait: Qui vos tangit, tangit pupillam oculi mei, non solum tangere minime
dubitant,
sed etiam persequi non formidant. Et licet nos] persequantur, quia nec nos sine
illis, nec [illos sine nobis persequi possunt, quoniam illius sumus discipuli, qui animas pro fratri]bus praecepit ponere, tamen eis
pericula et
perditiones [eorum non sumus ausi celare, ne] prophetica, quod <SG670, p. 84b> absit,
damnemur sententia, quae ait: Si annuntiaveris iniquo iniqui[tatem suam, animam] tuam liberasti. Si
autem non annuntiaveris ei, sanguinem eius de manu tua requiram.
I83;
Bcan4: De
violentia
VD38:
Item de eadem
re alexander in prima epistola ait
Bcan4:
III
P102;
BII13: III De scriptis non
exigendis a sacerdotibus
per metum aut aliquam fraudem
[H. 3] Est etiam et hoc ad hanc sanctam perlatum sedem, quod pudet dicere, et non solum sacerdotali, sed etiam
omni
christiano nomini est inimicum, id est, quod non<VD38, f.
50rb>nullos episcopos vel sacerdotes
BII13: quod
domini sacerdotes per metum nihil agant
aut
metu compellunt aut vi extorquent aut fraude decipiunt, aliquas con<I83, f.
55rb>fessionis suae in alteram partem quam debeant, aut pro suarum non requisitione rerum, aut, quod deterius est, alieni erroris secta scripturas facere et propriis manibus roborare et coram populis recitare atque confiteri. <E97,
f.
28vb> <BII13, f. 46rb> Aliquos dicunt carceribus
et ergastulis recludi, ut saltem his territi insidiis devient domini sacerdotes et suis faveant voluptatibus.
Bcan4: IIII
P102;
BII13: IIII Non licere
insidiatoribus ecclesię sanctae Christi accusare sacerdotes ad iudices
publicos
[H. 4] Relatum insuper est ad huius sanctae et apostolicae sedis apicem, cui summarum <SG670, p.
85a> dispensationes causarum et omnium negotia ecclesiarum ab ipso
domino
tradita sunt quasi ad caput ipsoque dicente principi apostolorum Petro: Tu es
Petrus, et super hanc petram aedificabo ecclesiam
meam,
BII13: quod
domini sacerdotes ad publicos iudices ire nullatenus
praesumant
quod
quidam aemuli Christi eiusque sanctae ecclesiae insidiatores, sacerdotes dei
ad
iudices <Bcan4, f. 52r> publicos accusare praesumant, cum magis apostolus christianorum causas ad ecclesias deferri et ibidem terminari praecipiat. Taliter
praevaricantes
praevaricaverunt in deum suum, et non oboediunt praecepta eius, de quibus dominus per prophetam Oseae
loquitur
dicens: Quasi vaccae lascivientes declinaverunt et dilexerunt affer<I83, f. 55va>re ignominiam protectoribus suis. Et idem: Vae eis, quoniam recesserunt a
me,
vastabuntur,
quia praevaricati sunt in me, et ego redemi eos, et ipsi locuti sunt contra me mendacia et
non
clamaverunt <SG670,
p. 85b> ad me in corde suo, sed ululabant in cubilibus suis, <S105, f. 35r> super triticum
et vinum ruminabant et recesserunt a me. <BII13, f. 46va> Ego
erudivi et confortavi
brachia eorum, et in me cogitaverunt maliciam. Reversi sunt, ut
essent
<N442, f. 27va> absque <VD38, f. 50va>
iugo, facti sunt quasi arcus dolosus. Abiciet eos dominus, ait idem propheta, quia non audierunt eum, et erunt vagi in nationibus.
VD38:
De clericis vel laicis qui episcopos sive
sacerdotes ad primates vel iudices accusant priusquam eis a quibus lesi
sunt denuncient
Bcan4: V
P102;
BII13: V Quid dominus per Oseae
prophetam dicat de clericis vel laicis qui episcopos prius vel reliquos
sacerdotes accusant ad primates et ad reliquos iudices quam auribus
eorum inculcent a quibus se lesos putant ut recipiant iustam apologiam
[H. 5] De his enim clericis vel laicis, qui episcopos vel reliquos sacerdotes prius tam ad primates eorum
<V630, f.
28ra> quam ad reliquos accusant iudices, quam auribus eorum, a quibus se laesos aestimant , inculcent, ut ab eis aut ius suum aut iustam recipiant apologiam, item per eundem ait dominus prophetam: Audi, domus Israel, et ausculta, domus regis, et attendite, sacerdotes, quia
vobiscum
iudicium est, quoniam laqueus facti estis speculationum et <SG670,
p. 86(68)a> rete expansum super Tabor, victi<I83, f.
55vb>masque declinastis
in profundum. Et ego eruditor omnium vestrum. Et alibi: Omnes calefacti
estis quasi clibanus, quia devoratis iudices vestros. Ipsi enim declinant victimas domini in profundum, qui
eos devorant
vel iniuste
lacerant, qui domini oculi dicuntur.
I83;
Bcan4: Qui
inuste lacerant sacerdotes
<BII13,
f. 46vb> Nam si modo quisquam principis saecularis oculos
<E97,
f. 29ra> laceraret aut amoveret, <O93, f. 9va>
BII13: de oculis
principum
esset reus criminis maiestatis an non? Profecto
aut morti traderetur aut perpetua notaretur infamia. Si
pro saeculi potestatibus
talia
hominibus fiunt, quid pro his fieri putatis, de quibus dominus ait: Qui vos tangit, tangit
pupillam
oculi mei.
P9629:
Non acusandos episcopos
Procul
dubio hi, qui eos persequuntur et amovere nituntur iniuste contra apostolicam auctoritatem, si a morte prohibentur dicente domino: Nolo
mortem
<VD38, f. 50vb> peccatoris, sed ut convertatur et vivat,
perpetua
tamen notantur <SG670, p. 86(68)b> infamia et exilio digni iudicantur finitimo, de quibus a temporibus apostolorum et infra ista tenemus
atque
decreta habemus: Eorum accusandi episco<I83, f. 56ra>pos vel
testificandi in eos
vocem obstruimus, quos non humanis, sed divinis actibus mortuos esse
scimus, de quibus dominus loquitur per eundem prophetam: Calumniam patiens fractus est iudicio, quoniam coepit ambire post sordem, et ego quasi tinea Ephraim et quasi putredo domui Iuda, et vidit Ephraim languorem suum et Iudas vinculum suum <BII13, f.
47ra> et
abiit Ephraim ad Assur et misit ad regem ultorem, et ipse non poterit sanare vos nec solvere a
vobis vinculum. Qui enim sacrilega persuasione persequuntur et lacerare nituntur episcopos vel eos, qui
domino recte sacrificant, indubitanter eum persequuntur et dilaniant, cuius vice funguntur, unde ait dominus per
Ioel
prophetam: Numquid <SG670, p. 87a> ultionem redditis mihi? <S105, f. 35v> Et si ulciscimini vos contra me, cito, velociter
reddam
vicissitudinem vobis super caput vestrum. <P9629, f.
3v> [Et per Amos prophetam dominus inquit: Quis sapiens,
et
intelleget ista, intellegens, sciet haec? Quia
<Bcan4, f.
52v> rectae viae domini, et iusti ambulabunt in eis,
praevaricatores
<VD38, f. 51ra> vero cor<I83, f. 56rb>ru<N442,
f. 27vb>ent in eis. Et ipsa per
se veritas ait:
Qui vos audit, me audit, et qui vos spernit, me spernit.] His et a[liis fulti quamplurimis dominicis praeceptis, vitantes hominum perditiones cum omnibus huius sanctae
sedis,
quam dominus ca]put totius ecclesiae [constituit, membris talia fieri
prohibemus, ne con<V630, f. 28rb>fundatur] populus domini in aeternum. Nam et a
praedecessoribus nostris inhibitum leg[imus, ut nemo contristet docto]res neque accusationem adversus eos
suscipiat. <E97,
f. 29rb> Ipse
namque princeps apostolorum in ordinatio[ne beati Clementis] populum <SG670, p. 87b> instruens
ait: Quicumque contristaverit doctorem verita<BII13, f.
47rb>tis,
peccat in Christum et patrem omnium exacerbat deum, propter quod et vita carebit. Et doctor
gentium inquit: Si praeoccupatus fuerit homo in aliquo delicto, vos,
qui spiritales estis, sustentate illum in spiritu lenitatis, considerans teipsum, ne et tu tempteris.
Alter alterius onera portate, et sic adimplebitis legem Christi.
Bcan4:
VI
P102;
BII13: VI Quod
omnes sanctorum patrum persecutores vel
dilaceratores infames sint et alieni fieri debeant a limitibus ecclesię usque
ad satisfactionem et quod non sit favendum eis nec loquendum quos
episcopus ab ecclesia separat
[H. 6] Has considerantes pietates et pericula vitantes animarum una cum
om<I83, f.
56va>nibus domini sacerdotibus, qui nobiscum in hanc sacram
convenerunt urbem, et cum omnibus huius capitis membris, sicut a beatis
apostolis et a reliquis sanctis patribus ac successoribus eorum accepimus, statuentes <VD38, f.
51rb>
decernimus
omnes, qui sanctos patres persequuntur aut amovere vel dilacerare manifeste nituntur, infames esse et alienos a limitibus ecclesiae usque ad satisfactionem fieri,
BII13: quod
deus odit eos qui adversus patres armantur
quia
sic odit <SG670,
p. 88a> deus eos, qui adversus patres armantur ut patrum invasores vel destructores, qui ideo infames efficiuntur, quia patres perse<BII13, f.
47va>quuntur. Quoniam, si nec loqui eis licet, quibus doctores summi, quos episcopos
vocamus, propter eorum scelera adversantur, quanto
magis eis , qui eos infestantur , nec consentiendum est nec loquendum, ne participes eorum inveniantur sceleribus, quia
non solum,
qui faciunt, sed, qui consentiunt facientibus, rei sunt.
Bcan4: De
non favendis ab episcopos reiectis
Unde et beatus princeps apostolorum Petrus in
ordinatione sancti praedecessoris nostri Clementis instruens clerum et populum
ait:
N442; I83: De
non favendis ab episcopo reiectis
Si
inimicus fuerit Clemens alicui pro actibus suis, vos nolite
ex<I83,
f. 56vb>spectare, ut ipse vobis dicat:
VD38:
De non
favendis ab episcopo reiectis
Cum
illo nolite amici esse, sed prudenter observare debetis et voluntati eius absque communicatione obsecundare et avertere vos ab eo, cui ipsum sentitis aversum , sed nec loqui his, quibus ipse <SG670,
p. 88b> non
loquitur, ut unusquisque, qui
in culpa est, dum cupit omnium vestrum amicitias ferre, festinet citius <S105, f. 36r> reconciliare ei, qui omnibus <VD38, f. 51va>
praeest, et per hoc redeat ad salutem, cum oboedire coeperit monitis
praesidentis.
S105:
Quibus
episcopus imimicus est commune cum eis nec in
locutione debemus
Si
vero <O93, f. 9vb>
quis amicus fuerit his, quibus ipse non loquitur, unus est
<E97, f.
29va> et ipse ex illis, qui exterminare dei ecclesiam <N442, f. 28ra>
volunt et, cum
corpore vobiscum esse videatur, mente et animo contra vos est,
Bcan4:
De scriptis
violenter extortis
et
est multo nequior hostis hic quam illi, qui foris sunt <V630, f. 28va> et
evidenter inimici sunt. Hic enim per amicitiarum speciem, quae inimica sunt, gerit et ecclesiam dispergit ac vastat.
P9629; S105: De scriptis vi extortis
I83:
De scriptis
violenter extortis
VD38:
Abhinc
Bcan4:
VII
P102;
BII13: VII Quod scripture extorte quoquo modo per
metum aut fraudem vel per
vim si fuerint scriptę vel roboratę quocumque ingenio non habeant
pręiudicium vel calumniam aut
sequestrationem
[H. 7]
<BII13, f. 47vb>
Similiter
si huiusmodi personis quaedam scripturae quoquomodo per
metum aut fraudem aut per vim extortae fuerint, velut se liberare possent, quocumque ab eis conscriptae <I83, f. 57ra> vel roboratae
fuerint ingenio, ad nullum eis <SG670, p. 89a>
praeiudicium <Bcan4, f. 53r> aut nocumentum provenire censemus neque ullam eis infamiam vel calumniam aut a suis sequestrationem bonis umquam auctore domino et sanctis
apostolis
eorumque successoribus sustinere permittimus. Confessio vero in
talibus non
compulsa, sed spontanea fieri debet ipso attestante, qui ait: Ex corde enim
procedunt
homicidia, adulteria, fornicationes, blasphemiae et cetera, quae sunt ad haec pertinentia, nec tantum
attendenda sunt, quae fiunt, quantum, quo animo fiunt,
quorum exempla, si omnia scribere coeperimus, ante
dies
<VD38, f. 51vb> quam exempla deficient. Unde et illud
est, quod
dominus ad munera Abel respexit et non ad Cain, quia magis intendit ad offerentis animum quam ad ea, quae offeruntur. Inde et dominus per prophetam inquit: Dominus scit cogitationes hominum. Et per Oseae vatem ait: <SG670, f. 89b> In gutture
tuo sit tuba quasi aquila super domum domini, et reliqua. Et
dominus in
evangelio inquit: Tu autem, cum oraveris, intra <I83, f.
57rb>
in cubiculum et clauso ostio ora patrem tuum.
VD38:
Quod non valet confessio quae fit ex necessitate
Omnis enim confessio, quae fit ex necessitate,
<BII13, f.
48ra> fides non est. Et
apostolus ait:
Corde enim creditur ad iustitiam, ore autem confessio fit in salutem. Amplius autem respicit deus ad cogitationes et
spontaneas
voluntates,
quam ad actus, qui per simplicitatem aut per necessitatem fiunt. Confessio vero non extorqueri debet in talibus, sed potius sponte profiteri. Pessimum est enim de suspicione aut extorta confessione quemquam iudicare, cum magis
inspector
cordis sit dominus quam operis, et potius requirit cogitationes puras et voluntates bonas quam labia mendacia. Unde et
dominus per prophetam loquens <SG670,
p.
90a> ait: Populus
iste labiis me honorat, cor autem <P9629, f. 4r> [eorum
longe est a me. Peius malum fore <VD38, f. 52ra> non aestimo quam
christianos <E97, f. 29vb> suis invidere
sacerdotibus. Novit
enim dominus, qui sunt eius.
Bcan4; I83: De
accusatoribus episcoporum
Non potest autem humano condemnari <S105,
f. 36v>
examine, quem deus suo reservavit iudicio. Si omnia namque in hoc saeculo vindicata essent, locum divina non haberent iudicia.
VD38:
De
accusatoribus episcoporum
Bcan4:
VIII
P102; BII13: VIII
De accusatoribus
episcoporum
[H. 8] Quod
autem ad alios
iudices prius non de<I83, f. 57va>beant quam ad se sacerdotes vel actores ecclesiae accusare, ita a tem<N442, f. 28rb>pore aposto]lorum et infra observatum et definitum
[invenimus.
P9629;
S105: Querelam contra episcopum vel actorem
ecclesię
Si quis erga episcopum vel actores ecclesiae <V630,
f. 28vb>
quamlibet] querelam habere iustum crediderit, non prius primates aut alios adeat [iudices, <BII13, f. 48rb> quam
ipsos, a quibus se
lae]sum aestimat, conveniat familiariter, non semel,
sed
saepissime, ut ab eis aut suam iustitiam aut [iustam accipiat] <SG670, p. 90b> excusationem.
Si autem secus egerit, ab ipsis et ab aliis communione privetur tamquam apostolorum
patrumque
aliorum contemptores, de quibus ait propheta: Erunt quasi non sint, et peribunt viri, qui contradicunt vobis.
N442:
De commixtione
corporis et sanguinis domini
VD38:
De commixtione
corporis domini
Bcan4:
VIIII
P102; BII13: VIIII
De passione domini in
consecratione corporis eius miscenda et aqua cum sale populis
benedicenda
[H. 9] In sacramentorum quoque oblationibus, quae inter missarum solemnia domino offeruntur, passio domini miscenda est, ut eius, cuius corpus et sanguis conficitur, passio
celebretur
ita,
S105:
Nihil praeter panem et vinum
aqua mixtum ad altare
offerendum
ut
repulsis opi<VD38, f. 52rb>nionibus superstitionum panis tantum et vinum aqua
permixtum in sacrificio offerantur.
P9629: Nihil praeter panem et vinum
aqua
mixtum ad altare offerendum
Non
debet enim, ut a patribus accepimus et ipsa ratio docet, in calice domini aut vinum solum aut a<I83, f. 57vb>qua sola offerri, sed utrumque permixtum, quia utrumque ex latere
eius sua in passione profluxisse legitur. Ipsa vero veritas nos instruit calicem et panem in
sacramento
offerre, quando ait: Accepit <Bcan4, f.
53v> Iesus
<SG670, p. 91a> panem et benedixit deditque discipulis
suis
dicens: Accipite et manducate, hoc est enim corpus meum, quod pro vobis tradetur. Similiter, postquam
cenavit, accepit
calicem, <BII13, f. 48va> dedit discipulis suis dicens: Accipite et bibite ex eo omnes, quia hic est calix sanguinis mei,
qui pro
vobis fundetur in remissionem peccatorum.
P9629; S105: Crimina
oblatione delenda
Crimina enim atque
peccata oblatis his domino sacrificiis delentur,
BII13:
quod peccata
dimitantur in consecratione corporis et sanguinis christi
idcirco
et passio eius in his commemoranda est, qua redempti sumus, et saepius recitanda atque
<O93, f.
10ra> haec domino offerenda. Talibus
hostiis delectabitur et placabitur dominus et peccata dimittit ingentia. Nihil enim in sacrificiis maius esse potest
quam corpus
et sanguis Christi, nec ulla oblatio <E97, f. 30ra> hac potior est, sed haec omnes praecellit. <VD38,
f.
52va> Quae pura conscientia domino offerenda est et pura mente sumenda atque ab omnibus vene<I83, f. 58ra>randa. Et sicut potior est ceteris, ita potius ex<SG670, p. 91b>coli et venerari debet.
P9629; S105: Aqua
sancta spargenda
SG670: Nota Alexandrum
hoc primo fecisse
Aquam enim sale con<S105, f. 37r>spersam populis benedicimus, ut ea cuncti aspersi sanctificentur ac purificentur, quod et omnibus sacerdotibus faciendum esse mandamus.
VD38:
De aqua sanctificata
BII13: de
aspersione cineris vitule
Nam
si
cinis
vitulae aspersus populum sanctificabat atque mundabat, multo magis aqua sale aspersa divinisque precibus sacrata
populum
sanctificat <N442, f. 28va> atque mundat. Et, si sale
asperso per Eliseum prophetam sterilitas aquae sanata est, quanto magis divinis
precibus sacratus sterilitatem rerum aufert humanarum et coinquinatos sanctificat et purgat, et cetera bona multiplicat, et insi<BII13, f.
48vb>dias
diaboli avertit, et a fantasmatis versutiis hominem defendit. Nam si tactione fimbriae vestimenti salvatoris salvatos infirmos non dubitamus, quanto magis
virtute
sacrorum eius verborum divinitus <V630, f. 29ra> sacrantur elementa, <SG670,
p. 92a> quibus
sanitatem corporis et
animae humana percipit fragilitas. His ergo et aliis instructi documen<I83, f.
58rb>tis vota <VD38, f. 52vb> singulorum domini sacerdotes respicite et virtute
spiritus sancti
divinis precibus per ministerium vobis divinitus collatum perficere certate. Elementa quoque, tam ea, quae praediximus,
quam cetera divinis apta usibus et humanis necessaria infirmitatibus sacrate , infirmos curate et cetera, quae vobis pertinent, diligenter perficite. Ipse enim salvator tribuendo nobis exemplum
discipulis
ait
suis: In nomine meo daemonia eicite, infirmos curate, aegros sanate, leprosos mundate, et cetera. Super infirmos
etiam manus inponite, et bene habebunt.
V630:
De trinitate et unitate
P9629; S105: Quod deus unus
sit et trinus
VD38:
Hic de fide sanctae trinitatis loquitur
Bcan4: De trinitate X
P102; BII13: X De fide sanctae
trinitatis
[H. 10] Fidem quoque sanctae trinitatis sic docendam a
patribus
accepimus, vobisque tradendam
subditis destinamus.
Isaias namque propheta
ait: Vidi <SG670,
p. 92b> dominum
Sabaoth sedentem super thronum excelsum, et
seraphim stabant in circuitu
eius, sex alae uni et sex alae <BII13, f. 49ra> alteri,
duabus velabant faciem,
duabus autem
velabant pedes et
duabus volabant et clamabant ad alterutrum dicentes:
Sanctus, sanctus,
sanctus dominus deus Sabaoth. Si trinitas non est, qua<I83, f.
58va>re tertio <E97,
f. 30rb> sanctus dixerunt?
Aut si unitas non est, quare sub
trina repetitione unum <VD38,
f. 53ra> deum ac dominum
intimarunt? Si
trinitas non est, cur in Geneseos dicitur:
Dixit deus, fecit deus et
benedixit deus? Si unitas non
est, quare tertio dixit deus, et
deos plurali numero
commendavit? Si trinitas non est,
quare in Exodo dictum est
tertio: domine, domine,
domine miserator et misericors? Si unitas non est, quare dum tertio domine diceret, <P9629, f. 4v> [postea miserator <Bcan4, f. 54r> singulariter
dicit, et non miseratores, ut plures ostenderet,
intimavit? Si
trinitas non est, cur A]braham [ad ilicem Mambrae sedens tribusque occurrens <S105, f. 37v> uni domine dixit, et non, ut viderat, tribus <SG670, f. 93a>
salutationis obsequium] reddidit? [Si trinitas non est, quare cum Moysi deus Abraham et deus Isaac et deus Iacob, tertio diceretur unitatem] ostendens, hoc <N442, f.
28vb> mihi
[nomen est, dixit, et non, haec sunt nostra nomina, designavit? Si]
trinitas non est, quare David tertio dixit: Benedicat
nos deus,
deus noster, bene[dicat nos deus? Si unitas non est, quare, cum] deum tertio nominasset, benedicat dixit, et non benedicant adiunxit? Si trini<I83, f. 58vb>tas
[non est, cur Isaias] denuo dicit: Dominus deus Sabaoth, <BII13, f. 49rb> deus Israel, qui sedes super cherubim? Si unitas
non est,
<VD38, f. 53rb> quare qui sedes dixit et non qui sedetis adstruxit? Si trinitas non est, quare in Regnorum libro dicitur: Dominus, deus omnipotens, deus Israel, sermones tui fideles sint? Si unitas non est, quare tui dicitur et non vestri potius intimatur? Si trinitas non est, cur in psalmo quinquagesimo octavo cantatur: Domine virtutum, deus Israel, intende ad visitan
<SG670, f. 93b>das omnes gentes? <V630, f.
29rb> Si unitas non est, quare intende posuit et non intendite,
ut praedicatus est, intimavit? Si trinitas non est, quare in Apocalypsi tertio dicit: Sanctus dominus deus omnipotens, qui est et qui erat? Si unitas non est, quare non qui sunt et qui erant pluraliter designatur? Si trinitas non est, quare in Deuteronomio dictum est: Dominus deus tuus misericors est et audiet vocem tuam? Si unitas non est, quare
audiet
posuit, et non audient intimavit? Si trinitas non est, quare in Iesu Nave dicitur libro: Dominus deus deorum? Si unitas non est, quare est dixit, et non sunt <I83,
f. 59ra> more locutionis <E97,
f. 30va> induxit? Si trinitas non est, quare Elias <O93,
f. 10rb>
orando:
Domine, domine
deus Israel
ostende, quia tu es deus meus dixit? Si unitas non est, quare ostende
et non ostendite posuit? Si trinitas non est, cur Mardocheus orando:
Domine,
domine, deus <VD38, f. 53va>
<BII13, f.
49va> omnipotens, omnia in potestate tua sunt, dixit? Si unitas non est, quare in tua
posuit et
non in vestra signaverit? Si trini<SG670,
f. 94a>tas non est,
cur etiam Iudith orando dixit: Domine, domine, deus omnium virtutum, respice in orationem meam?
BII13:
quod peccata
dimitantur in consecratione corporis et sanguinis christi
Si unitas non est, quare respice et non respicite designavit? Si
trinitas non
est, quare in Hieremia dicitur: Dominus deus vester, deus verax est? Si unitas non est, quare verax est dixit et non veraces potius intimavit? Si
trinitas non est, cur in Apocalypsi scriptum est: Dominus deus et spiritus prophetarum misit angelum
suum
ostendere servis suis, quae oportet fieri cito? Si unitas non est,
quare, cum patrem et filium et spiritum sanctum nomi<S105, f.
38r>nasset, misit dixit et
non miserunt sub praetaxato trium personarum et nominum introduxit? Si trinitas non est, quare <I83, f. 59rb> in
Deuteronomio
dicitur: Dominus deus vester, hic est deus? Si unitas non est, quare hic est
dixit, et non
hi sunt plurali numero designavit?
BII13: de
aspersione cineris vitulę
Si
trinitas non est, quare in eodem dicitur libro: Dominus <N442, f. 29ra> deus tuus, deus magnus et potens
est? Si unitas non est, quare magnus et potens
pluraliter nominantur? Si trinitas non est, cur Tobi cum filium suum in Rages civitatem cum Raphahelo <SG670, f. 94b> angelo mitteret,
benedicens eos
ita dixisse docetur: Deus Abraham et deus <BII13, f.
49vb> Isaac
et deus Iacob ipse <VD38, f. 53vb>
impleat benedictionem suam in vobis? Si
unitas non est, quare ipse impleat dixit, et non ipsi impleant intimavit?
Postremo si trinitas non est, quare dominus discipulos
suos in
nomine patris et filii et spiritus sancti universas gentes posuit baptizare? Si unitas non est, quare in nomine dixit, et non in nominibus praecipiendo perdocuit? Si trinitas non est, quare Paulus apostolus ait: Ex ipso et per ipsum et in ipso
sunt
omnia? <V630, f. 29va> Si unitas non est, quare ex ipso posuit et non ex ipsis adstruxit ?
Si
enim certo certius volueritis <E97,
f.
30vb> unitatem trinitatis agnosce<I83, f. 59va>re, a saepe dicto doctore <Bcan4, f. 54v> gentium
apostolo potestis universa condiscere et sequi catholicam fidem, et horum respuere pravitatem. Gratia domini nostri Iesu Christi, inquit, et caritas dei et communicatio <SG670,
f. 95a>
spiritus sancti ipsa est patris et filii et spiritus gratia, et sic fidem sanctae trinitatis et
intellegere
et docere
domino adiuvante pleniter potestis.
Idcirco
ergo, carissimi, fidei
regulas iuxta huius epistolae finem posuimus, ut
in eius confessione fideliter perseveremus et domino auxiliante bonam finem habere mereamur.
<BII13,
f. 50ra> Quicumque ergo voluerit amicus esse saeculi
huius, inimicus dei constituitur. Aut putatis, quia
inaniter scriptura dicit: Ad
invidiam concupiscit spiritus, qui habitat in vobis? <VD38,
f. 54ra> Maiorem autem dat
gratiam, propter
quod dicitur: Deus superbis
resistit, humilibus autem
dat gratiam. Subditi igitur estote deo, resistite autem diabolo, et fugiet a vobis.
Appropinquate domino, et appropinquabit vobis. Emundate vobis manus,
peccatores, et purificate corda, duplices animo. Miseri
estote et lugete et plorate, risus vester in luctum con<SG670,
f. 95b>vertatur et gaudium in me<I83,
f. 59vb>rorem, humiliamini in
conspectu domini, et exaltabit vos.
Nolite
detrahere alte<P9629, f. 5r>[rutrum, fratres mei, quia,
qui detrahit fratri aut qui iudicat fratrem suum, detrahit legi et
iudicat legem. Si autem iudicas legem, non es factor legis, sed
iudex. Unus est enim legislator et iudex, qui
potest perdere et liberare. Tu autem,] quis es, qui iudicas
[proximum? Agite nunc, divites, plorate ululantes in miseriis vestris,
quae advenient vobis.] <S105, f. 38v> Divitiae
vestrae putrefactae sunt et vestimenta vestra a tineis [comesta sunt.
Aurum et argentum <BII13, f. 50rb> vestrum eruginavit, et] erugo eorum in
testimonium vobis erit, et manducabit car<N442,
f. 29rb>nes vestras sicut
[ignis.
Thesaurizastis vob]is iram in
novissimis diebus. Ecce merces operariorum, qui messuerunt regiones vestras. [Qui fraudatus est a] vobis, clamat, et clamor eorum in
aures domini Sabaoth introivit. Epulati estis <SG670, f.
96a> super terram et
in
luxuriis enutristis corda
vestra in die occisionis <VD38,
f. 54rb> adduxistis. <E97, f. 31ra> Occidistis iustum, et non
resistit vobis.
Vae, <I83, f. 60ra> fratres,
his, qui vos tribulant, vos vero, quantum
amplius tribulamini, tantum purgatiores atque beatiores
efficiemini, si tamen ipsa
tribulatio patienter fuerit supportata. Unde ipsa veritas per se
dicit: Beati, qui persecutionem
patiuntur propter iustitiam. Et
alibi: Beati
eritis, cum vos oderint homines <O93,
f. 10va> et persecuti
fuerint et eiecerint
nomen vestrum tamquam malum. Gaudete in
illa die et exultate, quoniam merces vestra
multa est in caelo.
<V630,
f. 29vb> Data VIIII Kal. Aug. Traiano
et Eliano vv. cc. conss.
O93,
f. 10va; V630, f. 29vb;
N442, f. 29rb; I83,
f. 60ra, VD38, f. 54rb; SG670, f. 96a;
P9629, f. 5r; Bcan4, f. 54v; E97, f. 31ra;
P102; BII13, f. 50rb; S105, f. 38v