O93, f. 13vb; V630, f. 36ra; N442, f. 35rb;
I83, f. 74vb;
VD38, f. 67rb; SG670, p. 131b; P9629,
f. 10v; Bcan4,
f. 63v; E97,
f. 38va; P102; BII13, f.
62rb; S105, f. 51v
INCIPIT EPISTOLA
DECRETALIS ELEUTHERI PAPAE.
Bcan4: I
P102;
BII13:
I De escis
communibus non respuendis quas
deus ad cibos tribuit fidelibus suis
[H.
1] Eleutherus episcopus universis ecclesiis per
Galliae provincias domino militantibus <V630, f. 36rb> in
domino
salutem.
Magno
munere <VD38, f. 67va> misericordiae dei totius ecclesiae
catholicae multiplicata sunt gaudia, <BII13, f. 62va> cum multos
populos ad domini servitium festinare
cognovimus.
Qua de re necessarium
iudicavimus vos instruere, ut
escas, quas vitare vos audivimus
irrationabiliter, non respuatis.
P9629: Nullam
escam inmundam
Scitis, fratres,
legislatorem do<I83, f.
75ra>cuisse omnia, quae creavit deus, erant valde bona. Et ipsa
per
se veritas ait: <S105,
f. 52r> Non, quod intrat in os, coinquinat hominem, sed quod
exit de ore. Unde
constat non debere refutare escas communes, quas deus ad cibos
tribuit fidelibus suis. Et in actibus <SG670,
p. 132a> apostolorum
de mundis escis
legitur ita: Postera autem die
iter tribus facientibus domesticis cum Petro et
appropinquantibus civitati, ascendit
Petrus in superiora, ut
oraret circa horam sextam, et cum esuriret, voluit gustare. Parantibus autem eis cecidit
super eum mentis excessus et vidit caelum
apertum et descendens vas quoddam velut linteum magnum
quattuor initiis submitti de caelo in terram, in quo erant omnia quadrupedia
et serpentia terrae et vola<VD38, f. 67vb>tilia caeli. Et
facta
est vox ad eum: Surge, Petre, occide et manduca. Ait autem Petrus:
Absit, domine, <O93, f. 14ra> quia numquam manducavi omne commune et immundum. Et vox
iterum secundo ad eum: Quae deus purificavit,
tu commune ne dixeris. Hoc
autem factum est <E97,
f. 38vb> per ter, et statim
receptum est vas in caelum.
V630;
N442; VD38: De
accusationibus clericorum
Bcan4: II
P102;
BII13:
II De accusationibus clericorum et ut finitiva episcoporum tantum iudicia ad sedem apostolicam deferantur et ut
in
ecclesiis eorum non alii aut praeponantur aut ordinentur antequam illic
eorum iusta terminentur negotia
[H.
2] De accusationibus ergo clericorum, super quibus consulti su<I83, f.
75rb>mus,
VD38: Item
de eadem re helutherius ita ait
quia
omnes eorum accu<SG670,
p. 132b>sationes
difficile est ad sedem apostolicam deferre , finitiva episcoporum tantum
iudicia huc deferantur et huius sanctae sedis
auctoritate finiantur, sicut ab apostolis eorumque successoribus
multorum consensu episcoporum iam
definitum est. Nec in eorum ecclesiis
alii aut praeponantur aut
ordinentur, antequam hic eorum iuste terminentur
negotia, quoniam, quamvis liceat apud provinciales et metropolitanos
atque primates eorum ventilare
accusationes vel criminationes, non tamen licet
definire, secus quam <V630, f.
36va> praedictum est. Reliquorum vero clericorum apud
provinciales
et metropolitanos ac primates et ventilare et iuste finire licet.
P9629: De
discutiendis criminibus
Iudicantem tamen oportet cuncta rimari <VD38, f.
68ra> et ordinem rerum plena inquisitione discutere interrogandi
ac
praeponendi adiciendique
praebita patientia ab eo, ut ibi <N442, f.
35va> actio <S105, f.
52v> ambarum partium limitata <SG670,
p. 133a> sit
pleniter.
Bcan4: III
P102;
BII13:
III Ut iudex non prius obviet sua sententia
litigantibus quamdiu ipsi habent aliquid quod proponant in questione
[H.
3] Nec litigantibus iudex prius sua velit sententia
obviare, nisi quando ipsi
iam <I83, f. 75va> peractis omnibus <BII13, f. 63ra> nil habeant in quaestione, quod
proponant, et tamdiu actio
ventiletur, quousque rei veritas perveniatur. Frequenter interrogari oportet, ne aliquid praetermissum forte remaneat, quod adnecti conveniat.
Bcan4: Ut
nihil sine accusatore fiat
Induciae enim non modicae ad
inquirendum dandae sunt, ne aliquid praepropere agi a quacumque parte
videatur, quia per subreptionem multa proveniunt .
I83: Ut
nihil sine accusatore fiat
Nihil tamen absque
legitimo et idoneo accusatore fiat.
P9629: De
acusationibus
Nam et dominus noster
Iesus Christus Iudam furem esse sciebat, <Bcan4,
f. 64r> sed quia
non est accusatus, ideo non est eiectus. Et quicquid inter
apostolos egit, pro dignitate
ministerii ratum mansit. Nam si leges saeculi accusatores requirunt, quanto
magis ecclesiasticae <E97,
f.
39ra> regulae.
Docent enim terrestria et hu<SG670,
p. 133b>mana,
quae sint ecclesiastica atque
caelestia.
<P9629,
f. 11r> <VD38, f. 68rb>
Bcan4: IIII
P102;
BII13:
IIII De accusationibus conprovincialium
[H.
4] De accusa[tionibus
vero comprovincialibus ita legitur esse
statutum: Si quis super quibuslibet criminibus quem]libet clericum
pulsandum cre[diderit, in
provincia, in qua consistit ille, qui pulsa<I83, f.
75vb>tur,
suas exerat actiones, nec
aestimet eum alibi aut longius]
ad iudicium pertrahendum. Illi vero, [qui pulsatus
fuerit, si iudicem suspectum habuerit, liceat appellare.
P9629: Ne absens
iudicetur
Bcan4: V
P102;
BII13:
V Ut iudices ecclesiae absentem personam non
iudicent
[H.
5] <BII13, f.
63rb> Caveant etiam] iudices
ecclesiae, ne absente eo, cuius causa ventilatur,
sententiam pro[ferant, quia irrita erit,
quippine et causam pro facto dabunt.]
Proditoris vero nec calumnia
nec vox audiatur. Nemo enim debitorem amplius pot[est
cognoscere quam ille, qui iniuriam eiusque s]usti<V630, f.
36vb>nuit nequitiam. Oppressis namque ab omnibus
in cunctis subveniatur causis. Haec omnia summopere
sunt attendenda.
P9629: Acusationem
non facile suscipiendam
Nec criminatio minorum, quanto <SG670,
p. 134a> magis episcoporum, facile est recipienda dicente
domino: Non sequeris turbas ad faciendum
malum. Et alibi: Non suscipias vocem <S105,
f. 53r> mendacii.
Et in Paralipomenon legitur: Omnia
corda scrutatur dominus et omnem
cogitationem novit. Homo vero videt in facie, deus autem in corde. Et
alibi scriptum est:
<VD38, f. 68va> Non
potest humano condemnari
examine, quem deus suo iudicio
reservavit.
Bcan4: VI
P102;
BII13:
VI Quod fratrum accusatores non eos diligant
sed magis neglegant et peccent
[H.
6] Igitur <I83, f.
76ra> omne pondus et circumstantia adversariorum
nocumenta per patientiam,
fratres, comprimere satagite scientes, quia subversi sunt huiusmodi et
delinquunt proprio ore damnati, quia, qui fratres
accusant vel infestant, non eos diligunt, sed
magis neglegunt et peccant dicente apostolo: <BII13, f. 63va> Dilectio
proximi malum non operatur. Et alibi:
Qui non diligit fratrem suum, quem videt, deum, quem non videt, quomodo
potest <SG670, p. 134b>
diligere?
Nos
enim humiles corde, ad ea, quae recta sunt, adiutore <E97, f. 39rb> domino
sapienter <N442, f. 35vb> vinculo
caritatis vobiscum sumus constricti
religionem catholicam in
omnibus fortiter defensantes. Improbis probe resistere non
neglegamus, unde dictum est:
Neglegere enim, cum possis deturbare perversos, nihil
est aliud quam fovere, nec caret scrupulo societatis
occultae, qui manifeste facinori desinit obviare.
Huius rei gratia
universalis vobis a Christo
Iesu commissa est ecclesia, ut pro omnibus laboretis et cunctis opem ferre non
neglega<I83, f. 76rb>tis. <VD38, f. 68vb>
Frater autem fratrem adiuvans exaltabitur, et allidens dissipabitur. Quapropter relevate semper oppressos,
corripite inquietos, ut zizania dominicam non possit messem suffocare.
Data
V Idus Iulii Paterno
et Bradua cc. conss.
O93,
f. 14ra; V630, f. 36vb; N442, f. 35vb; I83, f. 76rb; VD38, f. 68vb;
SG670, p. 134b; P9629, f. 11r; Bcan4,
f. 64r; E97,
f. 39rb; P102; BII13, f.
63va; S105, f. 53r