O93,
f. 116va; V630, f. 205rb; N442, f.
109ra; P9629, f.
79ra
INCIPIUNT DECRETA ANASTASII PAPAE
Anastasius episcopus cunctis Germanicis et Burgundiae regionis
episcopis
in domino salutem.
Exigit dilectio vestra, karissimi, ut ex auctoritate sedis
apostolicae vestris deberemus consultis respondere, et quamvis non prolixe, sed
succincte
hoc agere propter quasdam alias occupationes festinaremus, denuo tamen,
si necesse fuerit, ob has vel alias necessitates quasi ad caput mittere
caritative
non dubitetis, quia vestras preces et nunc et tunc
acceptabiles
habemus.
Significastis enim quosdam sacerdotes in ecclesia, quando
evangelia
leguntur, sedere <O93, f. 116vb> et domini
salvatoris verba non stantes, sed sedentes audire et hoc ex maiorum
traditione se accepisse narrantur. Quod nullatenus deinceps fieri sinatis, apostolica
auctoritate mandamus, sed dum sancta evan<P9629, f.
79rb>gelia in
ecclesia recitantur, sacerdotes et ceteri omnes non sedentes, sed
venerabiliter curvi in conspectu evangelii stantes dominica verba
intente audiant et fideliter adorent.
Similiter et transmarinos homines, de quibus nos
consuluistis,
in clericatus honore nolite suscipere, nisi quinque aut eo amplius episcoporum
cyrographis sint designati, quia multa per surreptionem solent evenire,
ideo et haec summopere sunt cavenda.
Manichaeos vero, quos in urbe Roma invenimus, et
sequaces
eorum nolite recipere neque eis communicare aut ullam
cum eis participationem habere, priusquam ad rectam convertantur fidem,
ne eorum male pullulantia semina, quae a nobis in urbe
exstinguntur,
<N442, f. 109rb> pessimis vobiscum radicibus seminentur
vel
germinentur. Plurimos vero eorum et suae sequaces impietatis atque
illorum doctores investigatio nostra repperit, vigilantia <V630,
f.
205va> divulgavit, auctoritas et censura coercuit, quos potuimus
emendare, correximus et, ut damnarent Manichaeum cum praedicatione et
disciplinis suis publica in ecclesia professione et manus suae
subscriptione compulimus et ita de voragine impietatis suae confessos
poenitentiam concedendo levavimus. Aliquanti vero, qui ita se
demerserunt,
ut nullum his auxiliantis posset remedium subvenire, subditi legibus secundum
christianorum
principum constituta, ne sanctum gregem sua contagione
polluerent,
per publicos iudices perpetuo sunt exilio religati, et omnia, quae tam
in scripturis quam in occultis traditionibus suis habent profana vel
turpia, ut nosset populus, quid refugeret aut vitaret, oculis christianae
plebis certa
manifestatione probavimus, adeo ut ipse, qui eorum dicebatur
episcopus, a nobis tentus proderet flagitiosa in suis mysticis, quae
teneret, sicut gestorum vos series poterit edocere. Ad instructionem
enim vestram etiam ipsa direximus, quibus lectis
omnia, quae a nobis depraehensa sunt, nosse poteritis. Et quia
aliquantos de his, quos, ne absolverentur, artior reatus involverat,
cognovimus aufugisse, hanc ad dilectionem vestram epistolam misimus, ut effecta
certior
sanctitas vestra sollicitius agere dignetur et cautius, nec ubi Manichaeae
perversitatis
homines plebes vestras facultatem laedendi <P9629, f.
79va> et
huius sacrilegii possint invenire doctores. Aliter enim nobis commissos
regere non possumus, nisi hos, qui sunt perditores et perditi, <N442, f. 109va> zelo
fidei dominicae
persequamur et a sanis mentibus, ne pestis haec latius
divulgetur, severitate, qua possumus, abscidamus. Unde hortor dilectionem
vestram,
obtestor et moneo, ut, qua debetis et potestis sollicitudine, vigiletis et
ad investigandos eos, nec ubi occultandi se repperiant facultatem. Hi, fratres,
valde
cavendi sunt, ne dominicum gregem perversitatibus, quibus possunt, contaminare
valeant.
Sunt ergo quidam eorum veste sua oves significantes,
interius
vero lupi rapaces exsistunt, quos iuxta veritatis vocem ex fructibus
eorum debemus cognoscere. Quando autem coeperint assumere impietatem, illud, quod
occultabatur, in illis aperitur, et dolus omnis fit omnibus manifestus. Inveniuntur quoque
infirmae
fidei homines et, qui divinas lectiones sciunt, secum eos in
perditionem praecipitant, dissipant enim et vituperant patrum
disciplinas et relinquunt sanctas scripturas ad suam perditionem, quos, ut
praedictum
est, debemus praevidere et ab his multum cavere, ne in malicia sua
aliqui occupati concidant de sua infirmitate.
Saluto <V630, f. 205vb> itaque vos,
fratres, et omnes,
quae vobiscum bene sentiunt ecclesias. Nos quoque, ut modo facitis et
alloquamini, peto, crebrius litteris et frequentius de fide et bona
intentione vestra atque sospitate laetificate, ut et
gaudium commune habeamus et domino pari voto fideliter serviamus.
Data Non. Octobr. Arcadio et Bautone vv. cc. conss.
O93, f. 116vb; V630, f. 205vb; N442, f. 109va;
P9629, f. 79va