O93, f. 128vb; V630, f. 220rb; N442, f. 137va;
W411, f.
265v; P9629, f. 101rb; V1341, f. 160rb
LXIII ITEM CUIUS SUPRA AD EPISCOPOS PER APULIAM ET CALABRIAM
I Quod nulli sacerdoti liceat canones ignorare.
II Quod non oporteat contemptis
clericis ecclesiarum de laicis episcopos ordinare.
III Quod docendus sit populus, non sequendus.
Caelestinus universis episcopis per Apuliam et Calabriam constitutis.
I Nulli sacerdoti liceat canones ignorare nec
quicquam facere, quod patrum possit regulis obviare.
Quae enim a
nobis res digna reservabitur, si decretalium norma constitutorum pro aliquorum libito licentia populis permissa frangatur?
QUOD NON OPORTET CONTEMPTIS CLERICIS ECCLESIARUM DE LAICIS
EPISCOPOS ORDINARI
II Audivimus quasdam propriis destitutas rectoribus civitates
episcopos sibi
petere velle de laicis tantumque fastigium tam vile credere, ut hoc his, qui non deo, sed saeculo
militaverunt, aestiment nos posse conferre non solum male de suis clericis, in quorum contemptu hoc faciunt, iudicantes, sed de nobis pessime, <N442, f.
137vb> quos credunt
hoc posse facere sentientes. <P9629, f.
101va> Quod numquam
auderent, si non quorundam illicitis consentiens sententia conhiberet. Ita nihil, quae frequentius sunt decreta,
proficiunt,
ut hoc quasi numquam de hac parte scriptum fuerit, ignoretur. Quid
proderit per singula clericos stipendia militasse et
omnem egisse
in dominicis castris aetatem, si hi, qui profuturi sunt, ex laicis requiruntur? <V1341, f. 160va> Qui vacantes
saeculo et omnem
ecclesiasticum ordinem nescientes, saltu propero in alienum honorem ambiunt immoderata
cupiditate
transcendere et <V630, f. 220va> in
aliud vitae genus calcata reverentia ecclesiasticae disciplinae
transire? Talibus itaque, fratres carissimi, qui iuris nostri, id est
canonum, gubernacula custodimus, necesse est, obviemus, si his, quae fraternitatem tuam epistolis commonemus, ne quis laicum ad ordinem clericatus admittat et sinat fieri, unde et illum decipiat et sibi causas generet, quibus reus constitutis decretalibus fiat.
QUOD DOCENDUS SIT POPULUS, NON SEQUENDUS
III Docendus est populus, non sequendus. Nosque, si nesciunt eos, quid liceat quidve non liceat, commonere, non his
consensum
<W411, f. 266r> praebere debemus. Quisquis vero conatus fuerit temptare prohibita, sentiat censuram sedis apostolicae minime defuturam. Quae enim sola admonitionis auctoritate non corrigimus, necesse est, per severitatem
congruentem
regulis vindicemus. Per totas hoc ergo, quae propriis rectoribus carent
ecclesias, volumus, innotescat, ut nullus sibi spe aliqua forsitan blanditus illudat.
Data XII Kal. August. Florentio et Dionysio consulibus.
O93, f. 128vb; V630, f. 220va; N442, f. 137vb;
P9629, f.
101va; W411,
f. 266r, v1341, f. 160va