O93, f. 134rb; N442, f. 143rb; P9629, f. 110rb

INCIPIT¹ EPISTOLA² LEONIS PAPAE AD THEODOSIUM AUGUSTUM³.

Caesari Theodosio religiosissimo et piissimo augusto Leo papa ecclesiae catholicae urbis Romae.

Quantum rebus humanis consulere providentia⁴ divina dignetur, sollicitudo clementiae vestrae spiritu dei incitata⁵ demonstrat, quae⁶ in catholica ecclesia nihil impacatum⁷, nihil vult esse diversum, quoniam fides, quae non nisi una est, in nullo potest sui esse dissimilis. Unde licet Eutices, quantum gestorum episcopalium ordo patefecit⁸, imperite atque imprudenter errore detectus sit, debueritque⁹ a sua merito reprobabili persuasione discedere¹⁰, quoniam tamen pietas vestra, quae in honore dei religiosissime¹¹ <O93, f. 134va> catholicam diligit veritatem, apud Ephesum constituit synodale¹² concilium¹³, ut imperitus¹⁴, quam¹⁵ nimis caligat, innotescat, fratres meos Iulianum¹⁶ episcopum et Renatum presbyterum et filium meum Hilarum¹⁷ diaconum¹⁸ misi, qui¹⁹ ad vicem praesentiae meae pro negotii qualitate sufficerent, et qui eum secum deferrent iustitiae ac benignitatis²⁰ affectum, ut, quia dubitari non potest, quae sit christianae²¹ confessionis integritas, et totius erroris pravitas²² damnaretur; et si resipiscens, qui deviaverat, pro venia supplicaret²³, sacerdotalis²⁴ ei benevolentia subveniret. Cum in libello suo, quem ad nos misit, hoc saltim sibi ad promerendam veniam reservavit, ut correcturum se esse promitteret, quicquid²⁵ sententia de his, quae male senserat, improbasset. Quid autem catholica ecclesia universaliter de sacramento dominicae incarnationis credat et doceat, ad fratrem et coepiscopum meum Flavianum plenius continent scripta, quae misi.

<P9629, f. 110va> Data Id. Iun. Asterio et Protogene²⁶ conss.

O93, f. 134va; N442, f. 143rb; P9629, f. 110va