O93, f. 134vb; N442, f. 157ra; P9629, f. 111ra

LEO¹ EPISCOPUS LEONI AUGUSTO PER² PHILOXENUM AGENTEM IN REBUS.

Multo gaudio mens mea exultat in domino et magna mihi est ratio gloriandi, cum clementiae vestrae excellentissimam fidem augeri per omnia donis gratiae caelestis agnosco et per incrementa diligentiae devotionem in vobis animi sacerdotalis experior. Nam in vestrae pietatis alloquiis non dubie patet, quid per vos in totius ecclesiae salute spiritus sanctus operetur et quantis universorum fidelium precibus sit optandum, ut in omnem gloriam vestrum³ extendatur⁴ imperium, qui supra curam^{5 6} rerum temporalium religiosae providentiae famulatum divinis⁷ et aeternis dispositionibus perseveranter⁸ impenditis, ut scilicet catholica fides, quae humanum genus sola vivificat, sola sanctificat, in una confessione permaneat; et dissensiones⁹, quae de terrenarum opinionum varietate nascuntur, a soliditate illius petrae, supra quam civitas dei aedificatur¹⁰, abigantur¹¹. Haec autem dei munera ita demum nobis divinitus¹² conferentur, si de his, quae¹³ sunt praestita, non inveniamur ingrati et tamquam nulla sint, quae adepti sumus, contraria potius exspectamus¹⁴. Nam quae patefacta sunt quaerere, quae perfecta sunt retractare, et¹⁵ quae sunt diffinita¹⁶ convellere, quid aliud est <N442, f. 157rb> quam de adeptis gratiam non referre et ad interdictae arboris cibum improbos¹⁷ appetitus¹⁸ mortiferae¹⁹ cupiditatis <O93, f. 134ra> extendere? Unde quia²⁰ ad pacem universalis ecclesiae et ad custodiam catholicae fidei cura dignamini sollicitiore aspicere²¹, evidenter agnoscitis, quod magnis²² hereticorum audetur insidiis, ut inter Euticis²³ Dioscorique discipulos et eum, quem apostolica sedes direxerit²⁴, diligentior, tamquam nihil ante fuerit diffinitum²⁵, tractatus habeatur et, quod totius mundi catholici sacerdotes a²⁶ sancta Calci<P9629, f. 111rb>donensi²⁷ synodo probant gaudentque firmatum²⁸, in iniuriam²⁹ etiam³⁰ sacratissimi concilii Niceni efficiatur infirmum. Quod enim nostris temporibus apud Calcedonam de domini nostri Iesu Christi incarnatione firmatum est, hoc etiam apud Niceam^{31 32} mysticus ille patrum numerus diffinivit³³, ne³⁴ catholicorum confessio aut unigenitum dei filium in aliquo³⁵ crederet patri imparem aut eundem, cum factus³⁶ est filius hominis, non veram carnis³⁷ nostrae atque animae habuisse naturam. Detestandum ergo nobis est perseveranterque vitandum, quod fraus heretica nititur obtinere, nec³⁸ in aliquam disceptationem³⁹ pie et plene diffinita⁴⁰ revocanda sunt, ne ad arbitrium damnatorum ipsi⁴¹ de his videamur⁴² ambigere, quae manifestum est per omnia propheticis et evangelicis et apostolicis auctoritatibus consonare. Unde si qui sunt, qui⁴³ ab his, quae caelitus sunt constituta, dissentiunt⁴⁴, suis opinionibus relinquantur et ab unitate ecclesiae cum ea, quam⁴⁵ elegerunt, perversitate discedant. Nam nullo modo fieri potest, ut, qui divinis audent contradicere sacramentis, aliqua nobis communione socientur. Iactent se in sui eloquii⁴⁶ vanitate⁴⁷ et de argumentationum suarum versutia, quae inimica est fidei, glorientur⁴⁸. Nobis placent⁴⁹ apostolicis oboedire praeceptis dicentibus: Videte, ne quis vos decipiat per philosophiam et inanem seductionem⁵⁰ hominum. Nam secundum eundem⁵¹ apostolum: Si, quae destruxi⁵², aedifico, praevaricatorem⁵³ me constituo et eis me ultionum conductionibus⁵⁴ subdo, quas non solum auctoritas beatae memoriae principis Marciani, sed etiam ego mea consensione⁵⁵ firmavi. Quia, sicut sancte veraciterque dixistis, perfectio incrementum et adiectionem⁵⁶ plenitudo non recipit. Unde cum sciam te, venerabilis princeps, sincerissimo lumine veritatis imbutum in nulla fidei parte nutare, sed sancto perfectoque iudicio a pravis recta discernere et a refutandis amplectenda⁵⁷ <N442, f. 157va> dividere, obsecro, ne humilitatem meam de diffidentia putes esse culpandam⁵⁸, cum haec mea cautio non solum universali ecclesiae consulat, sed etiam⁵⁹ tuae gloriae famuletur, ne sub imperii tui tempore et hereticorum aucta videatur improbitas et catholicorum perturbata securitas. Quamvis ergo multum per omnia de pietatis vestrae corde⁶⁰ confidam, et per inhabitantem in vobis spiritum dei satis vos instructos esse perspiciam, nec fidei vestrae ullus⁶¹ possit error illudere, praeceptioni tamen vestrae in eo adnitar oboedire, ut aliquos de fratribus meis dirigam, qui⁶² apud vos praesentiae meae instar exhibeant, et quae sit apostolicae fidei regula, licet, ut dixi, vobis bene sit nota, demonstrent patefacientes in omnibus et probantes non esse omnino inter catholicos computandos, <P9629, f. 111va> qui diffinitiones⁶³ venerabilis synodi Niceni⁶⁴ vel sancti Calcidonensis concilii regulas non sequuntur, cum utrorumque sancta⁶⁵ decreta ex evangelico et apostolico manifestum sit fonte prodire⁶⁶ et quicquid non est de irrigatione Christi, poculi esse viperei. Praenoscat igitur pietas tua, venerabilis imperator, hos⁶⁷, quos spondeo dirigendos, non ad confligendum cum hostibus fidei nec ad certandum contra illos a sede apostolica profecturos, quia⁶⁸ de rebus et apud Niceam et apud Calcedonam, sicut deo placuit, diffinitis⁶⁹, nullum audemus⁷⁰ inire tractatum⁷¹, tamquam dubia vel infirma sint, quae tanta per spiritum sanctum fixit auctoritas. Instructioni autem parvulorum nostrorum, qui post lactis⁷² alimoniam cibo desiderant solidiori⁷³ satiari, ministerii nostri praesidium non negamus, et sicut simpliciores⁷⁴ non spernimus, ita⁷⁵ a rebellibus hereticis abstinemus, memores praecepti dominici dicentis: Nolite dare sanctum canibus, neque miseritis margaritas vestras ante porcos. Nimis quippe indignum nimisque iniustum est eos ad libertatem disceptationis⁷⁶ admitti⁷⁷, quos significat spiritus sanctus⁷⁸ per⁷⁹ prophetam dicens: Filii⁸⁰ alieni mentiti sunt mihi. Qui etiam, si evangelio non resisterent, de illis tamen se esse monstrarent, de quibus scriptum est: Deum⁸¹ se profitentur scire, factis autem negant, clamante adhuc iusti Abel sanguine adversum impium Cain, qui increpatus a domino non requievit ad poenitudinem⁸², sed exarsit ad caedem, cuius vindictam sic domini iudicio volumus reservari, ut improbus <O93, f. 135rb> praedo et parricida crudelis in seipsum recidat et nostra non teneat. Neque sanctae ecclesiae Alexandrinae lamentabilem captivitatem patiamini ulterius prolongari, cui oportet fidei vestrae iustitiaeque praesidio suam restitui libertatem, ut per omnes⁸³ Aegypti urbes dignitas patrum et ius sacerdotale⁸⁴ reparetur.

Data XII Kal. Aprilis clp. Maioriano augusto cons.

O93, f. 135rb; N442, f. 157va; P9629, f. 111va