Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
Konzil
von Orange
O93, f. 60rb; V630,
f. 118ra; W411, f. 75v; V1341, f,
INCIPIT CONCILIUM ARAUSICUM XVI
EPISCOPORUM HABITUM ERA CCCCLXXVIIII
INCIPIUNT TITULI EIUSDEM
CONCILII
I De hereticis, si in
mortis discrimine convertantur.
II
Ut nullus minister sine chrisma proficiscatur.
III
De non poenitentibus,
qui de corpore exeunt.
IIII De clericis
poenitentiam volentibus.
V De his, qui ad
ecclesiam confugiunt, ne tradantur.
VI
Nullus pro suis mancipiis, qui ad ecclesiam confugiunt, clericorum
mancipia occupet.
VII
De libertis, qui ecclesiae commendati sunt, ne
opprimantur.
VIII
De his, qui clericum alienum ordinari praesumunt.
VIIII De his, qui
cives alienos ordinaverunt.
X
De episcopis, qui in possessione et in aliena diocesi basilicam
construxerunt.
XI De episcopis, qui
excommunicatum alterius suscipiunt.
<O93, f. 60va>
XII De his, qui subito obmutescunt, quod et baptismum et poenitentiam
accipere possint.
XIII
De his, qui mente desipiunt.
XIIII De inerguminis
baptizatis.
<W411,
f. 76r> XV Ut inergumini et caticumini de baptismo consulantur.
XVI
Ut inergumini ad clerum non promoveantur.
XVII Ut in unum
propositio sacramenti consecretur.
XVIII
Ut evangelia caticumini non audiant.
XVIIII Ut caticumini
ad baptisterium non accedant.
<V1341, f. 49va>
XX Ut caticumini cum fidelibus benedictionem non accipiant.
XXI Ut duo episcopi
episcopum non faciant.
XXII
Ut clerici coniugati, nisi continentiam
profiteantur, diaconi non fiant.
<V630, f. 118rb>
XXIII De his, qui post acceptum diaconatum incontinentes inveniuntur.
XXIIII De his, qui,
priusquam ordinarentur, incontinentes inventi sunt.
XXV De viris probatis,
si coniugia duplicaverint.
XXVI De diaconissis
non ordinandis.
XXVII De feminis, quae
viduitatem professae sunt coram episcopo.
XXVIII De his, qui
professi sunt castitatem, si praevaricaverint.
XXVIIII
Ut nullus episcopus de concilio sine consensu discedat aut ad concilium
ire excuset.
EXPLICIUNT CAPITULA
INCIPIUNT CONSTITUTIONES
SYNODI HABITAE IN TERRITORIO ARAUSICO Theodosii minoris temporibus sub
die sexto Id. Novembris et Ciri consulibus in
ecclesia Iustinianense.
I
Nullus ministrorum qui baptizandi recipit officium sine
chrismate nusquam debere progredi,
quia inter nos placuit semel in baptismate
chrismari. De eo autem, qui baptismate quacumque necessitate faciente
non chrismatus fuerit, in confirmatione sacerdos commonebitur. Nam inter nos chrismatis ipsius
non nisi una benedictio est, non ut praeiudicans quicquam dico, sed ut non necessaria habeatur chrismatio.
II
Hereticos in mortis discrimine positos, si catholici esse desiderant,
si desit episcopus, presbyteris cum chrismate et
benedictione consignari placet.
III
Qui recedunt de corpore poenitentia accepta, placuit sine
reconciliatoria manus impositione eis communicare, quod morienti
sufficit consolationi secundum
definitiones patrum, qui huiusmodi communionem congruenter viaticum
nominaverunt. Quod si supervixerint,
stent in ordine poenitentium, ut ostensis
necessariis poenitentiae fructibus legitimam communionem cum reconciliatoria
manus impositione recipiant.
IIII Poenitentiam
desiderantibus clericis non negandam.
V
Eos qui ad ecclesiam confugerint, tradi non
oportere, sed loci sancti reverentia et intercessione
defendi.
VI Si quis autem
mancipia clericorum pro suis mancipiis ad ecclesiam confugientibus
crediderit occupanda, per omnes <W411, f. 76v> ecclesias
districtissima damnatione feriatur.
VII
In ecclesia manumissos et per testamentum
ecclesiae commendatos, si quis in servitutem vel obsequium vel ad
colonarium condicionem
<V1341, f. 49vb> imprimere tempta<V630, f.
118va>verit, animadversione ecclesiastica
coercebitur.
VIII
Si quis alibi consistentem clericum ordinandum putaverit, prius
definiat, ut cum ipso habitet, nec eum sine
consultatione eius episcopi, cum quo
ante habitavit ordinare praesumat, quia non sine causa diu
ab alio non ordinatus remansit.
VIIII
Si qui autem alienos cives aut alibi
consistentes ordinaverint, ne inordinati in
nullo accusentur aut ad se eos
revocent aut ipsi eos impetrent, cum
quibus habitent.
X
<O93, f. 60vb> Si quis episcoporum in alienae civitatis
territorio ecclesiam aedificare disponit vel pro fundi sui negotio aut ecclesiastica utilitate vel pro quacumque sua opportunitate
permissa licentia
aedificandi, quia prohiberi nefas est, non
praesumat dedicationem, quae illi omnimodis reservatur, in
cuius territorio ecclesia assurgit, reservata vero aedificatori episcopo hac gratia, ut, quos
desiderat, clericos in re sua videre ipsos ordinet is, cuius
territorium est, vel si ordinati iam sunt, ipsi habere acquiescat. Et
omnis ecclesiae ipsius gubernatio ad eum, in cuius civitatis territorio ecclesia surrexerit, pertinebit. Quod
si etiam saecularium quicumque ecclesiam aedificaverit et alium magis
quam eum, in cuius territorio aedificat, invitandum putaverit, tam
ipse, cui contra constitutionem ac disciplinam gratificare vult, quam
omnes episcopi, qui ad huiusmodi dedicationem
invitantur, a conventu abstinebunt. Si quis
excesserit, in reatum devocabitur, si quis excesserit, ordinem recognoscat
canonicum.
XI
Placuit in reatum venire episcopum, qui admonitus de excommunicatione
cuiuscumque sine reconciliatione eius, qui eum excommunicavit ei
communicare praesumpserit, ut integra omnia, si reconciliatio
intercesserit, de iustitia vel iniquitate
excommunicationis proximo synodo reserventur.
XII
Subito obmutescens, prout statutum est, baptizari aut poenitentiam
accipere potest, si voluntatis praeteritae
testimonium aliorum verbis habet aut praesentis in suo nutu.
XIII
Amentibus, quaecumque pietatis sunt,
conferenda.
XIIII
Inerguminis baptizatis, si de purgatione
sua curant et se sollicitudini clericorum tradunt
monitisque obtemperant, omnimodis communicent
sacramenti ipsius virtute vel muniendi ab incursu <V630, f.
118vb> daemonum, quo infestantur, vel
purgandi, quorum iam ostenditur vita purgatior.
XV
In quantum vel necessitas
exegerit vel opportunitas
permiserit, de baptismate consulendum.
XVI
Inergumini non solum as<W411, f.
77r>sumendi sunt ad ullum ordinem
<V1341, f. 50ra> clericatus, sed si etiam illi, qui ordinati sunt,
ab imposito officio sunt repellendi.
XVII
Admixtionem eucharistiae simul consecrandam censuimus.
XVIII
Placuit caticuminis non
legi evangelium in ecclesia.
XVIIII Caticumini numquam admittendi
sunt etiam inter domesticas orationes.
XX Segregandi informandique sunt caticumini, ut se revocent et
signandos vel benedicendos semotim offerant eos fideles.
XXI
Duo si praesumpserint
ordinare episcopum in nostris provinciis, placuit de praesumptoribus,
ut, si, ubi contigerit, duos episcopos episcopum invitum facere auctoribus
damnatis, unius eorum ecclesiae ipse, qui passus est,
substituatur. Si tamen vita
respondet et alter in alterius deiecti
loco nihilominus ordinetur. Si voluntarium duo fecerint, et ipse
damnabitur, quo cautius ea, quae sunt antiquitus statuta, serventur.
XXII
Sedit praeterea, ut
deinceps non ordinentur diacones coniugati,
nisi qui prius conversionis proposito confessi
fuerint castitatem.
XXIII Si quis autem
post acceptam benedictionem leviticam cum uxore sua incontinens
invenitur, ab officio abiciatur.
XXIIII
De his autem, qui, priusquam ordinati fuerint, hoc ipsum
inciderint, Taurinantis synodi
sequendam esse sententiam, qua iubentur non
ulterius promoveri.
XXV
De idoneis autem probatisque viris et clericatui allegatis ipsa vitae gratia
ita gerit, si forte inciderint duplicata
matrimonia, ut non ultra subdiaconatum vel ecclesiasticas capiant
dignitates.
XXVI
Diaconissae omnimodis non ordinandae, si quae iam sunt,
benedictioni, quae populo impenditur, capita submittant.
XXVII
Viduitatis servandae
professione coram episcopo in
secretario <O93, f. 61ra> habita impositam a presbytero vestem vidualem non esse
violandam. Eius vero repudiatorem vel ipsam talis
professionis desertricem merito esse damnandam.
XXVIII
Hi vero, qui sunt
desertores professae castitatis praevaricatores habendi et omnibus per poenitentiam
legitimam consulendum.
XXVIIII
Haec, qui subscribimus cum eorum quoque
concordia, <V630, f.
119ra> qui consensus dederunt, rata deinceps inter nos ac nostros haberi volumus et habenda
sancimus non praetereuntes eos,
qui synodo aut per se aut per consensus suos vel ad vicem
sui legatos destinando adesse detrectant,
ut, quid sibi de illis placeat, qui patrum statuta despiciunt, innotescant non quod nobis
temporum qualitate difficile sit ad sanctam synodum convenire.
Adicientes, quod, si similibus deinceps
paginis pro salubritate ecclesiastica ac remediis congregare conventus
voluerimus, constituamus, <W411, f. 77v> ut nullus
conventus sine
alterius conventus denuntiatione
solvatur. Itaque sequenti anno, si
domino nostro Iesu Christo
permittente conceditur, die XV
Kal. Novembr. in Arausico territorio
conventum habeamus, qui ideo tanto
prius ante denunciatur, ut tam
excusationis libertas quam invitationis necessitas non sit. De die enim
ac loco per nos ipsos commonebimur singuli nobiscum, in exemplaribus et
ea, quae per nos sunt constituta, referentes, reliquos, qui defuerunt, beatissimi fratris nostri Hilarii
sollicitudini relinquimus datis
ad ipsos exemplaribus
commonendos. Si post omnia
occurrerit imbecillitas fragilitatis
humanae, ut, si quis episcopus per infirmitatem debilitatemve aliquam aut
hebitudinem sensus inciderit aut officium oris amiserit ea, quae non nisi
per episcopos geruntur, non sub praesentia sua presbyteros agere
permittat, sed episcopum in hoc, quod in
ecclesia agendum fuerit, imponat. Ego Hilarius episcopus
subscripsi. Ego Claudius episcopus subscripsi. Ego
Constantianus episcopus
subscripsi. Ego Audentius episcopus subscripsi. Ego Egrestius episcopus
subscripsi. Ego Iulianus episcopus subscripsi. Ego Auspicius episcopus
subscripsi. Ego Maximus episcopus subscripsi. Ego Teuderus episcopus
subscripsi. Ego Eucherius episcopus
subscripsi, sanctorum sacerdotum comprovincialium meorum, qui superius sunt memorati,
exspectantes assensum. Nectarius subscripsi. Iustus episcopus
subscripsi. Agustalis episcopus
subscripsi. Ingenius episcopus subscripsi . Salonius episcopus
subscripsi. Ego Superventor pro
patre meo episcopo meo Claudio subscripsi
et recognovi.
O93,
f. 61ra; V630, f. 119ra; W411, f. 77v; V1341, f. 50rb
©
2004-2006
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 13.1.2006
|