Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
Konzil
von Vaison
O93, f. 61ra; V630,
f. 119ra; W411, f. 77v; V1341, f. 50rb
INCIPIT CONCILIUM VASENSE EDITUM ERA CCCCLXXX
INCIPIUNT TITULI PRAEFATI
CONCILII
I Ut
Gallicani episcopi in Galliis non
discutiantur.
II De
poenitentibus subito mortuis, ut oblationes eorum recipiantur.
III Ut alterius
episcopi chrisma nullus
accipiat, sed tantummodo
proprii.
IIII Ut qui oblationes
defunctorum retinent,
excommunicentur.'
V Ut
qui sententiae episcopi sui non acquiescit, recurrat ad synodum.
VI Ut
excommunicatus humiliet semetipsum, ut festinius reconcilietur.
VII Ut accusatores de levibus causis
non audiantur, de
criminalibus vero discutiantur.
VIII Ut episcopus alienum
clericum peccantem redarguat.
VIIII Ut qui expositum invenerit,
ecclesiam contestetur.
<V630,
f. 119rb> X Ut
qui praeter constitutum expositum
reposcit, ut homicida habeatur.
<V1341,
f. 50va>
Constitutiones synodi tractatu habitae in
civitate Vasensi apud episcopum Urbicium
ecclesiae catholicae
tempore Theodosii
minoris et Dioscori consulis sub die Iduum Novembrium
I Placuit,
ut episcopi de
Gallicanis provinciis
venientes intra Gallias
<W411, f. 78r> non discutiendos, sed solum sufficere, si
nullus
communionem eis interdixerit,
quia inter
circumhabitantes ac sibi pene invicem notos non tam testimonio indigent
presbyteri, quam
denotatione et denunciationibus
depravati.
II Eorum, qui
poenitentia accepta in bono vitae cursu
satisfactoria compunctione
viventes sine communione inopinato nonnunquam transitu in agris aut in itineribus
praeveniuntur, oblationem
recipiendam et eorum
funera <O93, f. 61rb> ac deinceps memoriam ecclesiastico
affectu
prosequendam, quia nefas est eorum commemorationes excludi a
salutaribus sacris, qui ad
eadem sacra fideli affectu
contendentes, dum se diutius
reos statuunt, indignos salutiferis mysteriis indicant ac purgatiores
restitui desiderant. Ab
his, pro quibus
sacramentorum viatico
intercipiuntur, quibus fortasse nec absolutissimam
reconciliationem sacerdos denegandam
putasset.
III Per singula territoria
presbyteri vel ministri ab episcopis,
non prout libitum fuerit
a vicinioribus, sed a suis propriis per singulos annos petant
chrisma appropinquante sollemnitate
paschali, nec per
quemcumque ecclesiasticum,
sed, si qua necessitas
aut ministrorum
occupatio est, per
subdiaconum, quia in
honorum est inferioribus
summa committi. Optimum autem est, ut ipse suscipiat, qui in tradendo
usurus est, si quid
autem obstat, saltim is, cuius
officii est sacrarium
disponere et sacramenta
suscipere.
UT QUI OBLATIONES
DEFUNCTORUM RETINENT,
EXCOMMUNICENTUR
IIII Qui oblationes
defunctorum retinent et ecclesiis
tradere demorantur, ut
infideles sunt ab ecclesia abiciendi, quia usque ad exinanitionem fidei pervenire
certum est hanc pietatis
divinae exacerbationem, quia et fideles de
corpore recedentes
votorum plenitudine et
pauperes consolatu alimoniae et
necessaria sustentatione
fraudantur. Hi enim tales
quasi egentium necatores
nec credentes iudicium dei habendi sunt, unde et quidam patrum hoc scriptis
suis inseruit congruente
<V1341, f. 50vb> sententia, qua ait: Amico quippiam
rapere furtum
est et ecclesiae fraudari sacrilegium.
V <V630,
f. 119va> Si quis episcopi sententiae non acquiescit,
recurrat ad synodum.
VI Ex
epistola sancti
Clementis utilia, quae
praesenti tempore ecclesiis necessaria sunt, honorifice proferenda et
cum reverentia ab omnibus
fidelibus ac praecipue
clericis recipienda, ex quibus, quod specialiter
placuit propter venerandam
antiquitatem statutis
praesentibus roboramus, quod suprascriptus beatus martyr de beatissimi
Petri apostoli constitutione commemorat
dicens: Quaedam autem etiam
ex vobis ipsis intellegere debetis, si qua sunt, quae ipse propter insidias
hominum malorum non potest
evidentius et manifestius proloqui, verbi gratia,
inimicus est alicui pro
actibus suis, <W411, f. 78v> vos nolite exspectare, ut
ipse vobis
dicat: Cum illo nolite amici esse, sed prudenter observare debetis et
voluntati eius, videlicet quia ecclesiae curam
gerit, absque
commonitione obsecundare et
averti ab eo, cui
ipsum sentitis adversum,
sed nec loqui his, quibus ipse non loquitur, ut unusquisque, qui in
culpa est, dum cupit omnium vel vestrum sibi
gratiam reparare,
festinet citius reconciliari ei, qui omnibus
praeest, ut per hoc redeat ad salutem, cum
oboedire coeperit monitis
praesidentis, et cetera, quae
in consequentibus denotant amicos eorum, qui veritati inimici sunt.
Sciat itaque deinceps clerus ad
reatum, sed et fidelium
populus ad culpam sibi adscribendum, si quis in hoc
vitium malorum
computatur et disciplinae
subversor agnoscitur.
VII Placuit praeterea accusandi
licentiam in nostris ordinibus, si qua exsistat, levitate comprimere, quod, si episcopus
aliquem iudicat
abstinendum pro humiliatione
et correctione fratris et assurgitur exorari a ceteris,
acquiescat fratri, de quo
agitur, correptione et
comminatione adhibita. Sin autem de
crimine aliquem putet
esse damnandum, accusatoris vice discutiendum se sciat. Fas est enim, in quae uni
probantur, probentur omnibus.
VIII Quod si tantum episcopus
alieni clerici se conscium novit,
quamdiu probare non
potest, nihil proferat, sed cum ipso
ad compunctionem eius
secretis correptionibus elaboret, qui, si correptus
pertinacior fuerit et se
communioni publicae ingesserit, etiamsi
episcopus in redarguendo illo, quem reum
iudicat, probatione
<O93, f. 61va> deficiat, indemnatus, licet ab his,
qui nihil sciunt,
secedere ad tempus pro persona maioris <V1341, f. 51ra>
auctoritate iubeatur illo, quamdiu probari nihil potest,
in communione omnium
praeter quam eius, qui eum reum iudicat, permanente.
VIIII De expositis, quia collata
ab omnibus querela
<V630, f. 119vb> processit eos non misericordiae iam, sed canibus exponi, quos
colligere calumniarum
metu quamvis infelix a praeceptis misericordiae mens humana detrectet, reservandum est, et secundum
statuta fidelissimorum, piissimorum
augustissimorumque principum quisquis
expositum colligit ecclesiam
contestetur, contestationem
colligat, nihilominus de altario
dominico die minister
annuntiet, ut ab ecclesiastico
expositum esse
collectum, ut intra dies decem ab expositionis die expositum
recipiat, si quis se
probaverit agnovisse.
Collectori pro ipsorum decem dierum misericordia, prout valuerit ad praesens
retribuat aut in
perpetuum cum dei gratia, si voluerit,
possideat.
X Si quis expositorum hoc ordine
collectorum repetitor vel calumniator
exstiterit, ut
homicida habendus est.
O93,
f. 61va; V630, f.
119vb; W411, f. 78v; V1341, f. 51ra
©
2004-2006
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 13.1.2006
|