Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
Konzil
von Lerida
O93, f. 67ra; V630, f. 128rb; W411, f. 95v;
V1341, f.
60ra; E97, f.
301ra
XXXIII INCIPIT CONCILIUM HELERDENSE OCTO EPISCOPORUM <E97, f. 301rb>
GESTUM ERA XXX.
<V630, f.
128va> PRAEDICTI
CONCILII TITULI INCIPIUNT.
I De his, qui altario
ministrant, ut a sanguine hominis se abstineant.
II De his, qui abortivum faciunt vel natos suos exstingunt.
III De monachis, ut clerici ordinentur cum voluntate abbatis, et quae monasterio offeruntur, non auferantur, et de basilicis, quas laici
fecerint.
IIII De incestis, ut quamdiu in scelere sunt,
inter
caticuminos
habeantur.
V De his, qui altario
serviunt, si
subito in
carnis fragilitatem inciderint.
VI De his, qui viduae
poenitenti vel
religiosae virgini stuprum intulerit.
VII De his, qui sacramento se obligant, ne ad
pacem
redeant.
VIII Si clericus servum vel discipulum de
ecclesia
traxerit, ut
poenitentiam agat.
VIIII De his, qui
rebaptizati sunt, quantum poeniteant.
<V1341, f.
60rb> X De his, qui
iubente episcopo remissa culpa ab ecclesia exire contemnunt.
XI De clericis, qui in mutuam caedem prorumpunt.
XII De his, qui contra
canones ordinati
sunt, ut
deponantur.
<W411, f.
96r> XIII De catholicis,
qui filios suos baptismati hereticorum dederint.
XIIII De catholicis, ut cum rebaptizatis non
conversentur.
XV Ut clerici cum extraneis mulieribus non
habitent.
XVI Si sacerdos moritur,
quid de rebus ecclesiae observetur.
SYNODUS HABITA IN CONVENTU
HEROENSE ANNO XV TEUDERICI REGIS SUB DIE VIII ID. AUG.
I De his clericis, qui in obsessionibus necessitate positi fuerint, id statutum est,
ut, qui
altario ministrant et Christi corpus et sanguinem tradunt vel vasa sacro officio deputata contractant, ut ab omni humano sanguine etiam hostili se abstineant. Quod si in hoc inciderint, duobus
annis tam
officio quam communione priventur, ita ut duobus annis vigiliis, ieiuniis, orationibus
et
elemosynis pro viribus, quas dominus donaverit, expientur, et ita demum
officio vel communioni reddantur ea tamen ratione, ne ulterius ad
officia potiora promoveantur. Quod si infinito tempore neglegentiores circa salutem suam exstiterint, praestolandi ipsius poenitentiae tempus in potestate maneat
sacerdotis.
II Hi vero, qui male conceptos ex adulterio factos vel <V630, f. 128vb> editos
necare studuerint vel in ventris matrum potionibus
aliquibus
colliserint, in
utroque sexu adulteris post septem annorum curricula communio tribuatur ita tamen, ut omni tempore
<E97, f.
301va> vitae suae fletibus et humilitati insistant. Si vero clerici fuerint, officium eis ministrandi
recuperare non liceat, attamen in choro psallentium a
tempore
receptae communionis intersint ipsis beneficiis. In exitu tantum, si facinora sua omni tempore
vitae
suae defleverint, communio eis tribuatur.
III De monachis vero id observari placuit, quod
synodus
Agatensis noscitur decrevisse, hoc tantummodo adiciendo, ut, cum pro ecclesiae utilitate aliquos episcopus probaverit in clericatus officio promovendos cum abbatis voluntate debeant ordinari. Ea
vero, quae in
iure monasterii de facultatibus offeruntur, in nullo diocesana lege ab episcopis contingantur. Si autem ex laicis quisquam a se factam
<V1341, f. 60va>
basilicam consecrari desiderat, nequaquam eam sub monasterii specie, ubi congregatio non colligitur vel regula ab episcopo non constituitur, a diocesana lege audeat segregare.
IIII De his, qui se incesti pollutione commaculant,
placuit,
quousque in ipso detestando et illicito carnis contubernio perseverant,
usque ad missam tantum caticuminorum in ecclesia admittantur, cum quibus etiam nec cibum sumere ulli christianorum, sicut apostolus iussit, oportet.
V Hi, qui altario dei deserviunt, si subito in flenda carnis fragilitate corruerint et domino respiciente digne
poenitu<O93, f.
67rb>erint, ita ut mortificato corpore cordis contriti
sacrificium
deo offerant, maneat in potestate pontificis vel veraciter afflictos non diu suspendere vel desidiosos prolixiore tempore ab ecclesiae corpore segregare, ita
tamen, ut sic officiorum suorum loca recipiant, ne possint ad altiora officia ulterius promoveri.
Quod si
iterato
velut canes ad vomitum reversi fuerint, non solum dignitate officii
careant, sed etiam sanctam communionem nisi in exitu non percipiant.
VI Qui poenitenti viduae vel virgini religiosae vim stupri intulerit, si se ab eo sequestrare noluerit,
pariter a
communione christianorum consortio segregentur. Si vero illa, quae vim pertulit ad sanctam religionem redierit, in illo <E97, f.
301vb> solo sententiae excommunicationis teneatur, quoadusque publice poeniteat.
VII Qui sacramento se obligaverit, ut litigans cum quolibet ad pacem nullo modo redeat, pro
periurio
uno anno a communione corporis et sanguinis domini <V630, f. 129ra> segregatus reatum suum
elemosynis, fletibus et,
quantis
potuerit, ieiuniis absolvat. Ad
caritatem
vero, quae operit multitudinem peccatorum, celeriter venire festinet.
VIII Nullus clericorum servum aut discipulum suum ad
ecclesiam
confugientem extrahere audeat vel flagellare praesumat. Quod si
fecerit, donec digne poeniteat, a loco, cui honorem non dedit, segregetur.
VIIII De his, qui in praevaricatione rebaptizati sine aliqua necessitate vel
tormento dilapsi
sunt, placuit, ut circa eos illa Niceni synodi statuta serventur, quae de
praevaricatoribus
censita esse noscuntur, id est, ut septem annis inter caticuminos orent
et
duobus
inter catholicos, et postea moderatione et clementia episcopi fidelibus
in <V1341, f. 60vb> oblatione eucharistiae communicent.
<W411, f.
97r> X Qui iubente sacerdote pro quacumque culpa ab
ecclesia exire
contempserit, pro noxa contumaciae, tardius recipiatur ad veniam.
XI Si clerici in mutuam caedem proruperint, prout dignitas officiorum in tali excessus contumelia pertulerit, a pontifice districtius vindicetur.
XII Qui contra decreta canonum indiscrete clericos
usque nunc
ordinaverunt, eis dominus vel sancta et ecclesiastica caritas
ignoscat. A
modo vero, si in tali casu prorumperint, decretum canonum, quod circa eorum personas
statutum
est, id est, ut nullum iam ordinare audeant, observetur, vel qui deinceps ordinati fuerint, deponantur. Hi vero, qui tales hactenus ordinati sunt, nullo tempore promoveantur.
XIII Catholicus, qui filios suos in heresim baptizandos obtulerit, illius in ecclesia nullatenus recipiatur.
XIIII Cum rebaptizatis
fideles religiosi nec in cibo participent.
XV Familiaritatem extranearum mulierum licet ex toto sancti
patres
antiquis monitionibus praeceperint ecclesiis evitandum, id nunc tamen nobis <E97, f.
302ra> visum est,
ut, qui talis probabitur, post primam et secundam commonitionem, si emendare neglexerit, donec in vitio
perseverat,
officii sui dignitate privetur. Quod si se deo iuvante correxerit,
sancto ministerio restauretur.
XVI Licet de re huiuscemodi, quam constituere salubri ordinatione decernimus, prisca
auctoritas
canonum nequaquam siluerit, sed evidenti sanctione praeceperit, ut cuiuscumque
ecclesiae
pontifice defuncto non passim pro libitu suo in earum rerum direptionem, quas obiens
dereliquit, quisquam irruat domumque subvertat, sed sa<V630,
f.
129rb>cerdos, qui exsequiarum tempore adest, omnia, quae ad
utilitatem et
conservationem pertinent, debeat diligenti circumspectione munire. Tamen quia haec ipsa sanctio, quod peius est, a multis clericis cognoscitur
violari,
ita ut non iubente sacerdote expectorato affectu totaque disciplinae severitate
posthabita
<O93, f. 67va> immaniter, quae in domo pontificali
repperiuntur,
invadunt
et abstrahunt, ideo nunc haec huius placiti constitutione inter nos censura placuit custodiri, <V1341,
f. 61ra> ut
defuncto antistite vel etiam adhuc in supremis agente, nullus
clericorum cuiuslibet ordinis, officii gradusve sit, quicquam de domo <W411. f. 97v>
praesumat vel de
utilitate, quae instrumenti domus esse noscitur, id est mobilis et immobilis rei ecclesiasticae conetur
invadere, nihil
furto, nihil dolo supprimens, auferens atque abscondens, sed is, cui domus
commissa
est, subiunctis sibi cum consilio uno vel duobus fidelissimis, omnia ad tempus pontificis substituendi debeat
conservare vel his, qui in domo inveniuntur, clericis consueta alimonia administrare. Substitutus autem antistes susceptae sedis commoda ordinabit velut deus imperavit, ut eis uti cum his debeat, quos cognoverit disciplinae et caritati praedecessoris sui fideliter paruisse. Quod si quisquam post
haec
cuiuslibet ordinis, ut superius dictum est, clericus quacumque occasione vel de omni facultate quippiam probatus fuerit
abstulisse
vel si fortisan dolo aliquo suppressisse, reus sacrilegii prolixiori anathemate con<E97, f.
302rb>demnetur et vix quoque peregrina ei communio concedatur, quia durum est, ut hi, quos constat in servitio domini cum primae
sedis
antistite desudasse, ab his, qui suarum rerum incubatores vel utilitatibus servientes atque vacantes fuisse noscuntur,
despecti aliquatenus crucientur.
Sergius in Christi nomine episcopus has constitutiones, secundum quod nobis cum
fratribus deo inspirante complacuit, relegi et subscripsi. Iustus in Christi
nomine
episcopus subscripsi. Casontius in Christi nomine episcopus subscripsi.
Ioannes in
Christi nomine episcopus subscripsi. Petrus in Christi nomine episcopus subscripsi.
Maurulio in Christi nomine episcopus subscripsi. Taurus
in
Christi nomine episcopus subscripsi. Februarius in Christi nomine
episcopus subscripsi. Gratus in Christi nomine presbyter directus a domino meo Stafilio episcopo his constitutionibus interfui et subscripsi.
O93, f. 67va; V630, f. 129rb; W411, f. 97v;
V1341, f.
61ra; E97, f.
302rb
©
2004-2006
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 15.1.2006
|