Die
Auflösung der Handschriftensiglen und Hinweise zur Edition
finden Sie hier.
2.
Konzil
von Toledo
O93, f. 69ra; V630, f. 131va; W411, f. 102r;
V1341, f.
63va; E97, f. 304vb
XXXVIII INCIPIT TOLETANA SYNODUS SECUNDA OCTO EPISCOPORUM.
TITULI EIUSDEM SANCTAE SYNODI INCIPIUNT.
I De his, quos parentes ab
infantia in
clericatus officio manciparunt, si postea voluntatem habent
nubendi.
II De clerico, qui ad aliam ecclesiam transit, et
qui eum
receperit.
<V630,
f.
131vb> III
Ut nullus a subdiaconatu et supra extraneam habeat mulierem.
IIII Ut quicquid de iure ecclesiae clerici tenuerint, post
obitum eorum
ad ecclesiam revertatur.
V De his, qui proximis suis se copulant, ut a communione Christi separentur.
IN NOMINE DOMINI NOSTRI IESU CHRISTI INCIPIT SYODUS HABITA IN CIVITATE TOLETANA APUD
MONTANUM
EPISCOPUM SUB DIE SEXTA DECIMA KL. IUN. ANNO V AMALARICI REGIS ERA DLXV
Cum in voluntate domini
apud Toletanam
urbem sanctorum episcoporum praesentia convenissent et de institu<V1341, f. 63vb>tis patrum canonumque decretis commemoratio haberetur, nobis in unum positis placuit, ut, si qua in
antiquis
canonibus minime commemorata sunt, salubri tractatu ac diligenti consideratione instituantur. Si qua vero in anterioribus sunt
neglecta, redivivam ordinationis censuram obtineant, quatenus, dum usque in conciliis sunt decreta sed abusione temporum hactenus
dimissa et ad cultum fidei pertinent, studium
religiosae observationis <E97, f. 305ra>
impendimus, dei nostri misericor<O93, f. 69rb>diam
facilius impetremus.
I De his, quos voluntas
parentum a
primis infantiae annis in clericatus officio vel monachi pariter statuimus observandum, ut mox, cum detonsi vel ministerio electorum, contraditi fuerint, in domo ecclesiae sub episcopali
praesentia a
praeposito sibi debeant erudiri, at ubi octavum decimum aetatis suae compleverint annum, coram totius
cleri
plebisque conspectu voluntas eorum de expetendo coniugio ab episcopo suo perscrutetur. Quibus si gratia castitatis deo inspirante
placuerit et
promissionem castimoniae suae absque coniugali necessitate responderint servaturos, hi tamquam appetitores artissimae viae lenissimo
domini
iugo subdantur ac primo subdiaconatus ministerium habita probatione professionis suae a vicesimo anno suscipiant. Quod si inculpabiliter ac
inoffense
vicesimum et quintum annum aetatis suae peregerint, ad diaconatus officium, si scientes implere posse ab episcopo comprobantur, promoveri debent. Cavendum tamen est his, ne <W411, f. 102v> quando suae sponsione immemores ad terrenas nuptias aut avortivos concubitus ultra recurrant. Quod si forte fecerint, ut sacrilegio rei ab
ecclesia
habeantur extranei. His autem, quibus voluntas propria
interrogationis tempore desiderium nubendi persuase<V630,
f. 132ra>rit, concessam ab apostolis sententiam auferre non possumus, ita ut, cum provectae aetatis in coniugio positi renuntiaturos se pari cum suo operibus carnis spoponderint, ad sacratos gradus aspirent.
II Similiter placuit
custodire, ne quis ex eis, qui tali educatione imbuuntur, qualibet occasione cogente propriam
relinquentes ecclesiam ad <V1341, f. 64ra>
aliam transire
praesumant. Episcopus vero, qui eum suscipere absque
conscientia
proprii sacerdotis fortasse praesumpserit, totius
fraternitatis
reum esse se noverit, quia durum est, ut eum, quem
alius
rurali sensu ac scelari infantia exuit, alius suscipere aut vindicare praesumat.
III Illud vero praeterea speciali ordinatione decrevimus, quod nec antiqua concilia in universis canonibus siluerunt, ut nullus clericorum
<E97, f.
305rb> a gradu subdiaconatus et supra in consortii familiaritatis habeat mulierem vel ingenuam vel libertam aut ancillam, sed si sunt ei huiuscemodi
servitia, matri
vel sorori aliaeque propinquae contradat et quicquid suis manibus perfecerint, proprio domino deferatur; aut si propinquitatis memoria deest, alterius domus vel herentis habitaculum requiratur, dummodo nulla occasio introeundi domum clerici feminae permittatur, unde aliquem possit incurrere noxialis famae innocentis portas iniuria. Sane si deinceps postulatam hanc admonitionem quisquis earum consortio frui voluerit, noverit se non solum
a
clericatus officio retrahi vel ecclesiae foribus expelli, sed etiam omnium catholicorum clericorum vel laicorum
communione privari,
nulla prorsus vel colloquii consolatione relicta, quatenus malae
consuetudinis abrasa rubigo in posteris radicis suae veneno serpere non possit.
IIII Si quis sane
clericorum agella vel vineolas in terris ecclesiae sibi fecisse probatur sustentandae vitae causa, usque ad diem obitus sui possideat, post suum vero de hac luce discessum iuxta priorum canonum constitutiones ius suum ecclesiae sanctae restituat, nec
testamentario ac successorio iure cuiquam heredum aut proheredum relinquat, nisi forsitan cui episcopus pro servitiis ac praestatione ecclesiae largiri voluerit.
<O93, f.
69va> V Nam et haec salubriter praecavenda <W411, f. 103r>
sancimus, ne quis fidelium propinquam sanguinis sui
usquequo
affinitatis lineamenta generis successione cognoscit, in matrimonio
sibi
desideret copulari, quoniam scriptum est: Omnis homo ad proximam
sanguinis sui non accedat, ut revelet turpitudinem eius nec sine denuntiatione sit sententiae, nam pau<V630,
f.
132rb>lo post infert et dicit: Anima, quae fecerit de
abominationibus istis
quippiam, peribit de medio populi sui. Si quis ergo huius decreti <V1341, f.
64rb> temerator
exstiterit ac vetitum violare praesumpserit, tantum graviori se multandum sententia recognoscat, quanto eam propinquiorem, cui
copulari se maluit, suae originis esse non ambigit, tantoque annosi horis excommunicationis tempore Christi corpore et fraternitatis <E97, f. 305va>
consortio
sequestretur, quanto fuerit propinquioris sanguinis contagione
pollutus.
Huius institutionis
regulam, qui
subscribimus irrefragabili auctoritate nos spondemus servaturos. Si quis
autem tam nostrum vel eorum, qui nunc sanctae synodo ex hac
provincia
defuerunt, huic tam salubri ordinationi obviare praesumpserit vel sollerter adimplere neglexerit, convictus totius fraternae caritatis aliquamdiu habeatur extraneus.
Sane iuxta priorum canonum decreta concilium apud fratrem
nostrum
Montanum episcopum, si dominus voluerit, futurum pronuntiamus. Itaque
statuimus, ut frater et coepiscopus noster Montanus, qui
in
metropoli est, ad comprovinciales nostros domini sacerdotis litteras de congreganda synodo adveniente
tempore debeat
destinare.
Nunc ergo in nomine domini
finitis his, quae in consultationem venerunt, gratias agimus omnipotenti deo,
deinde domino
glorioso Amalrico regi divinam clementiam postulantes, ut innumeris annis regni eius ea, quae ad cultum fidei perveniunt, peragendi nobis licentiam praestet.
Montanus in Christi nomine
episcopus his
constitutionibus acquievi, relegi et subscripsi die et anno quo supra. Pancarius episcopus his
constitutionibus acquievi
et relegi et subscripsi. Canonius episcopus subscripsi. Paulus episcopus
subscripsi.
Domitianus episcopus subscripsi. Marracianus episcopus subscripsi. Nibridius episcopus
subscripsi.
Iustus in Christi nomine ecclesiae catholicae Urgellitanae episcopus hanc constitutionem consacerdotum
meorum in Toletana urbe habitam, cum post aliquantum temporis
advenissem,
salva auctoritate priscorum canonum relegi, probavi et subscripsi.
O93, f. 69va; V630, f. 132rb; W411, f. 103r;
V1341, f. 64rb; E97, f.
305va
©
2004-2006
Karl-Georg Schon
Dieser Text ist urheberrechtlich geschützt. Er steht unter der
GNU Free Documentation License.
Demnach dürfen Sie ihn frei weiter verbreiten und bearbeiten,
vorausgesetzt Sie nennen den Namen des ursprünglichen Autors
und Sie geben auch anderen das Recht den von Ihnen bearbeiteten oder
verbreiteten Text unter den gleichen Bedingungen weiter zu verbreiten.
Im einzelnen finden Sie Bestimmungen der GNU Free Documentation License
unter dem Menüpunkt Lizenz.
Zuletzt
geändert am 15.1.2006
|